Dagblaðið Vísir - DV - 24.07.1992, Page 12

12
FÖSTUDAGUR 24. JÚLf 1992.
Spumingin
Lesendur
Ætlar þú að fylgjast
með ólympíuleikunum
í Barcelona?
Steinunn Þorsteinsdóttir húsmóðir:
Nei, ekkert frekar.
Laufey Steingrímsdóttir hjúkrunar-
fræðingur: Já, eins og ég get.
Bryndís Haraldsdóttir nemi: Já, ég
hef mikinn áhuga á þeim.
Arnbjörg Kjartansdóttir: Já.
Ámi Sævarsson nemi: Já, ég ætla að
gera það.
Guðmundur Steinsson læknir: Já, ég
reikna með því.
Uppstokkun at-
vinnulífs á íslandi
Þróunarfélagið fundar.
Guðmundur Pétursson skrifar:
Sjaldan hefur ríkisstjóm hér á
landi verið jafn mikill vandi á hönd-
um og núna. Það er ekki bara að stað-
ið sé í stappi við landsmenn til að fá
þá til að kyngja einhverri bestu
kjarabót sem verið hefur í sjónmáh
frá upphafi vega, með EES-samn-
ingnum og tilfærslum þeim sem þar
munu verða í viðskipta- og atvinnu-
málum, heldur er líka verið að fá
landsmenn til að játa á sig yfirdrátt
og umframeyðslu á sjávarafla á und-
anfomum áratugum. Þessi mál bæði
ættu að hggja svo í augum uppi að
ekki þyrfii vitnanna við. Og einmitt
hjá þjóð sem hefur ahar aðstæður til
að taka af manndómi og feginleik
þeim tækifæmm sem nú gefast til
aö söðla um í eitt skipti fyrir öh.
En það er nú ekki svo vel. Menn
og konur, og ekki síst ráðamenn
sjálfir, em komnir í samkeppni við
staðreyndirnar sem liggja á borðinu
og ekkert fær breytt nema þá það
eitt að hafna hvoru tveggja. Það
myndi þá líka þýða endalok íslensks
sjálfstæðis í því formi sem við höfum
búið við síðustu áratugi. Þá yrði ekk-
ert upp á að hlaupa nema eitt; að
biðja um tafarlausa umfjöhun
Bandaríkjanna og Kanada um aðhd
að fríverslunarsamningnum sem þar
er á döfinni. Það yrði kannski heldur
ekki það versta sem okkur henti að
öllu athuguðu.
Við emm nú í efnahagsvítahring
vegna ofijárfestingar á öhum sviðum
og úr honum munum við ekki kom-
ast án utanaðkomandi aðstoðar eða
með þvi að taka okkur sjálfum tak
svo að um munar. En það ætlar að
verða þrautin þyngri að fá þjóðina
til að gera. Svoköliuð uppstokkun
atvinnulífs hér hefur verið til um-
ræðu svo lengi sem ég man eftir og
ekkert - ég endurtek; ekkert - hefur
verið aðhafst annað en að setja á
stofn nefndir, meira að segja „bjart-
sýnisnefnd" og þróunarfélög, þar
sem byggðar hafa verið upp skýjá-
borgir, t.d. um raforkusölu til út-
landa, uppbyggingu á jarðhitasvæð-
um til heilsubótar og afrakstur af
hugviti þeirra sem selja ráðgjöf og
þjónustu víðs vegar um heiminn, t.d.
varöandi hitaveituframkvæmdir eða
uppbyggingu fiskiðnaðar. Allt þetta
er enn óskrifað blað utan hvað örfáir
aðilar hagnast persónulega á ráðgjöf
erlendis en það verður aldrei th
gjaldeyrissköpunar fyrir þjóðarbúið
sem hehd. Enda ekki við því að búast.
En svo vikið sé að upphafsorðun-
um á ný er sú stund runnin upp
núna að samhhða ákvörðun um sam-
drátt í þorskafla, sem hggur fyrir
sem staöreynd, verðum við að
ákveða hvaða afstöðu við tökum í
alvöruuppstokkun atvinnulífs hér.
