Dagur - 10.03.1932, Side 4

40
DAGUR
10. tbl.
> > « *■■» ••••••#♦•••• • » • » • ♦
Jðnsýningin 1932.
Ávarp til iðnadarmanna.
Iðnaðarmannafélagið i Reykjavík hefir ákveðið að gangast fyrir aimennri
iðnsýningu á þessil ári og verður hún væntanlega opnuð um eða fyrir
miðjan júni n. k. í Reykjavík.
Sýning þessi á fyrst og fremst að vera almenn VÖrilSýning, þar sem auð-
veldlega verður séð hversu fjðlbreyttur iðnaður vor er, og að hann er
fyllilega sambærilegur við erlendan iðnað að gæðum. Hinsvegar getur
tæplega verið um listiðnsýningu að ræða, tit þess er undirbúningstíminn
of stuttur. En hver tilgangurinn er með sýningu þessari, hversvegna til
hennar er stofnað og hvers árangurs sé af henni að vænta, er nánar
skýrt frá í greinargerð þeirri, er birtist hér á eftir ávarpi þessu.
Vér undirritaðir, sem kosnir höfum verið til að hafa forgöngu i þessu
máli, höfum sent bréf um sýninguna til þeirra framleiðenda og iðnaðar-
manna, sem oss var kunnugt um. Vera má að ýmsir hafi af einhverjum
ástæðum ekki fengið bréf vort, og jafnframt þvi, sem vér biðjum afsök-
unar á þeim mistökum — þvi vér viljum ná til allra — treystum vér á
þá, sem aðra framleiðendur, að leggjast á eitt með oss um að gera sýn-
inguna svo fjölbreytta og fullkomna, sem kostur er á, og með þátttöku
þeirra, sem hlut eiga að máli, getur þetta orðið voldug og merkileg
sýning, sem markar tímamót i islenzkum iðnaðarmálum.
Yér skorum pvi á alla iðnaðarmenn og (ramleiðendur, hvar sem eru á landinu, að laka
pátt í Iðnsýningunni 1932 og senda einhverjum af oss undirrituðum tilkynn-
ingu um það tyrir 1. apríl n. k. og láta þess getið um leið, hvað þeir óska
að sýna og hve stórt rúm þeir búizt við að þurfa, fyrir sýningarmuni sína.
Vér munum síðar tilkynna nánar um allt fyrirkomulag sýningarinnar,
en þeim, sem óska sérstakra upplýsinga, veitir nefndin þær fúslega;
í sýningarnefnd iðnaðarmannaféiagsins.
Jón Halldórsson.
trésmíðameistari (form.)
Skólavörðustíg 6.
Guttormur Andrésson
byggingameistari (gjaldkeri)
Bergstaðastræti 70.
Um leið og iðnsýningarnefndin
birtir ofanritað ávarp, vill hún gera
nokkra grein fyrir hinni knýjandi
þörf, sem hrint hefir af stað þessu
sýningarmáli einmitt nú á yfirstand-
andi erfiðu timum, svo og hverju
slík sýning niá til vegar koma.
Til að draga úr því atvinnuleysi
sem alstaðar er fylgifiskur fjármála-
kreppu þeirrar, sem nú gengur yfir
heiminn, er það heróp ailra þjóða
til landsmanna sinna, að nota fyrst
og fremst innlenda framleiðslu og
búa sem bezt að sínu. Og hjá
mörgum þjóðum þarf enga kreppu
til þess að heróp þetta gjalli. Pær
eru sívakandi yfir mesta velferðar-
máli sinu: efling og notkun inn-
lends iðnaðar og framleiðslu.
Við íslendingar höfum hinsvegar
fram að þessu iátið að mestu fara
sem vildi um iðnað vorn.
Við höfum látið okkur litlu skifta
afkomu iðnaðarius og látið ráðast
hver ðrlög honum væru sköpuð er
þrengdi að þjóðinni á sviði fjármála
og viðskifta. Jaínvel löggjafarvaldið
hefir á mörgum sviðum og i veru-
legum atriðum í tollalöggjöf sinni
tekið innlenda framleiðslu þeim
vandræðatökum, sem á ýmsum
sviðum skapa erlendri framleiðslu
betri aðstöðu hér á landi en vorri
eigin.
Nú hefir islenzka þjóðin þreytt
um skeið fangbrögð við kreppuna
og hafa iðnaðarmenn vorir goldið
það afhroð i þeim viðskiftum, að
atvinnuleysi er nú meira meðal
þeirra en verið hefir um langt ára-
bil. Og þó höfum vér þá sérstöðu
Guðbjörn Guðmundsson.
prentsmiðjustjóri (ritari)
Brekkustíg 19.
Jónas Sólmundsson.
húsgagnasmiður
Lækjargötu 9.
á þessu sviði, að hér á landi þyrfti
alls ekkert atvinnuleysi að vera
meðal iðnaðarmanna, ef þjóðin
notaði framar öðru eigin fram-
leiðslu.
Aldrei hefir þvf verið meiri þörf
en nú á aukningu innlendrar fram-
leiðslu, til að draga úr atvinnuleysi
og fjárhagsörðugleikum framleið-
enda, iðnaðarmanna og þjóðarinnar
i heild.
Aldrei á siðari áratugum hefir
þjóðinni verið meiri nauðsyn á þvi
en nú, að búa sem mest að sfnu
hvívetna og greiða götu innlendrar
framleiðslu, með þvi að nota hana
undantekningarlaust á öllum þeim
sviðum sem unnt er.
