Dagblaðið Vísir - DV - 14.04.1994, Blaðsíða 4

Kúvending
tónlistarstefnu
Hljómsveitin Primal Scream snýr aftur til fortíðar
Árið 1991 kom út platan Screama-
delica með hljómsveitinni Primal
Scream. Það var Bobby Gillespie,
fyrrum trommuleikari Jesus and the
Mary Chain, sem var prímus mótor
í stofnun hljómsveitarinnar ásamt
Robert Young og Andrew Innes.
Screamadeiica fékk fádæma góðar
viðtökur jafnt hjá gagnrýnendum
sem og plötukaupendum og var hún
valin ein besta plata ársins af
nokkrum tónlistartímaritum. Platan
einkenndist af svokallaðri „acid“
danstónlist sem var mjög vinsæl á
þeim tima fyrir utan gospel slagar-
ann „Movin’ on up“. Nú hefur hins
vegar orðið mikil stefnubreyting hjá
hlj ómsveitinni og hún er búin að gefa
út nýja plötur sem heitir „Give Out
But Don’t Give Up“.
Primal Scream hefur nú snúið
baki við danstónlistinni og tekið á
sig fortíðartóna, rokkið. Með dyggri
aðstoð fonkboltans Georges Clitnons
hefur sveitin tekið á sig nýja mynd
sem s vipar hvað helst til Rollinganna
þegar þeir voru upp á sitt besta.
Platan inniheldur 11 lög sem öll eiga
rætur sínar að rekja til rokksins
jafnvel þótt nýr hljómur hafi verið
búinn til fyrir sveitina. Tom Dowd
sá um útsetningar fyrir sveitina en
platan var tekin upp í Ardent hljóð-
verinu, Memphis Tennessee og
Ocean Way hljóðverinu, Hollywood
California. Með þessari breyttu
ímynd er hljómsveitin að láta ákveð-
inn draum rætast og við vonum að
allt gangi eftir og platan nái svipuð-
um vinsældum og sú fyrri. GBG
Primal Scream hefur nú snúið baki við danstónlistinni og tekið tii við að spila rokk.
íslensku tónlistar-
verðlaunin XPP^
; jSmaU^undur' ársin&' J^lidi ár&ins
Þorvaldur Bjarni Þorvaldsson Orri Harðarson
Björk Guðmundsdóttir Bubbleflies
Gunnar Bjarni Ragnarsson
J&xtahöfundur árttins Jonaaariársins
Andrea Cylfadóttir Daníel Agúst Haraldsson
Björk Guðmundsdóttir Páll Rósinkrans
Daníel Ágúst Haraldsson Stefán Hilmarsson
Sfautsaíeikariáruns/ Jomtkonaársim
Eiður Arnarsson Björk Guðmundsdóttir
\ Haraldur Þorsteinsson Andrea Gylfadóttir
Jóhann Ásmundsson Sigríður Beinteinsdóttir
0nonunuíeikari ársins SnduraerJársins
Gunnlaugur Briem Jet Black Joe - Starlight
Birgir Baldursson Borgardætur - Bei mir bist du schön
; Ólafur Hólm Einarsson Stjórnin - Ég veit að þú kemur
dQiómborédeikariáreins dqpársins/
Eyþór Gunnarsson Todmobile - Stúlkan
Jón Ólafsson Björk - Venus as a boy
Kjartan Valdimarsson Todmobile - Ég vil brenna
/títanleikari ármns S&egtifíutiandi á tónleiÁuun
Guðmundur Pétursson TodmobUe
Stefán Hjörleifsson Mezzoforte
Þorvaldur Bjarni Þorvaldsson SSSól
lArfrirhliórffœraleikarar Geida/data ársins
Sigtryggur Baldursson (slagverk) Todmobile - Spillt
j KK (kassagítar) Björk - Debut
Sigurður Flosason (saxófónn) Nýdönsk - Hunang
FIMMTUDAGUR 14. APRÍL 1994
I>V
Hljómsveitin SSSól er með lagið Bleyttu mig á safnplötunni Heyrðu 3. DV-mynd BG
Safnplötuflóðið byrjað
- Heyrðu-serían heldur áfram
Nýjasta og athyglisverðasta sveitin
verður að teljast Quicksand Jesus en
hún prýðir plötuna með lagi sínu
„Suicide“. Síðast en ekki síst syngja
þau Þóranna Jónbjörnsdóttir og
Elvar Aðalsteinsson lagið „Indæla
jörð“. Á plötunni eru 11 erlend lög
með hljómsveitum eins og Enigma,
Cranberries, Smashing Pumpkins,
Crash Test Dummies, Counting
Crowes og Blur svo eihhveijar séu
nefndar og eins og áður hefur komið
fram kemur á óvart hversu nýlegar
smáskífur hljómsveitanna eru.
GBG
plt^tugagnrýni
► ?4
Lengi vel hefur tíðkast að gefa út
safnplötur meðal hljómplötuútgef-
enda. Þetta er oftast gert í þeim
tilgangi að kynna fyrir fólki það
helsta sem hver útgefandi hefur upp
á að bjóða. í fyrra hóf Skífan útgáfu
á Heyrðu-seríunni með því að gefa út
Heyrðu og Heyrðu 2. Serían heldur
áfram í ár og nú þegar eru komnar
út plötumar Heyrðu aftur sem á víst
að geyma öll vinsælustu lög ársins
1993 og svo platan sem við beinum nú
sjónum að, Heyrðu 3.
