Vísir - 29.09.1966, Blaðsíða 4

I
I
VÍSIR . Fhnmtudagur \\ september 1966.
Nýir söluskiimálar olíufélaganna
í meira en tvo áratugi hefur álagning á vörur þær,
sem olíufélögin selja, verið ákveðin af verðlagsyfir-
völdum. Segja má, að allan þann tíma hafi álagning
á fuelolíu, gasolíu og bílabenzíni verið þannig ákveðin
að hún hafi tæplega staðið undir kostnaði við inn-
flutning og dreifingu á þessum vörum, hvað þá, að
sala þeirra skilaði eðlilegum hagnaði. Fjármagnsþörf
olíufélaganna, til þess að standa undir aukinni sölu
og vegna þynningar gjaldmiðilsins hefur hins vegar,
svo sem augljóst má vera, aukizt ár frá ári.
Stefna verðlagsyfirvalda hefur því óhjákvæmilega leitt
til þess, að olíufélögin hafa stöðugt orðið að leita til
viðskiptabanka sinna um aukin lán til þess að standa
undir auknum innflutningi og hækkandi kostnaði. Við-
skiptabankarnir hafa eðlilega talið þessa þróun bæði
óæskilega og hættulega.
Af þessum ástæðum var svo komið í júlímánuði s.l.,
að viðskiptabankar olíufélaganna synjuðu um opnun
ábyrgða fyrir olíuförmum frá Rússlandi, og hélzt það
1. ÖIl smásala frá benzínstöðvum skal fara fram gegn
staðgreiðslu. Ef um félög eða firmu er að ræða,
sem hafa minnst 5 bfla eða tæki, er heimilt að
selja gegn mánaðarviðskiptum, enda sé greitt auka-
gjald, kr. 25.00 fyrir hverja afgreiðslu, vegna vinnu
við bókhald og innheimtu.
2. Öll sala til húsakyndinga skal fara fram gegn stað-
greiðslu. Ef viðskiptamaður af einhverjum ástæðum
greiðir ekki við afhéndingu vörunnar skal reikna
sérstakt aukagjald, kr. 100.00, fyrir hverja afhend-
ingu, vegna vinnu við bókhald og innheimtu.
ástand fram yfir miðjan ágústmánuð, en á því tíma-
bili höfðu útflytjendur í Rússlandi sent þrjá olíufarma
til félaganna, án þess að ábygðir væru opnaðar fyrir
þeim samkvæmt gildandi samningum við Rússa, sem
olíufélögin hafa tekið að sér að framkvæma í umboði
ríkisstjórnarinnar sem samningsaðila gagnvart hinum
rússnesku útflytjendum.
Til þess að koma í veg fyrir að olíuinnflutningur stöðv-
aðist, féllust bankarnir loks á, að opna nauðsynlegar
ábyrgðir, gegn því skilyrði, að olíufélögin tækju upp
nýja hætti, að því er varðar útlán og innheimtu. í sam-
ræmi við þetta hefur nú verið ákveðið, að taka upp
í allri olíusölu staðgreiðsluviðskipti, að svo miklu leyti
sem mögulegt er. Til þess að hvetja til staðgreiðslu-
viðskipta hafa verðlagsyfirvöld heimilað olíufélögun-
um að taka sérstakt aukagjald, ef viðskipti eru ekki
staðgreidd.
Gfl
^egjt þqssu gilda eftirfarandi reglur frá 1. okó-
ber n. k.:
fc*u ílMfi JfiUllU
mH«uM nbm
3. Önnur vörusala olíufélaganna beint til notenda skal
að jafnaði vera gegn staðgreiðslu. Þó skal olíufé-
lögunurti heimilt að semja við stóra viðskiptamenn
um mánaðarviðskipti, enda greiði þeir sömu auka-
gjöld og um getur í 1. og 2. grein. Skulu þeir greiða
úttektir sínar fyrir 15. dag næsta mánaðar eftir út-
tektarmánuð.
4. Hafi mánaðarviðskiptamaður ekki greitt skuld sína
að fullu fyrir lok greiðslumánaðar, skal reikna hon-
um dráttarvexti, 0.83% á mánuði, miðað við skuld
í lok úttektarmánaðar að frádregnum innborgun-
um í greiðslumánuði. Jafnframt skal stöðva reikn-
ingsviðskipti og hef ja venjulegar innheimtuaðgerðlr.
Reykjavik, 13. september 1966.
Olíufélagið h.f.,
Olíuverzlun íslunds h.f.,
Olíufélugið Skeljungur h.f.