Dagur - 18.05.1937, Blaðsíða 2

88
DAGUR
22. tbl.
Kosningaboðskapur
„Sjálfstæði$“flokksins
er hlægilegur hráskinnaleikur og innantóm orð,
sem kjósendur láta eins og vind um eyrun þjóta.
Hinum svokölluðu stefnumálum íhaldsins er flest-
um hnuplað frá núverandi stjórnarflokkum. —
Afturhaldið hefir ýmist verið þeim beint andvígt
á undanförnum árum, eða það hefir viljað teygja
þau og toga til hagsbóta fyrir heildsalana og
brasklýðinn.
I. sem íhaldið hefir borið á atvinnu-
Hinn 7. þ. m. flytur blaðið „ís-
lendingur“ af miklum fjálgleik
ráðagerðir og loforð Ól. Thors, ef
svo ólíklega vildi til að Sjálfst.fl.
næði völdum í landinu við næstu
alþingiskosningar. Er skemmst frá
að segja, að flestum hinum svo-
kölluðu stefnumálum flokksins er
hnuplað frá núverandi stjórnar-
flokkum, en afturhaldið hefir æf-
inlega verið ýmsum þeirra beint
andvígt, en viljað skrumskæla hin
til hagsbóta fyrir sína æðstu-
presta, heildsalana og braskarana.
Skulu nú viðhorf Sjálfstæðis-
flokksins til hans helztu „stefnu-
mála“ athuguð að nokkru í ljósi
staðreyndanna.
II.
Um viðhorf Sjálfstæðisflokksins
til atvinnuleyáisins stendur þessi
klausa í blaðinu (höfð eftir Ólafi
Thors): „Flokkurinn (þ. e. Sjálf-
stæðisfl.) ætlar og skal ráðast á
atvinnuleysið í landinu og bera á
það öll þau vopn, sem þurfa muni
til að ráða við það. — Einstak-
lingsframtakið er þá fyrst og
fremst undirstaðan í þessari bar-
áttu. Það sem bæri að keppa að,
væri það í þessu máli, að létta at-
vinnuleysið við sjávarsíðuna án
þess að auka fólksekluna til sveit-
anna.“
Svo mörg eru þau orð. En þetta
eru heldur ekkert annað en inn-
antóm orð, því öll starfsemi í-
haldsins er í beinni andstöðu við
þetta skrum. Hvaða vopn hefir í-
haldið og Ó. Th. sérstaklega notað
til að létta atvinnuleysinu af þjóð-
inni? Jú, Ólafur Thors hefir ó-
spart notað þau vopn að binda
togara Kveldúlfs við hafnarbakk-
ann á sama tíma og ýmsir aðrir
togarar voru látnir ganga með
sœmilegum árangri. Og meðalút-
gerðartími Kveldúlfstogaranna
var miklu styttri s. 1. ár en
margra annara. Þá hefir íhaldið
mætt öllum helztu nýmælum um
hagnýtingu sjávarafurða með háði
og fyrirlitningu, t. d. karfavinnsl-
unni, fiskherðingu o. fl. Og síðast-
liðið sumar reyndi Ó. Th. að æsa
menn til verkfalls á síldarflotan-
um, þótt verð á bræðslusíld væri
miklu hærra þá en undanfarin ár.
Með því tiltæki var einum aðalat-
vinnuvegi landsmanna stefnt í
beinan voða. Þetta eru vopnin,
leysið að undanförnu. Og svo
leggur Ólafur Thors land undir
fót, skrumar um þessi mál og þyk-
ist ætla að vinna einhverja stór-
sigra í framtíðinni með þessum
vopnum, sem hafa verið notuð til
óþurftar landi og lýð á undan-
förnum árum. En að þessu skrumi
Ó. Th. verður áreiðanlega hlegið
um land allt.
III.
Um sjálfstæðismálið er það að
segja, að um það hefir Framsókn-
arflokkurinn haft forustu. En í-
haldið var á móti hinum ítarlegu
tillögum Jónasar Jónssonar um
sérstaka deijd við háskólann til að
undirbúa unga menn til starfa
fyrir íslenzka ríkið utan lands.
Thor Thors kvað þetta með öllu
óþarft og treysti hálfmenntun,
vanþekkingu og'iðjuleysi brask-
lýðsins betur en skipulögðu námi
og gagngerðri þekkingu á at-
vinnulífi þjóðarinnar og þeim við-
fangsefnum, sem heyra undir ut-
anríkismál.
IV.
Þá eru nú ekki litlar ráðagerðir
Ó. Th. um sjávarútveg og land-
búnað. Gegnir þar sama máli og
um úrræðaleysi og dragbítshátt í-
haldsins í atvinnuleysismálinu.
Er á það bent hér að framan
hvernig framkoma afturhaldsins
á undanförnum árum steytir hnef-
ana framan í kosningaloforðin,
sem nú eru gefin. í sjávarútvegs-
málum tínir Ó. Th. til ýmsar til-
lögur stjórnarflokkanna, t. d. end-
urbyggingu veiðiflotans, verk-
smiðjur, hraðfrystingu o. fl. Þá
kveðst íhaldið leggja sérstakt
kapp á smíði varðbáta og hampar
þar tillögum Framsóknarflokksins.
