Dagur - 16.04.1998, Blaðsíða 1

|H . S: ■ || IBgBæg|gI ^ Jf;
Meðferðarheimili
grasrótarmnar
Mummi ogMarsibil ætla að
opna meðferðarheimilijyrir
16-20 árafíkniefnaneytend-
urog þarverðurfarið inn á
ótroðnar slóðir. Allir koma
inn afeigin hvötum og
skemmtilegheitin eru skylda.
Unglingunum erkenntað
njóta lífsins - edrúl
„Það er sorglegt að sjá hversu margir
krakkar vilja snúa blaðinu við en það er
ekkert sem getur hjálpað þeim. Fíkniefna-
vandi ungrar manneskju er allt öðruvísi en
alkóhólismi hjá fimmtugum einstaklingi
þannig að meðferðarheimili af þessu tagi
bráðvantar. Við ákváðum að láta reyna á
það hvað við getum gert mikið og stefnum
að því að opna í byijun maí,“ segir Marsi-
bil Sæmundsdóttir.
KerCið tekur þeim vel
Marsibil og Mummi, sem gjarnan hefur
verið kenndur við Mótorsmiðjuna, eru
þessa dagana að undirbúa opnun með-
ferðarheimilis að Dugguvogi 12 í Reykja-
vík. Þar ætla þau að taka við ungu fólki á
aldrinum 16-20 ára en flest starfandi
meðferðarheimili sinna unglingum á aldr-
inum 13-16 ára. Stefnt er að því að opna
heimilið 1. maí. Þau hafa þegar fengið
leyfi fyrir þessa starfsemi í húsinu og hafa
sótt um starfsleyfi hjá Barnaverndarstofu.
Þau segja að kerfið hafi tekið frumkvæði
þeirra vel.
„Við erum að undirbúa fjármögnun og
skipuleggja innra starf. Við erum komin
með grófa vikudagskrá og tvo ráðgjafa. Við
ætlum að vera með hópa og fundi á kvöld-
in. Við verðum með iðju og framkvæmdir
eftir hádegi, að vinna við tölvur, tónlist eða
handverk. Leiðbeinendur koma hingað í
hlutastarf. Við teljum mikilvægt að vera
alltaf með dagskrá eftir hádegi á föstudög-
um og laugardögum, fara út úr bænum í
Hjónakornin Marsibil og Mummi eru að opna meðferðarheimili I Dugguvogi i byrjun maí og veita 14 fíkniefnaneytendum aðstoð. Þau hafa þegar óskað eftir starfs-
leyfi og leyfi fyrír húsnæðinu. Nú vantar bara peninga og húsgögn. Þarna má segja að sé meðferðarheimili grasrótarinnar á ferð. mynd: e.ól.
helgarferð, hafa nóg að gera og hafa svolít-
ið gaman af lífinu edrú. Það þarf að sýna
krökkunum fram á að það sé hægt að hafa
gaman af því þannig," segja þau.
Koma enn í súpu og brauð
Mummi og Marsibil hafa verið í kastljós-
inu undanfarin misseri fyrir frumkvæði
sitt í starfi með ungu fólki, meðal annars
fyrir Mótorsendla, sem var atvinnuúrræði
fyrir ungt fólk. Þau fengu ekki fjármagn
inn í þann rekstur og urðu að hætta. Þá
voru þau með athvarf fyrir heimilislausa
unglinga um jólin og varð þá mjög umdeilt
hversu mikill fjöldi heimilislausra ung-
linga væri í raun og veru. Nú ætla þau að
taka á móti ungmennum í 12-14 rúm, að
meðtöldum neyðarrúmum fyrir fólk í
neyslu sem vill komast í meðferð strax, og
reka meðferðarheimilið mjög ódýrt, fyrir
aðeins 17 milljónir á ári eða 3.000 krónur
dagurinn á haus.
„Þegar við hættum með athvarfið ákváð-
um við að fylgja krökkunum. Fimm eða
sex þeirra koma hingað ennþá á daginn f
súpu og brauð í hádeginu. Við getum ekki
yfirgefið þau. Þau þurfa á langtíma með-
ferð að halda, langtíma stuðningi og að-
haldi. Þau vilja koma hingað á hverjum
degi og ná lífi sínu á réttan kjöl. Þannig að
við ákváðum að láta reyna á að setja upp
það sem við teljum nauðsynlegast. Það er
sorglegt að sjá að þessir krakkar vilja snúa
við blaðinu en það er ekkert sem getur
hjálpað þeim,“ segir Marsibil.
Hafa háleit markmið
Vinna Mumma og Marsibilar er grasrótar-
starf þó að í rauninni séu þau hjónin eins
og svart og hvítt. Marsibil er óvirkur alkó-
hólisti en hún kemur úr góðri fjölskyldu.
Mummi kemur úr fjölskyldu með mikla
erfiðleika. Hann fór snemma að heiman
og var á götunni í fjölda ára. Hann hefur
farið til vítis og til baka aftur og þekkir því
götuna og eiturlyfjaheiminn af eigin raun.
Þau eru saman í vinnunni með unglingun-
um og hafa háleit markmið. Þau leggja
áherslu á að unglingarnir verði að koma í
meðferðina af fúsum og frjálsum vilja, all-
ir séu jafnir og allir séu með. -GHS