Dagur - 16.01.1936, Blaðsíða 4

12
DAGUR
3. tbl.
Aðalf undur
Akurcrrardeiliar Kaugfíiags Erfiröinga
verður haldinn í Nýja-Bíó, mánudaginn 20. þ. m.
kl. 8 síðd. — Dagskrá samkv. samþykktum félags-
ins. — Skorað á deildarmenn að sækja fundinn
stundvíslega.
Deildarstfórnin.
Tilbúinn
áburður.
Kaupfélög, kaupmenn, búnaðarfélög og hrepps-
félög, sem ætla að kaupa tilbúinn áburð til notk-
unar á komandi vori, eru beðin að senda pant-
anir, sem allra fyrst, í síðasta lagi fyrir 15. marz.
Verð áburðarins verður mjög svipað því sem það
var síðastliðið ár.
¥
Gölturinn skal hafa sína eigin
stíu, ef unt er, og er auðvelt að reka
hann til gyltanna eftir þörfum, enda
séu þær hafðar sem næst honum.
Eldri gyltur verða öruggast grísa-
fullar 4—6 dögum eftir að grísirnir
hafa verið teknir undan þeim. Ef
ekki má halda þeim þá, vegna
markaðsástæðna eða annars, skulu
þær frekar látnar leggja af en fitna,
þar til þeirra heppilegi tími kemur.
Eftir 9—12 daga frá því gyltunum
var haldið, er rétt að sýna þeim
göltinn á ný einu sinni á dag, þessa
þrjá daga, ef sá sem svínin hirðir,
er ekki fær um að sjá galtarþörf
þeirra, sem oft er óglögg mjög.
Ef þær vilja ekkert með göltinn
hafa, þá telja flestir þær orðnar
grísafullar. Sumir sýna þeim þó
göltinn á 3. tímabili þeirra til ör-
yggis. Unggylturnar verða kyn-
þroska 4—5 mánaða gamlar, og
skal þeim yfirleitt ekki haldið fyrr
en þær eru orðnar 9—10 mánaða.
1 einstaka tilfellum er þó óhætt að
halda þroskamiklum 8 mán. göml-
um gyltum, en aðeins undir fremur
litinn gölt. Þegar gyltur vilja taka
á móti gelti, láta þær ýms einkenni
í Ijós, sem vanur svínaræktarmaður
sér strax. Eru einkenni þessi dálítið
mismunandi fyrir hinar ýmsu ættir.
Yorkshire-gyltur sperra eyrun upp
og saman (leggja kollhúfur). Land-
svínsgyltur eru stundum órólegar,
stundum standa þær afsíðis og
hengja haus, éta ekki o. s. frv.
En öruggasfa einkennið er, að
ytri kynfæri þeirra roðna og þrútna.
Ef svínahúsið er slæmt, er oft
næstum ómögulegt að halda ung-
grísum lifandi dimmustu og köld-
ustu mánuði vetrarins, nema hitað
sé upp. Og jafnvel þó húsin séu
góð, er oft mestu örðugleikum
bundið að fá grísina til að þrífast
og vaxa. í líkama grísa, sem stöð-
ugt skjálfa af kulda og hráslaga, er
næstum um engin — eða mjög ó-
nóg — efnaskipti að ræða. Þelr
hljóta þar að dragast upp og drep-
ast, nema úr sé bætt i tæka tíð.
»Hitinn er á við hálfa gjöf«, sögðu
þeir gömlu, og er talsvert til í þvf.
En að hitinn má ekki vera á kostn-
að loftræslu hljóta allir að geta
skilið, sem einhverntima hafa kom-
ið í svona hús, tilbyrgt að mestu, á
köldum vetrardegi!
Ef ekki er hægt, vegna t. d. fá-
tæktar, að hita upp slæm hús að
vetrarlagi, er ekki til neins að láta
grísi fæðast að vetri til, og verður
þá að haga tilhleypingunni þar eft-
ir. Einstaka bændur gætu þó kann-
ske holað einni gyltu niður í kúa-
fjósi sinu, og þar er afbragðs pláss
fyrir nýgotna grísi — ef sæmilegt
loft er í fjósinu á annað borð.
Meðgöngutími gyltu er talinn
16 /2 vika, og getur sú gylta gotið
2svar á ári, sem liggur tvo mánuði
á grísum, og er haldið þegar hún
er laus við þá. (Frh.).
Tvö orö höfðu fallið niður f prentun í
þakkarávarpi fjölskyldu Eggerts Guð-
mundssonar í síðasta blaði. Þess vegna
birtist ávarpið leiðrétt í þessu tölu-
blaði.
Ritstjóri: Ingimar Eydal.
Árni Krisijánsson.
(Framh. af 1. síðu).
unga listamenn, sem með stuttu milli-
bili hafa gengið hér um garð, og eru
svo vel búnir að tækni, að þeir virðast
nokkurnveginn geta þjónað sinni lund,
og hafa þar með öðlazt skilyrði til ó-
endanlegs þroska. Þessir menn eru Ste-
fán Guðmundsson söngvari, sem hingað
kom í sumar og Árni Kristjánsson
píanóleikari. Eftir að hafa hlustað á
píanó-konsert hans í gærkvöldi, getur
mér ekki blandazt hugur um, að þar
fer maður með listamannssál og lista-
manns tækni. Og virðist mér hvort-
tveggja hafa þroskazt að mim síðan ég
hlýddi á hann fyrir 114 ári síðan.
