Alþýðublaðið - 27.01.1968, Blaðsíða 6

KRISTJÁN PÉTURSSON:
Tollgæzlan á Kefla-
víkurflugvelli
Ke'lavík 24. janúar 1968.
Á undai förnum vikum hefur
verið skrii ið allmikið í Morgun-
blaðið og I íý vikutíðindi um toll-
gsezlurnál á Keflavíkurflugvelli.
Þessi skri hafa yfirleitt verið
ósanngjört og full af dylgjum
og ósönn im ásökunum, enda
hafa umxæddar greinar alltaf
verið nafn.ausar.
Það vek ar nokkra athygli að
Morgunbla 5ið skuli leggja svona
mikið kap ■> á að birta greinar
um tollzæz una á Keflavíkurfiug-
velli meðan hin dagblöðin sjá
enga ástæ iu til þess.
Allir vit i, sem þessum málum
eru kunn gir að tollgæzlan á
Keflavíkurflugvelli heyrir undir
Várnarmál idelid utanríkisráðu-
neytisins, en vinnur að sjálf-
sögðu störf sín í íullu samráði
við tollstjóraembættið í Keykja-
vík og Fjérmálaráðuneytið. Það
er því eindregin krafa tollgæzl-
unnar á Keflavíkurflugvelli, að
Morgunblaðið skýri afdráttar-
laust hva< a ástæður liggja til
slíkra skrifa.
Það er t lgangslaust fyrir blað-
ið að bera fyrir sig nafnlausum
bréfum, þ\ í vissulega æfti Morg-
unblaðið að kynna sér viðkom-
andi mál íjá tollgæzlunni áður
en slíkar greinar fá birtingu.
Skrif sem þessi geta hæglega
stórskaðað álit almennings gagn-
vart tollgæzlunni.
Hlutverk allra blaða er m.a.
að gagnrýna réttilega það sem
miður fer, ekki sízt hjá hinu
opinbera, en margítrekaður, ein-
hliða og ósannur áróður á þar
engan rétt á sér,
Ég tel að Morgunblaðið geri
fjármálaráðherra iilt með slík-
um skrifum, hann hefur íétti-
lega reynt að herða á toileftir-
litinu almennt í landinu og jafn-
framt margreynt á opinberum
vettvangi að skýra þjóðinni frá
nauðsyn þeirra ráðstafana. Morg-
unblaðið og önnur dagblöð, ynnu
þarft verk ef þau reyndu að
skrifa um tollgæzlumál af á-
byrgð og kunnáttu, svo að al-
menningur skildi betur gildi toll-
eftirlitslns frá þjóðhagslegu
sjónarmiði.
Það er nú einu sinni stað-
reynö að tollatekjur eru og verða
um ókomin tíma aðaltekjuiind
ríkissjóðs, og þessvegna er ekki
svo lítið í húfi hvernig til tekst
um framkvæmd tolleftirlits í
landinu. Ríkissjóður greiðir tug-
milljónir í tolleftirlit árlega og
því á þjóðin heimtingu, að toll-
gæzlumenn standi sig vel í stöðu
sinni. Tollgæzlumenn eiga að
sýna fullkomna ábyrgð, festu og
kurteisj í starfi, en lá'ta rang-
látt álit einstakra manna sig
engu skipta, því þeir einir sem
vinna störf sín af samvizkusemi
í hvívetna fá verðskuldaða viður-
kenningu almennings.
Þjóðin ætti ávallt að vera þess
minnug, að lélegt og svikult toll-
eftirlit kemur illilega víð þjóð-
fél. í heild og þar með hvern
einsfakling í landinu. Ef toll-
þjónar ættu að vinna störf sín
í samræmi við greinar þær, sem
Morgunblaðið hefur iátið sig
hafa að birta, er augljóst að
þjóðin yrði að fórna tugmilljón-
um til þess eins að þóknast á-
kveðnum hóp manna.
Ég skal upplýsa Velvakanda
og hans áhangendur um, að toll-
gæzlan á Keflavíkurflugvelli
mun reyna að gera tolleftirlitið
fullkomnara en er, enda ríkar á-
stæður til á meðan fleiri hundr-
uð manns eru uppvísir að toll-
lagabrotum árlega. Toilgæzlan
stefnir eindregið að því mark-
miði að gera tolleftirlitið það
sterkt, að allir megi ski’ja að
tolllagabrot borgi sig ekki og
virði lög og reglur þar að lút-
andi. Þess vegna lýsi ég full-
kominnj ábyrgð á hendur þeim
aðilum, sem reyna á einhvern
hátt að eyðileggja það markmið
tollgæzlunnar, að sá árangur ná-
ist.
