Vísir - 02.01.1964, Blaðsíða 15
æ^SIR . Fimmtudagur 2. ianúar 1964.
■roagnMBi
15
- 'Eii þess að kaupa hluti,
sem Mn verzlar með og ég
þurfti á að halda.
Um leið og hún sagði þetta,
leit hún á Angelu, en engin svip-
breyting var sjáanleg á henni.
Hann spurði hana nánar um
bréfið frá föður hennar, — hve-
nær hún hefði orðið þess vör,
að hún hafði týnt því. Hvort
hún hefði verið með það, er hún
fór inn í verzlun frú Angelu.
Um það kvaðst hún ekki geta
sagt, en hún hefði saknað þess
eftir að hún kom heim um kvöld
ið, og þá spurði hann hvort hún
hefði enga hugmynd um hvar
það gæti hafa dottið úr hand-
skjóli hennar.
- Nei. Það var mjög kalt,
norðanvindurinn blés beint fram
an í mig og það ranrt úr augun-
um á mér. Ég tók vasaklút úr
handskjólinu einu sinni eða
tvisvar til að þurrka mér um
augun. Umslagið með bréfinu
og peningunum kann að hafa
dottið út um leið.
— Af hverju fórum þér ekki
aftur til frú Angelu til að spyrj-
ast fyrir um hvort þér hefðuð
týnt bréfinu þar?
■ — Ég enduriek að það var
mjög kalt í veðri, og ég var farin
að hátta, þegar ég uppgötvaði,
að ég hafði týnt bréfinu. Og ég
var ekki í neinum vafa um, að
frúin myndi skila bréfinu, ef
það fyndist hjá henni. Nafn mitt
og heimilisfang var á umslag-
inu.
— Það mundi ég líka hafa
gert, sagði frú Angela.
- Þekktuð þér frú Angelu
áður, ungfrú Cecile?
— Nei.
— Þér höfðuð heyrt talað um
hana?
— Ég vissi, að hún rak verzl-
un í götunni - annað ekki,
nema að hún var almennt köll-
uð „kaupkonan fagra“.
— Og þér vissuð ekkert um
skyldleikann ykkar í milli?
— Nei.
— Og systir yðar sagði yður,
að þið væruð hálfsystur?
- Já.
— Hver var ástæðan til, að hún
gerði það — þið þekktuzt ekki
og allt í einu sýnir hún yður
fullan trúnað?
Cecile sá, að hún varð að
svara þeSsari spurningu, svo að
því yrði trúað, að hún segði satt.
Hún leit á frú Angelu, en á svip
hennar hafði engin breyting orð
ið. Það var engu líkara en að
það sem um var rætt nú, varð-
aði hana ekkert. Og aftur varð
Cecile rólegri.
- Þetta er mjög einfalt mál.
Ég hafði keypt nokkra smáhluti
og beðið frú Angelu að senda
mér þá. Þá spurði hún mig um
nafn mitt og heimilisfang. Þeg-
ar ég kvaðst heita Cecile Berni-
er , spurði hún mig um ættar-
nafn mitt.
XXV.
— Það var vitanlega eðlilegt,
að það vekti forvitni frú Angelu,
að þér sögðuzt heita Bernier.
Og hún spurði svo nánar um
þetta?
— Já.
— Og sagði yður svo, að hún
væri systir yðar?
- Já.
— Virtist hún þá fjandsamleg
ýður? . ,5 , /i
Cecile -ybtjigl, f.urða sig |
spurningunm.-- 1
— Hvers vegna? Hún hafði
enga ástæðu til að ásaka mig
um neitt.
— En hún- hataði föður yðar
— sem einnig var faðir hennar.
Hún sakaði hann um svik.
— Ég ber ekki ábyrgð á fram-
ferði föður míns. Ég vissi ekki,
að hann hefði gerzt sekur um
neitt slíkt.
Meðan dómarinn yfirheyrði
Cecile, sauð reiðin í Angelu og
loks gat hún ekki stillt sig leng-
i ur og sneri sér að dómaranum
| og sagði:
— Látið yður ekki detta í
i hug, að ég viti ekki hvað fyrir
I yður vakir. Þér haldið í grun-
semd yðar, að ég sé sek um
hlutdeild í föðurmorði. Já, þér
ákærið mig, grunið mig að
minnsta kosti — og dóttir mín
liggur nú við dauðans dyr —
vegna* árásar mannsins, sem
myrti föður minn. Þetta er
brjálæðislegt, hræðilegt..,
í þessum svifum kom járn-
brautarfulltrúi inn og sagði:
— Lestin, sem frúin ætlar
með til Saint-Julien-du Saulr,
er komin. Þér megið engan
tíma missa, frú.
Hún sneri sér að de Rodyl
dómara og spurði napurlega:
- — Leyfist mér að fara?
—r Já, gerið þér svo vel, frú,
flýtið yður til dóttur yðar, og
verið svo vinsamlegar að senda
mér skeyti um hvort heilsa
hennar leyfir, að hún svari
nokkrum spurningum varðandi
sorgarleik þann, sem hún varð
þátttakandi í. Ef um jákvælt
svar er að ræða mun ég fara
sjálfur til Saint-Julien-du-Sault.
