Dagur - Tíminn Akureyri - 01.03.1997, Blaðsíða 8

ANDLÁT
Ágúst Valdimarsson
Egilsbraut 9, Þorlákshöfn, iést á
Kumbaravogi 21. febrúar.
Áslaug Sigurðardóttir
Langholtsvegi 60, lést á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur miðvikudaginn 19. febr-
úar síðastliðinn.
Bjöm Vilhjálmsson
garðyrkjumeistari, áður tii heimilis í
Brautarlandi 18, Reykjavík, andaðist
á hjúkrunarheimilinu Skjóli þann 19.
febrúar sl.
Einar Maimquist
lést á Dvalarheimilinu Hlíð, Akur-
eyri, 23. febrúar.
Einar Malmquist
lést á dvalarheimilinu Hli'ð, Akureyri,
23. febrúar.
Geir Friðbergsson
hjúkrunarfræðingur lést á gjörgæslu-
deild Landspítalans miðvikudaginn
19. febrúar.
Guðfinna Bjarnadóttir
frá Homafirði, Hraunbæ 114,
Reykjavík, andaðist á heimili sínu
fóstudaginn 21. febrúar.
Guðfinnur Karlsson
Efstasundi 29, Reykjavík, andaðist í
Landspítalanum fóstudaginn 21.
febrúar.
Guðjón Jónsson
Aðalgötu 5, Keflavík, lést sunnudag-
inn 23. febrúar á Sjúkrahúsi Suður-
nesja.
Guðný Kristjánsdóttir
frá Rauðaskriðu lést í Sjúkrahúsi
Húsavíkur 20. febrúar.
Iianna Kristín Guðlaugsdóttir
sem lést á Kumbaravogi 14. febrúar,
hefur verið jarðsungin í kyrrþey.
Hans Pétur Christensen
lést af slysforum þann 18. febrúar.
Helga Ást Ólafsdóltir
Holtabraut 12, Blönduósi, lést á
Landspítalanum 23. febrúar.
Ingveldur Lára Kristjánsdóttir
Aðalgötu 14, Stykkishólmi, lést á St.
Franciskusspítaianum í Stykkishöhni
23. febrúar.
Jón Dal Þórarinsson
Árskógum 6, Reykjavík, andaðist á
Sjúkrahúsi Reykjavíkur 23. febrúar.
Kristín Ólafsdóttir
Drápuhlíð 23, Reykjavík, andaðist á
hjúkrunarheimilinu Skjóli miðviku-
daginn 19. febrúar síðastliðinn.
Magnea Árnadóttir
Kirkjuvegi 11, Keflavík, lést að kvöldi
þriðjudagsins 18. febrúar í Sjúkra-
húsi Suðurnesja.
Margrét Tryggvadóttir
Fornhaga 13, Reykjavík, lést á
Landakotsspítala þriðjudaginn 18.
febrúar.
Ninna Nielsen
(Kristín SigurbjömsdóttirJ
andaðist 20. febrúar á sjúkrahúsi í
Kaupmannahöfn.
Pétur Pálsson
trésmiður, Safamýri 36, lést í I.and-
spítalanum 20. febrúar.
Ragnheiður Ingibergsdótlir
Asparfelli 12, áður Selási 8, lést á
Sjúkrahúsi Reykjavíkur 23. febrúar.
Scsselja Guðbjörg Einarsdóttir
Hátúni 4, Reykjavík, iést 8. febrúar.
Útfórin hefur farið fram í kyrrþey að
ósk hinnar látnu.
Sigríður Friðfinnsdótth'
Drápuhlíð 42, lést á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 20. febrúar.
Sigríður J. Jóhannesdóttir
frá Skálholtsvík, til heimilis á Aust-
urbrún 2. Reykjavík, andaðist í
Landspítalanum að kvöldi 19. febr.
Sveinbjörn Hjaitason
Álfheimum 38, Reykjavík, er látinn.
Sæmundur Þórðarson
Neshaga 5, Reykjavík. lést á VífUs-
staðaspítala 24. febrúar.
I ryggvi Steingrímsson
Hæðargarði 33, Reykjavík, andaðist í
Landspítalanum 19. febrúar.
lr\ ggvi Steingrímsson
Hæðargarði 33, Reykjavík, lést í
Landspítalanum 19. febrúar.
Valgerður Ingólfsdóttir
Baðsvöllum 8, Grindavík, lést á
Landspítalanum mánudaginn 24.
febrúar.
Þorbjörg Sigríður Jónsdóttir
frá Kleifarstekk í Breiðadal, Lauga-
teigi 5, Reykjavík, lést á Landspítal-
anum 19. febrúar.
Þóra Anna Karlsdóttir Kantola
lést á heimili sínu í Bakersfield, Kali-
forníu, 22. febrúar.