Síöasta tækifærið kemur ekki aftur.
Staðreyndir og spurningar
frá Litla-Hrauni
Börkur skrifar:
Af tihitssemi við ættingja mína
skrifa ég ekki undir réttu nafni hér
en sem fangi og um leið íslendingur
langar mig að spyrjast fyrir um
nokkur atriði er varða okkur sem
höfum orðið það ólánsamir að lenda
hér á Litla-Hrauni. Ef th vhl gæti það
viðhorf, sem hér birtist, vakið ein-
hvem th umhugsunar. Mér finnst
t.d. að núverandi dómsmálaráðherra
ætti að feta í fótspor forsetans okkar
og koma í stærsta fangelsi landsins
'óg skoða aðbúnað og ræða við tals-
menn fanga.
Því eru fongum gerðar með öhu
óaðgenghegar þær samþykktir um
aðbúnað fanga sem landið er aðih að?
Er farið í reynd eftir þessum plögg-
um? Er það rétt að hér á Litla-
Hrauni séu einungis 10 klefar í aðal-
byggingu löglegir, að klefar í elstu
byggingu séu 4,5-6,5 fermetrar og af
hverjum taki svefnplássið (rúmið) 2
fermetra? Og engir fataskápar utan
þeir er hefur verið klambrað saman
af fongum (u.þ.b. 5 fyrir 21 klefa)?
Að engin tómstundaaðstaða sé inni
í aðalbyggingu utan eitt bihiardborð?
Er það rétt að eftir að fyrrverandi
tengiliður hætti störfum hafi það
starf verið lagt niður? Nú koma hér
hins vegar tveir félagsráðgjafar, einn
á viku. Hver ber forsjárskyldu okkar
er við höfum verið sviptir réttinum
th að vinna fyrir því kaupi að við
getum greitt brýnustu nauðsynjar?
Ríkið eða sveitarfélögin? Er þetta
tahnn vera sanngjarn hluti refsing-
ar? Eitt th viðbótar. í versluninni
sem rekin er hér er álagningin ekki
í samræmi við það 75 króna tíma-
kaup sem hefur verið í heiðri haft
hér undanfarin 10 ár. í von um svar
- og kveðju að austan.
Lesendasíða DV hafði samband við
dómsmálaráðuneytið sem mun
senda blaðinu svör vegna bréfs
þessa.
Ferð eldri borgara á Vestfjörðum
Helga Jónasdóttir skrifar:
Ferð eldri borgara á Vestfjöröum á
vegum Rauða kross dehdanna þar
og Rauða kross íslands var farin dag-
ana 21.-29. ágúst á sl. ári. Dvalið var
þá á Hótel Eddu, Laugum, Reykjadal
og ferðast víða um Norðurland.
Margir góðir leiðsögumenn kynntu
fólkinu sveitir sínar og mikið var um
heimboð og veisluhöld. Rauða kross
dehdin á Húsavík tók m.a. á móti
hópnum af miklum rausnarskap og
einnig gestgjafamir á Stöng, Mý-
vatnssveit, ásamt öðrum gestrisnum
Norðlendingum.
Slík ferð hefur verið árlegur við-
buröur sl. 10 ár. Sigrún Gísladóttir,
RKÍ, Flateyri, hefur haft umsjón með
ferðunum öh þessi ár og einnig nú í
fyrirhugaðri ferð um Suðurland
þetta árið. Flogið verður th Reykja-
vikur og þaðan ferðast með lang-
ferðabifreið um Suðurlandið. Dvahð
verður að Kirkjubæjarklaustri og
Nesjaskóla við Höfn dagana 26. ágúst
th 2. september. Pantanir í þessa ferð
verða teknar daglega hjá Sigrúnu í
síma 94-7770 og hjá Helgu í síma
94-2606.
Ferðalangar í ferð á vegum RKÍ deildanna á Vestfjörðum á sl. ári.
