Dagur - 24.06.1998, Side 6
I
22 - MinVIKUDAGUR 24. JÚNÍ 1998
LÍFIÐ í LANDINU
IDa
^j^wur
Sigurður Bogi Sævarsson, slær á þráðinn og kannar mannlífið í landinu.
A
vatn-
inu
- Kolbeinn, segðu mér eitthvað
um þessar siglingar um Þing-
vallavatn sem þú ogfleiri eru nú
farnir að bjóða uppá?
„Ja, það er Iagt upp í ferðir frá
Skálabrekku, skammt vestan við
Þingvelli og farið á tveggja
klukkustunda fresti um helgar,
eða klukkan 11, 13, 15 og 17.
Ferðir á öðrum dögum og tím-
um eru eftir samkomulagi.
Venjulega tekur hver túr um
eina og hálfa klukkustund og þá
förum við fyrst og siglum fyrir
landi þjóðgarðsins og síðan að
Arnarfelli, sem er við vatnið
austanvert. Þá förum við fram-
hjá Ólafsdrætti, en þar eru
helstu hrygningarstöðvar bleikj-
unnar í vatninu."
- Segðu mér um Amarfell,
voru þar ekki hreindýr á sínum
tt'ma?
„Alveg rétt. Þau voru þar til
1947 og voru þá reyndar ekki
nema þijú dýr eftir og þeim varð
það að fjörtjóni að álpast út á
vatnið á ís og verða innlyksa þar.
Síðan höldum við áfram og sigl-
um meðfram Sandey sem er tvö-
þúsund ára gömul eyja. Síðan
förum við fyrir landi Nesjavalla,
„Lagt er upp í ferðirnar um Þing-
vallavatn frá Skálabrekku, “ segir
Kolbeinn I Heiðarbæ.
þaðan sem gott útsýni er til
hveranna í Hengli. Þá siglum
við um Hestvík, þar sem sér vel
upp að Jórukleif, en þar hafðist
tröllkonan Jóra við, að því er
þjóðsagan segir.“
- Hverjir standa að þessum
ferðum um Þingvallavatn?
„Þingvallavatnssiglingar ehf.
eru hlutafélag í eigu hóps fólks í
Þingvallasveit og Grafningi. Við
byrjuðum 1996 og þetta hefur
verið í vexti. Við hyggjumst síð-
an efla þessar ferðir frekar, t.d.
erum við að kanna möguleika á
að leyfa fólki að skyggnast undir
yfirborð vatnsins með botnsjá.
Þá er í bígerð að koma upp
bryggju í Arnarfelli, þar sem
hægt verður að taka land og
gera eitthvað skemmtilegt. Síð-
an höfum við verið að leyfa fólki
að smakka reyktan silung úr
vatninu."
Komin snyrtistofa
- Er það Lónið. Já, komdu
blessuð Sjöfn, hvað er helst að
fréttafrá Bakkafirði?
„Það er allt þokkalegt að frétta
héðan. Hér er talsvert að gera í
fiskvinnslunni og ég gæti trúað
því að hjá Gunnólfi hf., sem er
aðalfyrirtækið hér á staðnum,
séu við störf þetta 15 til 20
manns. Þar af eru einir átta Pól-
veijar sem hafa verið hér á
staðnum í eitt og hálft ár. En
reyndar gengur þeim eitthvað
hægt að Iæra íslensku."
- Hvernig er það, er gerður út
einhver fjöldi smábáta frá Bakka-
firði og þá er ég að tala um að-
komubáta sem eru þarna yfir
sumarið?
„Nei, það hefur nú heldur bet-
ur breyst með kvótakerfinu skal
ég segja þér. Þegar best lét voru
héðan gerðir út þetta tíu til
fimmtán aðkomubátar á sumrin,
en ætli þeir séu nema tveir eða
þrír núna. En hjá þessum fáu
bátum sem eru eftir hafa afla-
brögð verið góð að undanförnu,
það hefur fiskast vel á Bakkafló-
anum.“
- Segðu mér með Pólverjana,
hvernig gengur þér að afgreiða
þá ef þeir eru ekki mæltir á ís-
lensku?
„Það er ekkert mál, það er
bara pat út í loftið og einhverjir
dulmálslyklar. En þetta er mikið
ágætisfólk og harðduglegt sem
„Það er ekkert mál að afgreiða Pól-
verjana, það er bara pat út í loftið
og einhverjir dulmálslyklar, “ segir
Sjöfn Aðalsteinsdóttir á Bakkafirði.
reynst hefur vel sem starfskraft-
ur hérna við fiskvinnsluna og oft
vantar einmitt fólk hér til starfa
yfir vetrartfmann. Þetta er hins-
vegar öðruvísi núna þegar
heimakrakkarnir eru komnir til
baka frá skólanum og vantar
vinnu hér heima. Nei, ég hef
ekkert orðið vör við að pólsku
strákarnir séu að skoða íslenskar
stelpur hér eða aftur öfugt.“
Nú virkar Bakkafjörður
þannig á mig að þetta sé staður
sem erfyrst ogfremst vinnubúðir.
Er þetta rétt...?
„Að sumu leyti. En það er líka
hægt að gera margt skemmtilegt
hérna, til dæmis að fara niður á
bryggju að dorga eða þá upp í
dali eða út með björgum þar
sem náttúrufegurð er mikil. Síð-
an finnst mörgum gaman að
skoða Skeggjastaðakirkju og ef
fólk á báta er gaman að fara
norður með Langanesi í sigl-
ingu. En yfir vetrartímann er
kannski minna hægt að gera og
ef fólk vill eitthvað skemmta sér
fara margir á hótelið á Vopna-
firði eða á Hafnarbarinn á Þórs-
höfn. Eða þá suður til Reykja-
víkur og sletta úr klaufunum
þar. Síðan gleymdi ég einu, hér
er komin snyrtistofa og nú get-
um við Iátið dúlla við okkur.
