Vísir - 23.08.1963, Blaðsíða 15

75
VlSIR
Föstudaginn 23. ágúst 1963.
Peggy Gaddis:
Kveniæknirinn
— Með öðrum orðum — væri
það kunnugt, að þér voruð 22 ár;:,
þegar Louella fæddist, myndu all-
ir vita, að þér væruð fertugar —
ekki þrjátíu og sex.
Nepju, sem hún gat ekki haldið
aftur af, kenndi i rödd Meredith.
Frú Carling roðnaði nú upp í
hársrætur og var hin hrokalegasta.
— Þegar allt kemur til alls,
Blake læknir, kom ég hingað með
dóttur mína til þess að léita lækn-
isfræðilegra ráða, ekki til þéss að
þér rekið nefið í einkamál mín.
— Vitanlega, sjgði Meredith og
kinkaði kolli og svaraði kutteis-
lega. Dóttir yðar er sjúk — and-
lega sjúk. Og þér — þér hafið í
yðar höndum, að henni batni skiót-
lega.
— Ef þér látið yður detta í
hug, að ég ætli að láta hana eyði-
leggja líf sitt með þvi að varpa
sér í fangið á einskisverðum slrák
eins og Jimmy Wright — byrjaði
frú Carling heiftarlega ...
— Eigið þér við son James
Wright? spurði Meredith furðu
lostin.
— Ég á við hann, son bónda,
, svaraði frú Carling þóttalega. Get-
ið þér látið yður detta i hug, að
ég láti dóttur mína giftast syni
manns, sem vinnur að rúningi og
slíku, pilti, sem á enga framtíð
fyrir sér, og eyðileggja þannig alla
framtíðarmöguleika dóttur minnar.
— Jimmy er góður, heiðarlegur
og duglegur piltur, frú Carling, og
ekkert hségt út á fólk hans að
setja, því að varla er það þess
sök, að það er fátækt. Og þar að
auki eru engin áform á prjónun-
um að giftast strax, þau vilja bara
trúlofast, svo að þau feti hitzt án
leyndar þar til hann fer í herinn.
— Og spilla þannig öllum tæki-
færum til að kynnast heiðarlegum
ungum mönnum, sem glæsileg fram
tið blasir við. Louellu sjálfrar
vegna vil ég gifta hana vel —
manni ,sem getur látið hana njóta
sömu lífsgæða og hún nýtur hjá
mér og hún er vön, Já, ég ætla að
hafa heimilisboð í næstu viku —
bjóða heim nokkrum ungum pílt-
um og stúlkum til viku dvalar —
og ég vil ekki heyra meira um
þennan son rúningsmannsins. . . .
Meredith var búin að fá slæman
höfuðverk. Hún sá, að árangurs-
laust var að ræða þetta frekara
við frú Caríing, reis á fætur og
sagði rólega:
— Mér þykir leitt, að þér viljið
ekki fara að ráðiirH minum, frú
Carling. Dóttir yðar ér mjög til-
finninganæm og táugákerfi hénnar
í megnu ólagi. Og ég vetð áð ségjá
j'ður í fullti hreinskiifli, að þéi-
munuð gera illt verra með þvl
að deila áfram við hana úm þetta.
— Þér — þér skuluð haldá á-
fram að lækna þá, sem þjást áf
líkamlegufh veikinðum, Blartke
lækrtir, en ég, riióðir herirtar ætia
að léyfa rrtér að gerá þáð, sein ég
álít andlegri vélferð henrtar fyrlr
beztu.
— Ég véfengi ekki rétt yðar til
þéss að gera það, sem þéf álitið
rétt, gagnvart dóttur yðar, en það
hryggir mig, að afstaða yðar skuli
vera sú, sem reynd ber vitni.
Frú Carling rauk á dyr, svipur
hennar, allt fas hennar, skóhljóð-
ið, allt bar þvf vitni, að það var
reið kona, sem gekk að bílnum
fyrir utan lækningastofu Meredith
Blake, settist undir stýri og ók af
stað.