Hringið í síma
632700
milli kl. 14 og 16
-eðaskrifið
Naín og símanj'. verður að fylgja bréfum
Bjarni Jónsson skrifan
Ég sá fréttathkynningu þess efhis
að tveir hefðu sótt um stöðu fiski-
stjóra rhdsins. Þetta eru, að sögn,
hvorutveggja menn úr fijálsa
einkageiranum, þeir Guðmundur
Karlsson úr Eyjum, fyrrum þing-
maður og framkvæmdastjóri, og
Þórður Ásgeirsson, förstjóri Baulu.
Það sætir tíöindum aö menn í
einkageiranum skuh sælga stíft í
skjól hjá hinu opinbera. En þetta
ber aö harma þvi viö þurfum á
öðru að halda þessa dagana.
íslenskmanna-
nöfn útiendinga?
Alfreð skrifar:
Mér er það óskfijanlegt aö ís-
lenski löggjafinn sé svo kaldrifjað-
ur aö skikka erlenda menn, sem
hingaö flytjast, tíl að taka upp ís-
lensk nöfn. Ég held þetta hljóti að
vera einsdæmi í veröldinni. Ekki
erura við skikkaöir til að kasta
nafni okkar þótt við gerumst rík-
isborgarar annars staðar.
Þetta er okkur íslendingum th
smánar og sýnir einungis fá-
dæma þjóðernisrembu. Það er
hvorki mannúðlegt né sýnir það
mikla viröingu fyrir tilfinningum
annarra að krefjast nafnbreyt-
ingar þótt menn setjist hér að.
Svona reglur eiga ekki við í dag.
íkoppinn
Þorgeir Jónsson skrifar:
Mjög hefur verið kvartað'yfir
því að undanförnu að litið sé að
marka spár Veðurstofunnar oft
og tíðum. Hefur sú stofnun þó
bæði stuðning af tölvum og gervi-
hnöttum. Ef th vhl væri bara
betra að taka upp gamla siði og
spá eftir ööru nærtækara. Kerl-
ing ein spáöi t.d. eftir þef í nætur-
gagni sfnu eins og skýrt er frá í
þessari visu:
Velkjast í honum veðrin stinn,
veiga - mælti - skorðan,
korainn er þefur í koppinn minn,
kemur hann senn á noröan.
Ábendingu þessa vh ég hér með
senda þeim veðurstofumönnum.
Sterk rök Jóns
og Kjaradóms
Guðrún Guðmundsdóttir skrifar:
Varðandi hina mjög umtöluðu
úrskurði Kjaradóms hefur koraið
fram, að formaður dómsins, Jón
Finnsson, vakti athygh er honum
sem hæstaréttarlögmanni tókst
með snilldarvöm aö fá slgólstæð-
ing sinn sýknaðan í Hæstarétti í
kaffibaunamáhnu.
Jón sýnist því vera snjall iög-
maöur þvi ekki tókst öðmm að
leika það eftír þrátt fyrir blaða-
mannafundi meðan raáhð var
fyrir Hæstarétti. Endaekki dæmt
þar á bæ eftir fyrirgangi ein-
stakra lögmanna. Meöal lög-
manna almennt virðist sú skoðun
ríkjandi að úrskurður Jóns
Finnssonar og félaga hans hafi
haft við sterk rök að styðjast.
Bibbakomiaftur
G.G. skrifar:
Ég er eiginlega hætt að fylgjast
með gangi roála í þjóðféiaginu
eftir að rödd Bibbu hvarf af Bylgj-
unni. Ég og við öh í þessu þjóðfé-
lagi höfum þörf fyrir manneskju
eins og Bibbu. Hún tók á málefn-
um þjóðfélagsins á spaughegan
og hnitmiðaðan hátt og kom öh-
uroí betra skap.
Ambögur hennar urðu líklega
th þess að það var í eina skiptið
sem íslensk tunga var rædd í al-
vöru eftir aö hún hafði bunað út
úr sér oröathtækjum sem voru
öfug og brengluö eftir kúnstar-
innar reglum, vísvitandl Th þess
var líka leikurinn gerður, aö
menn færu að hugsa. Ég vh fá
Bibbu aftur á Bylgjuna, takk.