Vísir - 09.10.1968, Blaðsíða 12

FÉLAGSLÍF
bf Edgak Rice
Burroughs
NO ANSWEKl
WHATEVER
THEY HAVE
ASAiNST YOU
«UST BE
PRETTY SAP
DOR-UL-OTHO, SON OF THE TAIL-LESS
SOP, CLAIMS AB FOR HtS OWN-.UNTIL
YOU TELL ME WHY YOU HUNTED
HIM DOWN ..AND WOULD LET THE
V- SABEK-TOOTH SLAY HIM!
Dor-Ul-Otho sonur halalausa guðsins,
segir Ab vera sinn, þar til þið segið mér
hvers vegna þið eltuð hann... og ætl-
uSuð að láta tígrisdýrið gera út af við
hann.
Ekkert svar. Hvað svo sem það er, sem
þeir hafa á móti þér, Ab, hlýtur það að
vera mjög slæmt.
Þú hefðir átt að láta Jato, tígrisdýrið,
éta mig. Ég óskaði þess.
SPARIfl TÍMA
V1SIR . Miðvikudagur 9. október 1968,
•m
Bean nefndi „Sköpunina", þar setr
mest bar á þeitum sævi frumalda-
tímabilsins, og gegnum gufumökk-
inn mátti greina aö þar svámu riss
eölur, drekar og alls konar furðu-
skepnur forsögunnar, og á landi
var allt kvikt af sams konar kvik-
indum á milli furðutrjáa, en upjm
yfir húðvængjaöir fuglar. Eitt vai
það þó, sem tengdi þessi forsögu
kykvendi nútímanum á furðuleg-
an hátt, þau höfðu öll mannsandlit
— og efst i gufumekkinum upp ai
hafinu mátti greina mannlegt auga,
hvasst og hörkulegt.
Hún er brjáluð, hugsaði Laurs
með sér.
VELJUM ÍSLENZKT
. Söngurinn og gítarleikurinn þagn-
aði í miðju stefi...
Laura sá Christian bera hönd-
ina að eyra sér, sem skutullinn
ur byssunni hafði snert, er hann
flaug fram hjá vanga hans. Því næst
starði hann sem höggdofa á frú
Hawkins, sem stóð við stofn kýprus
viðarins. Skutullinn úr byssu Kahi-
ers hafði gengiö gegnum barm
hennar og neglt hana við trjástofn-
inn.
Hawkins læknir stökk til konu
sinnar, en Kahler þreif byssuna úr
höndunum á Mayerhof. „Öryggis-
lásinn var á ...“ hrópaði Kahler æf-
ur af reiði.
„Nei, nei, .. ég kom rétt aðeins
við hana“, æpti Mayerhof. ,,Guð
minn almáttugur ...“ stundi hann.
Hawkins læknir hélt um úlnlið
konu sinnar. „Járnsög, strax . ..“
hrópaði hann til hr. Bean. Um leið
greip hann hníf af borðinu og skar
á línuna, sem tengdi skutulinn og
byssuna.
Blóðið litaði hvítan kyrtil læknis-
frúarinnar. Frú Bean var fallin í
öngvit á bekkinn, brimsjóirnir
buldu við bergið og regnið streymdi
niður. Laura gekk þangað, sem frú
Bean lá, reisti hana á fætur og
studdi hana fn'n í krána.
Seytjándi kafli.
Það var auðséö á öllu að aftaka-
veður var í aðsigi. Stormsveipirnir
buldu þegar á kránni, svo að Laura
varð að beita afli f átökum viö '
dyrnar út á veröndina, þegar hún
hafði stutt frú Bean inn fyrir þrösk
uidinn. Þegar henni hafði tekizt
að felia hurð aö stöfum, lagði hún
arminn um axlir gömiu konunnar
og studdi hana yfir góifið í and-
dyrinu. Hún óttaðist mest að gamla
konan féngi hjartaáfall, hún átti
mjög erfitt um andardráttinn og
andlitið var náfölt. Þær gengu þann
ig um borðstofuna og eldhúsið, að
lyftukröknum.
