Dagur - 21.04.1927, Blaðsíða 3

17. tu.
BAOVK
65

Á víðavangi.
Kjötbúð Kf. Eyf.
hefir um skeið verið ófullnægj-
andi og ekki svarað vaxandi þörf
og kröfum, sem gerðar eru til
slíkra búða um gerð og aðstöðu til
fylsta hreinlætis. Nú hefir verið
bætt úr þessu á mjög myndarleg-
an hátt. Búðin hefir verið stækk-
uð mikið, gólfið lagt steintíglum
en veggir og hillubök glerflísum,
vandlega gengið frá borðum og
allr'i málningu. Búðin mun nú
standa fyllilega á sporði því, sem
bezt gerist í þeirri grein hér á
landi og svara þörf bæjarins um
langt skeið.
Legsteinagerð.
Víða á landinu og eigi sízt í
Reykjavík gerir fólk sér allmikið
far um að varðveita til langrar
minningar grafir látinna ætt-
menna. Hver, sem lítur yfir
kirkjugarðinn í Rvík, sér að þjóð-
in ver ærnu fé til slíkra minja-
gerða. Og þó ekki beri að telja eft-
ir þær upphæðir, sem þjóðin ver
af ræktarsemi við ættir og liðna
sögu, mætti slíkt verða á þann hátt
er betur gegndi fyrir þjóðina, en
að greiða of fjár fyrir grjót úr
öðrum löndum og fyrir vinnu út-
iendinga á slíkum minnisvörðum.
Ná og eftirhermur okkar og
snýkjumenning út yfir gröf og
dauða, því að lítt gætir þjóðlegs
smekks í vali legsteina og gerð.
Eru jafnvel sumar grafskriftir
skráðar á illri dönsku. Þyrfti að
stefna að því, að legsteinar yrðu
gerðir úr íslenzku efni og af ís-
lendingum sjálfum. Hér á Akur-
eyri er að spretta dálítill vísir til
þessarar iðju. Tryggvi Jónatans-
son múrsmiður hefir byrjað leg-
steinagerð. Gerir hann steina sína
úr útlendu efni, enn sem komið er.
Leggur hann mulinn marmara og
granit í sterka steinsteypu, fægir
síðan vandlega og heggur til’.
Steinar Tryggva eru smekklegir
og vandaðir að gerð og munu vera
stórum ódýrari en erlendir stein-
ar. Ættu menn að kynna sér þessa
innlendu viðleitni áður en þeir
leita til útlanda með þessháttar
þarfir. Fleiri muni gerir Tryggvi
úr svipuðu efni, eins og þvotta-
borð, »vaska«-borð, blómsturpotta,
steingrindur o. fl.
6ötur og vegir.
Bæjarstjórn Akureyrar hefir nú
í vor fengið góð tækifæri að at-
huga árangurinn af vegamála-
stjórn bæjarins undanfarin ár.
Gangstéttirnar, sem bygðar voru
í fyrra, verða kallaðar »öldumynd-
að láglendi«, þegar skrifað verður
um þær í landafræðinni. Víða eru
þær brotnar vegna missigs. Sum-
staðar hafa þær fyrirorðið sig og
skriðið sjálfar burt. Gangstéttirn-
ar eru alveg samskonar hráka-
smíði eins og göturnar. I leysing-
um og votviðrum blotnar ísaldar-
leirinn og verður að samfeldri for-
arelfu um allar götur. Sumt renn-
Tapast hefir 19. þ. m.freyja, frá Kaupfél.
Eyf. inn að prentsmiðju Odds Björnssonar.
Skilvís finnandi afhendi i prentsmiðjuna.
ur burt, sumt þornar og rýkur við
næsta golukast upp í vit manna og
inn i húsin. Þegar leirinn tæmist
þannig úr götunum grafast þær
og verða mjög ósléttar yfirferðar.
Er þá tekið hið sama ráð, að ausa
nýjum birgðum af leir í holurnar.
þannig geta bæjarbúar stöðuglega
veitt sér þá ánægju að vaða forina
í skóvarp og ökla. — Vegirnir í
grend við Akureyri eru gerðir á
sama hátt. En þeir eru yngri og
grafast enn meir undir bílum og
öðrum farartækjum. í allri aur-
flæðunni á Akureyrargötum er
nokkurt botnfall orðið eftir svo
langan tíma. Það eru hnullungarn-
ir, sem ekki geta runnið bui*t. Víð-
ast hvar mynda þeir nokkura und-
irstöðu; jafnvel þótt fyrir komi, að
bílarnir vaði ofan úr. Vegirnir
grafast Sfskaplega á vorin og
mega teljast með öllu ófærir.
