Dagur - Tíminn Reykjavík - 22.01.1997, Blaðsíða 2
14- Miðvikudagur 22. janúar 1997
ÍDagur-ÍEtnmm
KVÖLDMATARLÍFIÐ Á HÚSAVÍK
Hvað var í matinn?
og fólkið í landinu er margt, þótt
háskólamenn hafi aldrei kannað
það. Á ferð tíðindamanna Dags-
Tímans til Húsavíkur sl mánudags-
kvöld var hins vegar gerð tilraun til
að bregða Ijósi á matarvenjur fólks
í þeim snotra kaupstað við Skjálf-
anda. Og af máli þeirra Húsvíking-
anna sem við rœddum við má ráða
að þeir séu fráleitt sveltandl
Soðin ýsa fyrir söngæfingu
„Við erum nú bara með soðna ýsu," sögðu hjónin Baldur
Baldvinsson og Sigrún Aðalgeirsdóttir, sem búa í íbúð á
neðstu hœð fjölbýlishúss að Grundargarði 4. Sigrún stóð við
pottana þegar tíðindamenn börðu á dgr. Þrír pottar voru á
eldavélinni. í einum var ýsa, í öðrum voru kartöflurnar og
þeim þriðja og síðasta var verið að malla laukfeitina. Þau
hjón segjast ekki oft vera með soðningu - en þeim fannst hins
vegar tilhlýðilegt að hafa matarœðið á mánudagskvöldi með
fábrotnara sniði, enda var mikið í sig látið á þorrablóti því
sem Kvenfélag Húsavíkur hélt fyrir bœjarbúa sl. laugardags-
kvöld. Þar svignuðu borð undan hrútspungum, sviðum,
bringukollum, rófustöppu og öðru því sem þorrablótum fylgir.
„Fiskurinn er ekki oft soðinn hjá okkur, miklu oftar er hann
steiktur eða bakaður," sagði Sigrún. Baldur var sœll með
matinn. Hann var á leið á söngœfingu með Karlakórnum
Hreim í Aðaldal og því betra að borða ekki of mikið af þung-
um mat - ef halda œtti góðu lagi á œfingunni. „Það er auðvelt
að verða sér úti um fisk hér á Húsavík. Síðan er tengdasonur
okkar á togaranum Júlíusi Havsteen og kemur stundum með
flök til okkar, “ segir Baldur.
Fyrir nokkrum árum stóð Félagsvís-
indastofhun Jyrir viðamikilli könn-
un á þjóðlífi íslendinga. Fjölmargt
merkilegt kom í Ijós. Meðal niður-
staðna var til dœmis að yfirgnœf-
andi hluti fólks borðaði kvöldmat
um sjöleytið. Út af fyrir sig er hið
besta mál að vísindalega sé á
hreinu hvenœr íslendingar setjast
til borðs. Hins vegar er matseðilinn
vœntanlega jafn ólíkt settur saman
Hjónin sýna hvít og gómsætu ýsuflökin.
Búðingur í
bónus.
Guðvarður
gefur
strákunum
sínim
súkkulaði
búðing
sem þeir
borða
ávalt með
bestu list.
Á annarri hœð fjölbýlishússins að Grundar-
garði 4 var Guðvarður Jónsson heima með son-
um sínum tveimur að Ijúka við að borða sunnu-
dagssteikina, afganga frá deginum áður. Fjalla-
lamb í brúnni sósu, borið fram með rauðrófum.
„Þetta er nú ósköp fátœklegt, við höfum ekki
einu sinni kartöflur með. En búðingurinn, sem
við verðum með sem eftirrétt, bœtir þetta upp, “
segir Guðvarður. Synirnir tveir, þeir Arnór og
Elías Már, voru ánœgðir með þennan mat. „Þeir
eru nú ekki miklir matmenn þegar fiskur er á
borðum, En þeir taka því hraustlega til matar
síns þegar pitsur og búðingar eru í boði," segir
Guðvarður. Hann sjálfur segist vera sœmilegur í
matseldinni og þegar hann byrjaði til sjós fyrir
allmörgum árum var hann kokkur. í dag er
hann bara vélstjóri og viðhefur þá sjálfsagt
þann sjóarasið að bölva kokkinum alveg ógur-
lega.
FjaUalamb
í brúmii sósu