Lyftan bar þær upp á við með
braki og marri, fór fram hjá dyr-
um á annarri hæð og þriðju og nam
ioks staðar með rykkjum og titr-
ingi. Þegar þær komu út úr lyftunni,
tók við lítið anddyri og síðan gengu
þær inn f allstóran sal með þykkri,
austurlenzkri ábreiðu á dökku eik-
argólfi, gömlum mahónihúsgögnum,
málverkum á veggjum og ami úr
hlöðnu grjóti.
Laura studdi frú Bean til sætis
á legubekk, og gamla konan mætti:
„Skattholið þarna, góöa mín . . .
lyftu lokinu. Mig langar í konjakk-
glas, og þér veitir ekki af að fá
þér hressingu líka“.
Skatthoiið stóð í horni við kvist-
glugga, og Laura gat séð hvað hafzt
var að við kýorusviðinn, á meðan
hún var að ná í konjakkið. Haw-
kins læknir studdi við líkið af
konu sinni, sem hékk enn við trjá-
stofninn á skutulskaftinu, en Trölli
hafði smeygt járnsöginni að því á
milli líksins og trjástofnsins og
kepptist við að ná því í sundur.
Kahler virtist vera aö yfirheyra
skákgarpana við boröið, en Merri-
day og Christian stóðu og hlustuðu
á. Christian hélt vasakiút að eyra
sér. Aldo var farinn, herra Bean
einnig. Nokkrir stóðu enn i skjóli
við tréð og biðu þess að Trölla
tækist að losa líkið
Þegar Laura bar frú Bean konj-
akkglasið, heyrðust lágir brestir í
innanhússsíma, sem stóð á borðinu.
Frú Bean bað hana að svara.
Það var hr. Bean. „Er allt í lagi
með hana?“
„Já“.
„Ég hef kvatt fógetann hingað.
Bíð héma niðri, þangað til hann
kemur. Svo kem ég ...“
Þegar hún hafði flutt frú Bean
kveðju eiginmannsins, dreypti
gamia konan á konjakkinu, lygndi
síðan aftur augunum. en varirnar
bæröust. „Við verðum að hafa það
hugfast, að þetta lff er einungis
forspil, ekki lokastef", mælti hún
lágt.
Laura settist á legubekkinn hjá
henni. „Engu að síður er það hið
eina, sem við vitum eitthvað um
með nokkurri vissu, er ekki svo?“
varð henni að orði.
„Við höfum ekki þroska til að
vita meira". Gamla konan drakk nið
ur í hálft glasið. Svo opnaði hún
augun, hresstist merkilega á einu
vetfangi því að hún reis á fætur
og gekk yfir að kvistglugganum,
sem stormurinn iamdi án afláts.
„Þeir hafa losað líkið,“ sagði hún,
„Trölli er með það í fanginu og
er aö leggja af stað með það inn“.
Hún sneri sér að Lauru. „Þykir
þér ekki góður súkkulaðibúðing-
! ur?“
Laura svaraði annars hugar að
svo væri, og gamla konan sagöi, aö
þær skyidu fá sér súkkulaðibúðing
og síðan drekka te, þegar maðurinn
sinn kæmi upp. Því næst ieiddi hún
Lauru við hönd sér um íbúðina.
Við hliðina á dagstofurjni tók við
stór vinnustofa með þakgluggum og
þar stóð geysistórt, þrískipt mál-
verk á trönum — þrímyndin mikla,
sem frú Bean hafði unnið að um
árabil. Og enda þótt það leyndi
sér ekki, að hún hefði numið margt
af Hieronymus Bosch — eins og
myndin yfir arninum niðri bar einn-
ig vitni — þá hafði hún tileinkað
sér sinn eiginn sérkennilega stíl,
undarlegan og óstýrilátan, en um
leið fágaöan fíngeröan.
Nehaya-landslagið var eins og
samkenni allra myndanna þriggja,
enda þótt það kæmi ekki greinilega
fram á fyrstu myndinni, sem frú
KNATTSPYRNUFÉL. VlKINGUR
Handknattleiksdeild
Æfingatafla fyrir veturinn ’68-'69
Réttarholtsskóli:
Meistarafl. karla mánud. kl.
8.40-10.20
1. og 2. fl. karla sunnud. kl.