Hvorki göturnar eða vegirnir
svara til þarfa. Hitt er þó lakara
ef þeir, sem eiga að ráða um þess-
ar vegagerðir og gert er ráð fyrir
að vilji leysa þau mál á bezta hátt,
halda áfram að kasta fé og fyrir-
höfn í forina og efna til hverskon-
ar hrákasmíðis í þeirri grein, sem
getur ekki orðið til gagns, held-
ur til heilsutjóns og fjármuna- og
sívaxandi minkunar fyrir bæ og
bygð.
Ásbyrgi.
Á þingmálafundi, sem Norður-
Þingeyingar héldu á síðastliðnum
vetri, samþyktu þeir áskorun til
þingsins um að leggja fram fé til
þess að kaupa og vernda Ásbyrgi
sem þjóðareign. Ásbyrgi er, eins
og mönnum er kunnugt, einhver
fegursti og einkennilegasti staður
á landinu. Þangað streymir fólk til
skemtiferða. Meðan Ásbyrgi er í
eigu einstaklinga, er það vitanlega
allsendis ótrygt, að fegurð staðar-
ins og gróðri verði þyrmt, hvað
þá að hlúð verði að hvorutveggja.
Erlendis er það títt að þjóðirnar
koma sér upp og vernda listgarða.
Ásbyrgi er, að telja má, sjálfgerð-
ur listigarður, sem aðeins þarf að
vernda og hlynna nokkuð að.
Þyrfti að halda því máli á Iofti og
fylgja því fram.
Dr. Ragnar Lundborg
í Stokkhólmi verður fimtugur
29. þ. m. Sænsk-íslenzka félagið í
Stokkhólmi efnir til heiðurssam-
sætis fyrir þau hjónin þann dag.
Lundborg er merkur maður og
vinsæll í sínu landi. Hann er og
einn þeirra manna, sem hefir fylgt
sjálfstæðis- og viðreisnarmálum
íslendinga af alhug og samúð.
Fyrir því á hann hlýhug og þakk-
læti margra íslendinga og heilar
óskir þeirra um hamingju á ó-
komnum árum.
9
Reiðhjólaviðgerðir.
Verkstofa mín á Torfunefi hefir nýlega fengið mikiar birgðir af vara-
hlutum til reiðhjóla. Meðal annars má telja: stýri, gaffla, »dekk< og
»slöngur«, hjólhringi, hjólskerma, hjólspeli, uppsett fram- og afturhjól,
keðjur og í stuttu máli nálega hverskonar varahluti hjóla.
Eg ieysi af hendi hverskonar viðgerðir á reiðhjólum.
Afgreiðslan er fljót og verðið sanngjarnt.
Konráð Kristjánsson.
Úr Skagafirði
er skrifað:
Heill og sasll Dagur!
Eg hefi fyrir löngu hugsað mér, að
senda þér línu, en ýmsar aðrar annir
kallað að og setið í fyrirúmi. En nú skal
taka penna í hönd og er þá fyrst að
þakka þér marga ánægjustund. Það er
heilnæmur og hressandi dagur sem þú
flytur, en engin rökkurmolla eða tvíáttir
í lofti. Er ekki að lasta, þótt stundum
hvessi nokkuð, því víðast mun nóg af
mollunni og áhugaleysinu. —
Héðan úr héraðinu er fátt um stórtíð-
indi nú. Tíðarfar óstöðugt mjög á önd-
verðum vetri og lögðust hríðar og fann-
koma svo snemma að, að taka varð lömb
fyrir vetur. Síðan harðindi til jóla, að
asahláku gerði og tók upp gaddinn. En
biátt gerði hagskarpt víða, því klaka
bræddi yfir alt. En á Þorranum hlánaði
aftur og er síðan mesta öndvegistíð, svo
að sjaldan mun önnur eins koma.
Heilsufar er sæmilegt í héraði síðan
á veturinn leið, en all krankleikasamt
var framan af meðan ótíðin var. Tauga-
veiki geysaði á Sauðárkróki og Staðar-
hreppi og fram í Lýtingsstaðahreppi
kom veikin á nokkura bæi n. 1. haust.
Munu 30—40 hafa tekið veikina og þar
af 5 dáið; af þeim 4 á Sauðárkrók.