Aldrei hefir islenzkt löggjafarvald
haft meiri skyldur gagnvart íslenzk-
um iðnaði en nú, þó ekki væri
meira krafizt honum til handa i
tollalöggjöf vorri en jafnréltis við
þann erlenda iðnað, sem hér er
boðinn þjóðinni að þarflausu henni
til fjárhagslegs tjóns og aukins at-
vinnuleysis.
íslenzka þjóðin greiðir árlega að
óþörfu erlendum þjóðum fleiri
miljónir króna í laun fyrir vinnu,
sem hún sjálf getur innt af hendi.
Hðfum vér efni á þessu ?
Nei! því fer fjarri og þetta verður
að breytast.
Til þess að vekja, enn betur en
hér hefir verið gert, athygli á þess-
um staðreyndum og fleiri atriðum
er iðnaðarmál vor snerta, er til sýn-
ingarinnar stofnað á komanda sumri.
Auk þess, að þar verður sýnis-
horn af allri framleiðslu vorri og
ývotturinn hvitaii — ekkert strit
seqir María
Rínso
gent* verkid
auðveldara,
þvottinn hvítari
STÓR PAKKI
0,55 AURA
IÍTILL PAKKI
0,30 AURA
M-R 43-047A IC
Það er þarflaust aÖ pvæla,
J?ræla og nugga.
Faríu bara að einsog jeg.—
Láttu ]?vottinn í heitt Rinso
vatn. Sjóddu eða ]>vældu
lauslega pau föt sem eru
mjög óhrein. SkolaSu pvot-
tinn vel og sjáSu hva'ð hann
verður hvítur.
Rinso sparar manni strit og
pvottinum slit.
R. S, HUDSON LIMITED, LIVERPOOL, ENGLAND
iðnaði, sem er fjðlþættari en marg-
an grunar, verður þar dregið fram
á einfaldan en skýran hátt hver að-
staða iðnaði vorum er veitt af þjóð
og þingi. Verður með linuritum
sýnt, að svo miklu leyti sem unnt
er, hve mikið vér flytjum inn af
vörum sem vinna mætti hér á landi,
hverjar erlendar vörur þjóðin notar
fremur en sambærilegar innlendar,
hvernig ýmsum iðnaði vorum er
íþyngt með tollum umfram erlenda
framleiðslu o. s. frv.
Takmark sýningarinnar verður
þvi í höfuðdráttum þetta:
1. AÐ vekja athygli á öllum
innlendum iðnaði og framleiðslu, í
stórum og smáum stíl, með þvi að
safna öllum sýnishornum saman á
einn stað og koma þeim svo fyrir,
að eftir þeim sé tekið.
2. AÐ sýna, að svo miklu leyti
sem unnt er, hve mikið þjóðin
greiðir árlega að þarflausu erlendum
þjóðum f vinnulaun, meðan hún sjálf
stynur undir oki atvinnuleysisins.
3. AÐ opna augu almennings
fyrir þvf menningarlega og fjárhags-
lega gildi sem það hefir, að nota
framar öðru framleiðslu sinnar eig-
in þjóðar, og
4. AÐ brjóta skörð í þær stifl-
ur, sem hefta eðlilega þróun iðn-
aðarins og veita fram þeim lifs-
straumi þjóðarinnar, sem fólginn
er f Ijósri meðvitund um, að >sjálfs
er hðndin hollust* og »húlt es
heima hvat«.
En til þess að þessu takmarki
verði náð, er það mikilsvert atriði
að allir islenzkir framleiöendur, stórlr og
smáir, taki pátti síningunnii
í ráði er, að í sambandi við sýn-
inguna verði sérstðk söludeild, og
verða þá jafnan teknir þar til sýnis
og sölu ýmiskonar heimilisiðnar-
munir, er nefndinni kunna að berast.
Pá er þess að geta, að í sam-
bandi við sýninguna verða væntan-
lega flutt útvarpserindi um iðnað
þann og iðngreinar, sem á sýning-
unni verða og ýmiskonar auglýs-
ingastarfsemi notuð, auk alls ann-
ars sem gert verður f sambandi
við hana.
Auk þess mun nefndin af fremsta
megni leitast við að gera allt, sem
má verða iðnaðarmálum vorum til
fremdar.
fslenzkir iðnaðarmenn! Pað er
vfst, að enginn yðar hefir efni á
þvi að taka e k k i þátt i sýning-
unni.
Minnist þess, að framtið yðar er
ef til vill að m i k I u 1 e y t i
komin undir árangri þeim, sem af
sýningunni næst, en árangurinn af
henni er að öllu leyti kom-
inn undir þátttðku yðar.
F. h. sýningarnefndarinnaf,
Guöbj. Guðmundsson.
Fundiö álengi. Togarinn Tryggvi gamli
kom til Reykjavíkur frá Englandi fyrir
skömmu. Fundu þá tollverðir í skip-
inu 93 heilflöskur og 188 hálfflöskur af
sterkum drykkjum. Oekkst einn skipverjinn
við því að eiga áfengíð og hefir hann nú
verið dæmdur í 6000 kr. sekt og mánaðar
fangelsi.
Ritstjóri:
Ingimar Eydal. Gilsbakkaveg S.
Prentsmiðja Odds Björassonar.