Alþýðublaðið - 19.03.1967, Qupperneq 14

14
Dflerkilegir menn
Framhald af 7. síðu.
«m orðum fyrir vinstrivillu og
áróður, lita'ðan fréttaflutning í
þágu „kommúnista"; málflutning
ur var jafnan svo svipaður að
einn og sami maðurinn gæti
staðið fyrir lionum. Lengi vel
voru engin dæmi nefnd til
stuðnings fullyrðingum blaðs-
ins, en þegar að því'kom reynd-
ist það af stórmannlegra tag-
inu; sönnun blaðsins fyrir yfir-
gangi „kommúnista” í útvarpinu
\Tar að tveimur samkomum stúd-
enta lsta desember hefði verið
mismunað í fréttum. En þegar
að var gáð reyndist þetta voða-
lega tilfelli tómur uppspuni
blaðsins; báðum samkomunum
iiafði reyndar verið gerð sam-
bærileg skil; og Morgunblaðið
varð að leiðrétta í sér vaðalinn
þó afsökunarbeiðni félli niður.
En í framhaldi af þessu ein-
kennilega máli hófst svo aðför-
in að þættinum „Þjóðlíf.”
jjistamenn eru líka einkennileg-
*■ ir. Eitt einkenni þeirra,
bæði einstaklinga og samtaká
listamanna, hefur virzt varanleg
og óbreytileg óánægja með út-
Iilutun hinna opinberu lista-
mannalauna, og þarf raunar ekki
að lá neinum það. En nú ber svo
við að þetta einkenni stéttarinn-
ar virðist horfið; engu er líkara
en nýtt frumvarp um skipan
Iistamannalauna hafi hlotið al-
mennt samþykki listamanna,
þegjandi minnsta kosti^f' ekki
opinbert. Þetta er skrýtiðr-Því að
hið nýja frumvarp virðist eink-
tim til þess fallið að festa í sessi
til frambúðar nokkurn veginn
sömu skipan og hefur verið á
þessum málum undanfarin ár og
mest hefur verið deilt á.
Tvennt hefur einkum valdið
óánægju manna með listamanna-
Iaun. í fyrsta lagi sé upphæð
þeirra of lág, bæði fjárveiting-
in í heild sinni og einstakir
Iaunaflokkar. í öðru lagi fari
veiting þeirra fram með óeðli-
legum hætti þar sem til hennar
veljist erindrekar stjórnmála-
flokkanna alveg án tillits til á-
huga þeirra eða þekkingar á
listum. Samkvæmt nýja frum-
varpinu virðist gert ráð fyrir að
viðhalda sama kerfi óbreyttu í
meginatriðum þótt það sé gert
einfaldara með þvi að hafa
launaflokka aðeins tvo og setja
úthlutunarnefndinni ákveðnar
starfsreglur. Eftir sem áður má
gera ráð fyrir að launauppliæðir
verði tiltölulega mjög lágar, —
fremur styrkur eða bitlingur en
lífvaenleg laun; og eftir sem áð-
ur verður úthlutun launanna í
höndum póiitískrar nefndar. Það
má vera að undanfarin ár hafi
pólitískrar íhlutunar ekki gætt
til muna við úthlutun lista-
mannalauna. En bjóði duttlung-
ar valdsmanna þeim afskipti af
þessum málum stendur það opið
fvrir þeim; sjálft kerfið býður
slíkum afskiptum heim.
