Dagur - 21.01.1998, Side 6

22-MIDVIKUDAGUR H.JANÚAR 19 9 8
ro^tr
HEIMILISLÍFIÐ 1 LANDINU
Þaðferekkertá milli
mála að heimili Ingi-
bjargar Sólrúnar og
fjölskyldu hennarer
Jyrst ogfremst HEIM-
ILIfjölskyldunnar.
Greinilegt erað íbúð
þeirra erekki ætlað að
vera neinn sýningar-
staðurogað helster
hugsað um aðfólki líði
vel þar.

■

Ingibjörg siturgjarnan viö eldhúsborðið og les blöðin, finnst það notalegt. myndir: hilmar.
„Ég hef eiginlega aldre/ tengst hlutum mjög mikið og eiginlega er ég þe/rrar gerðar að hugsa ekki mikið um að eignast hluti, “ segir
Ingibjörg. „Mér finnst mig ekki vanta neitt, þau húsgögn sem ég á, hef ég hirt eða keypt fyrir lltið og það er ekki fyrr en á síðustu
þremur árum eða svo að ég hef farið að kaupa mér húsgögn."
Þau búa á efri hæð í vinalegu
húsi í vesturbænum, hafa búið
þar nokkuð lengi. „Þetta er mjög
þægilegt fyrir okkur,“ segir Ingi-
björg, „afi og amma búa í næsta
nágrenni og þvf stutt fyrir strák-
ana að fara til þeirra."
Ingibjörg segist ekki spá mikið
í hluti og ekki hafa gert mikið af
því að kaupa sér húsgögn á sinni
búskapartíð. „Eg hef eiginlega
aldrei tengst hlutum mjög mikið
og eiginlega er ég þeirrar gerðar
að hugsa ekki mikið um að eign-
ast hluti. Mér finnst mig ekki
vanta neitt, þau húsgögn sem ég
á, hef ég hirt eða keypt fyrir lítið
og það er ekki fyrr en á síðustu
þremur árum eða svo að ég hef
farið að kaupa mér húsgögn.“
Ingibjörg bendir á fallegan rauð-
an sófa og sófaborð í stofunni.
„En það er eitt sem ég geri,“
segir hún. „Alltaf þegar ég fer til
annarra landa,
þá reyni ég að
ná mér i eitt-
hvað sérstakt,
eitthvað sem
minnir á land-
ið,“ og hún sýnir
nokkra hluti sem
standa á hillu.
„Þetta er til
dæmis frá
Grænlandi,
hvalsporður, og
eggið er frá
Rússlandi.
Dúkkurnar tvær, þær eru líka frá
Rússlandi og svo á ég auðvitað
ýmislegt frá Kína og við fórum
þangað fyrir tveimur árum,“
bætir hún við. „Maðurinn minn
lærði i Kína.“ Ingibjörg segist
alltaf reyna að finna einhveija
hluti sem tengjast jólum í hverju
landi, ef hún mögulega getur.
Henni finnst skemmtilegt að
vera með allskonar hluti frá hin-
um aðskiljanlegustu stöðum á
jólatrénu.
Bækur og tónlist
Hvað með bækur, eru einhverjar
sérstakar bækur í uppáhaldi hjd
Ingibjörgu Sólrúnu?
„Það eru þá helst sagnfræði og
heimspeki. Mér finnst æ meira
gaman að Iesa þannig bækur,"
segir hún. „Og listaverkabækur.
Kannski er það vegna þess að
þetta eru allt bækur sem hægt
er að glugga í og maður er ekki
nauðbeygður til að Iesa þær ffá
upphafi til
enda. Eg finn
líka að ég er
ekki lengur
þessi alæta á
bækur sem ég
var. Þegar tím-
inn er takmark-
aður þá reynir
maður fremur
að velja og
hafna. En Lax-
nes er alltaf
góður og gaman
að grípa í að
lesa bækurnar hans aftur og aft-
ur.“
I stofunni er talsvert af hljóm-
diskum og Ingibjörg segist
hlusta talsvert á klassíska tón-
list. „Það er tónlist sem maður
getur slakað á við og haft í bak-
grunninum. Hún krefst einskis
af manni og það er gott að lesa
við hana,“ segir Ingibjörg. Það
er eiginmaður Ingibjargar, Hjör-
Ieifur, sem er duglegastur að
safna diskum. „Hann tekur
svona syrpur í að kaupa diska,
kannski svona svipað og maður
keypti bækur í gamla daga.“
Varla hefur borgarstjórinn
langan tíma til að slaka á heima
við. Hvernig finnst henni best að
eyða frítíma sínum?
„Mér finnst notalegt að sitja
við eldhúsborðið og lesa, það
geri ég gjarnan," og Ingibjörg
sýnir eldhúsborðið, í blámáluðu
eldhúsinu, þar sem eiginmaður-
inn er önnum kafinn við að elda
kvöldmatinn. „Annars er það
tvennt sem mér er heilagt og ég
hef reynt að passa. Það eru
föstudagskvöldin og sunnudagar,
það eru fjölskyldutímar," segir
hún ákveðin.
Er eitthvert húsgagn eða hlut-
ur sem Ingibjörgu er sérlega kær?
„Nei, það held ég ekki. Og þó,
ég á eina mynd sem er í miklu
uppáhaldi hjá mér, það er mynd
af langömmu minni. Hún hékk
alltaf inni 1' svefnherbergi hjá
foreldrum mfnum. Svo fann ég
inni í svefnherbergi mínu nagla,
,sem er þannig staðsettur að hún
hefur nákvæmlega sömu afstöðu
og hún hafði þar,“ segir Ingi-
hjörg og brosir af tilhugsun um
þessa tilviljun. vs
Ingibjörg segisthlusta
talsvertá klassíska
tónlist. „Það er tónlist
sem maður getur slak-
að á við og haft í bak-
grunninum. “