Dagur - 15.01.1999, Side 3

FÖSTUDAGVR 1S. JANÚAR 1999 - 19

LÍFIÐ í LANDINU
Bjarki Karel er nú orðinn 14 mánaða bolti og Eva Björk, 20 ára, er byrjuð í skóla en hún er einstæð og býr hjá foreldrum sínum. Stúlkurnar voru allar fremur
ósáttar við hvernig þær hefðu verið óspart hvattar til að fara i fóstureyðingu af heilbrígðisstarfsfólki. Eva Björk, sem varð ólétt meðan hún var búsett erlendis,
sagði að hjúkrunarfræðingunum hefði veríð svo áfram um að hún færí í fóstureyðingu að „það var eins og þau væru á samningi hjá fóstureyðingarlækni."
Það ersjálfsagt ekki
alltafskemmtilegt
hlutskipti að vera ung
móðirþegar vinimir
em allirað mennta sig
og skemmta sér. Stelp-
umar í Fjörgyn em
hins vegarhæstánægð-
ar...
f haust ákváðu starfsmenn fé-
lagsmiðstöðvarinnar Fjörgyn að
auðvelda ungum mæðrum í
hverfinu að hittast til að spjalla
og gera eitthvað saman - bæði til
að íétta þeim lífíð og koma í veg
fyrir að ungu mæðurnar í Graf-
arvogi einangrist.
Þetta tókst vel og fljótlega
myndaðist kjarni 6 stelpna sem
mættu á hvern fund og fleiri
sem mæta öðru hverju. Fundir
eru haldnir einu sinni í viku á
fimmtudögum, eina vikuna kl.
16 og þá koma börnin með og
hina vikuna koma mæðurnar
barnlausar kl. 20 og er þá reynt
að nýta tímann til að gera eitt-
hvað sem börnin hefðu senni-
lega ekki gaman af. Fyrir áramót
var t.d. farið í veggjaklifur,
kajaksiglingu, leikhúsferð og
annað slíkt. Stelpurnar reyndu
m.a.s. að baka piparkökur fyrir
jólin, mættu með kökurnar gal-
vaskar niður í Kolaport sann-
færðar um að nú myndu sko
borgarbúar styrkja hóp ungra
mæðra. Það reyndist ekki alls-
kostar rétt - þær náðu ekki einu
sinni inn fyrir efniskostnaði!
Farið að leiðast
Það var ekki þreytulegur hópur
stúlkna með þunglyndislegan
svip yfír að hafa óvart lent í
barneignum helst til snemma
sem tók á móti okkur upp í
Fjörgyn, heldur fjórar kraftmikl-
ar og brosandi stúlkur á aldrin-
um 16-20 ára. Þetta var fyrsti
fundur á nýju ári og því færri
mættar en vanalega. Þær sem
voru mættar búa allar heima hjá
foreldrum sínum, þrjár með
barnsfeðrum sínum en ein
þeirra er einstæð. Þótt stelpurn-
Má
ekki
fallast
hendur
Misstualltsittí
bmna íNoregi, en
hafa nú eignastallt
það nauðsynlegasta
aftur.
„Þegar maður missir allar sínar
eigur í bruna mega manni ekki
fallast hendur, alltaf verður að
mæta nýjum degi hvemig sem
hann nú einu sinni er,“ segir
Bima Björk Broddadóttir, ís-
lensk kona sem búsett er í Sel-
bu í Noregi. Hún og Odd,
maður hennar, misstu innbú
sitt allt þegar hús þeirra brann
um Jónsmessuleytið í fyrra-
sumar, en frá því var þá greint í
Degi. Þau leituðu eftir stuðn-
ingi vina og vandamanna hér
heima og ytra og voru við-
brögðin góð. Gerðu það meðal
annars mögulegt að nú hafa
þau aftur eignast alla nauðsyn-
lega húsmuni og eru jafnframt
komin í nýtt húsnæði í Selbu
þar sem þau una hag sínum
vel.
Yndisleg Noregsjól
Ungar mæður
Dís (18 ára) var Iíka farið að
leiðast nokkuð heima en kenndu
bameigninni ekki sérstaklega
um það heldur því að þær voru
nýlega fluttar í hverfíð. Anna
Kristín (16 ára) segist enn ekki
hafa haft tíma til að einangrast,
hún hafi fengið látlausar heim-
sóknir frá því hún eignaðist
Freyju Sól fyrir þremur mánuð-
um.
