Dagur - Tíminn - 31.10.1996, Qupperneq 6

18 - rimmiuáagur 31. októöer 1996
ÍUagur-atxnraTn
MENNING O G LISTIR
Súkkatog
einmana
manneskjur
Leiksögurnar „Kíkir, súkku-
laði, fylugufa og rusl“ og
„Konan með löngu augnlok-
in“ eftir Völu Þórsdóttur
verða í Kaffileikhúsinu á
laugardagskvöld. Vala stend-
ur ekki ein að kvöldfagnaðin-
um því saman við atriði
hennar blandast tónleikar
með hinni víðfrœgu hljóm-
sveit Súkkat.
„Þau lengdust það hratt að
fljótt gat hún límt þau föst við
ennið með plástri.“
Leiksagan um löngu augnlokin unnu
þau Vala og Súkkat (Hafþór Ólafs-
son og Gunnar Örn Jónsson) sam-
an. Sagan er eins konar dæmisaga um
einmana konu sem lendir í því að augn-
lok hennar lengjast af því að hún getur
ekki soflð.
„Ég var stödd á Hótel Bjarkarlundi í
sumar. Súkkat var þá með tónleika og ég
bauðst til að vera með atriði á undan.
Áhorfendur voru mjög ánægðir með
þessa blöndu og við smullum vel sam-
an,“ segir Vala og að sumarvertíð lokinni
var þráðurinn því tekinn upp að nýju.
„Hún situr þarna svona feit og
skítug og reykir."
Leiksagan með lengri titlinum er lengri.
„Hún er um tvær einmana manneskjur
sem hittast. Þær eru algerar andstæður í
útliti en eru í raun alveg eins. Hann er
mjög mjór og hún er rosalega feit. Hann
er snyrtilegur og hún er mikil subba.“
Vala segist ekki hafa áttað sig á því
þegar hún fór að vinna með Súkkat að
hún væri með svona mikinn einmana-
leika í hausnum en réttlætir efni sagn-
anna með því að það sé jú til mikið af
einmana fólki.
Þrátt fyrir einmanalegan þráð sagn-
anna er ekki við því að búast að ein-
semdin verði sérlega þrúgandi í Kaffi-
leikhúsinu á laugardaginn: „Við erum í
rauninni bara að segja: Við skulum hafa
það skemmtilegt. Ég held að við séum
ekkert að setja á þetta einhvern heví
boðskap."
Leiksögurnar hennar Völu eru hvorki hefðbundnar sögur né einleikir. Stílinn má að vissu leyti
rekja til Dario Fo sem Vala sótti námskeið hjá í vor. Upplegg kvöldsins: Frumsmíðuð tónlist
Súkkats, leikin atriði og einmanalegar sögur, virðast heldur ekki ávísun á hefðbundna kvöld-
skemmtun. Mynd. Pjetur
AlýjsiT bj&jfh's

Krár og sjúkrahús
Dansinn
dunar
á Akureyri
Ut er komið hjá Félaginu
Ingólfi flmmta bindið í
ritröðinni Landám Ing-
ólfs, nýtt safn til sögu þess.
í þessari nýútkomnu bók eru
níu greinar um margvísleg
sagnfræðileg efni.
Kristján Sveinsson ritar um
strand togarans Coots, sem var
fyrsti togarinn sem íslendingar
eignuðust, og þilskipsins Kópa-
ness við Keilisnes árið 1908.
Gufuketillinn og stýrið úr Coot
eru varðveitt á Sjóminjasafninu
í Hafnarfirði.
Hrefna Róbertsdóttir segir
frá áætluninni um allsherjar-
viðreisn fslands 1751-52. í
sagnfræðiritum má víða sjá að
stofnun Innréttinganna 1751 er
talin til stórtíðinda. Lesendum
gefst kostur á að skoða á prenti
áður óbirt skjöl um það efni, en
þau eru mikilvægar heimildir
um hvaða hugmyndir lágu að
baki viðreisnarstarfinu.
