Vísir - 06.04.1964, Síða 15

OU THE NIGHTOF THE BIG MOON, TAKZAN
vTHE EOCKGIVES MOKE THíRPMEPICINE' ■
fflXTHAN ANy OTHER TIAAE J arxascíí1
by Únited Feítúre
c
EuidT
J:-
CílArfc
6455
FROM A CIIFF
GEySEK COME5,
CHIEF MEFU SAYS,
rn'THUZ?
MEPICINE' FOt
NURSE NAOMl'S
PARALYZE7 LESS.
'’T -f
V í S I R . Mánudagur 6.
Þegar tungl er fullt, þá er þetta
„meðal" sterkast, segir Medu.
Tarzan beygir sig niður og bragð
ar á vatninu. Það er heitt, segir
hann, og það er brennisteinslykt
af því. Og eitthvað málmkennt,
sem ég þekki ekki. Vertu ekki
hrædd Naomi, bætir hann við.
Þú getur treyst vinum okkar.
Miklatorgl
— Það er bezt, að ég helli
úr því í aðra flöskuna. Hún
wrður ?ð, eta og drekka - og
svo hnígur hún út af, og það
verður létt verk fyrir okkur
báða að koma henni út í vagninn
Þetta gengur eins og í sögu.
— Jæja, þá sæki ég hana.
- Eruð þér genginn af vitinu?
sagði Paroli. Hún má ekki sjá
framan í mig undir neinum
kringumstæðum - þá þekkir
hún mig og kallar á hjálp. en
xþá yrðum við að beita valdi í
skyndi og allt gæti farið út um
þúfur.
- Ja, hver þremillinn, tautaði
Luigi, farið þá inn í herbergið
hérna við hliðina á, og ég kalla
á yður, þegar óhætt er. Þá get-
ið þér setzt að borðum og mat-
azt með mér — og svo látum
við til skarar skríða.
Luigi gekk nú inn til Emmu
Rósu, sem var farin að líta ör-
ugglegar á hann sem vin og
vemdara:
— Haldið þér, að mamma fari
ekki að koma?
— Ég þori ekki að segja um
það með vissu. Flótti hennar úr
fangelsinu átti að gerast eftir
fangavarðaskipti. Flóttinn verð-
ur að eiga sér stað á hentugu
nugnabliki og það tekur tfma
að koma henni hingáð, en hún
kemur án vafa í nótt.
— Það er sro hræðilegt að
bíða.
—. Viljið þér ekki reyna að
sofa. Það er uppbúið rúm til
reiðu handa yður.
- Nei, ég vil heldur vaka.
— Mér datt í hug, að þér
kynnuð að vera matarþurfi —
viljið þér gera svo vel að koma
inn í borðstofuna.
— Ég er yður þakklát fyrir
hugulsemina, en ég gæti ekki
komið neinu niður.
— En þér þurfið að fá ein-
hverja hressingu, köku og dropa
af rauðvíni, sagði Luigi og
hnyklaði brúnir.
— Nei, þér megið ekki biðja
mig um það.
— En —
- Ég hef ekki lyst á neinu,
greip Emma Rósa fram í fyrir
honum, — en kannski fæ ég
lyst, þegar mamma er komin.
Þegar ég sé hana fæ ág áreið-
anlega lyst - fyrr ekki.
Hana grunar eitthvað, hugs-
aði Luigi, og af því að nú var
vingjarnlega:
— Jæja, ef þér hafið enga lyst
er ekkert við þessu að gera, en
ég ætla að fara og fá mér bita,
því ég er orðinn svangur.
Svo kinkaði hann kolli til
stúlkunnar og fór inn f borð-
stofuna.
4.
Paroli hafði lagt eyra að
veggnum, þar sem hann faldist
og heyrði hvað þeim hafði far-
ið í milli. Fór hann nú inn í
borðstofuna til Luigi.
- Hana grunar eitthvað?
- Það hélt ég í svip, en þetta
er kannski eðlilegt. Geðshrær-
ingin, kvíðinn — að allt fari út
um þúfur, verkar þannig á hana.
— En vilji hún ekki drekka,
hvað gerum við þá?
- Ég veit það ekki, - það
er mjög leitt, en ...
Paroli gekk að hliðarborði,
opnaði skúffu, og sá þar kjöt-
hníf, tók hann og lagði á borð-
ið fyrir framan Luigi.
Luigi horfði ýmist á hnífinn
eða Paroli.
- Á þetta að vera bending?
- Já, þetta er leið, sem verð-
ur að fárá.'
— Nei, sagði *Luigi og ýtti
burt hnífnum. Hér dreg ég lín-
una, ég er til í allt, - nema að
úthella blóði.
— Finnið þá aðra leið.
— Við finnum hana. Við höf-
um nógan tíma. Nú skulum við
matast. Þeir settust. Paroli greip
til flöskunnar, hellti sér í glas,
og hafði hvolft í sig einum
þremur glösum að kalla á auga-
bragði. Það var sem hið vana-
lega hugrekki hans væri að bila.