Virðist mörgum sem mjög slysalega hafi
tekist til, að veikin skyldi berast til
Sauðárkróks (í mjólk frá Kjartans-
staðakoti). En það er raunar satt, að
hægara er að sjá á eftir.
Þá barst og kíghósti á nokkura bæi, en
talin mjög vægur. En aftur er hvíti
dauði iðinn við sitt starf í Skagafirði.
Er berklaveikin ískyggilega útbreidd
hér og leggur stöðugt æskumenn í gröf-
ina. Er það kannske mál, málanna hér,
að draga úr áhrifum hennar. Ætti að
mega vænta mikils af héraðslækni í því
máli, því meira er um það vert að forða
mönnum frá að veikjast, en nokkurntíma
að lækna sjúka. Sennilega gera það lé-
leg húsakynni, að berklaveiki er hér út-
breiddari en víðast annarstaðar. En það
segja menn víðförlir, að þau.séu alment
betri í öðrum héröðum.
Um landsmál er lítið rætt hér og marg-
ir áhugalitlir um þau. Sá versti fjandi
íslenzkrar alþýðu, áhugaleysið, er hér
mjög alment a. m. k. um þjóðmál. Enda
virðist sem þingmenn kjördæmisins láti
sér það í léttu rúmi liggja. T. d. héldu
þeir enga þingmálafundi fyrir þing né
leiðarþing n. 1. vor. En verða væntan-
lega snúningaliprari næsta sumar, er
kosningar stænda fyrir dyrum. Og mikið
fylgi munu þeir enn hafa í kjördæminu.
Tæplega er það þó fyrir miklar eða góð-
ar aðgjörðir þeirra á löggjafarþingi.
Jón á Reynisstað mun aðallega hafa
beitt sér fyrir tveimur málum. 1 fyrsta
lagi að stofna sjúkrasjóð, sem yrði þó í
reyndinni eigi annað en nefskattur til
ríkissjóðs til að létta af honum berkla-
veikislagakostnaðinum. Og í öðru lagi,
að setja lög um hrossakynbætur, sem
hafa í för með sér allveruleg útgjöld, ef
nokkuð verður farið eftir þeim. Skörin
er farin að færast upp í bekkinn, ef
skattleggja á hvert folald um 8.00 kr.,
þótt því sé slátrað að haustinu. En það
ætti engum alþingismanni að vera of-
vaxið að vita, að mikið er gert af, að
slátra folöldum og það jafnvel mestu
tekjurnar af stóðeigninni, eftir því sem
markaður fyrir hross er orðinn. Að ekki
sé nú talað um að setja folöldin og grað-
hestanefndirnar á sveitina! Fyr má rota
en dauðrota! En okkur alþýðumönnum
finst við hafa nóg að borga, þótt ekki sé
verrð að hlaða útgjöldum á okkur af
grunnfæmi eða leikaraskap. Og skal því
hnýtt hér við, að ýmsum þykir kynlegt
fyrirbrigði að nú er komið vel á veg með
að koma hreppsnefndunum á sveitimar
eins og ósjálfbjarga gamalmennum.
Öðruvísi mér áður brá er það þótti mink-
un og neyðarúrræði að þurfa að þiggja
af sveit. Og hvenær skyldi hafa verið
höi'gull á mönnum að taka sæti í hrepps-
nefnd? En nú er sú öldin uppi, að ekkert
er hægt að gera nema fyrir borgun og
helzt kjósa allir að lifa hver á öðrum
eins og Moggi sagði um íbúa Borgarness
um árið.
En hvað endast menn lengi til að
borga?
Á útmánuðum 1927.
Slcagfirðingur.
------0------
Símskeyti.
^Rvík 19. apríl 1927.
Innfluttar vörur í marz námu
3.656.813 kr., þar af til Rvíkur
1.648.549 kr.
Símað er frá London að Cantonherinn
hafi stöðvað norðurherinn nálægt Nan-
lcing. — Vegna ófullnægjandi svara
Cantonstjórnarinnar út af viðburðunum
í Nanking, er hugsanlegt að stórveldin
sendi henni ultimatum.
Baldwin stjómarherra Breta vill
rýmka kosningarrétt kvenna og miða
hann við 21 ár.
Lögreglan hér hefir fundið bruggun-
aráhöld í húsi nálægt skeiðvellinum, 10
ámur hálffullar af vínanda. Tveir menn
hafa játað á sig brotið og er málið tek-
ið til dóms.
—-----0-------
Vinnufatnaður beztur og ódýrastur í Brauns Verzlun.