Fé má festa i listum með
ýmsum hætti. Sé það yfirleitt
talið réttmætt að veita almanna-
fé til listastarfs, sem sjálfagt er
umdeilanlegt, má ætlast til að
sú fjárfesting sé gerð með þeim
hætti að hún sé líkleg til að gefa
einhvers konar arð af sér. Opin-
ber listamannalaun virðist eðli-
legt að aðgreina í tvennt, ann-
ars vegar sérstök heiðurslaun til
manna, sem þegar hafa unnið
sér almenna viðurkenning í
sinni grein, hins vegar starfs-
styrki til efnilegra og upprenn-
andi listamanna og listamanna í
miðju ævistarfi sínu. Hvort
tveggja launaupphæðin virðist
líklegust til að gefa eitthvað af
sér, ef hún tryggir launþega
óskert starfsnæði án annarrar
reglulegrar tekjuöflunar. Hins
vegar virðist það harla óarðvæn-
leg fjárfesting að veita lágum
upphæðum til mikils fjölda
manna, jafnvel þótt heildarfjár-
veitingin sé tiltölulega há; laun,
sem ekki duga til viðurværis
meira en mánaðartíma eða tvo
skapa engum manni skilyrði til
listsköpunar sem hann færi á
mis við ella. Slíkar ölmusur eru^
sjálfsagt kærkomnar þeim sem
þær hljóta, — en það er varla
tilgangur listamannalauna að
„hafa menn góða” hvern í sínu
horni. Af undirtektum lista-
manna við hinu nýja frumvarpi
verður þó ekki annað ráðið en
að þetta sé tilgangurinn, og að
hann hafi tekizt.
Úr því ríkisvaldið kýs að veita
fé til lista má ætlast til að það
hafi einhverja ákveðna stefnu
í þessum málum, að það feli
þessa fjárfesting einhverjum
þeim aðila sem það treystir til
að framfylgja henni og telur
dómbæran um þessi efni. Slíkrar
stefnu saknar maður úr frum-
varpinu nýja. Það má að vísu
ævinlega deila um smekk, opin-
beran smekk ekki síður en ann-
að. En enginn kaupir sig undan
þeim vanda með því að viðhafa
alls engan smekki slíkt heitir á
réttu máli smekkleysa.
Stúdentar héldu á mánudags-
kvöld umræðufund um „fjár-
málaspillingu, félagslega upp-
lausn og réttvísi á íslandi",
hvorki meira né minna. Minna
varð nú úr því máli en skyldi;
þessi einkennilega samkoma virt
ist löngum einhverskonar sam-
bland af kosningafundi og skop-
leik. Þar var ekki nema laus-
lega drepið á hina pólitísku sýki
sem altekur allt þjóðlíf á ís-
landi og væntanlega- verður enn
ærslafyllri og öfgafengnari en
endranær nú á næstu mánuð-
um. Á fundi með stúdentum á
fimmtudagskvöld fékk liinsveg-
r vegar ráðherra heilbrigðismála
harða útreið fyrir yfirgang sinn
í útvarpsmálinu sem var bein-
línis tilefni fundarins; aðsókn
og undirtektir fundarmanna
sýndu hvílíkur hiti hefur hlaup-
ið í þetta mál. Háðherrann geld-
ur þess í þessu máli að þar eru
annarsvegar óvenjulega greind-
ir, menntaðir og málfærir menn
sem taka yfirgang hans óstinnt
upp og virðast staðráðnir í að
láta ekki bjóða sér hann mót-
mælalaust. En útvarpsmálið er
ekkert einangrað tilfelli, und-
antekning; það er raunar valið
dæmi um flokksræðið sem hér
er ríkjandi á öllum sköpuðum
sviðum, þann háska af ósæmilega
pólitísku gerræði sem er fólg-
inn í sjálfu kerfinu. Hvcrgi er
flokksræðið verr viðeigandi en
einmitt á sviði menningarmála
hvort heldur er bókmennta,
lista og vísinda eða almennrar
fjölmiðlunar í samfélaginu; það
er augljóslega óeðlilegt að stofn-
unum eins og útvarpi, sjónvarpi,
þjóðleikhúsi, menningarsjóði,
svo einhver dæmi séu nefnd, sé
stjórnað af mönnum sem fyrst
og fremst líta á sig, sem erind-
reka pólitískra flokka. Útvarps-
málið sem hófst út af þjóðlifs-
þættinum er meðal annars þarf-
legt fyrir að vekja athygli, við-
halda umræðu um þetta ósæmi-
lega kerfi; og viðbrögð hinna
yngri lækna sem stóðu að út-
varpsþættinum og einkum höfðu
sig í frammi á fundinum benda
ótvírætt til að nú þyki mönnum
loks nóg komið. Skoði menn hug
sinn kann að koma á daginn að
þeir séu sama sinnis um fleiri
efni en heilbrigðismál.
