Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.1993, Síða 30

42
LAUGARDAGUR 23. JANÚAR 1993.
Birkir Rúnar Gunnarsson, sundkappinn blindi:
Passi frá
Iron Maiden
Hjá ólympíupeningnum hangir
sérstakur passi frá hljómsveitinni
Iron Maiden sem bauð nokkrum
keppendum á tónleika síðasta dag
þeirra í Barcelona. Birkir hefur
fengið kauptilboð í þennan passa
en kveðst enn ekki hafa fengið
nógu hátt. „Ég skellti mér á tónleik-
ana þó ég haldi nú ekki sérstaklega
upp á Iron Maiden. Og eftir tónleik-
ana var okkur skutlað heim í lög-
reglubíl. Þetta var ansi fjörugt."
Sjálfur hélt Birkir sína fyrstu
tóiieika ásamt félögum sínum nú
í vikunni. Þó svo að hann æfi sund
sex sinnum í viku, tvær til þrjár
klukkustundir í einu, gefur hann
sér tíma til að vera í hljómsveit
með nokkrum félögum sínum úr
Álftamýrarskóla og Menntaskól-
anum í Kópavogi. „Það fara nú
ekki margar stundir í hljómsveit-
aræfingar á viku, ekki nema svona
tvær til þrjár.“
Metallic
erfyrirmyndin
Þetta er ekki bílskúrshljómsveit
eins og margar unglingahljóm-
sveitir eru heldur fengu þeir félag-
ar inni í Tónabæ. „Aðstaðan til
æfinga er ókeypis. Við vorum
heppnir því við fengum tíma sem
aðrir hættu við að nýta sér.“
Aöspurður hvemig tónlist þeir
félagar leiki svarar Birkir: „Við
erum nokkuð þungir en ekki um
of.“ Metallic segir hann vera fyrir-
myndina þó ein af uppáhaldshljóm-
sveitum hans sé Red Hot Chilipepp-
ers sem leikur fonk. Hann stingur
kassettu í segulbandstæki um leiö
og tekur fram að meðlimimir í
þessari hljómsveit séu svolítið
óvenjulegir: „Gítarleikarinn hætti
af því að hann vildi ekki verða
frægur. Platan var tekin upp í
gömlu húsi og trommuleikarinn
spilaði meðal annars á jámrör í
húsinu."
Með trommusett og
píanó í herberginu
í hljómsveit félaganna í Álfta-
mýrarskóla er það Birkir sem er
næsta ólympíumóti
„Peningurinn er svo þungur að
það liggur við að maður fái í bakið
af því að bera hann,“ segir Birkir
Rúnar Gunnarsson, 15 ára gamall
sundkappi, í gamansömum tón um
bronspeninginn sem hann hlaut á
ólympíumóti fatlaðra í Barcelona á
Spáni síðastliðið haust. Peningur-
inn er einn af fjöldamörgum sem
prýða veggina í herbergi sund-
kappans. Og hann hefur hug á að
vinna enn fleiri.
„Ég ætla að vera í toppbaráttunni
á næsta ólympíumóti," lýsir Birkir
yfir. Hann tekur fram að hann hafi
ekki verið að keppa við jafnaldra
nú, hann hafi veriö langyngstur.
„Ég átti ekki von á því að vinna
og ég vann naumt, með rúmri sek-
úndu,“ segir hann hæversklega en
bætir við að allir í kringum hann
hafi verið að vinna og það hafi lík-
lega haft sín áhrif.