Er svo að sjá, að íhaldið leggi nú
allt kapp á að verja landhelgina
fyrir ágangi Jóns Auðuns og ann-
ara njósnara sinna og landhelgis-
þjófa. Má nærri geta hver hugur
fylgir þar máli, því það eru sömu
mennirnir, sem gefa nú þessi lof-
orð, sem hafa að undanförnu var-
ið njósnir flokksmanna sinna um
varðskipin og börðust ákaflega á
móti öllu eftirliti um dulskeyti
togaranna. Um sjávarútvegsmálin
klykkir svo spámaður afturhalds-
ins út með þeim orðum, að ef sölu
sjávarafurða verði skipað með
löggjöf, sé framleiðendum fengin
í hendur öll yfirstjórn þeirra
mála. Með öðrum orðum, það á að
tryggja það, að Kveldúlfur fái ó-
áreittur að græða á hverju skip-
pundi fiskjar og öllum öðrum
sjávarafurðum landsmanna. Mun
þá ekkert skorta á hagfelld og
heiðarleg viðskipti, smbr. Gis-
mondimúturnar o. fl. af því tagi.
Þetta er líka áreiðanlega eitt af
því fáa, sem íhaldið myndi efna af
loforðum sínum um skipun sjáv-
arútvegsmála. —
I nýbýlamálinu er mjög eftir-
tektarverð stefnubreyting hjá í-
haldinu, að sögn Ó. Th. Þykist
hann nú vilja skipta stórjörðunum
í margar smáar, en einmitt þetta
atriði skömmuðu afturhaldsblöðin
niður fyrir allar hellur, . þegar
Framsóknarflokkurinn hóf baráttu
sína fyrir þessu máli fyrir mörg-
um árum. Þá mátti afturhaldið
ekki heyra nefnt að skipta stóru
jörðunum, það hét að gera alla
jafn auma. En nú standa kosning-
ar fyrir dyrum og það breytir við-
horfinu rétt á meðan verið er að
blekkja alþýðuna til fylgis við
braskara, heildsalaklíkur, fasista
og aðra féndur lýðræðisins. En
hvað skyldi sá dagur heita, er
Thor Jensen fer ótilkvaddur og ó-
neyddur að skipta stórjörðum sín-
um í nágrenni Reykjavíkur? Ætli
það bíði ekki fram yfir næst-
næstu kosningar? Síðar verða at-
huguð fleiri svonefnd stefnumál
Sjálfstæðisflokksins og sýnt
hvernig aðgerðirnar standa í æp-
andi mótsögn við loforðin og lýð-
skrumið.
Hokkrar spumingar til G. J.
I 3. tbl. „Bændablaðsins" svo-
nefnda birtist greinai’korn eftir
G. J., u'm skuldugu bændurna.
Af því að í grein þessari er vik-
ið að miklu vandamáli — skuld-
um bændanna — og að greinin er
auðsjáanlega eftir sannleikselsk-
andi, stórhuga bónda, langar mig
til að fræðast af honum lítið eitt
og biðja hann að svara eftirfar-
andi spurningum:
1. Er það Framsóknarflokknum
að kenna, að ekki var „gengið
þannig frá skuldamálunum, að
þeir, sem lakast voru farnir,
fengu þannig lagaða hjálp, að bú-
skapur þeirra gæti gengið án á-
framhaldandi skuldasöfnunar“,
eins og höf. kemst að orði í upp-
hafi greinar sinnar?
2. Er það að kenna „stjórn
þeirra manna, sem segjast vera
að vinna að velgengni sveitanna"
(orð G. J.), að fjöldi bænda skuld-
ar og sumir hafa veðsett allar sín-
ar eignir?
3. Hverjir eru það, sem „telja
það ekki þraut fyrir bændurna að
standa í skilum, þar sem afurðirn-
ar hafi hækkað svo mjög í verði“?
4. Hver hækkaði krónuna, átti
Framsóknarflokkurinn sök á því?
5. G. J. segir: „Það er ólík að-
staða, sem skuldugur og skuldlaus
bóndi hafa“ — og ennfremur:
„Bændurnir eru sundruð hjörð,
þó aðstaða þeirra í lífsbaráttunni
sé svipuð.“ Hvernig á að skilja
þetta?
6. Einriig segir G. J.: „Bændun-
um hefir aldrei verið hlíft, þeir
hafa verið kúgaðir og sundraðir,
og loksins þegar þeir eru vaknað-
ir og vilja bæta fyrir deyfð og
samtakaleysi liðinna kynslóða og
búa í haginn fyrir þá, sem á eftir
koma, þá ætla óvitrir valdhafar
að stöðva framtak þeirra.“ Nú
verður mér að spyrja: Var það til
að sameina bændurna, að forkólf-
ar „Bændaflokksins“ klufu Fram-
sóknarflokkinn og stofnuðu nýjan
flokk? Mér hefir skilizt, að við
það hafi sundrungin vaxið innan
bændastéttarinnar; er það rangt?
Og var það til að stöðva framtak
bændanna að sett voru: Jarðrækt-
arlög, afurðasölulög, lög um ný-
býli og samvinnubyggðir og stofn-
aður Búnaðarbanki, og ekki má
gleyma Kreppulánasjóði?
- Svars við þessum spurningum
vænti ég við fyrsta tækifæri.
G. H.
Næturvörður er í Akureyrar Apóteki
þessa viku. (Frá nk. mánudegi er nætur-
vörður í Stjörnu Apóteki.)
NÝTT ÚRVAL
Höfum fengið fjölbreytt úrval
af kven, karla og barna
SkófatnaðLi
Kaupfélag Eyfirðínga,
Skódeildin.