Eygló Antonsdóttir heitir sú sem
rekur þessa stofu og aðsóknin er
slík að við konur á Bakkafirði
komust ekki allar að þó við glað-
ar vildum og þyrftum; það að
Pv «
vera nnar.
Fastur stoppistaður
Jarðvegsgerð úr
inatarlelfuin
Ekki er hægt að kennda sauðkind-
inni um gróðureyðingu, “ segir Hilm-
ar Gunnarsson á Klaustri.
landi
á áttatíu símsk
- Hvað er að frétta úr Varmahlíð,
Pétur. Er sumartraffíkin byrjuð
fyrir alvöru núna?
„Já, það er komin nokkur
traffík, en hámarki nær hún um
mánaðamótin júní og júlí og er
þannig alveg fram í miðjan
ágúst. Nei, ég held að Hvalljarð-
argöngin muni ekki hafa svo
mikil áhrif hérna, fjarlægðin úr
Skagafirði og suður í Hvalíjörð
er það mikil. Síðan hefur
Varmahlíð líka fastan sess sem
stoppistaður á ferðalögum fólks
á leiðinni milli Akureyrar og
Reykjavíkur þannig að þetta
breytist ekki svo mikið.“
- Hver er vinsælasti rétturinn
sem þið bjóðið wppá i Varma-
hlið?
„Réttur dagsins stendur alltaf
fyrir sínu. I dag vorum við með
... ja bíddu nú við ... kjöt í karrý.
Slíkur íslenskur heimilismatur
stendur alltaf fyrir sfnu og er
vinsæll, hér er til dæmis alltaf
fastur kjarni manna sem er í
föstu fæði hjá okkur, til dæmis
bílstjórar, smiðir og verktakar.
Rétt dagsins erum við reyndar
aðeins með á ákveðnum tímum,
almennur matseðlill með fjöl-
breyttu úrvali gildir allan dag-
inn. En við erum, einsog þú
„Réttur dagsins stendur alltaf fyrir sínu. í dag vorum við með... ja bíddu nú
við... kjöt í karrý, “ segir Pétur Stefánsson, verslunarstjóri Kaupfélags Skag-
firðinga í Varmahlíð.
veist, með fjölbreytta þjónustu
hérna; alhliða verslun, veitinga-
skála og bensínstöð."
- En mannlif í Skagafirði,
blómstrar það ekki að öðru leyti?
„Jú, hér er gott mannlíf. Það
sem plagar bændur hér helst í
dag er þurrkur, vætuna vantar
til þess að hér fari að spretta að
ráði. En nú er spáð vætu þannig
að þetta er allt að koma. Ætli
menn byrji ekki slátt svona í
kringum mánaðamótin."
- Sæll Hilmar. Hvað er að frétta
úr túrismanum á Klaustri, eru
ferðamenn farnir að sjást?
„Eitthvað er það, ég er annars
í fríi frá bensínstöðinni og reyni
að loka mig frá þessu. Eg er að
vinna í öðru, t.d. í garðinum og í
spilliefnamóttöku sem Skaftár-
hreppur stendur að. Þar erum
við einnig að þreifa okkur áfram
með notkun á jarðgerðartromlu,
því að jarðgera matarúrgang."
- Segðu mér aðeins meira frá
því?
„Þetta er langur hólkur sem
við setjum matinn í þar sem
hann er Iátinn rotna í fjórar til
sex vikur við ákveðinn gerla-
fjölda og hitastig. Eftir þann
tíma á síðan að koma úr þessu
moid. Tromlan er tölvustýrð:
tölva setur tromluna í gang á
tveggja stunda fresti og við tölv-
una er einnig tengdur blásari
sem sýgur út rotnunagrasið sem
myndast. Þá setjum við í troml-
una viðarkurl og timbur sem eru
notuð sem þurrefni, þannig að
þessu ferli fylgja ýmsar kúnstir
einsog þú heyrir."
- Það fellitr eitthvað til af mat-
arúrgangi þarna, talsvert hlýtur
að komafrá hótelinu?
„Já, það er rétt. Síðan stendur
til að gera átak hér í þorpinu við
söfnun á úrgangi með því að
senda ílát inn á öll heimili f
þorpinu. I haust ætlum við að
helja brennslu á sorpi til þess að
hita upp Kirkjubæjarskólann og
sundlaugina og þá höfum við
fyrirmynd frá Svínafelli í Öræf-
um, þar sem sundlaug er hituð
upp með þeim hætti.“
- Þú varst að tala mn sauðfjár-
búskap þegar ég var hitti þig á
Klaustri um daginn...
„Já, mér finnst vera að fjara
undan þeim búskap og landbún-
aði almennt. Það er ekki mórall
né jákvæð viðhorf gagnvart
landbúnaði. Við erum að sjá
kort sem sýna ógróin svæði og
er sauðkindinni kennt um vegna
ofbeitar, sem er fjarstæðukennt.
Skeiðarársandur var talsvert gró-
inn fyrir hlaupið f)TÍr tæpum
tveimur árum. Ekki er hægt að
kennda sauðkindinni um þá
gróðureyðingu. Fleiri dæmi í
þessum dúr gæti ég nefnt. Jarðir
eru að fara í eyði þessi árin og
unt margt er búskapur í Skaftár-
hreppi deyjandi. Jafnframt verð-
ur vart vissrar sundurþykkju og
ósamlyndis hér, einsog vill verða
í hnignandi byggðum."
a