— Skeyti skuluð þér fá, svar-
aði Angela, og ég vona til guðs,
að dóttir mín geti svarað yður.
Hún kvaddi aðra viðstadda
virðulega en þóttalega.
Þegar hún var farin spurði
Cacile Bernier:
— Er þá önnur manneskja til, I
sem varð fyrir árás?
— Já, dóttir systur yðar.
— Dóttir — á frá Angela
dóttur?
— Vissuð þér það ekki?
— Hvernig átti ég að vita það.
Ég vissi ekki að hún var systir
mín. Eg .hef. hitt hana aðeins
einu sinni.
Ljósormurinn hafði hlustað á
allt, sem sagt var með mikilli
athygli og við og við skrifað í
vasabók sína, og þegar hlé varð
baðst hann leyfis að spyrja Cec-
ile Bernier spurningar. Var það
veitt.
— Hvaða götur fóruð þér,
þegar þér týnduð bréfinu?
— Um aðeins eina götu: Rue
des Dames. Ég bý í nr. 54 og
frú Angela í nr. 110. Ég fór heim
sömu leið og ég kom.
— Og klukkan var?
— Um tíu.
— Þakka yður fyrir.
- Hvað get ég gert nú?
spurði Cecile Bernier de Rodyl
barón. Ég hef hvorki þrek til
að hugsa né taka ákvörðun,
mér líður eins og mig hafi
dreymt hræðilegan draum. Þetta
óvænta áfall er hræðilegt. Eftir
dauða föður míns stend ég ekki
aðeins upp verndarlaus, heldur
líka í miklum vandræðum, þar
sem hann hefur verið rændur
því fé, sem hann kom með til
UZ1
Allt í lagi, allt i lagi, þú skalt
fá þvottavél með þurrkara í jóla-
gjöf.
«22 cns*r
Svona er það á hverju ári. Þeg-
ar á skal herða, tímir maðurinn
minn aldrei að felia jólatréð.
að tryggja framtíð mína ...
Ég ráðlegg yður að bíða og
vera þolinmóðar, ungfrú. Látið
réttinn Ijúka sínu hlutverki. Ef-
izt ekki um, að föður yðar skal
verða hefnt... og þessir 350.000
frankar eru þó ekki nema hluti
eignar yðar.
— En ég veit ekki hver þessi
bankastjóri í Marseille er.
— Alið engar áhyggjur. Við
finnum hann.
— En ég hef ekki einu sinni
kvittun.
— Bankastjórinn hlýtur að
hafa fært inn f bækur sínar
þessa stóru fjárhæð. Faðir yð-
ar hefur greinilega tréyst þess-
um manni. Og dómstóllinn mun
vernda rétt yðar og hagsmuni.
— Þökk, sagði Cecile.
Eftir nokkra þögn sagði hún:
— En — faðir minn ...
— Lík hans verður flutt í lík-
húsið og þar framkvæma læknar
mtsœm
T
A
R
Z
A
N
Dr. Dominie hefur biandað
svefnlyfi saman við mat svertingj
anna og þeir falla I langan draum
lagsan svefn. Þegar þeir vakna
verða þeir fyrir löngu komnir í
þorp frumskógarlæknanna, segir
Dominie við Tarzan. Naomi hjúkr
unarkona verður hér kyrr með
þér bætir hann svo við við getum
ekki tekið þá alla einu, og hún
veit hvernig hún getur látið þeim
líða vel. Það ætti að vera búið
að ferja þá alla í kvöld, og þá er
bezt að þú kveikir í skóginum
hérna í kring áður en þið far-
ið.
■S3P*- ■.‘ffltBJI
Hárgreiðslustofan
HÁTCNI 6, simi 15493.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E Y
Sólvaliagötu 72.
Sími 14853.
Hárgreiðslustofan
P 1 R O L A
Grettisgötu 31, slmi 14787.
Hárgreiðsiustofa
VESTURBÆJAR
Grenimel 9, sími 19218.
Hárgreiðsiustofa
AUSTURBÆJAR
(Marfa Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13. sími 14656.
Nuddstofa á sama stað.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINU og DÓDÓ
Laugaveg 18 3. hæð Gyfta)-
Sími 24616.
Hárgreiðslustofan
Hverfisgötu 37, (horni Klappar-
stígs og Hverfisgötu). Gjörið
svo vei og gangið inn. Engar
sérstakar pantanir, úrgreiðslur.
P E R M A, Garðsenda 21, slmi
33968 — Hðrgreiðslu og snyrti-
stofa.
Dömu, hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN,
Tjarnargötu 10, Vonarstrætis-
megin Sfmi 14662
Háaleitisbraut 20 Sfmi 12614
MEGRUNARNUDD.
Dömur athugið. Get bætt við
mig nokkrum konum f megrun-
arnudd. Snyrtistofa Guðbjargar
Guðmundsdóttur, Laugavegi 19.
sími 12274.
r
Btœlskar nælon-
regnkápur
kr. 395.00
Miklatorgi