Dagblaðið Vísir - DV - 18.12.1992, Qupperneq 32

40
FÖSTUDAGUR 18. DESEMBER 1992.
Smáauglýsingar
■ Ýmislegt
Kjarabót heimilanna
991313
TILBOÐALÍNAN
Hringdu og sparaöu þúsundir
• Frábær sértilboð til jóla á •jólatrjám,
•dömuundirfatnaði, •bílaviðgerðum,
•skartgripum, •kaffivélum og
• gæða-ferðatækjum. 15-50% afslátt-
ur. Hringdu í síma 99-13-13 og fáðu
nánari uppl. Mínútugjald er kr. 39.90.
■ Líkamsrækt
Þær tala sinu máli! Ótrúlegt en satt.
Heilsustúdíó Maríu býður upp á
Trim-Form, sogæða/cellónudd, fitu-
brennslu, vöðvaþjálfun og GERnétic-
meðferðir. Gerðu þig glæsilega(n), þú
átt það skilið. Tímapant. í síma 36677.
r
á nœsta sölustað • Askriftarsfroi 63-27-00
Merming
Bókmenntir
Jóhanna Margrét Einarsdóttir
Robbi grallari
Ármann Kr. Einarsson sendir frá sér nýja bók
fyrir þessi jól og er hún ætluð yngstu lesendun-
um. Bókin segir frá grallaranum honum Rohba,
Kalla vini hans og systurinni Litlu Ló, kisunni
Soffíu frænku, hundinum Keisaranum og svo
auðvitað ömmu hans og pabba og mömmu eins
og segir á bókarkápu.
Sagan fer dálítið bratt af stað. Á fyrstu síð-
unni er greint frá fæðingu Robba, útliti hans
og skapgerð en allt í einu er drengurinn orðinn
sex ára og á leið í skóla. Stráksa líkar ekki alls
kostar í skólanum og á fjórum síðum er greint
frá veru Robba í sex ára bekk. Þá er skyndilega
komið sumar, Robbi fer í heimsókn til afa og
ömmu og er þar meðan foreldrar hans fara í
sumarfrí. Þeir snúa heim aftur og þá fær Robbi
fregnir af því að móðir hans sé barnshafandi.
Innan skamms eignast hann litla systur og
tíminn líður sem fyrr á ógnarhraða. Pabbi og
mamma fylgjast með þroskaferli dótturinnar og
aftur er komið sumar. Það er ekki fyrr en á
blaðsíðu 26 sem hin eiginlega saga hefst - það
sem á undan er komið virkar eins og nokkurs
konar formáli. Afi Robba deyr, hann flytur til
ömmu og á að vera henni til skemmtunar í ein-
verunni. Drengurinn unir sér afbragðsvel í vist-
inni hjá ömmu og vill helst ekki flylja heim aft-
ur og hann kynnist fyrsta vini sínum, honum
Lalla.
Sagan er á stöku stað bráöskemmtileg aflestr-
ar þrátt fyrir að uppbygging hennar sé slæm.
Það eru fyndnar lýsingar á prakkarastrikum
Robba sem halda henni uppi. Þetta er sakleysis-
leg frásögn sem höfðar til ungra lesenda enda
Ármann Kr. Einarsson. Skrifar fyrir yngsu lesendurna að þessu sinni.
söguhetjan inn við beinið góður drengur. Það
sést best á því þegar hann býður Lalla vini sín-
um með sér ferðalag með fjölskyldunni til landa
morgunroðans. Móðir Lalla er einstæð og fötluð
og því ekki miklir peningar til á því heimili. En
eins og sannri hetju sæmir tekst Robba að fá
foreldra sína til að samþykkja að Lalli fari með
enda ekki mikið mál þar sem pabbi er flugmað-
ur og getur flogið næstum því frítt með alla fjöl-
skylduna.
Sagan skilur ekki mikið eftir. Eins áður sagði
er hún fyndin á köflum og þaö er helsti kostur
hennar. Það hefði kannski bara farið betur á
því að búa til smásagnasafn um Robba í stað
þess aö vera að skrifa heila sögu um piltinn.
Ármann Kr. Einarsson:
Grallararlíf i Grænagerði.
107 bls.
Vaka-Helgafell
ilúbbsfélagar, sem hringja fyrstir inn mánudaginn 21.
|r nk. og svara laufléttri spurningu, fá tvo miöa á Ronju
ittottur í Borgarleikhúsinu miðvikudaginn 30. desember
nk. kl. 14.00.
