Dagur - 22.12.1999, Blaðsíða 5

Dagur - 22.12.1999, Blaðsíða 5
MIDVIKVDAGUR 22. DESEMBER 1999 - 21 -Dgftr Vivien Leigh í hlutverki Scarlett O'Hara, sem færði henni heimsfrægð. ekki að henni að veikindi hennar hefðu hreinlega verið Olivier um megn. Sjálf var hún sannfærð um að hún hefði aldrei yfirgefíð eigin- mann sinn heldur staðið með hon- um í gegnum alla erfiðleika. Berklaveikin tók sig upp og hún fór að hósta blóði en neitaði að fara á sjúkrahús. Merivale kom að henni eitt kvöldið látinni. Hún var 53 ára. Leikarinn Douglas Fair- banks yngri sagði Laurence Olivi- er frá Iáti hennar. Hann þagði lengi, andvarpaði síðan djúpt og sagði: „Vesalings, kæra, litla Vivien." Iíf í skugga geðveiki sveit. Notley Abbey var setur frá 13. öld og hafði verið í eigu Hin- riks 5. Vivien skapaði þar hið full- komna heimili. Hún var afar örlát og naut þess að halda samkvæmi og þekkti ógrynni af fólki. Einhver sagði að það hvernig hún lagði á borð, raðaði hlutum í herbergi eða tók á móti gestum hefði gert lffíð að listaverki. Vivien og Olivier, sem vinir og kunningjar kölluðu Larry, voru frægasta leikarapar heims og Iéku mikið saman á sviði. Eftir giftingu sína léku þau einungis saman í einni kvikmynd, That Hamilton Woman sem Ijallaði um ástir Nel- sons flotaforingja og Emmu Hamilton. Myndin var eftirlætis- kvikmynd Winston Churchills. Geðbrestir og ofsaköst Árið 1944 fór að bera á alvarleg- um geðbrestum hjá Vivien. Hún varð óþolinmóð og æst og snerist gegn vinum sínum án sýnilegrar ástæðu en jafnaði sig nokkrum klukkutfmum seinna og varð hin ljúfasta. Heilsu Vivien fór hrak- andi, hún hríðhoraðist á skömm- um tíma og greindist með berlda en dró þó ekki af sér við vinnu. Vivien vann mildnn leiksigur á sviði og í kvikmynd í hlutverki hinnar taugabiluðu Blanche í Sporvagninn Girnd en hlutverkið gekk mjög nærri henni. En frammistaða hennar var stórkost- leg og hún hlaut seinni Osk- arsverðlaun sín fyrir leik sinni í myndinni. Olivier var nú viss um að Vivien væri andlega vanheil. Geðveiki- köstin urðu alvarlegri og styttri tími leið á milli þeirra. í köstunum varð hún sannfærð um að allir karlmenn sem hún mætti væru að reyna að táldraga hana. Hún jós svívirðingum yfir fólk og reif af sér fötin og ef hún var í bíl, Iest eða flugvél fannst henni hún verða að kasta sér út úr farartækinu. Móðir hennar tók eftir því að þegar Vivien fékk köstin minnti hún stundum mest á kött, hún sveigði fingurna í boga, augun skulu gneistum á einkennilegan hátt og hún gaf frá sér hvæsandi hljóð þegar fólk nálgaðist hana. Þegar köstin voru liðin hjá mundi hún ekki hvað hún hafði gert en bað vini sína og eiginmann að segja sér frá gjörðum sínum svo hún gat beðið alla sem hún hefði ráðist á afsökunar. „Það sem snerti mann mest,“ sagði vinur hennar John Gielgud, „voru viðbrögð hennar eftir köstin. Á hjúkrunarheimilum tók hún köst, braut glugga og réðst á fólk. Hún skrifaði þessu fólki síðan bréf, sendi því blóm og heimsótti það þegar henni batnaði og baðst afsökunar, gerði allt sem hún gat til að sýna að hún hefði ekki meint þetta. Það hlýtur að hafa verið skelfilegt fyrir hana að \'ita af því að þessi skuggi grúfði yfir henni.“ Skilnaður og ný ást Samlíf þeirra hjóna var orðið Oli- vier óbærilegt. Vivien var barns- hafandi og hjónin gerðu sér vonir um að allt myndi færast til betri vegar en hún missti fóstrið. Larry kynntist ungri leikkonu Joan Plowright sem var gift en þau tóku upp ástarsamband og skildu loks við maka sína til að giftast hvort öðru. Vivien tók skilnaðinn afar nærri sér og leitaði huggunar hjá vini sfnum, leikara að nafni Jack Merivale. Hann varð ástfanginn af henni og henni þótti afar vænt um hann en hún talaði stöðugt Olivi- er. Merivale elskaði Vivien Leigh ákaflega en honum fannst eins og eftir skilnað þeirra Larrys væri hann að hugga hana eftir dauða manns sem hefði verið henni mjög Ásamt seinni eiginmanni sinum Laurence Olivier. Þau voru afar ást- fangin en geðsjúkdómur Vivien gerði hjónaband þeirra loks að martröð. náin. Hún bjó með Jack Merivale síðustu árin sem hún lifði og sagði við hann einn daginn: „Eg er ekki hrædd við að deyja en þú lætur ekki loka mig inni er það?