Dagur - 08.06.1939, Blaðsíða 3

23. tbr.
D A G U R
98
♦ • • • •-• ♦ • • « • •-•«
Autt rúm.
„Rekkur mætur rýmdi burt;
rústin grætur eftir“.
Svo kvað Bólu-Hjálmar forðum
um horfinn mann. Sú saga endur-
tekst enn í dag. Eg hefi eigi komið
á Akureyri, síðan Jón Jónatans-
son járnsmiður lézt — fyrr en í
dag, sunnudaginn næsta eftir
hvítasunnu, og gisti í húsi hans.
Mér virtist sem eg heyrði blást-
ursþyt frá smiðjuaflinum og ham-
arshögg frá steðjanum klukkan 7
að morgni. Þá, svo snemma dags,
var Jón jafnan kominn til verks,
um fjórðung aldar eða lengur.
„Járnsmiðurinn í þorpinu11, það
heimskunna kvæði Longfellows,
sem þeir hafa báðir þýtt á ís-
lenzku, Einar Benediktsson og
Stephan G. Stephansson, gæti
verið um Jón Jónatansson.
Hans iðjuhönd varð sinaber við
smiðarnar, og hann skuldaði eng-
um — svo sem í kvæðinu segir.
Og kvæði Davíðs Stefánssonar:
„Höfðingi smiðjunnar“ gæti verið
um Jón. Það er fullt svo vel gert
og snjallt sem kvæði ameríska
bragans — og er þá langt til jafn-
að, þó að það sé eigi orðið verald-
arfleygt enn. íslenzkan er fárra
manna eign og eigi útflutnings-
vara.
Það virðist eigi stórtíðindum
sæta, þó að einn járnsmiður falli
frá. Maður kemur í manns stað.
Hestar munu verða járnaðir og
slcip gerð úr garði samt sem áður.
En þó er það svo, í raun og veru,
að mikill mannsskaði er að hverj-
um iðjumanni, sem er góður
drengur og skuldar engum, er
veitandi fremur en þiggjandi.
Hamarshögg og blásturs-hljóð
geta lifað lengi. Rauðablástur
Skalla-Gríms og hamarshögg hans
eru eigi útdauð — eftir 1000 ár,
og munu þau vara, meðan ísl.
tvrnga lifir, þ. e. a. s. um aldir
alda.
Jón Jónatansson — þegar þveg-
ið hafði af sér smiðjukámið — tók
bókina og las og las, bæði fræðirit
og skáldskap og auðgaði anda sinn
á þann hátt. Hann var svo vinsæll
maður, að allir, sem kyntust hon-
um, báru til hans hlýjan hug og
traust.
Slíkra manna er gott að geta.
Jón gat þess við mig í vetur, er
við sáumst síðasta sinn, að í
æsku hefði hann, þá umkomulaus,
strengt þess heit, að verða nýtur
maður.
Slíkar heitstrengingar eru til
fyrirmyndar ungum mönnum og
þeim til sæmdar, sem vinnur heit-
strenginguna og lætur hana ræt-
ast. G. F.
L/osmyndastofan
1 OránufélagsRðtu 21
er opin frá kl. 10—6.
HVERGI ÓDÝRAR.
Ouðr. Funch-Rasmussen.
K AUPI
notuð ísl. frimerki hæsta verði.
Ouðm. Ouðlaugsson Kea
Meisfaraflokksmófið.
Þór sigrar K. A. með
7 morkum gegn 1.
I.
Meistaraflokkskappleikur fór
fram síðastl. mánudagskvöld milli
Þórs og K. A. með sigri Þórs: 7 : 1
marlci. Þessi markafjöldi gefm'
ekki rétta hugmynd um leikinn,
svo mikla yfirburði sýndi Þór
ekki. Margir höfðu búist við fjör-
ugum og jöfnúm leik, en þetta fór
á aðra leið.
K. A. hafði ekki sitt gamla og
góða I. fl. lið að öllu leyti; þarna
voru nokkrir nýliðar, og hefir það
vafalaust átt sinn þátt í ósigrin-
um, því samleik skorti mjög, og
hafa framherjar K. A. vart sézt
lélegri. Það leyndi sér ekki, að þá
vantaði mjög samæfingu, og urðu
margir fyrir vonbrigðum vegna
leiks K. A. manna í heild, að
nokkrum undanteknum.