W' %■{ : * v. :
Hringið í síma 632799 kl. 10.00-14.00 á mánudaginn. 25
krakkar, sem hringja fyrstir inn rétt svör, fá miða fyrir tvo.
Hver leikur Ronju ræningjadóttur í Borgarleikhúsinu?
Krakk
; deseii
Á rænirij
Frumsýmng á RoAju ræn-
intjjadóttur yerður ánnan ciag
jóla kl.14.6o, uppse.lt, sunnu-
daginn 27. des., uppSelt,
þriðjudaginn 29. des., upp-,
selt.
KFELAG
Blásaratónlist í
Kristskirkju
Blásarakvintett Reykjavíkur stóð fyrir tónleikum í Landakotskirkju
miðvikudagskvöld undir yfirskriftinni „Kvöldlokkur á Jólaföstu". Blás-
arakvintettinn skipa þeir Daði Kolbeinsson, óbó, Einar Jóhannesson,
klarínett, Jósef Ognibene, horn, og Hafsteinn Guðmundsson, fagott. Að
þessu sinni var flautuleikarinn Bernharður Wilkinsson ekki með en hóp-
urinn að öðru leyti tvöfaldur að stærð. Bættust við þeir Peter Tompkins,
óbó, Sigurður Snorrason, klarínett, Þorkell Jóelsson, hom, og Rúnar Vil-
bergsson, fagott og kontrafagott. Á efnisskránni voru verk eftir Jóseph
Haydn og Wolfgang Amadeus Mozart.
Oft er tilhneiging til þess að skipta tónlist klassíska tímans í flokka eins
og t.d. kammertónlist, sinfóníur, konserta o.s.frv. Verk með yfirskriftina
Divertimenti og Serenade falla þama einhvers staðar utan við og eru þau
heiti oft notuð um tónlist sem ætlast var til að yrði leikin utanhúss.
Mátti því við búast að hún væri af grófari gerð. Staðreyndin er samt sú
að klassískir höfundar tóku þessi heiti mátulega alvarlega. Þannig vora
vinnubrögð Haydns ekki alltaf frábrugðin í sinfóníu og strengjakvartett
og til eru serenöður eftir Mozart sem gefa sumum sinfóníum hans ekki
eftir í dýpt og snilldarhandbragði. Serenadan nr. 11 í Es dúr er ein slík.
Svo vill til að vitað er hvers vegna Mozart samdi hana. Það geröi hann
fyrir unga mágkonu hirðmálarans herra von Hickel, ekki þó til að heilla
ungfrúna, heldur í þeirri von að einn ágætur herra von Strack mundi
heyra hana. Von Strack var heimilisvinur og tíður gestur á heimili von
Hickeis og það sem meira var herbergisþjónn sjálfs keisarans. Mozart
tekur fram í einu bréfa sinna að hann hafi frekar vandað sig við þessa
Tónlist
Finnur Torfi Stefánsson
tónsmíð. Það fer heldur ekki fram hjá neinum sem heyrir þessa frábæru
tónsmíð að ekki er þar kastað til höndum. Upphaflega var hún skrifuð
fyrir sex tréblásara. Síðar var tveimur óbóum bætt við. Því miður er
ekki vitað til að herra von Strack hafi séð ástæðu til þess að gera neitt
til þess að hjálpa Mozart eða koma honum fram við hirðina. Það fór hér
sem oftar að verðleikar dugðu ekki til vegsemdar.
Á tímum Mozarts var í tísku að útsetja vinsælar óperuaríur fyrir blás-
arasveitir og er til mikið af slíku efni. Það kemur skemmtilega á óvart
hve aríurnar úr Töfraflautunni njóta sín vel 1 útsetningu Heidenreichs.
Er ekki unnt að sjá hvort má sín meira fæmi útsetjarans eða aðdráttar-
afl efniviðarins, sem virðist halda seiðmagni sínu í hvaða búningi sem
er. Hér hefur verið dvalið við Mozart er Divertimenti Haydns no. 1 er
jafngott dæmi um auðugt snilldarverk í dulargervi útitónlistar.
Flutningur þessa vaska hóps blásara var með miklum ágætum eins og
við máti búast. Jón kollega Ásgeirsson á Mogganum kallar Blásarakvint-
ettsmenn gulldrengi og má taka undir þá nafngift. Þeir félagamir sem
bættust við mega meö sömu formerkjum kallast silfurdrengir og er þá
við góðu að búast er slíkum góðmálmum lýstur saman.