— Hvernig komumst við aft-
ur til Parísar?
— Fótgangandi. Þegar allt er
um garð gengið verða ekki fleiri
lestir - og auk þess væri óráð-
legt að við létum sjá okkur á
stöðinni í St. Maur eða í lest.
Við förum eftir bökkum Marne
- það er auðveldast.
Paroli hellti enn í glas sitt.
Luigi brosti háðulega:
— Þetta er meiri þorstinn, er-
uð þér með hita?
— Ég — ég veít það ekki. Ég
er ekki eins og ég á að mér.
Ég þarf eithvað hressandi. Ég
— Þé — þér, stamaði vesa-
lings stúlkan, morðingi Jacques
Berniers, þér, sem líka reynduð
að drepa mig ...
Hún var frávita af hræðslu.
Luigi greip um úlnliði hennar og
dró hana fram á gólfið, en Paroli
greip hranalega í munnvik henn
ar, opnaði munninn og hellti í
hana úr glasinu.
Hún reyndi að veita mót-
spyrnu, en það var aðeins and-
artak, svo hneig hún máttlaus
niður, kannski var það yfirlið,
kannski var morfínið þegar
byrjað að verka..
- Allt er eins og bezt verður
á kosið, sagði Paroli og henti
glasinu á arinhilluna, þar sem
það fór í þúsund mola.
Endumýjum
gömlu
sængurnár.
Seljum
dún og
fiðurheld
ver.
Nýja fiðurhreinsunin
Hverfisgötu 57A
Sími 16738.
Fanný Benonýs
sðmi 16738
Sólvallagötu 72.
Sími 14853.
i Hárgreiðslustofan
HÁTÚNI 6, sími 15493.
Hárgreiðslustofan
P I R O L A
Grettisgötu 31, slmi 14787.
Hárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenimel 9, simi 19218.
IKæíum upi
Setjum upp
5IMI 13743
LfWDARGÖTU 25
Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
(María Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13. sfmi 14656.
Nuddstofa á sama stað.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Laugaveg 18 3. hæð (lyfta).
STEINU og DÓDÓ
Sími 24616.
Hárgreiðslustofan
Hverfisgötu 37, (horni Klappar-
í stígs og Hverfisgötu). Gjðrið
svo vel og gangið inn. Engai
sérstakai pantanir örgreiðslur
Hárgreiðslustofan PERMA,
Gaðsendi 21, sfmi 33968,
Dömu, hárgreiðsla við allra hæfl^
TJARNARSTOFAN,
Tjarnargötu 10, Vonarstrætis-
i megin Simi 14662
Hárgreiðslustofan
Báaleitisbrauf £0 Sími 12614
i MEGRUN ARNUDD.
Dömur athugið. Get bætt viö
mig nokkrum konum ! megrun-
1 arnudd. Snyrtistofa Guðbjargar
I Guðmundsdóttur, Laugavegi 19.
sími 12274.
SNYRTISTOFAN MARGRÉT
Skólavörðustíg 21, sími 17762
Snyrtistofa — Snyrtiskóli.
Gæruúlpur
kr. 998,06
vildi að ég hefði tekið eitthvað
sterkt með.
— Það gerði ekkert. Það eru
tvær flöskur 1 skáp þarna, líkjör
í annarri og romm í hinni.
Paroli tók rommflöskuna,
fyllti glasið og slokraði úr því.
Augu hans urðu annarlega
glampandi og hann fann til æs-
andi áhrifa, sem hann kannað-
ist svo vel við frá fornu fari.
— Þér drekkið of mikið —
það er mikið í húfi, ef . . .
— Ekkert að óttast, sagði
Paroli drýgindalega, ég
tæmt fullt ölglas með absiiíjj' t
án þess að verða drukkinn. t/g
verð aldrei fullur.
Og hann fékk sér í eitt glas
til . . .
Allt í einu leit Paroli á úrið
sitt.
- Klukkan er að verða ‘ tíu.
Nú verðum við að láta til skar-
ar ,skríða, sagði Paroli svo ann-
arlegri röddu, að Luigi kippt-
ist við.
- Já, já, sagði Luigi og stóð
upp. Hann var nokkuð fölur, en
enn rólegur. Hafið þér dottið
niður á eitthvað?
— Já, það ér dálítið af mor-
fíni eftir í glasinu. Þér verðið
að halda henni meðan ég
hana til að drekka það.
- Hve léngi er þáð1'að
- Mjög fljótt.
Þeir gengu inn í setustofuna.
Emma Rósa hafði setið f þung-
um þönkum og kipptist við, er
hún sá þá koma - og rak svo
upp skerandi vein.
- Svo að þér þekkið mig,
sagði Paroli hásri röddu.
Veggfesfing
ioftfesting
\