Dagur - 22.10.1997, Qupperneq 2

2 - MIÐVIKUDAGUR 22. OKTÓBER 1997
rD^r
VÍKURBLAÐIÐ
LandsgUman
að Laugiun
Keppnistímabil glímu-
manna hófst s.l. laugar-
dag þegar Landsglíman
var háð að Laugum í
Reykjadal. Keppt var í
kvenna- og karlaflokki.
Mótið fór vel fram og
mikil spenna var frá
íyrstu glimu til þeirrar
síðustu. Úrslit mótsins
urðu eftirfarandi:
Karlaflokkur:
1. Helgi Kjartansson HSK.
2. Arngeir Friðriksson HSÞ.
3. Jón Birgir Valsson KR.
4. Ingibergur Sigurðs-
son UV.
5. Helgi Bjarnason KR.
6. Amgrímur P. Jóns-
son HSÞ.
7. Torfi Pálsson HSK.
8. Ragnar Skúlason HSÞ.
Kvi'ima ílokkur:
1. Magnea Svavars-
dóttir HSK.
2. Inga Gerða Péturs-
dóttir HSÞ.
GAMLA MYNDIN
Nú er vetur genginn í garð og gömlu myndirnar úr safni Óla á
Borgarhóli eru vetrarmyndir. Á annarri má sjá þann nafntogaða
mann úr húsvískri fortíð, Jóhann Sigvaldason bátasmið og er
hann að moka snjó fyrir utan hús sitt að Árgötu 14.
Hin myndin er hefðbundin vetrarmynd frá Húsavík, tekin neðan
úr Búðarárgili. Hið fornfræga hús Vetrarbraut er á miðri mynd og
kemur sjálfsagt yngri bæjarbúum spánskt fyrir sjónir að sjá heljar-
mikið hús á þessum stað.
ÞANKAR ÞINGEYINGS
Okkar besta fólk í bæjarstjórn!
JÓHANNES
SIGURJÓNS
SON
SKRIFAR
Þessa dagana er Mogginn fullur
af lofgreinum um og eftir próf-
kjörskandídata Sjálfstæðis-
flokksins sem langar að komast í
borgarstjórn. Og um þessar
mundir eru flokkar og listar víða
um land farnir að huga að fram-
boðsmálum til bæjar- og sveitar-
stjórna og hvaða aðferðum skuli
beitt við uppstillingu á lista.
(Hvort prófkjörskandídatar allra
flokka af öllu landinu fá inni í
Mogga með sín tilskrif er enn á
huldu).
Borðliggjandi ættar-atkvæði
Það skiptir auðvitað töluverðu-
máli hvernig raðað er á lista og
að ýmsu þarf að hyggja. Fyrir
það fyrsta að viðkomandi kandí-
dat sé stuðningsmaður viðkom-
andi flokks, hann sé að mestu
leiti vammi firrtur en ekki veru-
lega firrtur að öðru leyti og ekki
er verra að hann sé mælskur eða
kona nema hvortveggja sé. Gott
er að hann sé vel kynntur í sinni
heimabyggð, hafi getið sér gott
orð fyrir störf að einhverjum
þjóðþrifamálum og í smærri
samfélögum a.m.k. er ekki verra
að að honum standi mikill ætt-
bogi þannig að 1 50 atkvæði séu
þegar borðliggjandi þegar nafn
hans er komið á Iistann.
En fyrir mestu er þó að við-
komandi kandídat vilji gefa kost
á sér, hafi áhuga á því að vinna
að sveitarsjórnarmálum, sé tilbú-
inn að fórna tíma sínum í þetta
verkefni og reiðubúinn til þess
að taka afleiðingum starfa sinna
í sveitarstjórn.
starf. Bæjarfulltrúar eru æfin-
lega „vondu kallarnir og kelling-
arnar“ í umræðunni. Oti í bæ er
sem sé fjöldi spekinga sem met-
ur og dæmir störf bæjarfulltrúa.
Ef þeir samþykkja eitthvað sem
viðkomandi spekingar eru sjálfir
fylgjandi, þá er það aðeins sjálf-
sagður hlutur. En ef þeir gera
eitthvað sem gengur þvert á vilja
og vit spekinganna, þá eru bæj-
arfulltrúar orðnir óalandi og
óferjandi gæslumenn annarlegra
hagsmuna.