Meredith sat enn um stund við
skrifborð sitt og studdi höndum
að gagnaugum sínum og andvárp-
aði. Hvers vegna var það iagt á
hana, að standa hjálparvana, er
um lífshamingju ungra elskenda
var að ræða, sem hún hafði innilega
safnúð með og vildi svo gjarnan
hjálpa, er við þeim blasti kaldur
veggur skilningsleysis, sem óger-
legt var að rjúfa?
Þrlðji kapituli.
Hún sat þafna enn .andlega og
líkamiega uppgefin, er Hugh kom
inn. Hann nam staðar á þröskuld-
inum áhyggjufullur á svip, er. hann
sá hversu þreytt hún var svo þreytt
að hún varð ekki vör komu hans.
Hann beið eins og þetta væri
stund sem hann vildi festa sér í
minni, því að aldrei hafði elska
hans til hennar verið meiri, er
hann sá hana eins og hún nú var.
Hann beið þess, að hún liti upp og
ýrði hans vör.
Sjálfur var hann brúnn og hraust
legur, enda alltaf að ná sér bet-
ur og betur — alltaf að endur-
heimta þá heilbrigði, sem hann
hafði haldið sér að fullu glataða,
en þá endurheimt gat hann þakkað
henni ,trú hennar, festu — og ást.
Hún leit upp snögglega og sá hann
að hinn föli þreytublær hvarf af
andliti hennar og andlit hennar
ljómaði af gleði yfir, að hann var
kominn. Og andartak horfðust þau
í augu án þess að orð kæmi yfir
';□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
varir þéirra. Bros var í béggja áúg-
um.
— Sæll, elskan mín, sagði hún
loks.
— Sæl, ástíft miri, sagði hann,
gékk hratt til hennar og kysfiti
haná ög svo sagði hann háalvarlega
en gat ekki léýftt glettftinnj í áttg
Unum!
— ÖiddU annars, — kánftske
viltu ékkert hafá saman við mig
áð sséldá íénguf, Nú fsérðu að
heyra Utn fflig biákaldan sannleik-
aftfl, ég hefi glatáð öllUffl vihséeld-
uffl, en útskúfaður, enginn fyrri
Viná viil við fflér lita framar, hvað
þá áðrif, Menn munU hér eftir
stáfa á mig kuldalega, láta sém
þeif þekki fflig ekki — nefflá þá í
lauffli, tíi þéss að reýna að fflúta
fflér, Ég hefi séffl sagt vefið skip-
áðUf fofffláður skömffltuharráðsins
{• RiVer Gap og héraðinu, frá í
fflöfgUfl að telja.
— Ég óska þér til hamingjU,
Þétta efU dásarrilegar fféttir, en
héidurðu nú að þú háfir heilsu til
að taka þétta áð þéf, auk starfs
þíns I þégu bofgaralegra vama?
— Néi, ég býst við að ég bug-
ist héilsufarslega, andlega og íik-
ámlégá, þá óg þégár, og get várla
béðið. Og véiZtu hVéfs végflá?
— Þú lítur nú hraustlega út,
sagði Meredith og augu hennar
ljómuðu, en þú gætir kannske sagt
mér hvers vegna . . .
— Ég skal segja þér það, sagði
hann, þegar sá dagur. kemur verð
ég að fara beint í rúmið, og get
þá verið alveg viss um að sjá þig
á hverjum degi, kannske tvisvar
stundum — kannske nýt ég ein-
hverra forréttinda hjá þér sem
sjúklingur. Það vofu nú góðir dag-
ar, þegar ég var veikur og fór
að rofa til, og þú varst hjá mér
hverja stund, sem þú . . .
Meredith vafðj handleggjunum
um hálsinn á honum og stöðvaði
hann í miðri setningu með því að
kyssa hann beint á munninn. Og
þetta var yndisieg, blessunarrik
stund, og þegar hún vék aðeins frá
honum aftur, héldust þau í hend-
ur og horfðu hvort á annað.
— Og þú hatar mig ekki, þótt ég
sé orðinn skömmtunarstjóri?
Meredith gerði sér upp hlátur.
— Jæja, þetta er starf, sem ein-
hver verður að hafa með höndum
— kannske, ef mig vantar 10 pund
af sykri eða svo um fram minn
skammt, til dæmis til þess að búa
til ávaxtamauk, og þú neitar ...
