Dagur - 21.03.1998, Blaðsíða 18

POPPLÍFIÐ í LANDINU
Tkypr
Eitt af því skemmtilegra sem breskt
popp hefur borið með sér á síðustu
tveimur áratugum eða svo, er án mikils
vafa skapoppið svonefnda, sem naut
mikilla vinsælda í enda áttunda áratug-
arins og byrjun þess níunda. Þar fór
auðvitað fremst í flokki gleðisveitin
Madness, sem upphaflega nefndist
Invaders, en sló íyrst rækilega í gegn
undir seinna heitinu. Var það strax með
fyrstu plötunni, One step beyond sem
Suggs, Kix og félagar í Madness, slógu í
gegn, en hún innihéit m.a. smelli á
borð við titillagið, og My girl. One step
beyond kom út 1979 og árið eftir fylgdi
svo Absolutly, sem innihélt t.d. hið
klassíska Baggy trousis. Vissu hámarki
náðu vinsældir Madness árið 1983 með
Our house, en fljótlega eftir það fór
nokkuð að halla undan fæti. Eftir að
sveitin hætti fyrir um áratug, hafa í það
minnsta tvívegis verið gerðar tilraunir
með mismunandi mannskap að koma
henni saman að nýju, t.d. vegna útgáfu
á safnplötu. Það hefur hins vegar ekki
gengið til lengdar. Nú hafa þær fregnir
aftur borist að hún muni koma saman í
sumar til tónleikahalds og þá í fyrsta
skipti eftir að hún hætti í sinni upp-
runalegu mynd. Mun tilefnið væntan-
lega m.a. vera það að 20 ár eru nú liðin
frá því Madness kom fyrst fram undir
því nafni. Ef vel gengur er svo ekki að
vita nema að framhald verði á, ný plata
jafnvel.
Á íslands byggða bóli hafa safnplötur
verið eitt það fengsælasta í útgáfu um
töluvert skeið. Svo fastur hluti eru þær
t.a.m. orðnar í útgáfu hjá Skífunni og
Spori, að fyrirtækin eiga stóran hluta af
sinni afkomu undir þeim. Hér er auðvitað
sérstaklega átt við Pottþéttplöturnar, en
þær hafa mörg undanfarin ár verið f hópi
söluhæstu platna og oftar en ekki náð
gull- og platínusölu. Sú nýjasta, Pottþétt
ller nú nýkomin út og er eins og forver-
anir tíu tvöföld. Ymislegt rokk og gítar-
popp er að finna á fyrri plötunni, en dans-
tónlist af öllum stærðum og gerðum er á
þeirri síðari. AIls eru þetta 37 lög með flytjendum á borð við Nataliu Imbruglia, Robbie
Williams, Welsku sveitinni Catatonia, Oasis, Spice girls, Hurricane #11, Bernard
Butler fyrrum gítarleikara Suede og fleiri. Fínt safn eins og flestir forveranna og mun
áreiðanlega Ieggjast vel í landann.
Endurkoma
œrslabelgja
Pottþélt
11
Eftir að hafa að
mestu jafnað sig á
barnsburði sínum
númer eitt og öllu
sem fylgdi í kringum
hann og Evituævintýr-
ið, er ein mesta popp-
gyðja seinni ára, hún
Madonna, komin á
kreik að nýju í tónlistinni. Fyrsta
lagið hennar um hríð, Frozen, hef-
ur að undanförnu hljómað á öldum
Ijósvakans og er bara hið þægileg-
asta og nýja stóra platan er nú að
koma út. Ray of light nefnist grip-
urinn og gerir söngkonan sér vonir
urn að hún gangi vel í fólk. Sú síð-
asta, þar sem Björk m.a. lagði
henni Iið fór ekki allt of vel miðað
við mörg fyrri verk hennar, þannig
að nú vill hún sjá betri viðbrögð.
