Dagblaðið Vísir - DV - 05.02.1983, Blaðsíða 21
DV. LAUGARDAGUR5.FEBRtJAR 1983.
21
— Af fréttastofunni feröu til Dags,
þar sem þú tekur viö ritstjóm. Hvemig
kom þaö til? Varstu ekki aö taka niður
fyrir þig í mannviröingastiganum?!
„Já, ég hef nú aldrei hugsaö út í þaö,
enda leit ég aldrei stórt á mig sem
fréttamann. Þaö var hringt í mig frá
Degi og þeir hittu á mig í fýlukasti á
frétttastofunni. Starfiö þar var sveiflu-
kennt. Stundum var gaman en stund-
um var líka hundleiðinlegt. Þaö var
niöursveifla þegar Dagsmenn hringdu
og viöræöur okkar uröu síðar til þess
að ég ákvaö aö fara norður. Stöðnun
eins og ríkti á fréttastofunni er eitur í
mínum beinum. Þeir ættu bara aö
reyna að stoppa mig hér á Degi. Ef
ekki er hægt aö þróa og bæta blaðið þá
hef ég ekkert hér aö gera lengur.”
— Hver er stefna Dags í efnisupp-
byggingu og efnismeðferð?
„Dagur er málgagn Framsóknar-
flokksins og samvinnuhreyfingarinn-
ar, það er ekkert til að skammast sín
fyrir, en hann er líka málsvari lands-
byggðarinnar og sem betur fer eiga
þessir skjólstæðingar hans ágætlega
saman. En kaupendur blaðsins ná
langt út fyrir raöir framsóknarmanna
og viö þessa lesendur höfum við
skyldur. Þess vegna drögum við línu á
milli frétta og pólitískra skrifa. Það
heyrir til undantekninga aö hægt sé að
lesa pólitíska línu út úr fréttum Dags
og blaðamenn mínir hafa frjálsar
hendur á meðan þeir fara ekki aö
skrifa árásargreinar á Framsóknar-
flokkinn og samvinnuhreyfinguna”.
— Áttu viö að Dagur sé „frjáls og
óháöur” allt þar til aö skinni
Framsóknar og samvinnuhreyfingar-
innar eru komiö?
,,Sko, blöð eru aldrei „frjáls og
óháð”. Þaö eruslagorð. Þau verða allt-
af háö skoöunum þeirra sem skrifa þau
og eigenda sinna. Mogginn, Tíminn og
Þjóðviljinn eru mun pólitískari blöö en
Dagur; við komumst ekki með tærnar
þar sem þau eru með hælana. DV
skammar heldur ekki Sjálfstæðisflokk-
inn, nema þá til aö sýnast, og þá er
helst ráöist aö einstaka mönnum innan
hans.”
— Nú er Valur Arnþórsson for-
maöur blaðstjórnar Dags. Hann er líka
framkvæmdastjóri KEA og stjómar-
formaður sambandsins.
Markar þessi staðreynd þér ekki
ákveðinn bás sem ritstjóra?
„Það má náttúrlega leggja dæmið
svona fyrir, en ég hef ekki oröið fýrir
þrýstingi frá Val eða öðrum blað-
stjórnarmönnum. Ef til vill vegna
þess, aö skoðanir okkar fara saman.
Viö erum að vinna aö framgangi sam-
eiginlegra hugsjóna.”
— En öllum veröa á mistök, líka
Framsóknarflokknum og samvinnu-
hreyfingunni. Værir þú tilbúinn að
gagnrýna slík mistök í Degi?
„Eg er sjálfsgagnrýninn. Ég skoöa
eigin verk, gagnrýni þau og reyni aö
gera betur. Ég ber ekki þá gagnrýni á
torg, hún kemur innanfrá. Ég geng
ekki fram í því að ráöast meö offorsi á
Framsóknarflokkinn og samvinnu-
hreyfinguna á opinberum vettvangi.
Það eru nógu margir aörir til þess.
Fyrst kem ég gagnrýninni á framfæri
innan Framsóknarflokksins og sam-
vinnuhreyfingarinnar og reyni að
koma á úrbótum. Það eru eðlilegri
vinnubrögð heldur en aö ráöast á yfir-
menn sína opinberlega — í fjölmiöli
sem þeir hinir sömu hafa gert að því
sem hann er. Blaðamennimir hafa
sjálfræði, en þeir fá þá líka sjálfir
skömmina fari þeir út fyrir ramm-
ann.” \
— ErDagurdeildíKEA?
„Það eru margir sem álíta þaö, en
það er mikill misskilningur. Ég er ekki
að gera lítið úr stuðningi KEA viö Dag
um tíöina, en sá stuðningur hefur verið
gagnkvæmur.
