Dagur - Tíminn - 20.09.1996, Blaðsíða 5

^Dagur-®ímmtt
Föstudagur 20. september 1996 -17
VIÐTAL DAGSINS
Handboltastelpur
í meistaraflokki
án æfíngaaðstöðu
Handboltastelpur í meistaraflokki ÍBA á Akureyri
funduðu nýlega með fulltrúm íþróttafélaganna auk
jafnréttisfulltrúa bæjarins. Stelpurnar telja sig engan
veginn hafa tilhlýðilega œfingaaðstöðu þar sem
œfingatímarnir sem þeim hefur verið úthlutað eru
á slœmum tímum, um helgar eða miðjan dag.
Ástandið er langverst íflokkaíþróttum kvenna,
fyrst og fremst í handbolta og fótbolta.
Steinunn Harpa Jónsdóttir,
aðstoðarmanneskja hjá
fræðslu- og jafnréttisfull-
trúa Akureyrarbæjar hefur
kynnt sér málið. Hún segir æf-
ingafyrirkomulagið alltaf hafa
verið vandmál og að stelpurnar
hafi leitað til jafnréttisfulltrúa
vegna þess að þær væru búnar
að gefast upp á að bíða eftir að
eitthvað gerðist í þeirra málum.
Hafa stelpurnar lengi verið í
svo slæmri aðstöðu?
„í fyrra þegar félögin sam-
einuðust í ÍBA fengu þær æf-
ingatíma seint og illa og þá var
geflð í skyn að staðan yrði end-
urmetin en ekkert hefur breyst.
Tímarnir í húsunum, sérstak-
lega á veturna, eru mjög fastir
og þeir sem einu sinni hafa
fengið góða ti'ma láta þá ekkert
svo auðvefdlega eftir. Það má
segja að það hafi myndast affs-
herjar togstreita í sambandi við
æfingar og maður finnur ekki
mikið fyrir samheldnishugsjón
íþróttanna í sambandi við æf-
ingapfönin.“
Er þetta jafnréttismál?
„Já, staða kvenna og karla í
boltaíþróttum er gjörólík. Fjár-
mögnun lendir t.d. mikið á
stelpunum sem þurfa því að
vera í þessu af lífi og sál. Það er
dýrt að stunda íþróttir úti á
landi vegna stöðugra ferða suð-
ur og í því sambandi er miklu
auðveldara fyrir strákana að
hoppa bara upp í vél án þess að
þurfa að hugsa um peninga-
hliðina. Það er einfaldlega ekki
sama ákvörðunin að stunda
íþróttir sem kona eða karl.“
Er aðstaða stelpnanna erfið-
ari á Akureyri en annars stað-
ar?
„Eins og handboltastelpurn-
ar hafa bent á er eru ekki önn-
ur lið í fyrstu deild án æfinga-
aðstöðu á þessum tíma. Þrátt
fyrir þetta tóku þær þátt í æf-
ingamóti um daginn og gekk
þokkalega en það er óraunhæft
að hafa ekki fullnægjandi æf-
ingaaðstöðu þegar svona er
stutt er í íslandsmeistaramót-
ið.“
Hvernig hefur liðinu gengið?
„Því hefur nú ekki gengið vel
sem er ekki skrítið, handbolta-
stelpurnar eru að byrja íslands-
meistarmótið eftir hálfan mán-
uð og eru ekki með fasta æf-
ingatíma. Þær vita það kannski
ekki fyrr en samdægurs hvort
þær fá tíma um kvöldið eða
ekki. Þetta þýðir að þær æfa
ekki eins og þær þurfa.“
Það verður að rjúfa
hringinn
Finnst þér áhugi fyrir kvenna-
íþróttum hafa aukist?
„Það er alltaf mjög lítil inn-
koma af leikjum kvenna en
þetta er náttúrulega hringrás,
hvort kemur á undan, eggið eða
hænan? Þegar liðinu gengur illa
er ekkert gaman að fara á völl-
inn til að sjá það tapa.“
Telurðu að íjölmiðlar stýri
áhuganum?
„Það er ótrúlega lítil umijöll-
un um kvennaíþróttir í fjölmiðl-
um, stelpurnar nenna varla að
ergja sig yfir því lengur. Á tíma-
bih var unnið í því að jafna
þetta eitthvað en það hefur
dottið niður aftur. En sam-
kvæmt könnun sem Gallup
gerði fyrir umbótanefnd ÍSÍ á
viðhorfi almennings til kvenna-
íþrótta kom fram að það voru
yfir 70% sem fannst vera of lítil
umfjöllun um kvennaíþróttir í
íjölmiðlum og tæp 90% töldu að
veita ætti sömu ijármunum til
kvenna- og karlaíþrótta. Al-
menningur virðist því ekki bara
vera að leita eftir karlaíþróttum
þó það sé túlkað þannig í fjöl-
miðlum.