Islenski poppdúettinn Bang Gang,
sem m.a. átti lagið walking in my
sleep á Spýruplötunni vinsælu og
velheppnuðu, hefur í framhaldi af
sínu góða framlagi gert útgáfu-
samning við Spor, sem er móðurfyr-
irtæki Sprota, er gaf út Spýruplöt-
una. Verður spennandi að sjá hvað
kemur út úr því, en dúettinn skipa
þau Esther Talia Casey söngkona
og Barði Jóhannsson hljómborðs-
leikari með meiru
Mitt í því að Smashing Pumpk-
ins hafa verið að vinna nýju
plötuna, svo er beðið er eftir með
spenningi, berast fregnir af því að
sveitin hafi verið kærð. Það að
rokkstjörnur á borð við Billy Corg-
an og félaga séu ásakaðir um þetta
eða hitt, er í sjálfu sér ekki í frásög-
ur færandi, það er alltaf að gerast,
en það sem er óvenjulegt hér er að
það er útgáfufyrirtæki sveitarinnar
sem í hlut á. Og hvert er svo
ágreiningsefnið? Jú, fyrirtækið Virg-
in í Ameríku, segir sveitina ekki
hafa staðið \áð samninginn sem
gerður hafi verið við hana árið
1991, hafi aðeins skilað af sér
þrernur til fjórum plötum á þessum
tima af sjö tilgreindum. Þetta þykir
mönnum hið fyndnasta mál vestra,
þó svo sé auðvitað ekki, en erfitt er
að sjá hver niðurstaðan verður ef
málið fer í dóm og þá hver refsingin
á að vera. I ofanálag á þetta svo
ekkert að raska útgáfunni á nýju
plötunni, adore, sem á að sjá dags-
ins Ijós í lok maí.
Krysfol-
Prodigy enn og
Þrátt fyrir að dansrokkararnir í Prodigy séu
vægt til orða tekið orðnir stórstjörnur á
heimsmælikvarða, hafa til að mynda átt
bæði lög og stórar plötur á topp tíu í Bret-
landi, Bandaríkjunum, Japan og víðar, ætla
Keith Flint og hinir töffararnir í sveitinni
ekki að skilja Island útundan í tónleikahaldi
frekar en fyrri daginn. Þeir eru nefnilega,
eins og væntanlega margir hafa orðið varir
við, á leiðinni til landsins enn einn ganginn
til að halda hér tónleika og væntanlega líka
til að skemmta sér ærlega í leiðinni eins og
jafnan áður. Mun þetta nánar tiltekið vera í
Ijórða skiptið sem þessir kóngar í danstón-
listinni heimsækja okkur Frónbúa, en áður
hafa þeir til dæmis komið fram á Uxahátíð-
inni sællar minningar 1995. Verða tónleik-
arnir nú 28. þessa mánaðar og eru væntan-
Iega hinir fjölmörgu aðdáendur sveitarinnar
(sem eru á öllum aldri og fleiri en margan
grunar) farnir að bíða með óþreyju eftir
stóru stundinni. Og hafi það verið merki-
legt fyrr að fá Prodigy hingað til lands, þá
er það enn merkilegra nú, því eins og áður
sagði er Prodigy eitt allra stærsta nafnið í
tónlistarheiminum í dag.
Vegna mistaka í úrvinslu vantaði þessa
grein á síðuna fyrir viku, en í staðinn var
birt önnur sem áður hafði birst um Propell-
erheads. Er beðist velvirðingar á þessu.
Gítarhetjur sem öðlast hafa frægð fyrir leik
sinn einan og sér og hafa í fæstum tilfellum
notað söng, hafa oftar en ekki verið sakaðar
um að vera litlir lagahöfundar. Tónlistin sjálf
sem þeir hafa skapað þótt köld og tilfinninga-
rýr. Á því eru þó undantekningar eins og á
flestu öðru og það gildir um hinn ítalskættaða
snilling frá New York, Joe Satriani. Hefur
Satriani með plötum sínum á vel rúmum ára-
tugs ferli, sannað sig með afbragðs lagasmíð-
um, sem hann hefur svo framreitt meistara-
lega með gítarnum. Stóru hljóðversplöturnar
hans hingað til eru fimm talsins, Not of this
earth, Surfing with the alien, Flying in a blue
dream, The extremist og „Joe Satriani". Auk
þeirra hefur hann sent frá sér t.d. sutt-
plötuna Dreaming #11 og tvöföldu plöt-
una Time machine, sem innihélt ýmsar
nýjar og eldri hljóðversupptökur annars
vegar og tónleikaupptökur hins vegar. Á síð-
asta ári var Satriani svo í félagsskap tveggja
annarra þekktra gítarleikara, Steve Vai og Eric
Johnson og gáfu þeir saman út tónleikaplöt-
una G3, afrakstur geysivelheppnaðar tónleika-
ferðar þeirra um Bandaríkin og víðar. Nú er
svo sjötta platan frá Satriani að koma út og
nefnist hún Crystal planet. Ef að líkum Iætur
svíkur hann þar fjölmarga aðdáendur sína ekki
og bíða þeir nú spenntir eftir útkomunni.