ðþróttir
Framhald / 10. síðu.
Úrvalið átti að þessu sinni slæm
an leik, miðað við hvað það getur
gert. Sókn þess var bitlaus og
fálmkennd <jg tókst illa að setja
upp leikaðferð þess, sem þjálfari
varnarliðsmanna virðist hafa tek-
ið til rækdegrar athugunar. Skipt
ingar í vörn gengu ilia og var yf-
irleitt sem allur kraftur væri úr
liðinu dreginn, þótt einstakir leik-
menn sýndu góð tilþrif á köflum.
Kolbeinn skoraði 13 stig, Agnar,
Birgir Jakobsson og Gunnar Gunn
arsson skoruðu 6 stig hver.
Næsti leikur átti að fara fram
á mánudag, en vegna erfiðrar
keppni allra leikmanna úrvalsins
í íslandsmótinu á sunnudag og
þriðjudag, verður reynt að fá
honum frestað.
mmó\
Framhald 10. síðu.
og bjóða upp á bezta körfuknatt-
leik, sem þekkist á íslandi í dag.
Þórir Guðmundsson,
fyrrum Iandsliðsnefndarmaður:
Með velgengni körfuknattleiks-
ins í huga, óska ég þess, að þessi
leikur verði sem jafnastur og
skemmtilegastur á að horfa. Um
úrslit leiksins er aftur á móti erf-
itt að spá. Ég hef því miður ekki
horft eins mikið á leikina í vet-
ur og ég ihef gert á undanförnum
árum, en miðað við fyrri leiki
þessara liða verður eflaust um
mjög skemmtilega • keppni að
ræða. Aðalspurningin er, hvort
ÍR-ingum tekst að verjast ,pressu‘
KR, sem þeir hafa náð góðum
tökum á.
Bæði liðin hafa náð góðu valdi
á hraðupphlaupum og leika þau
yfirleitt mjög hratt. Heldur finnst
mér KR vera sigurstranglegra í
þessum leik, en þó, eins o’g ég
gat um fyrr, er ómögulegt að spá
um úrslitin. í íþróttum getur allt
skeð og á það ekki sízt við um
körfuknattleikinn.
Sjónvarp
Framhald af 2. síðu.
þannig gera sig skiljanlega sín
á milli, veröa aldrei reikari,
en þegar þeir sjá e'ða heyra
smávægilega skekkju í rneð-
Jerð íslenzks máls í sjónvarpi!
19. marz 1967 - Sunnudagsblað AlþýSublaðsins
Samningur
Framhald af 1 síðu.
veiðar á Norðaustur-Atlantshafi
var Bandaríkjunum og Kanada
boðið að senda fulltrúa til við-
ræðnanna í London þannig að á-
kvæði samningsins nái einnig til
Norðvestur-Atlantsliafs.
Fulltrúar eftirtaldra landa hafa
unnið að samningi samningsupp-
kastsins í London í þessum mán-
uði: Belgía, Kanada, Danmerkur,
Frakklands, Vestur-Þýzkalands,
ísiands, írlands, Ítalíu, Luxem-
borgar, Hollands, Noregs, Pól-
lands, Portúgals, Spánar, Svíþjóð-
ar, Sovétríkjanna, Bandaríkjanna
og Bretlands.
