Dagur - 07.02.1929, Page 3

e. tbi.
DAGUR
23
atkv. gegn 2 að viðhöfðu nafna-
kalli, og sögðu já: Jón Sveinsson,
Jón Steingrímsson og Elísabet
Eiríksdóttir. Nei sögðu Brynleifur
Tobiasson og Böðvar Bjarkan.
Brynleifur Tobiasson og Böðvar
Bjarkan óska þess getið í fundar-
bókinni, að þótt þeir að sjálfsögðu
séu ekki andvígir þeim áminning-
um til skólastjóra, sem tillaga
meitihlutans hefir að geyma, hafi
þeir samt ekki getað greitt henni
atkvæði, þar sem þeir telji ófull-
nægjandi þá afgreiðslu málsins,
sem í tillögunni felst, sbr. tillögu
minnihlutans frá í gær. Minni
hlutinn er og ósammála meiri-
hlutanum um sum sönnunaratriði,
sem getur um í tillögunni, og rök-
stuðning hennar að ýmsu leyti, og
áskilur sér rétt til að gera nánari
grein fyrir öllu slíku síðar, ef til-
efni verður til.
Fundi slitið.
------o—:----
Leikhúsið.
Sýningin á hinu gamla, en ætíð
nýja listaverki Moliére >Hrekkir
Scapin’s« tókst mjög vel í höndum
Haralds Björnssonar og meðleik-
enda hans.—Pað er ekki eins auð-
velt og sumir ef til vill halda, að
leika gamanleik svo vel sé, verður
þar að viðhafa hina mestu varúð
og sniid og hófs verður að gæta í
öllu, ef sérkenni og sálarlíf persón-
anna á að geta komið fram og not-
ið sín, takist það ekki, verður þannig
leikur ekkert annað en hreinn skrípa-
leikur. — Hér tókst það vonum
framar og miklu betur en búast
mátti við hjá mörgum lítt vönum
leikendum.
Haraldur Björnsson leikur af list
hinn góðlynda, brögðótta og slæga
hrekkjalim — og hann gerir meira
en það, hann sýnir einnig talsvert
af hinum frönsku einkennum í leik
sínum. Eins og við er að búast
ber hann leikinn mjög uppi, en
hann hefir góðan mót-leikanda í
Tryggva Jónatanssyni, sem leikur
hitt þjóns-hlutverkið. — Allir hinir
leikendurnir eiga og hrós skilið
fyrir fjörmikinn leik og góð samtök.
Leiktjöld, búningar og allur ann-
ar útbúnaður er hinn vandaðasti
og sniðinn eftir því, sem verið hef-
ir á Konunglega Leikhúsin í Kaup-
mannahöfn, að svo miklu leyti, sem
kostur hefir verið á. Einkum er
baktjaldið sérlega fallegt, og væri
ef til vill ekki of mælt, þótt það
væri kallað listaverk í sinni röð.
Pá var það nýung, er Haraldur
í leikbyrjun kom fram fyrir tjaldið
og las upp Forspjall (Prolog)
fyrir leiknum. Pað hafði ort Jó-
hann Frímann; eigi er mér kunn-
ugt um að neitt hafi birst á prenti
eftir Jóhann, að undanteknu einu
kvæði í Nýjum Kvöldv. í vetur, en
Forspjall hans var svo vel gert,
að manni getur dottið í hug, að
hér sé ekki um venjulegan hagyrð-
ing eða tækifærisljóðasmið að ræóa.
Mér hefir verið sagt, að engir
geti leikið eftir Moliére nema Frakk-
ar. Eg skal þá heldur ekki neitt
um það segja, hvernig þeir mundu
hafa dæmt þessa leiksýningu, en
svo mikið er vist, að Akureyrarbú-
ar mega vel við hana una.
Ahorfandi.
------o-----
Fréítir.
Dánardxgur. Önduð er í Rvík Hall-
dóra Matthíasdóttir skálds Jochumsson-
ar; hún var hátt á fimtugsaldri; gáfuð
kona.
Þá er og nýlega látinn á ísafirði
Stefán Daníelsson frá Grundarfirði,
faðir dr. Jóns, Ola Steinback tannlækn-
is og þeirra systkina. Stefán varð nær
Skófatnaður.
Nýkomið: Flókaskór, spentir um öklan, allar
stærðir. Nýjar tegundir af fallegum leður-skófatn-
aði. Margar tegundir vinnuskór úr leðri og gúmí.
