Vísir - 29.08.1967, Síða 4

Þriðja fórnar-
lamb barna-
morðingja fundið
Heill her lögreglu og her-
manna fann eftir fjögurra daga
leit lík hinnar sjö ára gömlu
Christine Darby, en hennar haföi
verið saknað frá þvi á laugardag.
Líkið fannst í þéttum skógi,
Cannock Chase, i Englandi. Um
800 lögreglumenn og 60 lögreglu-
hundar tóku þátt í leitinni að
Christine litlu.
Mikill óhugur hefur nú gripið
um sig meðal fólks á þessum
slóðum, því ekki er liðið ár síðan
fundizt hafa, í ekki meir en 2
mílna fjarlægð, lik tveggja ann-
arra telpna. Þær áttu allar 3 það
sameiginlegt að þær bjuggu nærri
þjóðvegi A34. Lfk hinna fundust
í janúar s.I.
Vitni voru að því, að á laugar-
dag bauð maður Christine litlu
upp í bíl til sín, og heyrði fólk
hann biðja hana um að vísa sér
til vegar. Það var það síðasta,
sem til hennar sást á lífi. Lög-
reglan rannsakar nú stolinn bíl,
sem fannst eftir helgi, en lýsing
ar sjónarvotta á bíl mannsins
koma heim við hann.

Marlene Dietrich
fékk gulllykil
að dyrum Tivoli
Marlene Dietrich skemmti um
stundarsakir gestum Tívólísins í
Kaupmannahöfn við mikinn fögn
uð þeirra. Jókst aðsóknin til
muna, þau kvöld. sem hún
skerhmti, og fyrir þær sakir og
aðrar sýndu forráðamennirnir
henni sérstakan heiðursvott, sem
fáum hefur hlotnazt. Þeir gáfu
henni gulllykil, sem opnar henni
allar dyr Tivoli. Lykill þessi
er handsmiðaöur og 3500
krónu virði í peningum. Hvar,
sem hún sýnir lykilinn í Tívolí, er
henni aðgangur heimill ókeypis.
Hér sést hún á mvnd með þeim
tveim mönnum öðrum, sem hafa
fengið gulllykilinn, en það eru
dönsku skemmtikraftarnir Svend
Amussen og Preben Uglebjerg.
Þeir voru meðal þeirra fyrstu
sem urðu til þess að óska henni
til hamingju með Iykilinn.
Hægri hundar áróður og nærbtrv"><
Svíar hafa rekið mikinn áróður
til þess að minna fólk á breyt-
inguna úr vinstri handar akstri
yfir i hægri handar. Spjöld hafa
verið límd upp á veggi. Útvörp
og blöð hafa í allt sumar minnt
hlustendur og lesendur sína á
H-daginn svonefnda, en það er
dagurinn, sem breytingin mun
fara fram. Þeir ganga jafnvel
svo langt í þessum áróðri sínum,
Svíamir, að þeir hafa sett þessi
H-dagsmerki sín á nærbuxur
manna. Svo nú er það orðið svo,
að þeir komast ekki hjá því aö
minnast dagsins, þegar þeir
fækka eða fjölga klæðum. Mvnd-
in hér er af einum slíkum buxum.
Byggt af hagsýni
eða flottræfilshætti ?
Við íslendingar byggium mik-
ið, byggjum flott og stórt. VIö
byggjum eins og þeir, sem ekki
skortir fé til framkvæmdanna.
Auðvitað er það líka svo, að
marga skortir ekki fé, sem bet-
ur fer, því ekki væri þaö gott
ástand, ef alllr væru blankir.
En þeir okkar, sem eru blankir
þeir vilja jafnvel byggja eins
flott og þeir, sem nóg hafa féð.
Sumir af þeim blönku hafa betri
aðstöðu en aðrir til aö fá pen-
inga að láni til að byggja fyrir,
og þykir bað ekki ljóöur á fari
manna, þó þeir noti sér slíkt.
Það hefir oft veriö gagnrýnt,
að fólk byggi yfir sig af of miklu
bruðli, þetta tröllríði lánastofn-
unum, sem gætu annars dreift
fjármagninu á fleiri húsbyggj-
endur. Þetta hefir yfirieitt þótt
réttmæt gagnrýni, því að ekki
ætti að vera nein ástæða fyrií
aðila, sem ekki hafa því meira
fé handa í millum, aóbyggjahús
sém íslendingar hafa ráðizt í,
er Búrfellsvirkjun, og til að geta
ráðizt í slíka stórframkvæmd
verður aö fá fjármagn erlendis
frá til byggingarinnar. Og til
að ráðast i slíkar stórfram-
kvæmdir, sem vafalaust á eftir
að marka sin spor fyrir þjóðina.
En meö tilliti til að við erum

á súlum eöa með yfirborös-
kenndu flúri. Gagnrýnendur
hafa verið ýmsir kunnáttumenn
á húsbyggingasviðinu, eða
framámenn 1 fjármálastofnunum
eða málsvarar hins opinbera.
En hvernig byggir hið opin-
bera? Það ætti ekki að þurfa
fleiri banka á sama tíma og þjóð
artekjurnar minnka um 4% á
mann á hálfu ári.
Ein stórfelldasta fjárfesting
að fá fjármagnið lánað, verður
að sclja rafmagnsorkuna fyrir-
fram fyrir lægra verð, en ís-
lenzk fyrirtæki þurfa að kaupa
hliðstæða orku. Þarf ekki að orð
lengja það, aö lækkun rafmagns
orku mundi strax veröa ýmsum
iðnfyrirtækjum og fiskiöjuver-
um mikil bót í yfirstandandi
rekstrarerfiðleikum.
En samt gleðjumst við yfir að
sýndur skuli vera sá stórhugur
að byggja fyrir lánsfé, og með
tilliti til þess að viö þurfum að
selja orkuframleiðsluna á niður
settu verði, þá rekur mann í
rogastanz, að ekki skuli véra
hægt að byggja öðruvísi en af
sama bruðlinu og almúginn. —
Stærsta listaverk landsins á að
prýða stöðvarhúsið við Búrfell,
því að nú dugar ekki náttúru-
fegurðin ein. Bágt á ég með að
trúa því aö hin 10 metra háa
lágmynd kosti smáskilding, og
ekki vil ég heldur halda þvf
fram, að viðkomandi listamað-
ur sé ckki góðra gjalda verður.
En slikt bruðl á ekki við í sam-
bandi viö slíka byggingarfram-
kvæmd og það á þessum stað,
sem tiltölulega fáir njóta iista-
verksins. Byggingu aflstöðvarinn
ar við Búrfell er hægt að byggja
látlaust og flúrlaust, án þess að
særa fegurðarsmekk nokkurs að-
ila. Það væri allt annað mál að
skreyta stórbyggingu með lista-
verkum, ef verið værl að byggja
fyrir rekstrarafgang þjóðarbús-
ins, en þegar byggt er fyrir
iánsfé, þá er það fyrirhyggju-
leysi, eða a. m. k. þætti það
lélegt ráðslag af einstaklingum.
Með öðrum orðum, hverjir
hafa umboð til að sóa fé þjóð-
arinnar til siíkrar listaverkafjár
festingar á rafstöð?
Þrándur í Götu.