Þórður EUert Guðbrandsson
fyrrv. verkstjóri hjá Olíuverslun fs-
lands, áður Sporðagrunni 2, lést á
Droplaugarstöðum 21. febrúar.
Þórunn Sigurðardóttir
fyrrv. símstjóri, lést þann 13. febrú-
ar. Útfórin hefur farið fram í kyrrþey.
Þórunn Sigurðardóttir
fyrrverandi símstjóri, lést þann 13.
febrúar. Útfórin hefur farið fram í
kyrrþey.
ot< hiiii ru nn iliun VTTTTV-I Tm'
Þorbjörg Sigríður Jónsdóttir
Þorbjörg S. jónsdóttir fæddist í
Papey 30. aprfl 1895. Hún lést á
Landspítalanum 19. febrúar
síðastliðinn. Foreldrar hcnnar voru
Jón Jónsson, f. 1.4.1858, d. 1897, og
kona hans Sigríður Gróa Sveinsdóttir,
f. 12.8.1865,d. 12.3.1924. Systkini
Þorbjargar voru fjögur: Lárus Krist-
björn, f. 31.5.1892, d. 29.3. 1933, en
þrjú dóu á unga aldri.
Eiginmaður Þorbjargar var Emil
Þórðarson frá Kömbum í Stöðvarfirði,
f. 12.6. 1894, d. 20.7. 1952. Þau
gengu í hjónaband 25.10. 1920 og
bjuggu í Kleifarstekk í Breiðdal tii
1948. Þá fluttu þau til Breiðdalsvíkur
Þorbjörg flutti til Reykjavíkur
1956 og bjó lengst af á Laugateig 5.
Börn þeirra eru Nanna, f. 5.2. 1923;
Sigurður Hafsteinn, f. 10.11. 1926, d.
25.10. 1948; og Daníel Þór, f. 31.12.
1927, kvæntur Ernu Helgu Þórarins-
dóttur og eiga þau þrjú börn, Haf-
stein, Þór og Helgu.
Hjartkær fóðursystir mín, Þorbjörg
Sigríður Jónsdóttir, lést á Landspítal-
anum miðvikudaginn 19. febrúar síð-
astliðinn eftir stutla legu þar. Hún var
fædd í Papey 30. aprfl 1895. Foreldrar
voru hjónin Sigríður Gróa Sveinsdóttir
frá Hofi í Öræfum og Jón Jónsson frá
Efriey í Meðallandi, en hann var þá
ráðsmaður hjá Lárusi bónda í Papey.
Þau hjónin eignuðust 5 börn, en þrjú
þeirra dóu í frumbernsku. Hin voru
Lárus Kristbjörn, fæddur 1892, en ólst
upp hjá hjónunum Sveini Jónssyni
frænda sínum frá Gerði í Suðursveit og
konu hans Ingileifu Jónsdóttur, sem
bjuggu lengi í Fagradal í Vopnafirði, og
Þorbjörg sem hér er áður nefnd. Þor-
björg ólst upp hjá móður sinni, því fað-
ir hennar dó þegar hún var tveggja
ára. Eftir lát hans var Sigríður amma
mín hjá bræðrum sínum sem bjuggu á
Rannveigarstöðum og Markúsarseli í
Álftafirði. Árið 1907 fluttust þær
mæðgur að Fagradal í Vopnafirði til
Sveins og Ingileifar. Hjá þeim var
amma mín vinnukona í nokkur ár. Sig-
ríður var karlmannsígildi til allra
verka, eins og segir í bók sem ég hef
nýlega lesið, þar sem meðal annars er
getið um hana. 18 ára gömul var Þor-
björg send til Reykjavíkur á sauma-
stofu þar sem saumuð voru herrafót.
Það voru saumastofur í Reykjavík sem
danskir klæðskerar settu upp, en hún
lærði hjá íslenskum mönnum, sem
höfðu lært í Þýskalandi.
Eftir tvö ár fór hún austur á land
og ætlaði bara að heimsækja frændfólk
sitt. En það fór á annan veg. Vorið
1916 fluttist hún að Höskuldsstöðum í
Breiðdal, en það vor hóf Lárus bróðir
hennar búskap þar ásamt eiginkonu
sinni, Þorbjörgu R. Pálsdóttur frá Gilsá
í sömu sveit. Sigríður amma mín flutt-
ist eimiig að Höskuldsstöðum með
Lárusi s'mi sínum vorið 1916, þá 50
ára að aldi I.
Á Höskuidsstöðum var Þorbjörg í
fjögur ár. Á þeim árum kynntist hún
mannsefni sínu, Emil Þórðarsyni.
ilann var fæddur að Kömbum í Stöðv-
arfirði. Foreldrar hans voru hjónin
Sigurbjörg Sigurðardóttir lrá Gilsá í
Eyjafirði og Þórður Árnason frá Stöðv-
arfirði.
