Alþýðublaðið - 23.10.1966, Blaðsíða 15

Sunnudags ALÞÝÐUBLAÐIB - 23. október 1966
15
Smásagan
Framhald af 6. síðu.
myndu verka og vonandi það. Mér
ir mjög leitt að þurfa að skilja
yður eftir þarna inni. En ég
varð að komast út, varð að gera
það! Og þetta var eina leiðin.
Ég varð að skipta við yður,
skiljið þér það ekki!? Ég varð að
skipta á líkama Hð yður, al-
veg eins og Davíð gerði \
mig!
Vcrið svo vænn að öskra
ekki svoha og rífa í rimlana,
þá koma varðmennirnir bara og
láta yður í spennitreyju. í þeirra
augum eruð þér aðeins Davíð
Greeníea, háseti á kaupskipa-
flotanum sem er haldinn ó-
læknandi geðklofa! Og það er
sama hvað þér segiö, þeir trúa
yður ekki. Þér verðið að bíða
yðar tíma, alveg eins og ég geri.
. Þér verðið að bíða þar til ein-
hver fær meðaumkvun með yð-
og þá veröur það að vera brenni
fórn, munið það, og töfraorðin!
gleymið ekki töfraorðunum.
Nú neyðist ég til að fara, því
að ég á annríkt. Já, ég hef mjög
mikið að gera. Davíð frændi
minn á ekki von á mér, ekki
eins og ég lít út. Þetta kemur
Davíð áreiðanlega á óvart, mjög
á óvart!
Ég tek bílinn yðar, herra. Þér
þurfið livort eð er ekki á hon
að halda. Þakka yður kærlega
fyrir allt, sérstaklega fyrir
brennifórnina, — ég meina síg
arettuna.
Verið þér sæiir, herra minn,
sælir.
Vangaveítor
Framhald af 7. síð'u.
að þessa nýju lífssýn höfum við
ekki. En hún er fólgin í því að
gera sér jafnauðveldlega grein
fyrir sjálfum sér við hin nýju
skilyrði og forféður okkar
gerðu í heimi liinr.a fyrri tak
markana.
Er hugsanlegt að hið nýja sið
gæði byggist ekki á reglum,
heldur á dómgreind, af því að
Ijóst vecði að allt er afstætt?
Samanber: „Hvenær drepur
maður mann og hvenær drepur
maður ekki mann?“
Er hugsanlegt að í hinum
nýja heimi verði dagleg reynsla
mannsins, þetta „að fylla lung-
un í blænum,” aðalatriði aðal,
atriðanna, en hvorki guðir á
himnum né kóngar á valdastöl
um, þar með talin hugmynda
kerfi, andlegs eða veraldlegs
eðlis, sem menn varpa upp á öll
um sínum sorgum — að það fá
ist loksins viðurkennt að mann
inum er ekki eiginlegt að lifa
eftir forskrift?
Sþ, víðtækustu sámtökum
mannkynsins, ber að gefa
þessu gaum. Annars getur sýni
lega farið fyrir þeim eins og
manni sem hefði þann hátt á
að fara frá Reykjavík til Hafn
afjarðar með viðkomu í Land
mannalaugum.
Ungverjaland
Framliaid úr opnu.
Margt og mikið hefur verið
ritað um ungversku uppreisnina
þanu áratug, sem liðinn er frá
fíf\LL-
Í>AM-
H/.J,
O/víí-
V iT
ST6RK.
SUJ)
HR£yF-
I//6- u
ÓSAA1ST
KLACc
TAlA

V€IK
for-
FORÍCTV.
UR
T ALA
LÍKMS
HLUTA
TALA

RAa/a/-
5AKIR
5 JÁ
fcFTlR
Upp-
HRÓPUa/
Duvj) A
Kó/vA
BORG-
tr'é
£kar
SÖMU
ves-
£lu

SA/6MMA
ILAT
MAðOa
A/ÖU)
UR
TA l. /OC
SA M-
HTT.
TOLu
\>SyR
5Am-
H L J.

Mtö>u R
Tonn
&RA5
5 A M-
R6F5A
->
Höl-
ÓTTUR
6SPA
LíkAms
HLO T|
AJ'a-
Koaa-
/A/A/
kí?oss
5 Am-
TÍNÍ,
LAA/i
RUK. K-
u3>
Vfel-AR-
HLUTI
DVoé
FJÖÍ-T i
Maíur
/AKIMT
HJMP-
AR-
SÖ6W
VÓ'KVI
R'Aa/-
ÞýR +
TvíHfcJ,
RÍKl
5TAfUR
5 AM'
HLj.
-----
VlT-
CtRAa/m-
UK
(k
-T-
SAAa-
H LT.
5/ÍK I NQG-A
LÆ Ti
RyKií)
sAaa-
ff/feþl/R
5 AM-
h'LT.
TÍMA-
B IL

TON
Y£ RK
/U 06-RU
ÖPUCc
SAAa-
reAiGc.

ILAT
SPIL
Li f-
FÆRA
€a/D-
[NG
Ö-feA/tU
&URT
FR6RI
HAG-
UR.
ÁA&NN
TÍ/UA
TAL
bUND-
AR
TALA
ÞAMSKT
BL A3>
S6PA
FORSfTA/.
VORu-
fe|A/-
T
SOMU
V6lí>|.
TÆKi
HaÓDA
S Aaa-
HLT.
TALA
SPIk
5PURW-
|/Vfe
L^F I
6 A/JT
IA'Cr
RUm-
ep/vi
ÖÍ)L-
AST
2L
Sy&FM
UM-
T A L A5
LyKT
61 A/S
AFAAk-
(3>
ÍAl2>
[Aí &
TAi-A
SkÖAi/UU
Lií>-
IÁÍ
SKlPA
I
6aí>-
\NG
Lausn á krossúátu
í síðasta blaði
==hanzkaklædd=mo
==amla=fráði=hör.
==rá=róla=us=örn
=.=ð=á=sáðurkyn=a
==fótóstat=andúð
==eff======og=t=
==nár=====p i ssa
ugg=á======in=ég
prik=sýp=mehgaða
þó=ábati=sin=u=s=
rafsegull=g=eðla-.
' é=esra=línubil=m
tátcin=vaf i=l=ert
'ttt=sko=tt=æ=ga=
utankular=sjóður
r==aum=gy11ur=ð a
=handl eg gurba==
malt ö=g=gráis ===
árlega=mikill===.
sl=summan==ló====
ket=maasget=ð===•
emil=bílsinsi=== *.
henni. Þrátt fýrir það að hún
væri bæld niður var hún ekki
árangurslaus með öllu. Stjórnar
far eftir hana hefur aldrei verið
eins slæmt og stundum áður, og
mikið hefur dregið úr ófrelsinu
frá því sem var í tíð Rhkosis.
Jafnframt hafa Ungverjar orðið
minna háðir Sovétríkjunum en áð
ur, eins og raunar aðrar Austur
Evrópuþjóðir. Og ógerlegt er auð
vitað að skera úr um, að hve
miklu leyti það er vegna áhrifa
frá ungversku uppreisninni og að
hve miklu leyti það á sér aðrar
orsakir.
ATHUGIÐ
Vegna þrengsla í þesm
blaði verður ýmislegt efnl
að bíða næsta blaðs, þar á
tneðal þriðji og síðasti
hluti frásagnarinnar um Su
ezstríðið 1956.