“ Hún hafði enn mynd af Olivier á náttborði sínu og í skúffu nátt- borðs hennar voru tvö bréf sem hann hafði skrifað henni sem voru orðin máð vegna þess að hún las þau svo oft. Hún álasaði ckki Oli- vier heldur kenndi Joan Plowright um að hafa tekið hann frá sér og fyrirgaf henni aldrei. Það hvarflaði Afgreiðslutfmi banka, sparisjóða og dótturfélaga dagana 24., 30. og 31. desember og 3. janúar nk. Lokað á aðfangadag Vegna ákvæða í kjarasamningi bankamanna verða afgreiðslustaðir banka og sparisjóða framvegis lokaðir á aðfangadegi. Aldahvörf Bankar og sparisjóðir hafa lagt mikið á sig til að tryggja að tölvukerfi þeirra starfi með óbreyttum hætti þegar árið 2000 gengur í garð. Þrátt fyrir að prófanir bendi til þess að ekkert fari úrskeiðis telja bankar og sparisjóðir nauðsynlegt að sýna varúð til að tryggja hagsmuni viðskiptavina sinna. Afgreiðslustaðir banka og sparisjóða verða því lokaðir 31. desember 1999 og 3. janúar 2000. í staðinn verða þeir opnir til kl. 18:00 30. desember 1999. Einnig verða eignarleigufyrirtæki, greiðslukortafyrirtæki og verðbréfafyrirtæki lokuð þessa daga. Þá hefur verið ákveðið að loka netbönkum (heimabönkum) og fyrirtækjatengingum frá kl. 23:30 31. desember 1999 til kl. 12:00 1. janúar 2000. Hægt verður að nota hraðbanka, debetkort og kreditkort eins og vanalega. (?) BÚNAÐARBANKINN trauslur banki ÍSLANDSBANKI * SmRISJÓÐURINN -fyrirþig°gþirw VivienLeigh öðlaðist heimsjrægð fyrirleik sinn ÍÁ hverfanda hveli. Hún varundra- fógurkona og hæfileika- rík en barðistárum saman nðgeðveiki. Vivien Leigh, hét réttu nafni Vivi- an Hartley, og fæddist árið 1913 á lndlandi þar sem faðir hennar vann sem verðbréfasali. Hún ólst upp á Englandi frá sex ára aldri. Átján ára gömul kynntist Vivian lögfræðingnum Herbert Leigh sem var tólf árum eldri en hún. Þau giftust og eignuðust dóttur. Vivian var þó ekki sátt við að vera bara eiginkona og móðir. Hún hafði fengið inngöngu í konung- legu Ieiklistarakademíuna, breytti nafni sínu í Vivien Leigh og varð stjarna á einni nóttu eftir frammi- stöðu sína á sviði í leikritinu Gríma dyggðarinnar. Hún var þegar mikill aðdáandi Laurence Oliviers sem þótti einn efnilegasti leikari Breta. Eftir að hafa séð hann á sviði í Rómeó og Júlíu fór hún baksviðs og kynnti sig. Skömmu eftir þann fund voru þau ráðin til að leika unga elskendur í mynd Alexanders Korda, Fire over England. Meðan þau unnu að þeirri mynd fæddi kona Oliviers, leikkonan Jili Esmond, son. Þá var Olivier orð- inn yfír sig ástfanginn af Vivien. Hún var ekki einungis fögur held- ur afar greind. Hún var óútreikna- Ieg með frábæra kímnigáfu, ástrík og tillitssöm. Hún dýrkaði hann, trúði því að hann væri mesti leik- ari í heimi og virtist lifa fyrir hann. Þau urðu elskendur en voru bæði full sektarkenndar vegna maka sinna og ungra barna. í lilutverki Scarlett Þegar Oliver fór til Hollywood að leika í myndinni Fýkur yfir hæðir lylgdi Vivian honum. Á þessum tíma hafði framleiðandinn David Sel/.nick eytt tveimur og hálfu ári í leit að Ieilíkonu til að leika Scarlett O’Hara. Vivien hafði lesið Á Hverfanda hveli og þráði eins og allar leiklconur þessa tíma að Ieika hlutverk Scarlett sem sagt hefur verið að sé besta kvenhlulverk kvikmyndasögunnar. Olivier kynnti hana fyrir bróðir David Sel/.nick, umboðsmanninum Myron Sel/nick, sem varð sam- stundis sannfærður um að Vivien væri rétta konan til að leika Scar- lett. Hann fór með henni á upp- tökustaðinn þar sem verið var að taka upp brunann í Atlanta. David Selznick leit á Vivien og Iíkt og bróðir sinn var hann sannfærður um að þarna væri rétta leikkonan. Vivian var tvö hundruð fertugasta og Ijórða leikkonan sem prófuð var í hlutverkið en eftir prufumynda- töku var enginn vafi á því að hlut- verkið var hennar. Hún var tutt- ugu og sex ára gömul þegar hún lék hlutverkið, varð um Ieið fræg- asta Ieikkona heims og hlaut Osk- arsverðlaun (yrir Ieik sinn. Eiginmaður hennar samþykkti loks skilnað þeirra með því skilyrði að hann fengi forræði yfír dóttur þeirra. Eiginkona Oliviers féllst einnig á skilnað. Vivien og Olivier giftust í ágústmánuði 1940. Hjón- in bjuggu í afar fallegu húsi uppi í skrifar

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/251

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.