Dagur - 30.07.1921, Blaðsíða 4

120
ÐAQUR
30/ítbl.
Þarf ekki um það að fjölyrða, að
þetta er samvinna eða öllu heldur
samhjálp f vátryggingar sniði. Þeir,
sem á móti kynnu að berjast þvf, að
þetta gengi fram, yrðu tæplega aðrir
en þeir, sem teldu sitt félag örugt
fyrir þesakonar áföllum, en væru hins-
vegár of eigingjarnir, til þess að unna
félögum sfnum f næstu sýslu hjálp-
arinnar.
Fyrir það er girt í frumvatpi nefndar-
innar, sem og þarf að vera, að þetta
geti dregið úr varkárni og vöruvöndun.
Hjálpin nær aðeins til nokkurs hluta
af skaðanum. Hún er eins og samúðar-
handtak þegar f raunir rekur og
fjármunahjálpin, þó nokkur kunni að
verða, minna virði en hin, að finna
styrkinn frá þeim, sem standa með,
þegar á þarf að .halda.
Boð frá Svílim. Sænskir sam-
vinnumenn buðu fulltrúa frá Sambandi
ísl. Samvinnufélaga á aðalfund sinn
nú í ár, sem haldinn var f Norköbing.
Hr. Aðalsteinn Kristinsson mætti fyrir
hönd Sambandsins. Óefað má telja
það vel farið, að þessu fyrsta boði
erlendra samvinnumanna var tekið og
munu fleiri á eftir fara. Við íslenzkir
samvinnumenn verðum og að vera við
því búnir, að bjóða mönnum heim til
okkar. Væri þá vel til .fallið, að gefa
þeim kost á að sitja fundi f fegurstu
sveitum landsins. Stjórninni var á
sfðasta fundi veitt heimild, til þess að
láta Sambandið ganga f Alþjóðasam-
band samvinnumanna. Megum við
vænta þess að okkur gæti stafað af því
margt- gott. T. d. það að enskir sam-
vinnumenn gengu f lið með okkur um
að fá afnumið innflutningsbann á lif-
andi sauðfé til Englands.
Verðlaun- Stefán Stefánsson, Ytri-
Neslöndum við Mývatn, hefir hlotið
verðlaun úr Carnegies-sjóðnum, fyrir
að bjarga manni frá druknun f Mý-
vatni. Verðlaunin voru 400 kr. Mað-
ujinn, sem hann bjargaði, var Þorst.
ÞosteinBson bóndi á Geiteyjarströnd.
Þetta gerðist 29. apr. 1919. ísinn
næstur vökinni var bráðófær, en Þor-
steinn að fram kominn af kulda og
þreytu. Stefáni tókst að láta hann ná
taki með tönnunum á úlpu sinni, sem
hann fleygði til hans yfir ófæruna. Á
þann hátt tókst honum að mjaka hon-
um nær sér, þangað, sem ísinn var
nógu traustur, til þess að þola þunga
beggja. Stefán hefir bjargað að minsta
kosti 3 öðrum mönnum úr Vatninu
og þar af einum, Árna prófasti Jóns-
syni, frá handvfsri druknun.
Mývetningar tylla oft á tæpu á Mý-
vatni við dorgargöngu og jafnvel aðra
tíma. Ekki er Degi kunnugt um, að
fleiri hafi fengið verðlaun úr sjóði
Carnegies fyrir hugrekki og snarræði
og hefðu þó fleiri mátt fá þau. Til
dæmis má geta þess, að fyrir 2 ár-
um sfðan bjargaði 12 eða 13 ára
gamall drengur manni frá drukn-
un f Vatninu. Kristján Helgason bóndi
f Haganesi og bróðursonur hans, Sig-
urður Stefánsson, fóru leiðar sinnar
yfir Vatnið á skautum. Kristján rendi á
undan út á ófæran fs, sem brast nið-
ur undir honum. ísinn f kring var
mjög veikur, enda nýlagður og spegil-
fást í
Kaupfélagi Eyfirðitiga.