Birna Björk hefur búið í Nor-
egi í hálft þriðja ár, en Odd
maður hennar er norskur að
uppruna. Hún starfar sem
kokkur á veitingahúsi, en hann
við járnsmíðar. Hún segir að
þau kunni vel við sig ytra og
séu ekki á heimleið í bráð. „Að
minnsta kosti ekki sem stend-
ur,“ segir hún. - „Við áttum al-
veg yndisleg jól hér í Noregi,"
segir Birna. Hún segir enn-
fremur að jólahald í Noregi og
hér heima sé býsna svipað,
nema hvað hefðin fyrir neyslu
svínakjöts sé þó sýnu sterkari
ytra en hér. Það sé þó að breyst
með þeim hætti að íslensku
hefðirnar séu æ meira að líkj-
ast þeim norsku.
Ómetanlegur stuðningur
„Við viljum senda ættingjum
okkar og vinum bestu óskir um
farsæld á nýju ári með innilegu
þakldæti fyrir ómetanlegan
stuðning á árinu,“ segir Bima
að síðustu. -SBS.
Gerður, 17 ára, virðist alveg hafa misst lystina á því að fara út að skemmta
sér eftir að Kolbrún Emma fæddist fyrir 7 mánuðum. „Ég nenni ekkert að fara
út, mér finnst það bara leiðinlegt. Það er alltaf eitthvað vesen, standa í bið-
röðum í klukkutíma að drepast úr kulda..."
þær lítið. Höfðu greinilega nán-
ast misst lystina á því að fara út
að skemmta sér. „Við erum eins
og gamlar kellingar,“ sögðu þær
og hlógu þegar þær höfðu hlust-
að á sjálfar sig lýsa því hve leið-
inlegt væri að fara út á lífið. En
hvað um það, þörf fyrir félags-
skap hafa þær enn og því er
þetta þarft framtak hjá Fjörgyn
og vill Gerður Dýrijörð, starfs-
maður hjá Fjörgyn, hvetja fleiri
ungar mæður til að mæta, þær
eru mun fleiri í Grafarvoginum
en þátttakendur hópsins gefa til
kynna. -lóa
Birna og Odd á heimili sínu í Nor-
egi. Þau senda góðar kveðjur heim:
mynd: hjórd/s.
Anna Kristín, 16 ára, eryngst í hópnum en hún varð ófrísk meðan hún var í
10. bekk. Hún býr ásamt kærastanum sínum og henni Freyju Sól sem fæddist
fyrír 3 mánuðum heima hjá foreldrum sínum. Hún segir að vinkonur sínar hafi
ekki mikla þolinmæði þegar Freyja fer að gráta og finnst því léttir að koma á
fimmtudagsfundina þar sem hún þarfekki að hafa áhyggjur afþví að fólk
pirristyfir barnsgrátinum.
Eins og „gamlar kellingar“
Helsti gallinn á móðurhiutverk-
inu þótti þeim vera að fá ekki
alltaf nægan svefn. Það sem
ungum mæðrum er tamt að
kvarta nokkuð yfir, þ.e. að kom-
ast lítið út á kvöldin, truflaði
ar væru allar hæstánægðar með
móðurhlutverkið var ljóst að að
þær hefðu þörf fyrir að hitta
aðrar stelpur í sömu stöðu.
Flestum þeirra var farið að leið-
ast heima - enda kannski ekki
ákjósanleg leið til öflugs félags-
Iífs að vera heimavinnandi móð-
ir á táningsaldri - og fóru því að
venja komur sínar á fundina.
Raunar voru þær ekki allar einar
um að hafa tekið móðurhlut-
verkið snemma í sínum kunn-
ingjahópi. Gerður (17 ára) segir
að meirihluti bekkjarsystra sinna
frá því í grunnskóla séu óléttar
eða búnar að eignast börn.
Evu Björk (20 ára) og Evu
Eva Dís, 18 ára, segir að vinkonur sínar hafi afskaplega gaman afþví að taka
þátt í umstanginu með Ómar Smára sem er orðinn eins árs: „Ég er í ung-
barnasundi og efkærastinn minn kemst ekki með þá vilja þær endilega fá að
koma með.“