Úr ýmsum áttum
Á Heyrðu 3 ægir saman erlendum
og innlendum lögum og það kemur
hvað mest á óvart að erlendu lögin
eru vel flest nýleg (en svo er ekki
alltaf í safnplötuútgáfu á íslandi). Af
þeim 17 lögum sem eru á plötunni eru
6 þeirra íslensk. Fyrsta skal telja til
leiks SSSÓL með lagið „Bleyttu mig“.
Hljómsveitin hefur tekið töluverðum
stakkaskiptum og það er við miklu
að búast þegar ný plata hennar
kemiu- út í ár. Orri Harðar, sem
skipaði sér í raðir sjálfstæðra
útgefanda fyrir jól, er þama með nýtt
lag sem heitir „Söngur úr lífmu“.
Anna Mjöll prýðir skífuna með
Júróvision-laginu „Stopp“ og stuð-
sveitin Vinir vors og blóma em með
nýtt lag sem ber nafnið „Frjáls“.
Grant Lee Buffalo - Fuzzy
★ ★★Á
Angurvært
tríó
Árið 1993 valdi Michael Stipe,
söngvari hljómsveitarinnar R.E.M.,
Grant Lee Buffalo hljóm sveit ársins.
Jafuvel þótt Stipe sé ekki virt tónlist-
artímarit jók þetta hróður sveitarinn-
ar svo um mun ar. Platan Fuzzy hef-
ur lengi veriö í miklu uppáhaldi hjá
mér og er þess vegna skömm aö þessi
dómur skuli birtast svona seint. En
segir ekki máltækið: betra seint en
aldr ei? Tríóið Grant Lee Buffalo er
samsett af Grant Lee Phillips (söng ur
og gítar), Paul Kimble (bassi og radd-
ir) og Joey Peters (trommur). Tríóið
hefur fundið sér einstakan og angur-
væran hljóm sem hlust andinn fellur
fyrir við fyrstu hlust un. Lög eins og
Shining Hour, Jup iter and Teardrop
og Fuzzy verða að teljast til betri laga
plötunnar en í heild virkar platan
mjög vel. Það er bassaleikari hljóm-
sveitar innar, Paul Kimble, sem á
heiður inn af hinum einstaka hljómi
sem sveitin státar af og má með sanni
segja að hann fmnist hvergi annars
staðar um þessar mundir. I mínum
huga hefur Michael Stipe ekki ver ið
mjög langt frá veruleikanum þegar
hann valdi bestu plötu ársins 1993.
Guðjón Bergmann
Elvis Costello - Brutal Youth
★★★
Sannfærandi
afturhvarf
Óhætt er að fúllyrða að fáir popp
tónlistarmenn samtímans hafi yfir
jafh fjölbreyttum hæfileikum að ráða
og Elvis Costello. Það virðist sama
hvaða tónlistarform hann leggur fyrir
sig; allt leikur þetta í höndunum á
honum. Hann byijaði í frekar hráu
rokki á tímum pönk bylgjunnar en
vegna afburða hæfi leíka hans sem
lagasmiðs þróaðist tónlistin smám
saman út í nokkurs konar eðalpopp;
einstaklega vand aða og fágaða popp-
tónlist sem því miður átti ekki alltof
greiðan að gang að almenningi.
Svo kom hliðarspor með kántrí
plötunni Almost Blue, sem var tal in
með betri kántríplötum það árið, en
sveita- og þjóðlagatónlist hefur alltaf
átt sterk ítök í tónlist Costel los. Eftir
Almost Blue tók hann aft ur til við
eðalpoppið en þrátt fyrir marghátt-
aðar viðurkenningar í gegnum árin
hefur hinn breiði al menningur látið
Costello tiltölu lega afskiptalausan.
í fyrra kom armað hliðarspor með
plötunni The Juliet Letters þar sem
Costello vatt sér í að sameina popp og
kammertónlist með góðum ár angri.
Á nýju plötunni sinni, Brutal Youth,
er Costello hins vegar snú inn aftur
til fyrstu áranna og búinn að taka
upp samstarf við hljóm sveitina
Attractions að nýju en hún var óað-
skiljanlegur hluti af tónlist Costellos
fyrstu frægðarárin.
Það sem einkenndi plötur hans þau
árin og einkennir um leið þessa nýju
plötu er rokkað yfirbragð, til tölulega
einfaldar og stundum hrá ar laga-
smíðar; stutt en melódísk lög.
Costello hefur alltaf verið meistari
hráu melódíunnar og bæt ir nokkrum
skrautfjöðrum í þann hatt með
þessari plötu. Þá hefur hann ekki
síður samið mörg gull falleg lög í
rólegri kantinum og þau er einnig að
frnna hér.
í heildina er hér um að ræða eina
af betri plötum Costellos síðustu ár,
hér blása frískir vindar og verð ur
fróðlegt að fylgjast með því hvert þeir
feykja honum í fram haldinu.
Sigurður Þór Salvarsson