DAGSTUND
★ Ráðleggingarstöð Þjóðkirkjunn
ar. Ráðleggingarstöðin er að Lind-
argötu 9, 2. hæð. Viðtalstími
prests er á þriðjudögum og föstu-
dögum frá 5—6. Viðtalstími lækn
is er á miðvikudögum kl. 4—5
Svarað í síma 15062 á viðtalstíro-
um.
★ Bókasafn Sálarrannsóknafélags
ins Garðastrarti 8 er opið mifl
úkudaga kl. 17.30 — 19
★ Ásgrímssafn, Bergstaðastræi
74 er opið sunnudaga, þriðjudagi
og fimmtudaga frá kl. 1.30—4
★ Þjóðminjasafn Islands er opir
daglega frá kl. 1.30—4.
★ Bókasafn Seitjarnarness er op
kl. 14—22 alla virka daga nem«
sími 12308. Útlánsdeild opin fr:
ið mánudaga kl. 17.15—19 og 20-
22, miðvikudaga kl. 17.15—19.
|Lpnrl«h»it^;nn
Framhald af 3, síðu.
hannes Árnason sá um pípulagB-
ir og Ljósblik h.f. um raílagnlr«
Umsjónarmaður me6 síðarl
hluta verksins hefur verlð Jóa
Bergsteinsson mUiarameioKiix, en
Sigurbjörn Sigtryggsson hefur
haft með höndum stjórn fram-
kvæmda af hálfu bankans. Úti-
bússtjóri í Austurbæjarútibúi
Landsbankans er Jóhann Ágústs-.
son, skrifstofustjóri Þorkell Magn
ússon og yfirgjaldkeri Sigurður
Eiríksson.
Kaffi
Framhald á 14. síðu.
sem flytur kaffið til |mdsins,
piallarnir settir á vörubíla við
skipshlið, teknir af bíiunum við
vörugeymslu, hlaðið upi) í geymsl-
unni og að lokum fluttir að inn-
taki framleiðslukerfisins allt með
-vélarorku gaffallyftara. Hver hrá-
kaffisekkur er 60 kg að þyngd, og
sparast því mikill tími og erfiði
með því að mannshöndin þarf eigi
að snerta sekkina frá því að þeir
eru settir á pall á skipi, og þar
til hellt er úr einstökum sekkjum
í inntak vélakerfisins. Úr hrákaffi-
geymslunni fer kaffið um vél, sem
hreinsar í burtu ryk, óhreinindi
og aðskotahluti, sem í kaffinu
kynnu að vera. Úr þeirri vél fer
kaffið um leiðslur í sívalning,
sem mynnir á heyturn, en er þó
afar frábrugðinn heyturni. Sívaln-
ingur þessi er þannig útbúinn, að
hann gajur telkið v|ið mörgum
kaffitegundum, ag haldið þeim
aðskildum hverri frá annarri. Að-
skilnaði þessum og hleðslu sívaln-
ingsins er stjórnað af manni þeim,
Framhald á 4. síðu.
Móðir okkar
MARGRÉT V. GUÐJÓNSDÓTTIR,
Skúlagötu 68,
verður jarðsett mánudaginn 20. marz kl. 1,30 frá Háteigs
kirkju. Blóm vinsamlegast afbeðin, en þeim sem vildu minn
ast hennar er bent á Slysavarnarfélag íslands
Sjöfn, Hafdís og Sigríður Sigurbjörnsdætur
Guðjón Sigurbjörnsson.
Iljartkær eiginmaður minn og faðir okkar
JANUS GUÐMUNDSSON,
verkstjóri, Itauðarárstíg 24,
andaðist á Borgarsjúkrahúsinu 17. þessa mánaðar.
Jóhanna Ásgeirsdóttir og dætur.
Maðurinn minn
SÆMUNDUR GÍSLASON,
fyrrverandi lögregluþjónn,
verður jarðaður miðvikudaginn 22. marz.
Athöfnin hefst kl. 10.30 í Fossvogskirkju.
Guðbjörg Kristinsdóttir,
Hofteigi 8.