Alþýðublaðið - 05.04.1967, Blaðsíða 13

’Uííi <11986
©H S. S. 117
Snilldar vel gerð og hörku-
spennandi, ný, frönsk sakamála
mynd. Mynd í stíl við Bond
myndirnar.
Kerwin Mathews
Nadia Sanders.
•Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuff börnum.
Sumarið með
IViONIHU
Ein af beztu myndum Ingmar
Bcrgmans.
Harriet Andersson
Sýnd kl. 9.
FJÖLIÐIAN • ISAFIÍRDI
EINANGRUNARGLER
FIMM ÁRA ABYRGÐ
Söluumboff:
SANDSALAN S.F.
Elliffavogi 115.
Sími 30120. Pósthólf 373.
Massey
Ferguson
DRÁTTARVÉLA
og GRÖFUEIGENBUR
Nú er rétti tímifm tM aC
láta yfirfara og gers við
vélamar fyrir vorið.
Massey Ferguson-víð-
gerðaþjónustu annast
Vélsmiðja
Eysteins Leifssonat
hf.
Síðumúla 17.
sími 30662.
Björra Svembjörnsson
hæstaréttarlögmaff'ir
LÖ GFRÆÐISKRIFSTOFA
Sambandshúsinu 3. hæff,
Símar: 23338 — 12343.
var erfitt að sjá svip hennar.
Hún hafði hatað Merete um
kvöldið. Hann vissi ekki hvað
liafði komið yfir hana síðan Mer
ete kom í húsið.
— Ég get ekki sofið ég er
svo óhamingjusöm, sagði hún og
rödd hennar minnti hann á
mjálmandi kött.
— Er það svo?
í>á var hún ekki reið við hann.
Honum létti.
— Ég er svo óhamingjusöm
Merete vegna, sagði Lousie. —
Sástu að hún grét þegar Hákon
dansaði við hana.
— Já því gerði hún það?
— Karlmenn eru svo heimsk
ir, sagði Louise blíðlega. — Þeir
hafa ekkert ímyndunarafl. Það
er iangt síðan að ég vissi að Há
kon og Merete elskuðu hvort
annað — löngu áður en hann
sagði mér það. Þau hafa þekkzt
frá bernsku og voru alltaf sam
an. En svo kom eitthvað fyrir og
Hákon fór til Ameríku — í ör-
væntingu. En hann gat ekki
gleymt Merete sinni. Þess vegna
14
sparaði hann saman og fór í sum
arfrí heim til Danmerkur. Hann
kom hingað til að sættast við
hana. Er þetta ekki fallegt?
Ulrik var sem lamaður. Eitt
hvað brast innra með honum og
frammi fyrir honum stóð Louise
og hallaði undir flatt. Hún var
•eftirvæntingarfull eins og harn
sem iá von á hrósi. Ef hún gæti að
eins haldið sér saman.
— Er þetta ekki yndislegt?
— Jú.
— Það gleður mig að Merete
er orðin hamingjusöm, sagði Lou
ise. Hún tók um handlegg hans
og þrýsti hann. Hann fann móta
fyrir líkama hennar undir þunnu
efninu. Hún var nakin undir
sloppnum. — Ég er næstum viss
um að þau gifta sig meðan Há
kon er í fríinu. Þau trúlofa si'g
áreiðanlega bráðum. Kannski á
Jónsmessunni. Væri það ekki
rómantískt? Við gætum trúlofað
okkur líka Ulrik. Hún hló og hann
kipptist við.
Hann sleit sig lausan. — Nei
það gerum við ekki, sagði hann
hvasst. — Þau geta trúlofað sig
án okkar hjálpar. Farðu inn Lou
ise. Þú ert nakin. Þér gæti orð
ið kalt.
— Já það er kalt. Ætlar þú
ekki inn líka? spurði hún og
gekk að dyrunum. Þar stóð hún
og rétti fram hendurnar.
— Komdu Ulrik.
Hún stóð þarna næstum nakin,
falleg — nakin. Hann stökk til
hennar og fingur hans boruðust
inn í axlir hennar. Mjúkur lík-
ami hennar, eilíf umhyggja henn
ar batt hann fastan. Ulrik
sleppti henni.
— Nei, Louise.