Skó og kuldahlífaPallar stærðir og gerðir o. m. fl.
Hvannbergsbrœður
Skóverzlun.
hálf tíræður að aldri, framúrskarandi
fjör- og léttleikamaður.
IaUmd kom hingað frá Rvík á laug-
ardaginn og fór aftur sömu leið til
baka á mánudagsnóttina. Meðal far-
þegar héðan til Rvíkur voru Bernharð
Stefánsson alþm., Þórólfur Sigurðsson í
Baldursheimi, Jón H. Þorbergsson á
Laxamýri og síra Gunnar Benediktsson.
Finnur Sigmundsson frá Ytra-Hóli
lauk meistaraprófi í íslenzkum fræðum
við háskólann í Reykjavík í desember í
vetur. Var aðalprófritgerð hans »Um
rímnakveðskap á 17. öld«.
Laugarvatnsskólinn. Gísli Johnsen
ræðismaður í Vestmannaeyjum hefir
gefið skólanum vönduð útvarpsmóttöku-
tæki og hlusta nú nemendur á ræður og
söng frá ýmsum löndum Norðurálf-
unnar.
Ennfremur hefir Ólafur læknir Lár-
usson í Vestmannaeyjum gefið sama
skóla vandaða smásjá.
Reghigerð atvinnumálaráðuneytisins
um byggingar- og landnámssjóð kom út
rétt fyrir jólin. Reglugerðin gekk í
gildi 1. jan. sl. Heimilt er þó að lána til
húsa þeirra, er reist voru á árinu 1928,
ef skilyrðum þeim er fullnægt, er reglu-
gerðin setur.
Skýrsla frá stjórn Eimskipafélagsins
hefir Degi verið send, þar sem stjórnin
gerir grein fyrir afstöðu "sinni til verk-
fallsins og kaupdeilunnar á skipum fé-
lagsins. Verðui' vikið að skýrslu þessari
síðar.
Kirkjubyggingarmál A kureyra/rkaup-
staðar. Safnaðarfundur var haldinn í
Samkomuhúsiriu sl. mánudagskvöld.
Var hann allvel sóttur og stóðu umræð-
ur yfir þangað til kl. 12 e. h. — Tillaga
sóknarnefndar um að söfnuðurinn taki
kirkjuna að sér með sömú skilyrðum og
sett voru 1923 var samþykt. Er nú von-
andi að skriður komi á málið og til
framkvæmda dragi, svo að ný kirkja
verði reist, sem samboðin er söfnuðin-
um, enda ætti það ekki að vera honum
ofvaxið, ef allir leggjast á eitt.
Kirkjubyggingarmálið vaknaði hér
fyrst fyrir alvöru 1923, en framkvæmd-
ir strönduðu þá á deilu um, hver væri
eigandi að kirkjunni. Við athugun þess
máls kom í Ijós, að Akureyrarkirkj a er
lénskirkja og því ríkiseign. Er því
sanngjarnt, ef söfnuðurinn tekur að sér
kirkjuna, að ríkið leggi með henni sjóð
hennar og styrk til nýbyggingar. Býðst
nú söfnuðurinn til þess að taka hana
að sér með þeim skilmálum.
Á hinn bóginn er nú allmikill áhugi
á að taka strax til nýrrar kirkjubygg'-
ingar og' leita til þess samskota bæjar-
búa. Er full þörf þess, því bæði er
Ferðapistlar.
ins. Masaryk er vafalaust einn af
áhrifamestu og beztu þjóðskör-
ungum og fólks oddvitum, sem nú
eru uppi. Hann er nú senn átt-
ræður að aldri og hefir verið for-
seti Tjekkóslóvakíu rúm tíu ár og
verið kjörinn forseti æfilangt.
Hann er mikill lærdómsmaður og
stjórnvitringur, hefir mikið feng-
ist við blaðamensku.
Þriðjungur þeirra blaða og
tímarita, sem komu út í Bæheimi,
Máhren og Slésíu. árið 1918, var
á þýzku, eða tæp 1100 á tjekkisku
og rúm 500 á þýzku.
Prag er miðstöð tjekkisku blaða-
útgáfunnar, Brunn hinnar þýzku
og Bratislava hinnar slovakisku
pressu.
Þessi sýningardeild var mjög
smekkleg og falleg í alla staði.