1-2.40
3. flokkur karla sunnud. kl.
10.45—12
3. flokkur karla mánud. kl.
7.50-8.40
4. flokkur karla sunnud. kl. ,
9.30—10.4'
4. flokkur karla mánud. kl.
7-7.50
Meistara. 1. og 2. fl. kvenna:
þriðjud 7.50—9.30
Meistara, 1 ig 2. fl. ívenna:
laugard kl. 2.40—3.30
3 fl. kve na þriðjud. kl. 7 — 7.50
Laugardalshöll:
Meistara. 1 og 2. fl karla:
föstud kl 9.20—11.
IVIætið stundvislega — Stiórnln
TÆRIFÆRISKAUP
Höfum nýtengié ROTHC hjólbörur, kr
1185— 1929. v-þýzk úrvalsvara, einnig úr
val at CAR-FA toppgrindum. þ. á m. tvö
földu öurðarbogana vinsæiu á alla híia
Mikið úrvai nýkomið at HEYCO og DURC
bíla- og véiaverkfærum, stökum og I sett
utn, einnig ódýr blöndunar*'æki, botnventlar og vatnsiásar Strok.ám kr
405. — Málningarvörur. — Allar vörur á gamla verðinu. — Póstsendum
INGÞÓR HARALDSSON H/F, Grensásvegi 5, sirni 84845.
’Bfvufiaur
RAUÐARÁRSTÍG 31 SiMI 22022
TEKUR ALLS KONAR KLÆBNlNGAR
FLJÓT OG VÖNDUÐ VINNA
ÚRVAL AF ÁKLÆÐUM
IAUOAVEO «2 - SlMI 10I2S HEIMASIMI 83632
BOLSTRON
Svefnbekkir í úrvali á verkstæðisverði
rafvélaverkstædi
s.melsteds
skeifan 5
' Tökum að okkur:
I Mótormælingar
1 Mótorstillingar
■"* Viðgerðir á rafkerfi
dýnamóum og
störturum.
9 Rakaþéttum raf-
kerfið
v'arahlutir á staðnum
GÍSLI
JÓNSSON
Alcurgerði 31
Smi 35199.
Fjölhæf jarðvinnsluvél ann-
ast lóðastandsetnlngar, gref
húsgrunna, holræsi o.fl.
„Haidið þér því fram, að Æschyl-
os sé fáránlegur ...“ það leyndi sér
ekki, að hertogaynjunni rann í skap.
' „Það er heimskulega mælt...“
Hr. Bean tók flautuna frá munni
sér Hann hugöist víst koma á friöi
með hertogaynjunni og Gail Kerr,
en talaði svo lágt, að orð hans heyrð
ust ekki gegnum stormhvininn
Skákgarparnir risu úr sætum sín
, um og virtust ætla að yfirgefa garð
krn, en það varð stutt töf á því
vegna þess að Mayerhof nam staðar
’við borðið og handfjatlaði skutui-
byssuna stutt andartak.
„Alítið þér kannski, að viö eigum
-að gerast frummanneskjur á nýjan
leik, leggja okkar nútímaheim nið
ur og hefja átrúnað á þrumuguöi
eða hvaö?“ spurði Gail Kerr.
Kahler spratt á fætur og sneri
sér snöggt að Mayerhof. „Farið gæti
lega með þetta vopn, fyrir alla
muni...“
En það var eins og Mayerhof
heyrði ekki viðvörunina. Enn kvað
við þrumugnýr og nú miklu næst,
í sömu svifum herti storminn um
allan helming og regndemba skall
yfir, en allir, sem enn héldu sig við
borðin, spruttu á fætur og hröð-
uðu sér inn f krána. Þá kvað allt
f einu við nístandi sársaukav^in,
sem barst undan með storminum.
ÝMtSUGT ÝMISLEGT
wAikl :i
rðkuin aC oKkui nvers Konai tuuroi
38 sprengivinnu i húsgrunnurn og raes
um Leigjum úr loftpressui 38 rihr
sieða Vélaleiga Stetndörí Sighvat-
•onai AlfahreKkL Suöurland-
oraut rlm< 104?,«.
---X