Hún stóð og starði á hann,
um gömiu kenningum. Rakti hann,
ályktanir síðasta þings SUJ því
til staðfestingar. Sigfinnur kvað
núverandi viðskiptamálaráðherra
hafa prédikað í bók sinni árið
1949, að nauðsynlegt væri að hafa
sterkt verðlagseftirlit, en í ræðu
nýlega hefði hann talið, að verð-
lagseftirlit hyrfi með ?????? með
stöðugu efnahagslífi.
Eyjólfur Sigur®ss°n kvað sósíal-
ismann hafa haft meiri áhrif á
stjórnmálaþróunina í heiminum
síðustu hundrað érin en nokkur
önnur stefna. Og sú stefna hefði
ekki fram hjá íslandi farið. Furðu
legt mætti telja, að ekki hefði
stærri flokkur en Alþýðuflokkur-
inn komið öllum þessum umbót-
um til leiðar, sem raun bæri vitni.
Og hvert þeirra hefði fært fólkinu
trú á sjálft sig og þjóðinni nýja
tíma. Ástæðan fyrir því, að um-
bæturnar hefðu fengizt fram,
þrátt fyrir smæð Alþýðuflokksins,
væru þær, að smám saman hefði
Alþýðuflokknum tekizt að sajnn-
færa Sjálfstæðisflokkinn og beina
honum til skárri vegar.
Hörffur Einarsson kvað þjóðnýtt
fyrirtæki aldrei hafa horið fram
ávöxt sem jafnaðarmenn hefðu
ætlað að orðið gæti. íslendingar
hefðu í ríkuín mæli undanfarin ár
kynnzt því hvernig hagkvæm inn-
kaup innflytjenda hefðu fengið ís
lendingum betri vörur og ódýrari.
Þáttur Alþýðuflokksins í því hefði
verið sá einn, að í innflutnings-
nefnd hefðu fulltrúar hans staðið
sem þvergirðingur í vegi frjáisr-
ar samkeppni. Og þjóðnýtingará-
bugi jafnaðarmanna hér á landi
yxi nú auðsjáanlega óðfluga.
Kappræðufundur
^ramhald af 1. síðu.
fyrir sig og stjórnmálabaráttan
var sjálfstæðisbaráttan við Dani.
En síðar breyttust viðhorfin, jafnt
í atvinnulífi sem stjórnmálalífi.
Mynduðust þá flokkar til vinstri
og hægri og reyndar einnig í
miðið. Birgir kvað Sjálfstæðis-
flokknum setja manngildið ofar
öllu öðru. Hann rakti síðan stefnu
og starf ríkisstjómar Alþýðu-
flokks og Framsóknar á fjórða
áratug aldarinnar og fagnaði. að
„lamandi hönd jafnaðarmanna"
hefði iþá ekki lagzt á þjóðlífið.
Birgir rakti meginlínurnar í kenn
ingum jafnaðarmanna og • sjálf-
stæðismanna, eftir sínum skiln-
ingi. Hann kvað sjálfstæðismenn
vera andvíga því, að menn hefðu
einvörðungu tekjur af vinnu
sinni. Þeir vildu líka að menn
hefðu tekjur af eignum sínum.
Að lokum varaði Birgir fundar-
menn við því, að jafnaðarmenn
væru horfnir frá hugmyndum sin
um um sósíalismann, enda þótt
minna bæri á þeim nú vegna sam-
starfs um ríkisstjórn.
Björffvin Guffmundsson spurði hví
hér á landi væri meiri ríkisrekst
ur en í nokki-u öðru landi Vest
ur-Evrópu. Ekki væri það vegna
þess, að jafnaðarmenn liefðu ráð
ið svo miklu um þróun þessara
mála. Þvert í móti hefði öll þessi
þróun fyrst og frernst vaxið upp
í skjóli Sjálfstæðisflokksins. Það
væri ekki aðeins svo á lands-
málasviðinu, heldur og ekki síður
í hæjarmálum. Því væri enginn
bær fremur verið réttnefndur
„Rauði bærinn' nú en einmitt
Reykjavík, þar sem mikill opin-
ber rekstur ætti sér stað. En
greindi þá ekkert milli jafnaðar-
manna og sjálfstæðismanna leng-
ur? Vissulega fremur nú afstað-
an til íhlutunar hins opinbera
um alls kyns hagsmunamál þjóð
arinnar. Alþýðuflokkurinn krefð-
ist mikillar opinb. íhlutunar til
hagsbóta fyrir almenning. Björg
vin minnti á það, að sjálfstæðs
menn hömpuðu mjög frjálsri sam
keppni í orði en á borði væru
þeir gjarnan fylgjandi einokun og
andvígir frjálsri samkeppni. Sam
keppni fyrirfyndist yfirleitt ekki,
hvorki í útflutningsmálum né í
smásöluverzluninni.