Pað yrði altof langt mál, að taka
til athugunar og útskýringar allar
deildir blaðsýningarinnar i Köln.
Læt eg því nægja það, sem kom-
ið er.
Annan daginn, sem eg var í Köln,
brá eg mér með gufubát til Nieder
— Breisig, en það er þorp, sem
liggur við Rin, hérumbil 70 kilom.
fyrir sunnan (ofan) Köln. Veður
var hið fegursta. Við lögðum af
stað um miðmundu. Var allmargt
ferðalanga með bátnum. Tveir Dan-
ir, þingbræður frá Antwerpen og
samherjar, voru með, og héldum
við þrír hópinn. Við vorum rúmar
4 kl.stundir suður til Linz. Pað er
þorp litlu sunnar en Bonn. Var
ferðinni heitið þangað. — Eg stóð
uppi á þiljum, þegar báturinn lagði
að bryggju, og horfði upp í hlíð-
arnar fyrir ofan Linz. Var eg hug-
fanginn af útsýninni og mér virtist
því fegurra, sem sunnar dró. Alt í
einu heyrði eg kallað á mig. Var
það þá Adolph Hansen, annar minn
danski félagi. Pedersen, sem með
okkur var, stóð uppi á bryggjunni
og kallaði, en báturinn lagði frá
landi. Við Hansen höfðum orðið
of seinir. Eg kallaði til Pedersen
og sagði honum, að við hittumst
bráðum aftur. Hann yrði að bíða
okkar í Linz. Við Hansen urðum
að kaupa farseðil til næsta við-
komustaðar, en það var Nieder —
Breisig. Við stigum þar á land og
biðum rúma kl.stund eftir bát, sem
kom ofan Rín og hélt til Kölnar.
Við sáum línur eða strik mörkuð
á tvö hús í Nieder — Breisig, og
stóð þar letrað: Rín flæddi upp
undir gluggana hér þennan og
Fjölbreyttasta blaö Islands
„F á I k i n n”
fœst á Akureyri hiá und-
irrit. útsölumanni hans.
Enginn getur án „Fdlkansu
verið.
Guðjón Manasesson
Gránufélagsgötu 17.
kirkjan of lítil, liggur illa og ekki i
samræmi við þær kröfur, sem gera
verður nú til guðshúsa. Hún tekur vel
áttunda hluta safnaðarins, sem er
hvergi nærri fullnægjandi. Bæjarbúum
er engin vorkunn að reisa góða kirkju,
jafnvel þó tillag ríkisins fengist ekki.
Sjóður kirkjunnar, rúm 20 þús. fæst
altaf.
Aðalatriðið er áhu g inn.
Aðalfundur Framsóknarfélags Akur-
eyrar var háður sl. þriðjudagskvöld —
eins og auglýst var hér í blaðinu áður
— Fóru ffam kosningar á stjórn og
endurskoðendum reikninga. Voru hvoru-
tveggja endurkosnir. — Nokkrir nýir
meðlimir bættust í félagið. Að síðustu
voru rædd ýms félagsmál.
þenna dag árið . . . Óhemju vöxt-
ur getur hlaupið í ána, éins og
þessar línur sýndu.
Skógi vaxin fjöll og hæðir blöstu
við í suðri. Okkur Hansen dauð-
langaði til Koblenz, sem er merk-
ur bær þar syðra, en við urðum
að láta okkur nægja það, sem við
höfðum séð af Rín. Setuliðið franska
og belgiska situr enn í Koblenz,
en er fyrir nokkru á brottu úr Köln.
Alstaðar kvað við þetta sama:
Englendingar eru prúðir og í alla
staði viðfeldnir, Belgir þolanlegir,
en Frakkar eru hér æfinlega illir
viðfangs og gera sér far um að
skaprauna okkur og auðmýkja.
Ameríkumenn, sem um hríð sátu
í Rínarlöndunum, eftir Versailles-
fundinn, voru eftirlæti Pjóðverja.
Peir komu sér prýðilega við kven-
þjóðina. Kvonguðust þeir hópum
saman um það bil, er þeir héldu
heimleiðis, en stutt varð í hjúskapn-
um þeirra margra, er til Vestur-
heims kom.
Eg veit ekki, hvort mínir kæru
lesendur geta gert sér í hugarlund,
hvað það er, að verða að sitja með
hermenn útlendra fjandþjóða árum
saman. Peim er skift niður á heim-
ilin. Margir þeirra heimta beztu