Einar E. Sæmundsen ritar
um undirbúning og fram-
kvæmdir við fyrsta nútíma lysti-
garðinn á íslandi, sem er Al-
þingishúsgarðurinn. Markmiðið
með honum var að „... búa til
ofurlítinn skemmtigarð fyrir
Lýður Björnsson
jjallar um fyrstu ís-
lensku klúbbana, en
fyrsta veitingahúsið
var opnað að Aðal-
strœti 16 íReykjavík
í desember 1789.
Segir Lýður frá starf-
seminni, en þar virð-
ist „hafa verið all-
sukksamt eftir um-
kvörtunum um óeirð-
ir á götum úti
að dœma. “
sunnan þinghúsið þar sem
þingmenn geti setið og gengið
sér til skemmtunar í.“
Halldór Baldursson færir rök
fyrir að Holger Rosenkrantz
höfuðsmaður hafi sýnt meiri
herkænsku en íslendingar hafa
talið hingað til við atlögu Tyrkja
að Seilunni 1627.
Sr. Þórir Stephensen birtir
fyrstu samantektina um ábú-
endatal Reykjavíkur, allt frá því
er Ingólfur Arnarson og kona
hans Hallveig Fróðadóttir sett-
ust þar að um 874 til ársins
1753 er Innréttingarnar tóku
við jörðinni.
Bjarni Gunnarsson skrifar
um drauginn á Vogastapa og
vegferð hans á 20. öld, en
draugur þessi hefur tekið á sig
mismunandi myndir með
breyttum samfélagsháttum.
Magnús Þorkelsson greinir
frá byggð í Viðey á fyrri hluta
20. aldar í greininni „Stöðin í
Viðey — heimildir í hættu".
Magnús Guðmundsson skrif-
ar um skemmtilegar og fróðleg-
ar ljósmyndir frá hernámsárun-
um í Mosfellssveit. Hernámið
hafði svipuð áhrif þar og annar-
staðar, en Reykjalundur, sem
upphaflega var byggður sem
hersjúkrahús, hefur haft mest
áhrif til frambúðar í Mosfells-
sveit.
Bókina prýðir ijöldi mynda
og myndrita. Verð 2.100 kr,
Akureyringar eru í farar-
broddi í danskennslu,"
segir Heiðar Ástvaldsson
hinn þjóðkunni danskennari.
Hann segir að bæjaryfirvöld
hafi ákveðið að gera dans að
skyldunámsgrein í 9 ára bekk,
nú bætist 7 ára börnin við og á
næsta ári tólf ára bekkur. Þetta
sé til fyrirmyndar öðrum bæjar-
félögum.
Dansátak í skólum hófst sem
tilraunaverkefni í hittiðfyrra og
þótti takst vel þar sem reynt
var. í Reykjavík er dansinn
skylda fyrir 9 ára, einnig í Mos-
fellsbæ, í Sandgerði bætir dans-
inn upp skort á tónmennta-
kennslu og á Dalvík er einnig
allt að komast í gang, „þá var
ég á Húsavík og þar verður
framhald á“ segir Heiðar og
sýnist dansinn eiga örugga
framtíð í skólunum. „Auk dans-
ins kennum við almenna kurt-
eisi og tillitssemi, það þýðir
ekki fyrir strákana að neita
dansi og segja: „oj, hún er svo
ljót.“ Annars eru þrjár ástæður
fyrir því að strákar vilja ekki
fara í dans: 1) þeir vilja ekki
dansa við stelpu,. 2) þeir vilja
ekki dansa við stelpu og 3) þeir
vilja ekki dansa við stelpu. En
eftir 3-4 tíma er þetta horfið -
þesss vegna er svo mikilvægt að
gera dansinn að skyldufagi,"
segir Heiðar. En hvernig er með
jafnréttið í kennslunni, verða
herrarnir alltaf að eiga frum-
kvæðið? „Nei, nú er komið jafn-
rétti - þau skiptast á að bjóða
upp!“
Börnin á Akureyri sýna listir
sínar í íþróttahúsi Glerárskóla,
kl. 14 og 16 á laugardag.