háll. Sendi þá Kristj. drenginn heim
eftir hjálp. En þegar heim kom, var
enginn karlmaður heima og ekki nema
kvenfólk og börn f bænum, sem félst
mikið til um fréttina, eins og von
var. Drengurinn öað þcer vera rólegat;
manninum yrði náð. Varð honum það
fyrir, að grfpa reipi, sem lá af hend-
ingu fyrir. honum og hraðaði ferð
sinni mjög á vettvang. Kastaði hann
síðan reipisenda til Kristjáns og
bjargaði honum með þeim hætti frá
druknun. Slfk stilling og snarræði hjá
12 eða 13 ára gömlum dreng mun
vera dæmafá og á hann ótvfrætt skil-
ið, að fá verðlaun úr áður nefndum
sjóði. Hvort sem svo er eða ekki,
taldi Dagur rétt, að láta þess hér
getið, sem svo vel var gert.
Indverskt skáld. Landi einn í
Khöfn getur um komu indverska skálds-
ins Tagore til Hafnar á þessa leið:
Laugardaginn 21. maf steig ind-
verska skáldið Tagore f fyrsta sinni
fæti sfnum á danska grund, og lá
nærri, að það ætlaði að kosta hann
lff eða limi. Það var þó ekki gremja
yfir .komu hans, sem þessu olli, heldur
gleði, lfklega er þó réttara að segja
forvitnin. Stúdentafélagið hafði sent
formann sinn á móti honum, og helztu
blöðin höfðu gert það sama. Þegar
svo skáldið kom á brautarstöðina, var
múgur og margmenni saman komið
þar, til þess að fagna hinum indverska
gesti. Gullu þá við húrrahróp og
blómum rigndi yfir öldunginn. Sunnu-
daginn 22. maf las hann upp nokkur
af kvæðum 3Ínum í stúdentafélaginu,
og um kvöldið fóru stúdentar blysför
heim til hans. Á mánudaginn hélt hann
fyrirlestur við háskólann, er hann
nefndi >Östens og Vestens Möde.«
Var þar vitanlega húsfyllir, og lá við
að fólk ryddist inn. Þegar Tagore
kom, gullu við fagnaðartíp, sem aldrei
ætlaði að linna; stóð þá upp úr þvög-
unni maður einn og skoraði á fólkið
að krefjast þess, að það fengi Tagore
að heyra. Var þá send nefnd manna
á fund háskólarektors, og lofaði hann
að sjá um, að Tagore talaði af svölum
háskólans, þegar erindi hans væri
lokið. Varð þetta úr, og þegar hann
hafði talað til fólksins af svölunum,
voru fagnaðarópin hálfu meiri en áður,
enda þótt fullyrða megi, að fæstir
ákildu mál hans. Um kvöldið fór Tag-
ore svo yfir til Stokkhólms, til þess
að þakka fyrir Nóbelsverðlaunin. Tag-
ore hefir verið á heimsferðalagi, sem
staðið hefir yfir nær þvf heilt ár. Hér
var hann gestur hjá Povl Branner
bóksala (V. Pios Forlag), sem hefir
gefið út nokkrar af bókum skáldsins.
byrjar að íerma í Kaupmannahöfn 4. ágúst n. k.
Fer þaðan 12. s. m. ^Þeir, sem vilja fá vörur
fluttar með skipinu, eru beðnir að tilkynna það
sem fyrst.
Akureyri, 2sh 1921.
yVfgreiðsIar>.
Stjórn Klæðaverksmiðjunnar Gefjun hefir á-
kveðið að
mr lækka vinslulaut) og söluverð ~m
á vörutegundum þeim, er vérksmiðjan framleiðir,
um 10°|o fyrst um sinn.
Verðskrá verksmiðjunnar er nú, sem ?að und-
anförnu, án skuldbindingar.

C
Ritstjóri: JÓNAS ÞORBERGSSOJl'
Prentari: OPDUR BjÖRNSSOJf