Leikur Þórs var aftur á móti
einn sá bezti, sem þeir hafa sýnt,
og má segja að þeir hafi sigrað á
hraðanum. Gerðu þeir mörg snögg
upphlaup, sem sum enduðu með
hreinum og vel skoruðum mörk-
um. í liði Þórs komu fram ungir
og mjög efnilegir knattspyrnu-
menn, sem mikils má af vænta í
framtíðinni.
Það, sem knattspyrnufélögin hér
vantar, eru góðir þjálfarar, því
góður efniviður er hér til innan
félaganna. Sömuleiðis væri æski-
legt, að fleiri kappleikir væru
láðir milli félaganna, það er bezta
æfingin. I. fl. K. A. og Þórs (nú
meistarafl.) hafa undanfarið keppt
þetta tvo leiki á ári, og sjá allir,
að það er alltof lítið. Félögin eiga
að koma sér saman um að heyja
minnst tvo leiki á mánuði, og þá
skulum við sjá, hvort ekki verður
um framför að ræða.
Knattspyrnuvinur.
II.
Knattspyrnumót meistaraflokks
(vormótið) fór fram mánud. 5.
júní síðastl. Þátttakendur voru
Knattspyrnufélag Akureyrar og
íþróttafélagið Þór.
Þór sá um leikinn, og fór hann
fram á leikvelli þess félags. Vatn
hafði verið borið á völlinn þar
sem hættast var við moldroki, og
þess vandlega gætt, að línuverðir
gætu unnið störf sín ótruflaðir af
áhorfendum. Veður var mjög gott:
Sól, logn og hlýindi. Völlurinn var
fánum skreyttur, og setti það dá-
lítinn hátíðasvip á mót þetta.
Áhorfendur voru milli 5 og 6
hundruð.
Lið K. A. var þannig skipað:
Páll Pálsson (markvörður), Ge-
org Jónsson (v. bakv.), Guttorm-
ur Berg (h. bakv.), Ragnar Pét-
ursson (v. framv.), Helgi Schiöth
(m. framv.), Arni Ingimundarson
(h. framv.), Haraldur Sigurgeirs-
son (v. útframh.), Hörður Ólafs-
son (v. innframh.), Jakob Gísla-
son (m. framh.), Þórhallur Guð-
laugsson (h. innframh.), Haraldur
Jóhannsson (h. útframh.).
Lið Þórs var þannig skipað:
Baldur Arngrímsson (markv.),
Stefán Aðalsteinsson (v. bakv.),
Stefán Stefánsson (h. bakv.),
Hjalti Svanlaugsson (v. íramh.),
Brynjólfur Kristinss. (m. framv.),
Baldur Sveinsson (h. framv.), Jó-
hann Guðmundsson (h. útframh.),
Jón Eglisson (h. innframh.), Júlí-
us B. Magnússon (m. framh.), Sn.
Sigfússon (v. innframh.), Hannes
Marteinsson (v. útframh.).
Leikurinn hófst kl. 9 e. h. og
átti Þór völ á marki. Kaus hann
að leika á norðurmarkið, móti sól.
Strax í upphafi varð leikurinn
nokkuð harður og ákveðinn af
beggja hálfu.
Þegar 5 mín. voru af leik, sótti
Þór fast fram og fékk hornspyrnu
á K. A. Jóhann tók hornið en
Snorri skoraði mark.
Skiptust nú liðin á hörðum upp-
hlaupum, sem jafnan voru brotin
af vörninni, þar til 30 mín. voru
af leik. Þá fékk K. A. horn á Þór.
Hörður tók spyrnuna en Haraldur
Jóhannsson skoraði fallegt mark
með skalla.
Harðnaði nú leikurinn og var
fátt sparað. Þegar 35 mín. voru af
leik náði Þór upphlaupi og skor-
aði Dúlli (Júlíus B. Magnússon)
mark, eftir harða sókn.
Lauk svo fyrri hálfleik með
sigri Þórs, 2: 1.
í síðari hálfleik lék Þór imdan
sól. Varð leikurinn strax allsnarp-
ur, eins og áður, en hallaðist nú
meir á K. A.
