Vísir - 17.07.1967, Side 9

V t SIR . Mánudagur 17. júlí 1967.
í REYKJADAL
— HeyrÖu manni, ætlaröu aö
taka mynd af okkur?
— Ertu kannski frá blööun-
um?
— Hvaö ætlaröu aö gera?
Þeir koma hlaupandi á móti
mér út aö hliðinu, misjafnlega
fráir á fæti, enda eru sumir
þeirra fatlaöir og komast því
ekki hratt yfir. Þeir eiga þaö
sameiginlegt að vera dvalargest
ir aö Reykjadal f Mosfellssveit,
sumarheimili Styrktarfélags lam
aöra og fatlaöra.
Spurningunum heldur áfram
aö rigna yfir mig á leiöinni
heim stéttina, en hingað er ég
kominn f heimsókn á vegum
Vísis.
— Hann ætlar að taka af okk
ur mynd og setja hana í Vfsi,
segir snaggaralegur strákur,
sem hleypur á undan okkur
heim að Reykjadal.
Undir skjólvegg við húsið sit
ur tónskáldið Sigursveinn D.
Kristinsson og stjómar fjölda-
söng bama sem sitja umhverfis
hann og syngja af hjartans lyst.
Sólin skín á glaðleg andlitin sem
fylgjast með kennara sínum og
stjórnanda af athygli.
Ég hef einu sinni áöur átt
þess kost aö heimsækja þetta
myndarlega heimili þá í hópi
annarra blaðamanna og eftir-
minnilegasta atvikið frá þeirri
heimsókn vom einmitt tónleikar
sem bömin héldu fyrir gest-
ina undir stjóm Sigursveins.
Þau höfðu þá numið stuttan
tíma en náð furðugóöum árangri
á blokkflautur og melódíkur.
Okkur var sagt að Sigursveinn
hefði tekið þaö upp hjá sjálfum

