Dagur - Tíminn - 06.12.1996, Blaðsíða 6
18- Föstudagur 6. desember 1996 ID;igur-®tmmrt
MENNING O G LISTIR
Metnaðarfullt og
dramatískt verk
Sölumaður deyr er nú á Qölunum hjá
Leikfélagi Húsavíkur. Hér í blaðinu hefur
uppsetningin og frammistaða leikaranna
fengið aíbragðsgóða dóma og hefur
reisn leikfélagsins enn aukist við að tak-
ast á við þetta viðamikla verkefni, sem
er eitt af öndvegisverkum Arthurs Miller
og þar með nútíma leikritagerðar. Um
sjálft verkið þarf ekki að fjölyrða, því
það er leikið oftar og víðar en flest leik-
rit önnur og persónurnar eru drauma-
verkefni hinna ágætustu leikara.
Leikstjóri uppsetningarinnar á Húsa-
vík er Guðrún Alfreðsdóttir leikkona,
sem leikstýrt hefur víðar og hefur góða
yfirsýn yfir leikhúslífið. Það hlýtur að
vekja forvitni hvernig á því stendur að
leikfélag áhugamanna ræðst í svo
vandasamt verkefni, að setja
Sölu-
taldi að vel mætti setja Sölumanninn upp
með góðu móti.
Vel gekk að skipa í hlutverkin, leikar-
ar voru fyrir hendi og í öllum hlutverk-
um er reynt fólk og hæfileikaríkt. Sjálfri
finnst mér, eftir að leikritið komst á íjal-
irnar, árangurinn hafa verið samkvæmt
björtustu vonum.
Æfingar og undirbúningur tóku lang-
an tíma, lengri en oft gerist. Yfirleitt eru
leikrit æfð á sex vikum, þá sex daga vik-
unnar og minnst fjóra tíma í senn, þann-
ig að þetta er mikil tarnavinna fyrir fólk
sem starfar að öðru allan daginn. Við
tókum okkur þann tíma sem þurfti og
æfðum í átta vikur.“
maður deyr
á svið og hvort. leikhúsmanni
eins og Guðrúnu hafi ekki óað við að
taka leikstjómina að sér?
Svarið var neitandi. „Leikfélag Húsa-
víkur er sterkt leikfélag, sem hefur á að
skipa reyndu fólki og mörgu sviðsvönu,
þótt það stundi önnur störf meðfram
leiklistinni. Aldursskipting fé-
laganna er mikil, ungt fólk og
áhugasamt og þeir eldri margir
með áratuga reynslu af leik-
hússtarfi.
Félagarnir eru metnaðar-
fullir og hafa gegnum tíðina
sett á svið meiriháttar leikrit,
sem önnur áhugafélög hafa
kannski ekki lagt í. Þeir hafa
styrk framyfir mörg önnur
áhugafélög, er mér óhætt að
segja, og er enda viðurkennt.
Þegar farið var að athuga
hvemig velja skyldi verkefni og
skipa í hlutverk, kom í ljós að
félagarnir vildu spreyta sig á
góðu, dramatísku verki og kom
þá náttúrulega margt til greina
og var skoðað. Þetta endaði
með því að allir viðkomandi
hrifust af þessu verki, Sölu-
maður deyr. Vissulega gerðum
við okkur öll grein fyrir að
flutningur verksins er vanda-
samur, en verkefnið var ögr-
andi.
En ég vissi hvaða kröftum
leikfélagið hefur á að skipa og
Sviðsvanir leikarar
„Það var í stórt ráðist og ég hlýt að við-
urkenna að ég hefði ekki tekið að mér
að leikstýra svona verki fyrir hvaða leik-
félag sem var. Allir félagarnir eru auð-
vitað áhugamenn, en á marga þeirra lít
ég einnig sem sviðsvant kunnáttufólk,
sem vel er treystandi til að taka að sér
Guðrún Alfreðsdóttir leikstjóri.
og skila vandasömum hlutverkum með
sóma. En hjá öllum, sem koma nálagt
svona sýningu, er það áhuginn og metn-
aðurinn að gera sem best sem skilar ár-
angri.“
En hvað um leikstjórann, þarf hann
ekki líka að drífa verkið áfram af áhuga
ogmetnaði?
„Jú, eðlilega. Ég hef gert nokkuð af
því gegnum árin, meira á árum áður, að
setja upp á landsbyggðinni. Á þessu ári
hef ég leikstýrt tveim verkum og hlýt að
viðurkenna að ég hef geysilega gaman
að þessu. Það er bæði lærdómsrxkt og
Mynd: GVA
skemmtilegt að vinna með áhugafólki og
ekki síst með fólki sem er eins fært og
félagar í Leikfélagi Húsavíkur."
Fjölbreytt leikritaval
En þarf ekki líka að huga að áhorfend-
um? Kunna þeir að meta vandaðar upp-
setningar á dramatískum verkum og eru
þeir eins metnaðarfullir fyrir hönd leik-
félagsins í heimabyggðinni og leikhús-
fólkið?
„Fólk á landsbyggðinni er ekkert
öðruvísi en aðrir leikhúsgestir. Sum verk
eru kölluð kassastykki og önnur eru líka
sett upp sem vitað er að færri
koma að sjá. Það er í góðu lagi
að sinna þeim, sem vilja sjá létt-
ari verk, eins og þeim sem gjarn-
an vilja eyða kvöldstund í að
njóta bestu verka leikbókmennt-
anna.
í fyrra sýndi leikfélagið
Gauragang við frábærar undir-
tektir og aðsókn. Það var góð
sýning sem allir höfðu gaman af.
Þegar Sölumaður deyr var valið,
gerðu allir sér grein fyrir að það
yrði ekki endilega kassastykki.
En sýningin uppfyllir vissan
metnað, sem ekkert leikhús get-
ur verið án, og sem betur fer er
það líka ósk margra áhorfenda
að sjá kreíjandi leiksýningar, þar
sem leikararnir leggja sig alla
fram og eru gefandi í list sinni.
Áhugamannafélag eins og
Leikfélag Húsavíkur hefur ekkert
síðra hlutverki að gegna en önn-
ur leikhús, og hefur skyldur
gagnvart sjálfu sér, bæjarfélag-
inu og áhorfendum hvaðan sem
þeir koma.“
OÓ