Alþýðublaðið - 10.12.1968, Síða 15

1.0. desember 1968 ALÞYÐUBLAÐIÐ 15
43.
HLUTI
Á íorsíðunni var stór mynd af
sólinni, með heljar stórum sól-
blettum á. Það var mjög sann-
færandi og trúverðug útskýring
á því, hvers vegna amma gat
ekki hrjngt til hans afa.
Ég stakk blaðinu á mig og
gckk að bílnum, en sá um leið
að lögregluþjónn beið mín þar.
Kétt áður hafði enginn verið
á götunni, en nú var ég um-
kringdur á alla vegu. Ég teygði
mig eftir byssunni. Ég hefði
skotið lögregluna, ef ég hefði
ekki verið sannfærður um, að
áhorfendumir væru jafnhættu
legir ef ekki hættulegri en hann.
Hann stóð kyrr, þangað til
að ég kom aö ‘bílnum. —• Má
ég fá ökuskírteinið? spurði
hann kurteislega.
— Ekkert er sjálfsagðara,
svaraði ég. — Það er bara fest
við mælaborðið á bilnum. Ég
hélt áfram eins og ég væri sann
■færður um, að hann myndi elta
mig. Ég fann að hann hikaði,
en svo beit hann á' agnið. Ég
fór milli bílsins míns og hans.
Þá sá ég að hann var með fél-
aga sinn með sér og það kom
mér á óvart. Það er ekki oft,
sem sníkjudýrin breyta út af
mannlegum venjum og það okk.
ur —- eða mér í þessu tilfelli
— í hag. Og það, sem var enn
betra. Bíllinn minn var mitt á
milli mín og þessara saklausu
áhorfenda.
— Hérna er það, sagði ég
og benti. Hann hikaði aftur, en
lei-t svo niður og bá gat ég haf-
izt handa. Eg barði á axlirnar
á honum og kreisti fast.
Hann virtist springa, svo ákaf
ur var krampinn. Ég var kom-
inn upp í bíbnn og lagður af
stað næstum áður en ég hafði
iokað.
Enda mátti það ekki seinna
vera. Lætin byriuðu á stundinni
eins og á Skrifstofu Barnesar.
•Fólkið réðst á mig. Ein kona
Jiékk á klónum utan á bílnum
í fleiri metra áður en hún datt.
En þá var ég búinn að auka
liraðann meira. Eg var .reiðu-
búinn til að hefja mig til flugs,
en mig skorti nægilegt rúm til
þess.
Eg beygði til vinstri, en Það
var rangt af mér, því að þar
voru tré og ég gat ekki flogið.
Næsta beygja var enn verri
og ég varð að hægja ferðina.
Þá fyrst skildi ég, að engin
merki voru um það, að einhver
elti mig.
Nú kom mér að góðu haldi
það, sem ég vissj um sníkjudýr.
in. Sníkjudýrið sér það, sem
hýsill þess sér og verður að
notfæra sér skilningarvit hýs-
ílsins alltaf nema þegarl um
„náin tengsl” er að ræða. Það
var ólíklegt, að sníkjudýrin, sem
höfðu hópast um mig, -hefðu
haft vit á að taka eftir númer-
inu á bílnum í bj'rjun og heimta
að lýst yrði eftir bílnum. Nú
orðið væru allir á höttunum
eftir mér, en þeir gátu ekkert
meira en mannlegir hýslar
þeirra. Eg komst að þeirri nið-
urstöðu, að ég þyrfti að bera
meiri virðingu fyrir þeim eða
forðast þá frekar en ég hefði
þurft við venjuleg vilni. Það er
að segja, ég gat látið sem þau
væru ekki til. Horfið á brott og
gleymt þeim.
En það voru aðeins þrjátíu
minútur eftir af tíma mínum og
ég vissi, hvað ég þyrfti til að
sanna mál mitt. Ég þurfti að
taka fanga. Mann, sem hafði
verið á valdi sníkjudýranna og
gat sagt okkur allt, sem, hafði
gerzt í borginni. Ég varð að
finna hýsil.
Ég varð að handsama hann
án þess að meiða hann, drepa
eða taka af honum sníkjudýrið
og fara með hann til Washingt-
on. Ég hafði ekki tíma til að
gera áætlanir, ég varð að .hefj-
ast handa n ú þ e g a r . Um
leið og ég var að hugsa um
þetta sá ég mann á heimleið. Eg
nam staðar við hlið hans og
sagði: — Heyrðu ...
Hann nam staðar. — Hvað
viltu?
— Ég er nýkominn úr ráð-
húsinu, sagði ég. — Ég ,hef eng-
an tima til að útskýra þetta.
Komdu inn og við skulum ræða
saman.
— Ráðbúsinu? spurði hann.
— Um hvað ertu að tala?