Birkir Runar Gunnarsson hefur verið blindur í tíu ár eða frá því að hann var fimm ára. Pianó er eitt af mörgum hljóðfærum sem hann leikur og
semur lög á. Hér er það Gunnur Ýr sem hlustar á bróður sinn. Á píanóinu má sjá nokkra af þeim verðlaunagripum sem Birkir hefur unnið á
sundmótum. DV-myndir GVA
Stefnir á toppsæti
trommuleikarinn. Trommusett er
á miðju gólfi í herberginu hans. Þar
hefur hann einnig píanó, hljóm-
borð og gítar. Og Birkir semur lög
á öll þessi hljóðfæri. Hljómsveitin
er þó enn ekki farin að leika lögin
hans. „Ég sýni gítarleikarunum
öðru hveiju það sem ég er að semja
en þetta eru mjög flókin stef. Þeir
ráða ekkert við þetta," segir Birkir
og brosir. Honum þykir jafngaman
að leika á öll hljóðfærin en hefur á
orði að hann spili kannski helst á
trommumar þegar hann þurfi aö
fá útrás. „Það er þá á kostnað ná-
grannanna.“
Heimilisdýrið, sem er páfagauk-
ur og heitir Gári, hefur einnig reynt
að ná lögum Birkis. „Hann er sér-
stök eftirherma. Fólk má ekki
snýta sér án þess að hann reyni að
herma eftir því. Hann reynir líka
að herma eftir þegar ég spila á gít-
arinn en árangurinn er ekki góð-
. M
Spilar eftir eyranu
Birkir hefur spilað eftir eyranu
hingað til. „Ég er nýfarinn að læra
nótur. Ég held að þaö sé lítið úrval
til hérlendis af nótum fyrir blinda."
Allt námsefni hefur Birkir fengið
með blindraletri, frá Blindrabóka-
safninu og blindradeildinni í Álfta-
mýrarskóla. Blindradeildin þar
þjónar öllum blindum og sjónskert-
um grunnskólanemum í landinu.
Þeir sem ganga í Álftamýrarskól-
ann eru í venjulegum bekk og
blindradeildinni samhliða allan
skólatímann í grunnskólanum.
Langar í Verslunar-
skólann og síðan
í háskólanám
Þrátt fyrir allan þann tíma sem
sundið. og tónlistin taka leggur
Birkir kapp á heimanámið. „Álfta-
mýrarskólinn er þekktur fyrir
mikið heimanám og svo verð ég að
vera með góða einkunn því ég ætla
að reyna að komast í Verslunar-
skólann. Heildareinkunn Birkis úr
jólaprófum var prýðisgóð, 8,9.
„Mig langar tti að læra á tölvur
og fara í tölvufræði í háskóla. En
það þýðir kannski ekkert að vera
að spá svona langt fram í tímann.
Einu sinni langaöi mig tti að læra
jarðfræði en ég get ekki gert það.“
Man ekki hvemig
þaðvaraðsjá
Birkir fékk krabbamein í augun
og missti þau þegar hann var fimm
ára. Hann segist vera löngu búinn
að gleyma því hvemig það var að
„Ég er löngu búinn aö gleyma
hvernig þaö var að sjá en ég man
eftir litum,“ segir Birkir Rúnar sem
langar að læra tölvufræði í há-
skóla.
sjá. „En ég man eftir htum,“ tekur
hann fram.
Fallegt steinasafh í herbergi
Birkis vitnar um jarðfræðiáhuga
hans. Hann hætti hins vegar að
safna steinum þegar hann fór að
leika á hljóðfæri. Hann segist helst
leika á hljóðfæri eða lesa bækur
þegar hann á almenntiegar frí-
stundir, eins og hann orðar það.
„Að sjálfsögðu á ég mér uppáhalds-
höfund. Hann er Jean M. Auel.
Bækur hennar um ísaldarfólkið
eru mjög vel skrifaðar, einkum
fyrsta bókin.
„Almenntiegu frístundimar" em
ekki margar. Frá mánudegi tti
fostudags æfir Birkir með Breiða-
bliki í Kópavogslauginni sem hann
segir vera bestu sundlaugina í
landinu. Síðustu tvö árin hefur
hann æft af alvöm, að því er hann
segir, en hann var átta ára þegar
hann fór að æfa sund tvisvar tti
þrisvar i viku.
Hann viðurkennir að hann finni
tti þreytu öðm hveiju. „Hún kemur
sérstaklega fram þegar illa gengur.
Ég er til dæmis nýbúinn að keppa
í 400 metra skriðsundi þar sem ég
var 11 sekúndum frá tímanum sem
ég fékk á ólympíumótinu."
Svona þreytu segir Birkir ekki
nema eðltiega þegar mikið er æft
og keppt. Sundið á hug hans allan
og hann setur markið hátt.
-IBS