í lok ræðu sinnar sagði Björg-
vin, að Alþýðuflokkurinn hefði
ekki kastað kenningum sínum um
þjóðnýtingu og opinberan rekst-
ur fyrir borð, en teldi hins vegar,
að koma mætti hinu sama til leið-
ar með öðru móti. Á sama tíma
hneigðist Sjálfstæðisflokkurinn í
æ ríkari rnæli að þjóðnýtingu og
opinberum rekstri. Bæri nú ekki
svo mikið í milli á þessum svið-
om en áigreiningurinn stæði um
viðhorfið til almennings, til hags-
munamála þjóðarinnar.
Sigfinnur Sigurffsson sagði, að
sósíalista og kommúnista greindi
ekki iá um annað en leiðirnar að
markinu. Frjáls hugsun, frjálst
framtak væri báðum þyrnir í aug-
um. Og þótt stjórnarsamstarf
stæði nú með þessum flokkum þá
væri það vegna þess, að í Alþýðu
flokknum hefðu frjálslyndir og
skynsamir menn fengið því ráðið
en ekki vegna þess, að jafnaðar-
menn væru doltnir af baki sín-
isár og reið. Honum fannst neista
úr augum hennar. Svo fór hún
inn .Hann var feginn að losna við
hana. Það var hann sem átti aö
eiga frumkvæðið. . . Ætlaði hann
að giftast 'henni? Ætlaði hann aff
halda áfram, að. . . . Hann átti
að búa með henni alla ævi. Hann
yrði að gera það — ef hann vildi
vera heiðarlegur.
Var hægt að elska konu án þess
að girnast hana? Var hægt að
girnast konu lán þess að elska
hana? Hann gat það ekki. Hann
elskaði Merete og liann girntist
hana. Hann vildi ekki aðeins eign
ast líkama hennar hann vildi eiga
sál hennar, allar hugsanir henn
ar. Gleði hennar og hlátur, sorg
hennar og grát.
Eiginlega hafði hann vitað það
lengi. Kannski áður en þau fóru
saman út í skóginn, að minnsta
kosti síðan þá.
En hann hafði aldrei þorað að
viðurkenna það fyrir sjálfum sér
fyrr en nú. Hann var eiginlega
trúlofaður Louies — þó Merete
hefði sætzt við Hákon. Þetta var
brjálsemi. Ef hann hefði aðeins
gifzt Merete áður en Hákon kom
frá Ameríku. Þá hefði hann hent
þeim skeggjaða út og bannað hon
um að stíga sínum fæti inn fyrir
hans dyr. Hann gat ekki glaðzt
yfir því að Merete var hamingju
söm. Það var auðvelt fyrir Lou
ise. Ekki elskaði hún Hákon.
Ulrik langaði mest til að slá
sjálfan sig. Það var farið að
birta. Skömm sumarnóttin var á
enda. Lítil glitrandi stjarna
Björgvin Guffmundsson andmælti
Hþ\'í, að viðskiptaihálaráðh. væri~«—
í verðlagsmálum fylgjandi annarri
stefnu en nýrri leið i verðiags-'
málum, er hann hefði í sinni ræðu
lýst.
Björgvin kvað stefnu jafnaðar-
manna m.a. um eignarréttinn
hafa breytzt verulega í samrærrii
við breytta tíma.
Birgir ísl. Gunnarss°n kvað víst
og áreiðanlegt að Alþýðuflokkur-
inn væri enn hinnar gömlu stéfnu
í verðlagsmálum hvað sem Gylfi
Þ. Gíslason segði nú um nýja
stefnu í verðlagsmálum. Það sann
aðist bezt í ályktunum síðasta
þings SUJ. Og biblía Gylfa frá
1949 sannaði það einnig. Birgir
kvaðst ekki vilja bera blak af ó-
eðlilegum verzlunarháttum olíu-
félaganna, en samt væri það svo,
að þau ættu engan kost á frjláisri
samkeppni.
Birgir sagði að lokum, að fund-
ur þessi væri lærdómsríkur því
að ihann sannaði að enn væru fyr-
ir hendi sósíalskar liugmyndir
meðal jafnaðarmanna og því yrðu
einstaklingarnir að fylkja sér um
Sjálfstæðisflokkinn.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ 13*
5. apríl 1967