Árið 1918 lör Þorbjörg á vefnaðar-
námskeið til Sigrúnai' P. Blöndal sem
síðar varð skólastjóri Húsmæðraskól-
ans á Haliormsstað. Enda var Sigrún
aðaldrifljöðrin í stofnun skólans.
Vorið 1920 flytjast þær mæðgur
með Lárusi og Ijölskyldu hans að Gilsá,
en þar var kona Lárusar fædd og upp-
alin og átti hálfa þá jörð. 25. október
það ár giftust þau Þorbjörg og Emil.
Þau bjuggu svo í tvíbýli á Gilsá til vors-
ins 1924 en fluttust þá að Kleifarstekk
í sömu sveit ásamt dóttur sinni Nönnu,
sem þá var á öðru ári. Á Kleifarstekk
bjuggu þau svo til haustsins 1948 að
þau fluttu til Breiðdalsvíkur, en þar
höfðu þau látið byggja sér íbúðarhús
um sumarið í félagi við Kaupfélag
Stöðfirðinga, sem rak þar útibú. Kaup-
fólagið átti 1/4 í húsinu. Ákveðið hafði
verið að Þorbjörg ræki þar saumastofu
fyrir kaupfélagið, og gerði hún það til
vorsins 1956 að þær mæðgur Þorbjörg
og Nanna fluttu til Reykjavíkur í júm
það ár. Þar fékk Þorbjörg vinnu hjá
Kristjáni Friðrikssyni í karlmannafata-
versluninni Últíma. Ilún vann þar í 17
ár við saumaskap og var þá orðin 78
ára gömul. Fyrstu árin í Reykjavík áttu
þær mæðgur heima á Hrísateig 3. Síð-
an keyptu þær íbúð í húsinu númer 5
við Laugateig, þar hafa þær átt heima
síðan.
Þau 24 ár sem Þorbjörg og Emil
bjuggu á Kleifarstekk höfðu þau frem-
ur lítið bú, enda bauð jörðin ekki upp
á annað.
Þorbjörg stundaði líka alltaf
saumaskap og vefnað, bæði heima og
einnig að heiman, því að hún kenndi
mörgum vefnað og óf oft fyrir fólk bæði
heima og á öðrum bæjum. Hún var
framúrskarandi vel verki farin og sér-
lega vandvirk. Hún vann mikið að út-
saum og öðrum hannyrðum og var frá-
bærlega smekkvís. Henni var mjög
sýnt um að búa til góðan mat og baka
fínt brauð. Ég man alltaf hvað mér
þótti kaffibrauðið á Kleifarstekk gott
og ekki síður rúgbrauðið sem hún bak-
aði. Á heimilum Þorbjargar hefur
alltaf verið frábær þrifnaður og mikil
gestrisni. Ég man enn hve timburgólfin
í gamla bænum á Kleifarstekk voru
hvítskúruð og hrein hvenær sem ég
kom þangað. Á þeim árum voru ekki
allskonar þægindi til sveita, svo sem
rafmagn og annað sem því fylgir. Samt
var þrifnaðurinn á Kleifarstekk bæði
úti og inni til stakrar fyrirmyndar. Þor-
björg var eftirsótt til að sjá um á sam-
komum og mannfundum, en þá tíðkað-
ist að hafa kafflveitingar og á samkom-
um bæði skyr og rabbarbaragraut með
rjóma út á. Skemmtisamkomur þá
voru með allt öðru sniði en nú á seinni
árum, enda haldnar miklu sjaldnar. í
Breiðdal var algengast að hafa tvær
stórar samkomur á hverju sumri. Aðra
sem ungmennafélagið hélt en hina sem
Líknarfélagið Eining hélt, en það félag
var stofnað til þess að safna fé til að
styðja fólk sem þurfti að leita sér lækn-
inga á sjúkrahúsum en þá voru engin
sjúkrasamlög til, en mig minnir að þau
væru stofnuð á árunum 1937-39, en
það var upphafið á Tryggingastofnun
ríkisins sem allir kannast við og hefur
á síðustu áratugum gert sjúkum og
fotluðum fært að bjarga sér þannig að
flestir hafa haft möguleika á að fæða
sig og klæða þó að á síðustu 5-6 árum
hafi verið minnkaður stuðningur, sér-
staklega til þeirra sem þurft hafa að
nota mikið af lyfjum. Einingarfélaginu
var breytt í kvenfélag árið 1947 ef ég
man rétt. Þorbjörg starfaði mikið í Ein-
ingarfélaginu. Hún átti sæti í stjórn
þess í allmörg ár og var formaður þess
í þrjú ár. Eins og fyrr segir þá var það
fóst venja að félagið hélt eina sam-
komu á hverju sumri og var vandað
mjög til undirbúnings þeirra. Fengnir
voru nafnkunnir fyrirlesarar eða
ræðumenn og lesin upp ljóð eftir þjóð-
skáldin. Samkoman hófst oftast klukk-
an 15 með áðurnefndum skemmtiat-
riðum, síðan var kaffidrykkja og um
klukkan 19 hófst dansleikurinn sem
stóð fram til ljögur eða 5 að morgni.