Þegar 3 mín. voru af leik fékk
Þór aukaspymu rétt við vítateig
K. A. Dúlli tók spyrnuna og skor-
aði mark. Ellefu mínútum síðar
gerði hann aftur mark úr víta-
spyrnu. Þegar 20 mín. voru af
leik, náði K. A. góðu upphlaupi á
mark Þórs. Hörður skaut fast og
vel, en Baldur kastaði sér og
bjargaði markinu. Þrem mínútum
síðar náði Þór aftur upphlaupi og
Dúlli skoraði mark. Skömmu síð-
ar náði K. A. upphlaupi og varð
hark mikið við mark Þórs, sem
bar þó engan árangur. Þegar 32
mín. voru af leik, gerði Hannes
mai’k hjá K. A„ eftir gott upp-
hlaup á vinstra kanti, og þegar 42
mín. voru liðnar af síðari hálfleik,
skoraði Snorri síðasta markið eft-
ir nokkrar dauðar sekúndur.
Það sem einkenndi þennan leilc,
var mikill hraði í spilamennsku
flestra leikmanna.
í fyrri hálfleik var sókn og
vörn svo jöfn af beggja hálfu, að
ekki mátti milli sjá, en í síðari
hálfleik hallaðist mjög á K. A.
í þessum leik virtust sumir K.
A. menn tapa þeirri ró og festu,
sem ávallt vei'ður að vera sam-
fara keppninni, ef vel á að fara.
Kom þetta bæði fram í leik og
orðbragði sumra þeirra og ágerð-
ist því meir, sem lengra leið á
leikinn. Þó héldu aðrir fullkom-
inni ró þrátt fyrir mikið kapp.
Af þeim mönnum sem K. A.
átti bezta í þessum leik má nefna
Helga Schiöth, sem eins og oft
áður var þeúra bezti maður, dug-
legur, rólegur og viss í knattmeð-
ferð. Sömuleiðis Þórhallur, sem
stóð vel í sinni stöðu. Þá er Árni
Ingimundarson öruggur leikmað-
ur. Jakob Gíslason hefir oft mynd-
að fastari kjarna í framlínu K. A.
en í þetta sinn. í vörninni bar
töluvert á Guttormi Berg, en
meira fyrir bægslagang og orð-
bragð en haldgóða leikni. Páll
varði nú ver en oft áður, enda í
lélegri æfingu.
Af hendi Þórsmanna var leikur-
inn sá léttasti og fjörugasti sem
ég hefi séð til þess félags, sem
mun hafa orsakazt annarsvegar af
síbatnandi afstöðu þeirra í leikn-
um og á hinn bóginn af vaxandi
glundroða mótherjanna.
Vörn Þórs, Baldur og Stebbarn-
ir, er traustur bakhjallur, sem
framlínan kann að meta og fram-
verðirnir voru skjótir til hjálpar
vörninni þegar þörf krafði og góð-
ur stuðningur framlínunnar í á-
hlaupum. Tríóið: Dúlli, Snorri,
Jón, leystu sitt hlutverk vel af
hendi. Jóhann hefir ágætan hraða
sem útframherji, en er nokkuð
einhæfur í lcnattmeðferð, annars
var leikur hans góður. Hannes
skipar vel sitt rúm. Að þessu sinni
réði vörn K. A. ekki við framlínu'
Þórsaranna, enda notaði Þór nú
minni þverspörk upp við markið
en áður, en það gefur varnar-
flolcknum ávallt tíma til að
styrkja vörn sína. Þó er þessi veila
enn nokkuð áberandi í sókn Þórs.
Annars sýndi Þór mikla framför í
leik sínum.
Um bæði liðin má segja, að
skallinn var nú mikið notaður og
oft af leikni. Þó voru menn á vell-
inum sem auðsjáanlega forðuðust
að reka höfuðið í knöttinn. Send-
ingar milli manna voru oft góðar
en stundum of langar. Töluvert
bar á því að sumir leikmenn stjök-
uðu með olnbogum og notuðu
handapat mikið ef knötturinn nálg-
aðist. Knattmeðferð margra er nú
allgóð og flestir virðast skilja þýð-
ingu þess, að sá leikur leikinn,
sem engan knött hefur, ekki síður
en hinn, sem starfar að knettinum
í það og það sinn.
Dómari leiksins var Kári Sigur-
jónsson. Var það vandasamt starf,
er hann leysti vel af hendi.
T.
Kauplð, lesið og
útbreiðið „Dag“.
P’ökkum hjartanlega öllum þeim, er auðsýndu okkur
samúð og vinarhug við fráfall og jarðarför móður okkar
og tengdamóður, Kristínar Albertsdóttur.
Hrefna Hallgrímsdóttir, Ragnheiður
Hallgrímsdóttir, Jón Sigurgeirsson.
♦