Ýmsir hafa verið með hvers
konar ónot í garð lollgæzlunnar
hér vegna áfengis sem tekið hef-
ur verið af unglingum. í áfeng-
islögunum ér skýrt tekið fram,
að unglingar undir 21 árs aldri
íhafi ekki heimild til að kaupa
né liafa undir höndum áfengi.
Tollgæzlan hér á Keflavíkur-
flugvelli hefur ávallt tekið slíkt
ófengi í sína vörzlu, en það er
síðan gert upptækt og sent í
Áfengisverzlun Ríkisins. Mörg
stóryrði hafa verið notuð um
tollgæzluna vegna þessara mála
og jafnframt bent á aðra máls-
meðferð annarra tollembætta. Eg
vil upplýsa í þessu sambandi,
að Saksóknari ríkisins hefur úr-
skurðað að tollgæzlunni beri að
gera umrætt áfengj upptækt.
Þá hefur ennfremur verið
skrifað af ónotum um tollgæzl-
una hér, að hún skuli m.a. taka
einn pela af áfengi af farþegum
eða flugáhafnarmeðlimum, sem
er umfram lej'filegt áfengismagn.
Hér komum við að mjög veiga-
miklu afriði, þvi ef tollgæzlu-
menn létu slíkt afskiptalaust,
myndu þeir gjörsamlega missa
öll tök á að framfylgja toilalög-
gjöfinni yfirleitt innan fárra ára.
Lögum og reglugerðum um
tolleftirlit verður tollgæzlar, að
framfylgja af festu og röggsemi,
öll frávik í þeim c-fnum skapa
misræmi I meðferö slíkra mála.
Annars held ég að við íslend-
ingar verðum áð skilja það hið
allra fyrsta, að hvers konar und-
anþágur og linkind í meðferð
laga og reglugerða, hlýtur að
skapa virðingarleysi borgaranna
fyrir að fara eftir þeim. því
allir mættu vita þó, að lögin
eru jafnt fyrir alla gerð. Þess
vegna verður það oft, ef ein-
hverjum dettur í hug að fram-
fylgja lögum afdráttarlaust þá
má hinn sami búast við því að
verða fyrir miklum skammaryrð-
um dagblaða og annarra aðila.
Þess vegna gefast flestir em-
bættismenn upp fyrr eða síöar
á að framfylgja settum lögum,
sem skvldi, telja „mildu ieið-
ina'* hagstæðari í framkvæmd og
þá er ekki stormasamt lengur.
Þeir sem áður voru óvinsælir
verða nú vinsælir (en ekki virt-
ir) á meðal almennings og kyrrð
og spekt ríkir hvarvetna.
Eru það þessi vinnubrögð, sem
Morgunblaðið er að biðja um að
tollgæzlan á Keflavíkurflugvelli
tileinki sér? Er það þetta sem
Velvakandi kallar að skilja hism-
ið frá kjarnanum, og tollgæzlu-
menn, hnýsnar smásálir, ef þeir
gera skyldu sína?
Hér eiga sum ráðuneyti m.a.
stóra sök á hvernig komið er.
Undanþágur til einstakra fvrir-
manna á reglugerðum hefur
skemmt mikið fyrir þeim, sem
vinna að framkvæmd þessara
mála. Það er eðlilegt að fólk
sýni óánægju, ef ekki allir sitja
við sama borð gagnvart lögunum.
Eins og áður hefur komið fram
í þessari grein, voru fleiri hundr-
uð manns kærðir af tollgæzlunni
á Keflavíkurflugvelli fyrir toll-
lagabrot á s.l. ári. Mjög er al-
gengt að tollgæzlumenn séu sak-
aðir um, að þeir persónulega
hirði ýmsa hluti sjálfir, sem þeir
taka í vörzlu tollgæzlunnar. Hafa
margir af þeim, sem brotlegir
hafa gerzt sagt tollg., að þeir
hafi ekki verið boðaðir til dóm-
ara vegna tolllagabrota er þeir
hafi framið, jafnvel fyrir mörg-
um árum síðan. Þessi málsmeð-
ferð dómsmála er því miður
sönn í mörgum tilfellum, og ekkj
bætir hún virðingu fólks fyrir
lögunum, svo og það aðhald sem
lögin eiga og verða að gefa.
Hér er þörf stórra og skjótra
aðgerða. ef tollgæzlan á að geta
gegnt hlutverkj sínu sv'o vel íari.
Víðast hv’ar erlendis eru þeir
Framhald á 11. síðu.