— Áætlaninirnar hafa breytzt
sagði ég. — Við megum engan
tíma missa. Komdu þér upp í.
Hann liörfaði frá og ég stökk
út og greip á álútu bakj hans.
Það kom ekkert fyrir nema
hvað ég greip um herðablöð á
venjulegum manni og hann öskr
aði.
Ég stökk aftur inn í bílinn og
fór. Ég hægði ekki ferðina fyrr
en ég var kominn langt frá staðn
um. Gat það verjð að ég væri
svo taugaveiklaður, að ég sæi
sníkjudýr alls staðar?
Nej. Um stund gat ég staðið
augliti til auglitis við staðreynd
irnar eins og Karlinn. Tollhlið
ið, sundfötin, sundlaugin, löggu-
þjónninn — þetta allt vissi ég
fyrir víst og það hafði aðeins
viljað svo illa til, að ég hafði
lent á eina manninum af hverj-
um tuttugu, sem ekki var á valdi
sníkjudýranna. Ég lagði af stað
í nýja leit. Að fómarlambi.
Hann var miðaldra og var að
elá' blettinn. Hann var svo eðli-
legur að minnstu munaði að ég
gengi fram hjá honum. En ég
hafði ekki tíma til þess og peys-
an hans gúlpaði grunsamlega. Ef
ég hefði séð konuna hans á svöl-
unum hefði ég ekið fram hjá,
því að hún var klædd í brjósta-
haldara og stuttbuxur og gat því
ekkj verið á valdi sníkjudýranna.
Hann leit upp um leið og ég
nam staðar. — Ég er að koma
frá ráðhúsinu, sagðf ég. — Við
þurfum að komast í „náin
tengsli” sem fyrst. Inn með þig.
— Komdu inn í húsið, sagði
hann rólega. — Það verða of
margir, sem sjá okkur í bílnum.
Mig langaði til að neita, en
hann var þegar lagður af stað
til hússins. Þegar ég nálgaðist,
hvíslaði hann: — Varlega. Kon
an er ekki ein okkar.
— Konan þín?
— Já.
Við námum staðar á svölunum
og hann sagði: — Þetta er hr.
O’Keffe, elskan. Við ætlum að
ræða viðskiptamál í bókaher-
berginu.
Hún brosti. — Auðvitað,
elskan. Finnst yður ekki þeitt,
O'Keffe?
Ég samsinnti og hún fór að
prjóna. Við fórum inn og mað-
urinn gekk á eftir mér til bóka-
herbergisins. Ég gekk auðvitað
á' undan eins og gesti ber. Ég
vjldi láta allt líta vel út. Samt
þótti mér leitt að þ.urfa að snúa
•baki við honum og því kom það
mér ekkert á óvart, þegar hann
sló mig fast á hálsinn. Ég lét
Glugga- og dyraþéttingar
Þétt.um opnamega glugga úti og svaláhurðir.
Varanleg þétting — nær 100%.
Þéttum í eitt skipti fyrir öll með ,.Slottslist-
en“,
Ólafur Kr. Sigurðsson og Co.
Sími 83215 — 38835.
BIFREIÐAEIGENDUR
Tökum að okkur réttingar, ryðbætingar, rúðuísetningar o.fl-
Tímavinna eða fast verðtilboð. Opið á kvöldin og um helgar-
Reynið viðskiptin- —
RÉTTINGAVERKSTÆÐI KÓPAVOGS
Borgarholtsbraut 39, sími 41755.
Trúin flytur fjöll. — Við flytjum ailt annað
SENDIBÍLASTÖÐIM HF.
BÍLSTJÓRARNIR AÐSTOÐA
Bifreiðaeigendur athugið
Ljósastilllilngar og allar almennlar bifreiða-
viðgerðiir.
BIFREIÐAV ERKSTÆÐI N. K. SVANE
Skeifan 2 — Sími 34362.
ÓDÝRIR SKRIFBORÐSSTÓLAR
Fallegir. þægilegir og vandaðir-
Verð aðeins kr. 2.500,00.
G. Skúlason og Hlíðbsrg h-f-
Þóroddsstöðum
Sími 19597.
ATHUGIÐ
Geri gamlar hurðir sem nýjar, skef upp. oiíuber og iskka.
Olíuber einnig nýjar hurðir og viðarklæðningar utanhúss.
Fjarlægi málningu af útihurðum og harðviðarlita þær-
GUÐMUNDUR DAVÍÐSSON.
SÍMI 36857-
HÚSGÖGN
Sófasett, stakir stólar og svefnbekkir. — Klæði gömal bús-
gögn. — Úrval af góðu áklæði, — meðal annars pluss I mörgum
litum- — Kögur og leggingar-
BÓLSTRUN ÁSGRÍMS.
Bergstaðarstræti 2. — Sími 16807.