... ,, 'n ... Í
6. Björgunarsund. Drengimir
eru báðir lamaðir á fótum.
5. Beater þjálfar lítinn snáða.
sér aö koma upp eftir og kenna
börnunum endurgjaldsl„ast, eða
máske honum finnist ánægjan af
kennslunni nægilegt endurgjald,
og ennþá kemur Sigursveinn
hingað upp eftir og kennir börn
unum einu sinni í viku.
Forstöðukona Reykjadalsheim
ilisins er frú Magnea Hjálmars
dóttir kennari og við spyrjum
hana nokkurra spurninga:
— Hvað hefur þú lengi veitt
þessu heimili forstöðu?
— Þetta er fimmta sumarið
mitt hér.
— Hvað rúmar heimilið mörg
börn?
— Þaö rúmar 45 böm og er
fullsetiö. Hér er ákaflega goti
að vera fyrir börnin útivið t
góðri tíö, það er hvergi gott
aö vera úti i slæmri tíð. Tún
iö hér umhverfis er stórt og gef
ur gott svigrúm. Svo má ekki
gleyma að geta sundlaugarinn-
ar sem er dásamleg.
— Hver kennir sundið?
— Það gerir Friðrik Jónasson
kennari, en hann hefur starfaö
hér jafn lengi og ég.
— Hvað starfar heimilið lang
an tíma árlega?
— Það starfar frá miðjum
júní til ágústloka. Meiningin er
að gera þetta aö ársheimili, en
ég veit ekki hvort' tök veröa
á því á þessu ári. Mörg af börn
unum sem hér eru, eru utan
af landi og þau hafa því ekki
sömu aðstöðu og börnin í
Reykjavík og nágrenni sem geta
sótt æfingar í þjálfunarstöð fé-
lagsins við Sjafnargötu. Ársheim
ili mundi því veröa góö lausn
fyrir þau.
— Hver er laeknir heimilis-
ins?
— Haukur Þóröarson, en hann
kemur hér einu sinni í viku
reglulega og oftar ef þörf kref-
ur.
— Hver þjálfar börnin?
— Við höfum til þess þýzka
stúlku frá Lubeck, en hún heit
ir Beater Carriére.
— Á hvaða aldri eru þau
börn sem hér dvelja?
—Frá fjögurra og upp í 12
ára að jafnaði, en þó eru nokkr
ar undantekningar.
— Álítur þú heimilið þjóna
sínum tilgangi?
— Mér finnst dýrlegt aö sjá
hvað sumum börnunum fer mik
iö fram hér á heimilinu. Þau
n’jta hér þjálfunar og æfinga
sem gerir þeim kleift að ná
betri þroska. Sum þessara barna
gátu lítið sem ekkert hreyft sig
þegar þau komu hér, en geta nú
komizt um meö aöstoð hjálpar
tækja.
— Hvernig er dagurinn skipu
lagöur hér á heimilinu?
— Honum er skipt niður .
sund, þjálfun, söng og föndur.
Eftirlit er aö sjálfsögðu haft meö
börnunum allan sólarhringinn.
Hér starfa sex fóstrur, auk
starfsfólks viö eldhús, þvotta
hús og næturvakt. Sundiö byrj
ar klukkan 10 á morgnana og
stendur yfir til kl. fjögur á
daginn. Yngstu börnin fara einu
sinni á dag í laugina en þau
eldri fara tvisvar, hver hópur.
Ég álít aö sundiö sé börnunum
mjög mikils viröi, enda geta
mörg þeirra hreyft sig mikið í
vatninu, þó þau geti ekkert
hreyft sig á landi. Þau veröa
afskaplega glöð þegar þau finna
þá möguleika til hreyfingar.
sem þau fá i vatninu.
— Hvaöa ástæður eru fyrir
fötlun þessara barna?
1. Undir skjólvegg við húsið situr tónskáldið Sigursveinn D. Kristinsson og stjórnar fjöldasöng ...
— Þær eru margvíslegar. Sum
þeirra hafa fengið lömunarveiki
en önnur þjást af fæðingarlöm
un. Hún gerist æ algengari
vegna þess aö nú lifa öll börn.
Svo eru hér nokkur börn sem
eru meö liðagigt.
— Hefur almenningur, £ land
inu sýnt málefnum Styrktarfé-
lagsins mikinn skilning aö þín-
um dómi?
— Ég held aö almennur skiln
ingur sé þó nokkur fyrir þessari
starfsemi, en hún þarf mikið
til sín eins og gefur að skilja
og oft hefur verið þröngt í búi
hjá félaginu.
Hér hefur verið ráöizt í viö-
byggingu auk þess að sundlaug
var byggð hér úti á túninu. Þess
ar framkvæmdir, auk reksturs
æfingarstöövarinnar viö Sjafn-
argötu þurfa mikiö fé. Þaö er
mikils virði að þetta fólk njóti
sem beztrar aðhlynningar í upp
vextinum, þvi meiri möguleik
ar eru á því að það geti orðiö
nýtir borgarar. Það hefðu marg-
ir gott af því að sjá börnin
hérna og finna hvers viröi það
er að eiga heilbrigö börn.
Það er chætt aö taka undir
þessi orð Magneu, og ekki sízt
gerir maöur það, eftir að hafa
heimsótt Reykjadal.
Og Magnea bendir mér á lít-
inn dreng og litlu stærri stúlku
sem hjóla á þríþjólum úti á stétt
inni framan við húsið.
— Þessi börn geta ekki geng
iö. Þau þjást af liðagigt. En
þau geta svolítið hjólað.
Og ánægjan leynir sér ekki
í svip barnanna þar sem þau
þeysa um stéttina á þríhjólun-
um.
Oti við sundlaugina situr Friö
rik sundkennarinn og kennir
hóp af börnum sem skvampa í
lauginni. Ég fylgist um tíma
með kennslunni. Friörik gefur
fyrirskipanir og gerir stuttar at-
hugasemdir á milli. Það er gam
an aö sjá hve börnin una sér
vel í vatninu ,en Friörik bendir
mér á börn sem ekki geta geng
ið, en synda um laugina eins og
heilbrigð börn mundu gera. Siö
an læti hann einn drenginn
taka félaga sinn og synda með
hann björgunarsund. Þessir
drengir eru báðir með lömun í
fótum.
Friörik segir mér að hann
hafi starfaö við sundkennslu á
vegum Styrktarfélags lamaðra
og fatlaðra í sjö ár. Fyrst hafi
hr.nn veriö á Varmalandi í Borg
arfirði og Reykjum í Hrútafiröi
og nú síðustu árin hafi hann
kennt sund hérna í Reykjadal.
ViÖ kveöjum svo Reykjadal
að sinni og fólkið þar, meö ósk
um góðan árangur í starfi og
ekki megum við gleyma börn-
unum sem þarna fá ómetanlega
aöstoð á erfiðri braut.
2. „Ég álít að sundið sé börnunum mjög mikils virði...“
3. Nokkrir drengjanna við leiktæki heimilisins.

„......... wm
4. Kennslustund hjá Friðrik Jónassyni sundkennara. Reykjadalur í baksýn og fjallið Esja.