Dagur - Tíminn Reykjavík - 20.06.1997, Blaðsíða 12
24 iftekvimtáMAminsiA
ÚTIVIST
ísland eða
Everest
Hallgrímur Magnússon, Everestfari, er heldur fyrirferðaminni í þessum
búningi en þeim sem hann notaði í fjallgönguna stóru. Hann tekur sig nú
samt vel út.....
að er svolítill munur á því
hvort fólk er að fara í
gönguferðir að sumarlagi
á íslandi eða klifra upp hæsta
Qall heims sem er rúmlega
8000 metrar á
hæð. Útbúnað-
urinn er
snöggtum
minni og léttari
hér heima, en
til þess að fá
svolítið inngrip
í hvers þarf með í slíkar ferðir,
fengum við Hallgrím Magnús-
son, þann sem fór upp á topp á
Everest, til hjálpar.
Honum til aðstoðar var
Hörður Magnússon, sem fór
reyndar líka upp á Everest,
bara ekki alveg upp á topp. Þeir
Hallgrímur tóku fram ýmsar
ílíkur sem margar hverjar búa
yfir frábærum hæflleikum, svo
sem að anda, vera vatnsheldar
og annað eftir því.
Þeir Hallgrímur og Hörður
voru sammála um það að fyrst
þyrfti fólk að gera sér grein fyr-
ir því í hvað nota ætti búnaðinn
og hversu mikið. Væri bara ver-
ið að kaupa fyrir eina ferð, eða
þar um bil, þarf ekki að kaupa
það dýrasta og besta, en hins
vegar mikilvægt að kaupa það
besta í hverjum verðflokki fyrir
sig.
Undanfarið hefur það færst
mjög í vöxt og er raunar orðin
regla hjá göngufólki, að í stað
einnar þungrar og viðamikillar
flíkur, fari fólk í 3 lög, hvert ut-
an yfir annað. Þannig sé hægt
að plokka utan af sér lögin eftir
því sem manni hitnar á
göngunni eða bæta á sig lagi ef
kólnar.
Og þá er
það útbúnaður
til léttra
gönguferða að
sumarlagi:
Innsta lag er
nærfatnaður,
helst úr þunnri ull eða ullar-
blöndu. Ef notaður er bómull-
arfatnaður, þornar hann miklu
seinna ef hann blotnar. Síðerma
bolur og síðar nærbuxur er
best.
Þar utan yfir eru göngubux-
ur, þær geta verið úr flísefni,
polyesterefnum, ullarefnum eða
blönduðum efnum. Ágætt er að
buxurnar séu t.d. hnébuxur, en
það er einstaklingsbundið. Flís-
efni hafa notið vaxandi vin-
sælda vegna léttleika og þeirra
eiginleika að þorna hratt og vel,
en ullin er alltaf góð og hún
heldur einangrunargildi sínu þó
svo hún blotni nokkuð. Það
sama gildir um peysu, hún ætti
að vera annað hvort úr ull eða
flísefni og helst með rennilás
svo hægt sé að reima frá. Góðir
sokkar, úr ull eða ullarblöndu
og gönguskór. Það þarf að at-
huga það, að vatnsvarðir skór
eru aðeins vatnsheldir meðan
þeir eru nýir, vörnin er þunn og
komi gat á hana, er skórinn
ekki lengur vatnsvarinn. Því er
mikilvægt að vatnsverja skó áð-
ur en farið er í ferðir og jafnvel
taka með sér vatnsvörn og nota
öðru hvoru.
Ysti hluti búnaðarins er svo
úlpa og ytri buxur, sem þurfa
helst að vera úr efni sem andar,
oftast kallað Gore Tex. Dýrustu
og flottustu flíkurnar, sem kosta
nærri bílverð, eru hlaðnar
aukabúnaði. T.d. haggast ekki
faldur úlpunnar sem Hallgrím-
ur er í, þó svo hann lyfti hand-
leggjum hátt á loft. Efnið er
nautsterkt og svolítið stíft, en
þess jafnframt gætt að undir
höndum og annars staðar þar
sem hreyfingar þurfa að vera
mjúkar og óheftar, sé efnið
mýkra. Eins og áður segir, er
heppilegt og nánast nauðsyn-
legt að vera í flik sem andar.
Það gerir að verkum að fólk
svitnar ekki eins og því líður
betur á göngunni.
Svo er það höfuð og hendur.
Þó svo að komið sé sumar á ís-
landi, er ekki þar með sagt að
veðrið sé upp á það allra besta.
Landið þekkt fyrir sýnishorna-
veður og nauðsynlegt að hafa
búnað sem hentar við öll tæki-
færi. Þunnir vettlingar, úr flís-
efnum t.d. eru oftast næg vörn
að sumri til, en sé farið að
kólna, þarf aðra vettlinga utan-
yfir og þá helst úr ull. Á höfuðið
er best að nota létta húfu, úr ull
eða ullarblöndu og gott að hún
nái niður fyrir eyru.