Túlkunin tilþrifa- og tilfinningaríkari,
tónninn fegurri og fylli-i, samræmi milli
undirleiks og áberandi sólóparta betrl
og leikurinn yfirleitt allur frjálsari og
litauðugri. Sem sagt: Hann spilar eins
og »sá sem vald hefir, en ekki eins og
hinir skriftlærðuc. Annars sé það
fjarri mér að liða frekar í sundur hin
ýmsu viðfangsefni. Eg get það ekki.
Til að geta slíkt af nokkurri sanngimi
eða viti, útheimtist fyrst og fremst, að
maður kunni hér um bil utanbókar það,
sem verið er að túlka. Að maður vitl
full skil á hljóðfærinu, sem leikið er á,
að maður þekki út í æsar hljómburð
hússins .o. m. fl. Eg heyrði t. d. þarna
í fyrsta sinni THéma med Variationer
eftir Garl Nielsen, og sumum hiima
viðfangsefnanna er ég lítt kunnur. En
enda þótt að ofangreind skilyrði væru
fyrir hendi, mundi ég samt telja öld-
ungis óþarft að fara út í slíka gagn-
rýni af mörgum ástæðum, sem ég hirði
ekki um að telja hér fram. 1 þessum
sökum fer bezt á því, að hver hafi sitt
að kæra eða þakka og lofa eftir því
sem innræti og þroski vísa til. Yfir-
leitt á fólk að sækja konserta eingöngu
til að hlusta á það, sem fram fer með
sama hugarfari og það nýtur fagurs
útsýnis í góðu veðri, þá nýtur það
fyllilega áhrifanna af því, sem þar er
haft um hönd. En lifi það þar í ein-
hverri hálfpartinn eftirvæntingu um 1-
myndaðan eða virkilegan músíkalskan
skandala, útilokar það sig frá öllum á-
hrifum, hversu áhrifamikil list sem
kann að vera á boðstólum.
Það er einungis Árna vegna, en ekki
af þvi að það skipti nokkurp annan, að
ég get gjaman látið þá firru í ljósi,
að mér þykir tækni hans samsvara lak-
ast skapinu á mjög sterkum pörtum.
Ekki það að kraftinn skorti, heldur sé
hann blandinn meiri ærslum og háværu
en vera ber, samanborið við þá STÖR-
tækni listamannsins, sem lýsti sór yfir-
leitt gegnum allan konsertinn. Þá þótti
mér hann helzt til yfirdrífa suma »ad)
libitum« (»eftir geðþótta«), »tengi
frasa«, en það er aðeins smekksatriði.
Að lokum vil ég svo árétta það, sem
ég hef þ'egar tekið fram, að ég álít
konsert þennan æskilegan stórviðburð í
músíklífi þjóðarinnar. Að hér sé risinn
upp listamaður, sem þegar hefir náð
miklum þroska í list sinni og hefir öll
skilyrði til áframhaldandi fullkomnun-
ar. Maður sem ekki gerir sig ánægðan
með neitt minna en að VERA. Og af
slíkum, er einkis annars en góös að
vssnta.
Þökk fyrir komuna, Ami. Komdu oft,
og splli^u oft, þá kannske me6 tíman-
IL SÖLU tveir hey- og grjótsleðar.
Hallgrimuc fárnsmlður.
Móbrún hryssa.
ómörkuð, er í óskilum á
Dvergastöðum í Hrafnagils-
hreppi.
Jöfðii 11(1110
í Grýtubakkahreppi fæst
keypt á næstu fardögum.
Semja ber við undirritaðan
Þorst. Signrbförnsson.
Jörðin
§elland
í Fnjóskadal fæst hvort sem
óskað er til kaups cða ábúðar.
Jörðin er ein bezta útbeitarjörð
dalsins og tún ágætt.
Sérstaklega góð kjör ef samið
er strax við undirritaðan.
Þórustöðum 10. jan. 1936.
Helgi Eiríksson.
um hættum við að gefa þér færi á að
spila fyrir auðum stólum.
Akureyri 15. jan. 1936.
Björgvin Gnömundsson. •
Skákfélag Hrafnagilshrepps heldur
samkomu í þinghúsi hreppsins laugar-
Vil leigja jðrð
frá næstu fardögum helst
til 10 ára, og ef til vill
bústofn með. Ræktunar
skilyrði séu góð og gott
að koma mjólk til Akur-
eyrar.
Uppl. hjá Á. Jóh. Kea.
J ö r ð í n
Gautsstaðir
í Svalbarðsstrandarhreppi er
til kaups á næstu íardög-
um.
Upplýsingar hjá Á. Jóh. Kea,
og undirrituðum eiganda
jarðarinnar.
Asgeftr Stetánsson.
til sölu á góðum stað á
Oddeyri,
Upplýsingar gefur
Þorgrímur Þorsteinsson.
Fjólugötu 3.
daginn 18. þ. m. Samkoman hefst kl.
9 síðdegis. Til skemmtunar verður er-
indí, upplestur og dans,
FfentsmiÖjg Odds Björnssongr.