Dansi rúnii
I sjálfu sér þarf þetta ekki að
vera vandamál. Bæjarfulltrúar
styðja auðvitað aðeins það sem
þeir telja rétt og bæjarfélaginu
fyrir bestu og eiga að vera menn
til að skýra og rökstyðja gerðir
sínar. En það hlýtur að vera
hvimleitt að þurfa alltaf að vera í
vörn, geta t.d. alltaf átt von á því
að á næsta balli geti þeir ekki
dansað við maka sinn því allur
tíminn fari í að „svara til saka“
fyrir hinar og þessar meintar
misgjörðir. Það er sem sé ýmsir
annmarkar á því að gefa kost á
sér í framboð til bæjarstjórnar og
örugglega til þeir hæjarfulltrúar
sem séð hafa eftir slíkri ákvörð-
un. Málið er að fara ekki á lista
með hálfum huga. I sveitarstjórn
á enginn að setjast nema hann
sé fullur áhuga á að láta gott af
sér Ieiða, treysti sér til þess og sé
tilbúinn til að búa við ýmsa
hvimleiða fylgifiska starfsins.
Að þannig fólki leita flokkarn-
ir einmitt nú. Og er vonandi að
enn fyrirfinnist slíkt fólk á Húsa-
vfk og öðrum bæjum og hrepp-
um um land allt.
Létt verk?
Á síðustu árum hefur það t.d.
ekkert gengið alltof vel að finna
fólk og fá það til að taka sæti á
framboðslistum til sveitarstjórna
á Húsavík og vísast víðar í sam-
bærilegum samfélögum. Þeir
sem fylgjast með þessu málum,
Málræpiunælikvarðiim
Þetta gæti ekki verið fjærrri lagi.
Undirritaður hefur fylgst náið
með störfum bæjarfulltrúa á
Húsavík til fjölda ára og þeir
þurfa svo sannarlega að vinna
fyrir kaupinu sínu og vel það. Að
vísu hækkuðu greiðslur til bæj-
eitthvað til málanna að leggja
sem máli skiptir. En það er alls
ekki mælikvarði á störf bæjar-
fulltrúa hversu oft og lengi þeira
tala. Hvað það varðar gildir hið
sama f sveitarstjórnum og á al-
þingi.
ganga sem sé ekki að því grufl-
andi að á margan hátt er það
ekki verulega eftirsóknarvert að
starfa í sveitarstjórnum.
Margir álítar reyndar að starf-
ið felist einkum í því að mæta á
fundi u.þ.b. tvisvar í mánuði og
rétti upp hendi til að samþykkja
einhverja vitleysuna eða hafna
skynsamlegum tillögum. Og að-
alastarfið sé e.t.v. að mæta í boð
og móttökur og skála fyrir ein-
hverjum höfðingjum eða fram-
kvæmdum.
arfulltrúa á s.I. ári en tímakaup
þeirra sem vinna af samvisku-
semi við að setja sig inn í hin
ýmsu mál, er harla rýrt. Raunar
er ég þeirrar skoðunar að allir
bæjarfulltrúar Húsavíkur hafi
unnið samviskusamlega og af
heilindum að framfaramálum
bæjarins, hver með sínum hætti.
Hver bæjarulltrúi hefur sinn
stíl og sitt vinnulag. Sumir tjá sig
um öll mál og oft í löngu máli.
Aðrir taka sjaldnar til máls og þá
aðeins þegar þeir telja sig hafa
Annarlegir hagsmimir?
Störf f bæjarstjórn Húsavíkur
kalla sem sé á fjarveru frá heim-
ili og vinnustað einnig. Og sjálf-
sagt fá bæjarfulltrúar oft orð í
eyra frá fjölskyldumeðlimum og
vinnuveitendum fyrir illþolandi
fjarvistir. Það er eitt af því sem
letur fólk frá því að sækja í þessi
störf. Og eins og áður sagði, fjár-
hagslegur ávinnngur er ekki mik-
ill.
Og fleira kemur til. Þetta er
t.d. einstaklega vanþakklátt