Hugh hristi höfuðið og sagði há-
alvarlegur:
— í hamingju bænum, Merry .,
Ég hef ekki gert annað allan lið
Iangán daginn en að glima við hús
freyjur, sem allar höfðu frambæri
legar ástæður, til þess að fá nokk
ur hundruð pund af sykri aukalega
Og ein þeirra gömul koná sflerti
viðkvæmustu taugar hjartans er
hún flutti eftirfarandi ræðu: Mig
varðar ekkert um þetta strið. Ég
er á móti striði — það er það vit-
Iausasta sem mennirnir geta gert
að berast á banaspjót, og ég gét
svo sem játáð, að skömmtun sé
nauðsynleg, fyrst út í þessa vit-
leysu er komið, en ég verð að fá
minn sykur. Bróðir minn lifir á þvi
áð fé sykfaðaH ábæti daglega og
hann skal hann fá meðan ég tóri
og get búið hann til handa honum.
Ég verð að fá 25 púnd á mánuði
— það er það minnsta, sem ég
kemst af með. Sjóða niður og nota
sykur i? Ég held riú ekki, þegar
stjórnin er að biðja fólk að spara
sykurinn, en ég þarf að fá nokkur
sykurkorn til þess að geta bakað
kökur og búið til ábætisrétti handa
vesalingnum honum bróður mínum.
— Þéttá héfir vérið Mollie Bak-
er, sagði Meredith.
— Þekkirðu hana? spurði Hugh
af áhuga.
— Bróðir hennar var einn af
sjúklingum fflfnUm — og er. Hann
verður veikur svona um það bil
eiriri sinni á mánuði — er alltaf að
taka inn alls konar lyfjasull, sem
fæst án lyfseðils, og svo gera víst
sýkruðu kökurnar og ábætisréttirn-
ir sitt, en hún dekrar við hann af
elnskærri hjartagæzku. Og að því
er Lonnie snertir og lyfjasullið —
ég held hann kaupi mest af þeim,
sém horium finnst falleg á litinn.
— Hann ér þá ekki farlama eða
neitt i þá áttina? f fullu fjöri, nema
þegar hann fær þéssi mánáðarlegu
köst?
LAUGAVEGI 90-02
D.K.W. ’64 er kominn.
Sýningarbíll á staðnum
til afgreiðslu strax. —
Kynnið yður kosti hinn-
ar nýju DKW bifreiðar
1964 frá Mercedes Benz
verksmiðjunum.
Salan er Örugg hjá
okkur.
v/Miklatorg
Sími2313G
T
A
II
2
A
N
Tarzan hoppar um hálfóður af
ingastaurinn.
Hárgrelðslustofan
HATÚNI 6, sími 15493.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E Y
Sólvallagötu 72.
Sími 14853.
Hárgreiðslustofan
P I R O L A
Grettisgötu 31, sími 14787.
Hárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenimel 9, simi 19218.
Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
(Marfa Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13, slmi 14656.
Nuddstofa á sama stað.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINU og DÓDÓ
Laugaveg 18. 3. hæð (lyfta).
Sími 24616.
Hárgreiðslustofan
Hverfisgötu 37, (horni Klappar-
stígs og Hverfísgötu). Gjðrið
svo vel og gangið inn. Engar
sérstakar pantanir, úrgreiðslur.
P E R M A, Garðsenda 21, simi
33968 — Hárgreiðslu og snyrti-
stofa.
Dömu, hárgreiðsla við alira hæfi
T J ARN ARSTOFAN,
Tjarnargötu 10, Vonarstrætis-
megin, Sími 14662.
Hárgreiðslusfofan
Háaleitisbraiit 2Ó Sími 126Í4
^AAíWVAiVWVA^A^AAAA^
Bílakjör
Nýir bílar,
Commer Cope St.
BIFREIÐALEIGANj
Bergþórugötu 12 Simar 13660,
14475 og 36598
sársauka, og tekur að síðustu undir sig mikið stökk og lemur vesalings svertingjanum við pynt
/
Ódýrar þfkkar
drengjapeysur
HAGKAUP
Miklatorgi