Efiir
Dr. Jakob
Jónsson
Að skipta un trúféla
Stöku sinnum kemur það fyr-
ir, að fólk ræðir við prest sinn
um það, hvort það eigi að fara
úr kirkjunni og ganga annað
hvort í einhverja aðra kirkju-
deild eða í sértrúarflokk. Þá
kemur fram sú spurning, hvort
öll trúfélög séu ekki í rauninni
jafn-góð og .sönn, og sérstaklega
er innt eftir því, hvort frjáls-
lyndur prestur hljóti ekki að
líta svo á, að það gildi alveg einu,
hvar menn skrifi sig í þessu til-
liti. Mér kemur í hug dálítil
gamansaga erlend, um prest, sem
veitti því athygli, að kona ein
var alveg hætt að sækja messur
til hans. Hann mætti konunni á
förnum vegi og spurði, hvort
hún hefði verið veik. Nei, sem
betur fór, hafði hún ekki verið
veik, en hún hafði undanfarna
mánuði sótt kirkju hjá anglikön-
um. Raunar hafði það ekki ver-
ið nema tvisvar, svo hafði hún
farið yfir til meþódista, og nú
síðustu vikurnar sótti hún lúth-
|
erskar gufísþjónustur — en,
bæfti hún Við, það er ekki að
vita, nema <ég fari nú aftur að
rækja kirkjuna í mínum gamla
söfnuði. Þejgar liér var komið
sögunni, hafði veslings prestur-
inn alveg miisst þolinmæðina, og
sagði: Þetta er allt í lagi, góða
mín, það gildir alveg einu, hvaða
merki er sejtt á' tóma flösku.
Nú eru ekki allar flöskur tóm-
ar. Margir, sem skipta um frú-
félag, gera það að sjálfsögðu að
vel hugsuðií máli og af sannfær-
ingu. Og mitt ráð í slíkum efn-
um, er sem hér segir: Frá sann-
lúthersku, frjálslyndu sjónarmlði
á hver maður að hafa fullan
rétt til að fylgja sannfæringu
sinni, en þar með er ekki r-agt,
að einu gildi, hvaða söfnuði hann
heyrir til, — og ég álít það bæði
rétt og skylt, ef einhver vill
yfirgefa söfnuð sinn, að hann
ræði fyrst rækilega við prest,
þeirrar kirkju, sem hann vill
yfirgefa. Úrsögnin getur verið
á misskilningi byggð. Og sumt
fólk, sem kemur til hugar að
yfirgefa söfnuð sinn, hefur í
rauninni aldrei lagt sig fram um
að komast inn í samfélag hans,
hvorki við guðsþjónustur né í
kvnningu við prestinn. Og það,
sem menn sækja til annarra,
ættu þeir að geta fundið beima
hjá sér, ef þeir leituðust við að
gefa eitthvað af sjállum sér til
þess trúarsamfélags, sem þeir
eru í. Sem sagt: Ræddu í ein-
lægni við prpst þinn, ef þér kem-
ur til hugar að yfirgefa söfnuð-
inn, en láttu ekki boðbera ann-
arra trúfélaga ná þeim tökum á
þér, að þú varla getir hugsað
sjálfstætt.
Til að skýra sjónarmið mitt
nónar, skal ég taka dæmi. Ég
get vel tekið þátt í guðsþión-
ustu Gyðinga, beðizt fyrir með
þeim og hlýtt á boðskap þeirra.
En þeir trúa því, að Kristur sé
enn ókominn, þar sem ég trúi
því, að Jesús frá Nazaret sé sá
Kristur, sem uppf.vllir vonir
heimsins. Þess vegna gæti ég ekki
gengið í gyðinglegan söfnuð. —
Ég vil einnig líta með fullkom-
inni virðingu á það, þegar ein-
hver gengur í flokk Jehóva-
vitna, ef hann gerir það í ein-
lægni og af trúarlegri þörf, —
en guðfræði þessa trúflokks er
frá mínu sjónarmiði svo fjar-
stæð öllum réttum skilningi á'
Biblíunni, að hárin rísa á höfði
mér við þá tilhugsun, að r.okk-
ur maður með sæmilegri þekk-
ingu fylgi t. d. heimsslitahug-
myndum þeirra. -SíÉg he£i haft
all-mikil kynni af kaþólsku kirkj-
unni, sérstaldega kaþólskunr
Nýja-testamentisfræðingum í
seinni * tíð, og finn þar ágæta
sáluíélaga. En mér er lífsins ó-
mögulegt að líta á páfann öðru-
vísi en hvern annan biskup og
meðan þessi kirkjudeild breyfir
ekki sjónarmiðum sínum á ýms-
Framhald á bls. 11.
0 27. janúar 1968 - ALÞÝÐUBLAÐIO