Kvennafþróttir ná sér ekki
upp nema einhverjar breyting-
ar verði á þessu, það verður að
rjúfa hringinn.“
Steinunn sagði að ekkert
hefði verið ákveðið með fram-
haldið en íþróttafulltrúar félag-
anna sem á fundinum voru ætl-
uðu að tala við sitt fólk og
reyna átti að hnika einhverjum
æfingatímum til. mgh
Að bera virðingu fyrir umhverfínu
Ólafía
Jakobsdóttir
skrifar
S
g er svo heppin að búa í
sveitarfélagi þar sem
stjórnendur og flestir íbú-
ar eru meðvitaðir um mikilvægi
þess að taka tillit til náttúrunn-
ar og umhverfisins og bera þar
af leiðandi virðingu fyrir um-
hverfinu. Ég hef líka átt þess
kost að taka þátt í að móta
stefnu sveitarfélagsins í um-
hverfis- og ferðamálum og fá að
vinna að tillögugerð um úrbæt-
ur í hreinlætismálum varðandi
frárennsli og sorphirðu.
Þegar farið er að kanna
möguleika fámennra sveitarfé-
laga til að uppfylla lög og reglu-
gerðir sem snerta hreinlætis-
mál kemur í ljós að það er fátt
um fína drætti þegar kemur að
því að borga brúsann.
Tekjustofnar sveitarfélag-
anna eru bundnir föstum út-
gjöldum í fræðslu-, félags-, at-
vinnumálum og fl. og því h'tið
eftir til skiptanna þegar ráðast
þarf í kostnaðarsamar nýfram-
kvæmdir, svo sem í frárennslis-
og sorphirðumálum.
f Skaftárhreppi eru 603 íbú-
ar. Stærð sveitarfélagsins er um
6800 km2 eða um 15% af flatar-
máli íslands. f þessu landstóra
sveitarfélagi er byggðin því
dreifð og erfitt um vik að veita
íbúunum lögbundna þjónustu,
s.s. sorphirðu. Til að viðunandi
lausnir á þessum málum verði
framkvæmanlegar verður því
að gæta fyllstu hagkvæmni hvað
varðar kostnaðarhliðina.
Góð samvinna stjórnvalda
við íbúana, um þessi mál, er því
bráðnauðsynleg.
Tillögur sveitarstjórnar
Skaftárhrepps í sorphirðumál-
um eru á margan hátt nokkuð
sérstakar. Mér er ekki kunnugt
um neitt annað sveitarfélag
sem stefnir að jafn margþætt-
um lausnum á sínum sorp-
hirðumálum. Tillögurnar felast
í stuttu máli í því að hafin verði
flokkun sorps á hverju heimili
og hjá fyrirtækjum og stofnun-
um. Allur lífrænn úrgangur
verði endurnýttur með jarðgerð
á heimilum, þar sem því verður
við komið. Illuta sorpsins verði
brennt við háhita heima í hér-
aði og orkan nýtt til húshitunar
í þágu íbúanna, s.s. til kynding-
ar á skólahúsnæði og sundlaug.
Sá hluti sorpsins sem ekki verð-
ur nýttur til orkubrennslu, sem
og askan frá brennslunni verði
flutt burt til urðunar á Skóga-
sandi á sameiginlegum urðun-
arstað fjögurra sveitarfélaga,
Skaftárhrepps, Mýrdalshrepps,
og Eyjafjallahreppa.
Komið verði upp söfnunar-
stað fyrir spilliefni og brotajárn
til eyðingar eða endurvinnslu
og birgðastöð fyrir óbrennan-
legt sorp til brottflutnings og
urðunar og fyrir brennanlegt
sorp sem safnast kann fyrir á
álagstímum.
Sláturhúsaúrgangur og ann-
ar lífrænn úrgangur, s.s. garða-
úrgangur, sem ekki verður jarð-
gerður heima fyrir, verði jarð-
gerður á Stjórnarsandi (í ná-
grenni Kirkjubæjarklausturs).
Þar verði einnig fargað seyru úr
rotþróm, þar sem hún veldur
ekki umhverfismengun.
Hafin verði skipuieg fræðsla
meðal íbúa sveitarfélagsins og
sumarhúsaeigenda um flokkun
og meðferð heimilissorps og
annars úrgangs, með það að
meginntarkmiði að draga úr
umfangi sorps og hvetja til
flokkunar og endurvinnslu.
Þegar er hafin vinna á veg-
um sveitarfélagsins við að
framkvæma þessar tillögur.
Einn mikilvægasti þátturinn í
að gera þær að veruleika er
samstarf sveitarfélaganna, sem
fyrr voru nefnd, um sameigin-
legan urðunarstað. Öll hafa þau
sama markmið sem er að
flokka heimilissorp, auka end-
urvinnslu með því að jarðgera
lífrænan úrgang heima fyrir og
minnka magn þess sorps sem
ílytja þarf til urðunar.
Fræðsla fyrir íbúa sveitarfé-
laganna um meðferð sorpsins
er einnig sameiginlegt verkefni
þeirra. Lausnir Skaftárhrepps
eru að því leyti frábrugðnar
lausnum hinna þriggja sveitar-
félaganna að hér er stefnt að
orkubrennslu á flokkuðu heim-
ilissorpi þar sem þess verður
vandlega gætt að ekki fari
spilliefni til brennslu. Lífrænt
sorp verði ekki flutt af heimil-
um í dreifbýli og því verði
mögulegt að sækja heimilissorp
heim á tveggja vikna fresti.
Óbrennanlegur úrgangur verði
fluttur til urðunar einu sinni í
mánuði. Komið verði upp að-
stöðu til sorpflokkunar á helstu
ferðamannastöðum. Með þess-
um hætti, ef fyrirhuguð áform
ná fram að ganga, fer saman að
mati okkar hagkvæmasta
lausnin með tilliti til kostnaðar
og með tilliti til umhverfisins.