Sannleikurinn er sá, að Dagur þarf
ekki á KEA aö halda rekstrarlega.
KEA auglýsir til aö mynda fyrir lítiö
meira í Degi á ári hverju heldur en
verslanir eins og Chaplin, Cesar, og
Hagkaup er aðsækja sig, svo einhverj-
ar séu nefndar. Þeir sem auglýsa
sjá sér einfaldlega hag í aö auglýsa í
Degi. Þar ná þeir til flestra neytenda.
Miöaö viö umfang KEA þá ætti félagið
aö auglýsa margfalt meira í blaðinu.
Nei, Dagur er ekki deild í KEA og
blaðið stendur undir rekstri sínum —
og vel þaö — þrátt fyrir miklar fjár-
festingar á siöustu árum. Aratugalöng
uppbygging er aö skila sér og hér
starfar ungt fólk sem ætlar sér að
halda þeirri uppbyggingu áfram.”
— Erdagblaöísjónmáli?
„Þeir sem stofnuöu Dag 12. febrúar
1918 hafa eflaust átt draum um dag-
blað þegar þeir völdu blaðinu nafn. Eg
rakst á dögunum á 40 ára afmælisblað
Dags og þar ræddu menn um dagblaðs-
drauminn. Þetta er því ekki ný
hugmynd, og hún hefur aldrei veriö
nær því aö veröa aö veruleika en nú.
Viö erum aö kanna alla möguleika
fyrir dagblað og máliö veröur skoðað
grannt. Þaö verður nefnilega ótækt aö
snúa viö eftir aö af staö er fariö. Ef
grundvöllur finnst, þá er ekki að vita
nema Dagur veröi dagblaö fyrr en
varir.”
— Þú ert fréttamaöur sjónvarps á
Akureyri samhliða ritstjórastarfinu.
Var þaö dúsa frá Framsóknarflokkn-
um sem fylgdi ritstjórastarfinu ?
, ,Nei, ekki aldeilis, það var flokknum
algerlega óviðkomandi, en ég hef svo
sem fengið að heyra þetta áður. Þegar
ég vann á fréttastofunni sá ég stundum
um kastljósþætti í sjónvarpinu. Einn
síðasti þátturinn sem ég sá um fjallaði
um hjartaáföll. Þar fjallaði ég um
fyrstu viðbrögð viö hjartaáfalli og setti
á sviö hjartaáfall kvikmyndatöku-
mannsins. Þennan þátt sá Emil
Björnsson fréttastjóri sjónvarps og sá
hann ástæöu til að hringja í mig og
þakka mér fyrir þáttinn. Hann haföi þá
haft spurnir af því að ég væri á förum
til Akureyrar. Þaö var svo til þess að
hann réöi mig sem fréttaritara hér.
Pólitík kom þar hvergi nærri. ”
— Er engin togstreita á milli rit-
stjórans og fréttamannsins um góðar
fréttir?
„Nei, þetta hefur aldrei stangast á,
enda eru fréttir unnar á allt annan hátt
í s jónvarp heldur en í blöð. Þaö er hægt
að f jalla mun nánar um hlutina í blöð-
um. Ég hef aldrei setið á fréttum til
sjónvarpsins þar til þær hafa birst í
Degi. Þeir hafa fengið allar þær fréttir
sem þeir hafa viljaö strax og mögulegt
hefurveriö.
Hins vegar er tilhneiging á frétta-
stofum ríkisfjölmiðlanna til aö líta á
fréttamenn úti á landi sem einhvers-
konar 2. flokks fréttamenn. Þaö er
gjarnan hringt í okkur þegar litiö er
um fréttir og sagt; gerið þiö bara eitt-
hvaö, þaö vantar fréttir. Detti svo
einhverjar fréttir inn „fyrir sunnan”
þá er okkar fréttum ýtt til hliöar. En
þetta hefur lagast gagnvart mér eftir
aö Akureyrarútvarpiö kom til sögunn-
ar og ég vona aö þess veröi ekki langt
að bíða að sjónvarpið ráöi hingað
starfsmenn.”
— Hvert er mottó Hermanns Svein-
bjömssonar?
„Að láta hverjum degi nægja sína
þjáningu, í stað þess að vera búa sér til
áhyggj urmeðþvíaö skipulegg ja allt of
langt fram í tímann. Að sjálfsögðu get
ég ekki með nokkm móti staðið við
þetta. En það má samt ekki verða
stöönun í lífi mínu. Eg verö aö finna
þróun í kringum mig og í sjálfum mér.
Annars grípur mig óyndi.”
GS/Akureyri