Þá er það upptalið sem bráð-
nauðsynlegt er, en að auki þarf
fólk oftast að bera með sér eitt-
hvað og þá koma til skjalanna
bakpokar. Þeir eru alveg frá því
að vera einfaldir pokar, upp í
það að vera heil geymsla, eða
„með allt að hundrað fítusum"
eins og Hörður segir. Þessir „fít-
usar“ eru t.d. stillanlegt bak, ól-
ar fyrir svefnpoka og skíði, vas-
ar sem hverfa inn í pokann ef
ekki þarf að nota þá og netpok-
um fyrir t.d. blauta sokka og
annað slíkt.
Svefnpokar eru ýmist fylltir
dúni eða fiber. Fiberinn er mjög
léttur og ódýr, en að sögn Harð-
ar hefur dúnninn verið að
sækja á og reynslan sú að þeir
sem kaupa sér nýja svefnpoka
eða endurnýja, kaupa dúnpoka.
Þeir eru léttir og þægilegir og
þola mikinn kulda. Best er að
kaupa ekki svefnpoka, nema
þeir þoli að minnsta kost -
10°C, það þýðir að þeir eru
þægilegir í 0 til -5°C.
„Svona útvistarbúnaður
kostar ekki mikið“ sagði Hörður
að lokum. „Um 200. þúsund
eða þar um bil, sé hann þokka-
legur“. vs
Best að fara í 3 lög,
hvert utan yfir
annað.
Að hossast á hest-
baki í 5 daga er
nokkuð sem jjöl-
margir útlendingar
sjá íhillingum...
Hjónin Stefán Kristjánsson
og Juliane Kauertz í Pól-
arhestum á Norðurlandi
hafa síðustu 12 árin farið með
12-14 manna hópa (99% út-
lendinga) í fimm daga hestaferð
út í Fjörður. „Það er mottó að
vera ekki með fleiri í hóp, mað-
ur hefði engan
tíma til að
spjalla við fólk-
ið. Þetta yrði
eins og að reka
hjörð.“
Sportlegt
fólk
Ferðalangarnir
þurfa ekkert að.hafa með sér
því útbúnaður og matur er inni-
fahnn. Þeir þurfa ekki einu
sinni að vera vanir hestamenn.
„En það er gott ef fólk er í góðu
líkamlegu jafnvægi, svona
sportlegt fólic.“ Til vonar og
vara fer hópurinn í 4ra tíma
reiðtúr fyrsta daginn til að
venja hann við og velja rétta
gæðinginn undir gestina. Á öðr-
um degi er riðin 30 kílómetra
leið út í Fjörður og aðallega
fylgt vegslóða sem ólíklegt er að
Stefáni sé áfram um að verði
bættur (slóðinn verður iðulega
ekki fólksbílafær fyrr en um
mitt sumar). „Þegar menn fara
að bera ofan í þessa slóða gróft
grjót til að laga fyrir bflana, þá
versna þeir fyrir hestana."
Þriðja daginn tekur hópurinn
því rólega og ríður í stuttar
skoðunarferðir um svæðið. Á
fjórða degi er riðið til baka en
þann fimmta keyrt austur í Mý-
vatnssveit. Það eru stundum
viðbrigði að koma úr nútíma-
þægindunum út í náttúruna
eins og guð skapaði hana. Nátt-
úran er þó ekki
alveg ómenguð
þarna því búið
er að koma upp
nokkrum sal-
ernum, flestum
reiðmönnum
sjálfsagt til
nokkurrar
gleði. „Áður fór
fólk bara út í
náttúruna og gerði þetta undir
steini, eins og maður segir. Ég
hafði nú svolítið gaman af því
þegar kona spurði mig einu
sinni um klósett og ég benti
henni bara bak við hólinn. Hún
kom aftur eftir 30 mínútur og
sagðist hvergi finna klósett..."
Alpalandslag
„Mývatn og Fjörðurnar er mjög
gott svæði til að sýna fólki
„Hún kom aftur
eftir 30 mínútur
og sagðist hvergi
finna klósett... “
Stefán og Juliane hafa farið með hópa á hestum út í Fjörður síðustu 12 árin.
hvernig landið skekkist og hall-
ast. Á þessari einu viku get ég
sýnt þeim kornungt ísland upp í
Mývatnssveit og svo upp í 12
milljón ára gamalt land í Fjörð-
um,“ segir Stefán en það er
einkum jarðfræðin og gróður-
farið sem heillar útlendingana.
„Þetta er svona alpalandslag,
burknar og alls kyns blóm.
Margar plönturnar fara undir
snjó áður en frýs á haustin og
koma ekki undan snjónum aft-
ur fyrr en maður er laus við
frostnætur."
Bjagaður söngur
Stefán og Juliane halda sig ekki
bara við jörðina því þau segja
gestum sínum frá sögu staðar-
ins og á kvöldin berst bjagaður
söngur frá varðeldinum þar
sem þau reyna að kenna út-
lendingunum nokkur íslensk
lög með - þegar best lætur -
miðnætursólina í augunum. lóa
Frá kornungu til 12 miUjón ára