Ekki var það furða þó að margir vildu
kaupa sér mat. Þorbjörg sá oftast um
veitingar á fundum í Breiðdalsdeild
kaupfélagsins, en þeir voru á þeim
árum mjög vel sóttir.
Þorbjörg og Emil eignuðust þrjú
börn, eina stúlku og tvo drengi. Nanna
fæddist 5. febrúar 1923, Sigurður Haf-
steinn fæddist 10.11. 1926 og Daníel
Þór 31.12. 1927. Sigurður Hafsteinn
dó haustið 1948 eftir langvinn veik-
indi. Hann var mikill harmdauði sínum
nánustu, því hann var einstaklega vel
gefinn og frábært prúðmenni. Hann
stundaði nám við Alþýðuskólann á Eið-
um tvo vetur og fékk mjög lofsamlegan
vitnisburð og sérstök verðlaun fyrir
góðan námsárangur og prúðmennsku.
Allir sem kynntust, honum munu minn-
ast hans fyrir gáfur, háttvísi og prúð-
mennsku. Daníel er húsgagnasmiður í
Reykjavík. Ilann er kvæntur Ernu H.
Þórarinsdóttur húsmæðrakennara.
Hún hefur verið hótelstjóri á Edduhót-
elinu á Laugarvatni í meira en 30 ár.
Þorbjörg missti mann sinn sumarið
1952 eftir stutta legu. En hún bar
sorgir sínar með æðruleysi og resin,
enda mjög trúuð kona. Þorbjörg hefur
alla tíð verið ákaflega örlát. Þeir eru
margir ættingjar og vinir hennar, sem
hún hefur glatt með alls konar gjöfum,
einkum jóla og afmælisgjöfum og við
önnur tækifæri. Ég efast um að þeir
séu margir sem varið hafa eins mikl-
um hluta af tekjum sínum til þess að
gleðja aðra. Eins og áður hefur komið
fram, hafa þær mæðgur alltaf búið
saman. Eftir að heilsu Þorbjargar fór
að hnigna hefur Nanna í æ ríkara mæli
aðstoðað hana og hjálpað henni, og
hefur þannig veitt henni ómetanlega
aðstoð í ellinni. Þess er skylt að minn-
ast. Þorbjörg hefur alla tíð verið glæsi-
leg kona, hávaxin og beinvaxin, og
samsvarar sér mjög vel. Hún hélt sér
mjög vel allt fram yfir síðustu áramót
en þá fór líkamlegi þrótturinn að
dvína, en andlegum þrótti og skýrri
hugsun hélt hún fram undir 10. febrú-
ar, þrátt fyrir það að hún veiktist í síð-
ustu vikunni í janúar. Hún hefur alltaf
verið mjög snyrtileg í klæðaburði og
þegar hún klæddist íslenska þjóðbún-
ingnum fannst mér hún alltaf glæsileg-
ust. Lengst af ævinni var hún heilsu-
hraust, en síðustu 15-18 árin hefur
hún ekki gengið heil til skógar líkam-
lega. Okkur nánuslu aðstandendur
hennar langaði til að fá einhvern vel
færan útvarpsmann til að taka við
hana viðtal á 100 ára afmælisdegi
hennar. Þessvegna talaði ég við hinn
snjalla útvarpsmann Ómar Ragnarsson
snemma í apríl 1995 og bað hann að
taka viðtal við hana 30. aprfl og lofaði
hann mér því. Ekki bað ég hann að
birta það í útvarpinu heldur sagði ég
honum að þetta væri gert til þess að
nánustu aðstandendur hennar gætu
átt það á spólum til minningar um
hennar trausta og frábæra minni.
Ákveðið var að upptakan færi fram
klukkan 15 á afmælisdaginn. En'kl. 12
hringir Ómar vestan af Fjörðum og
hafði þá gleymt þessu. í aprfl 1996 bað
ég Sigríði Arnardóttur dagskrárgerð-
armann að taka viðtal við hana og
brást hún vel við því. Hún tók svo við-
talið 30. apríl 1996. Hún undraðist
mjög hvað hún var minnug og skýr í
þætti sínum, Samfélagið í nærmynd.
Svo var sami hluli úr þættinum endur-
tekinn nokkrum kvöklum síðar og
undruðust margir hve skýr hún var í
hugsun. Elsku frænka, við biðjum góð-
an Guð að varðveita þig og efumst
reyndar okki um að hann geri það.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Sigurður Lárusson og
Herdís Erlingsdótlir