Dagur - 25.01.1940, Blaðsíða 1

DAGUR
kemur 'jt á hverjuin
fimmtudeg: Kostar
kr. 6.00 iig. Ojaldk.
Árni Jóhannsson <
Kaupfél. Eyfirðinga.
Gjaldd. fyrir 1. júlí.
AFGREIÐSLAN
er hjá Jóni Þ. Þór,
Norðurgötu 3. Tal-
sími 112. Uppsögn,
bundin við áramót, sé
koniin til afgreiðslu-
manns fyrir 1. des.

* * » »

e»
ö •» 1
■%- ** «
XXIII. árg.j
t
Akureyri 25. janúar 1940
4. tbl.

-•<* * .
- • v*

Jón Benediktsson, prentari:
oiiosœoeaaceoiot o«oso»o®oaoBc;®o®o80B=*osio»
oCaufoindar.
Laufvindar þíðir
landvœttum okkar
sólkveðjur flytja
sunnan um haf.
V orhlýjudraumum
vökulla sálna
ylstrauma veitir
alheimsins raf.
Blcevœngir haustsins
blómlendur verja
hrímfölvans árás
helgrindum frá.
Sólgyðjan fáldar
síkviku líni
ylgeislum ofnu
upplönd og sjá.
íshömlu Ránar
ýta til norðurs
efldar að sunnan
öldur á sce.
Gnapandi herir
grænlenzkra jökla
óttast hinn sólrunna
útrœnúblœ.
Vorhyggju minnar
vildir og draumar
leiða mig norður
langveg um fjöll
þangað, sem stíga
þjóðdansa sína
Ijósdísir haustsins
í laufvindahöll.
Andit sem þráir
útvegi bjarta,
einförull stefnir
af alfarabraut,
viti hann leiðir
veggengar stytta
áfanga dimman
í óskheimaskaut.
Hugljúfum tónum
haustblœrinn seiðir
sólvermdar heiðar
í svefnhöfgaværð.
Litförult engi
lágróma straumar
vefja með ástúð
í vinræðumærð.
Sóley á túni
situr í skrúða
hásumardýrðar,
um heiðríkjuhvel
nóvemberstjörnunum
náttkveðju sendir:
Guð er í blænum
og gætir min vel.
Blástjörnur senda
blómgyðju kveðjur
litrófi skráðar
af Ijósdísarhönd:
Sof þú og njóttu,
sóley á túni,
haustblæsins milda
við heimskautsins strönd.
Svásuður, faðir
sumarsins liðna,
(enginn leit annað
svo ásjónubjart),
örgjöfull reyndist,
svo árgæzkan sveipar
vetrarins vöggu
x vorblómaskart.
Útlœgur hugur
átthögum fjarri
leitar að vœngjum,
sem lyfti ’onum heim;
ylblær, sem hrindir
árásum vetrar,
ástríkast hlynnir
að óskunum þeim.
Andvarinn hvíslar
alheimamáli
himneskrar vizku
við hlustir, sem þrá
eitthvað, sem leiðir
andann frá bölspám
hervopnadrunanna
handan um sjá.
Ljóðkveðjur mínar
legg eg að brjósti
súðrœnna vinda
og sendi þær heim;
hlustaðu eftir,
hvað hugur minn tjáir,
systir mín, sóley,
í söngvunum þeim.
3. návember 1939.
PÉTUR BENTEINSSON FRA QRAFARDAL.
Eirsn af fyrstu frumherjum ieskfimis-
starfseminnar á Akureyri minnist
íþróttahússins.
Föstudaginn 18. maí, barzt mér
í hendur bréf frá hinum þjóðhaga
trésmiðameistara, Kristjáni S. Sig-
urðssyni, Brekkugötu 5 B, hér
í bæ.
Það er skemmst frá að segja, að
Kristján S. Sigurðsson er einn af
áhugasömustu forgöngumönnum
kirkjubyggingarinnar og kirkju-
málanna hér í bænum. Hefir haftn
svo að segja verið vakandi og á
verði nótt sem nýtan dag fyrir
framgangi og velferð kirkjunnar.
Efniviðar til byggingarinnar hef-
ir hann aflað hvaðanæva af land-
inu, og einkis látið ófreistað þrátt
fyrir alla örðugleika, bönn og
höft, enda virðist sem lánið hafi
elt Kristján í hverju spori í þá
átt, og er það skiljanlegt, því að
þar sem góðir menn fara, þar eru
guðs vegir.
Nú sér Kristján árangur af
áhuga sínum og starfshæfni, sam-
fara starfsþreki og löngun lengst
af æfi sinnar til umbóta og fram-
fara, — sér fullkomna kirkju rísa
af grunni og bera hátt við himin
í miðjum bænum, og að sjálf-
sögðu það langveglegasta þjóð-
kirkjuhús á landinu. En þar með
er ekki starfslöngun Kristjáns
eða þrek þrotið. Nú eygir hann
í blámóðu fjarlægðarinnar, ásamt
öðrum vinum þessa máls og
styrktarmönnum, en þeir eru
margir, — aðra veglega byggingu,
— öllum öðrum œðri og meiri, —
byggingu til eflingar heilbrigði,
hreysti, fegurð og til alhliða
líkamsþroska og andlegs atgervis
kynslóðanna, — fullkomið íþrótta-
hús handa skólunum, þar sem
börnin og unglingarnir alast upp,
íþróttafélögunum og bœjarbúum,
— sameiginleg eign bæjar, ríkis
og bæjarbúa, — þar, sem enginn
einn skóli hefir sérréttindi fram
yfir annan og ekkert íþróttafélag
forréttindi framar öðru, — heldur
rekið með svipuðu sniði og sund-
laug vor hin góða. — Það er
T AKM ARKIÐ. —
Til þess að flýta fyrir fram-
gangi málsins og bera bróðurpart
sinn af kostnaði byggingarinnar
og skila honum ávöxtuðum í
hendur uppvaxandi kynslóða, hef-
ir hann heitið með fyrrnefndu
bréfi, einum af sínum landfleygu
„Hickory“-skíðum, með stöfumog
öllum útbúnaði, til hins fyrirhug-
aða happdrættis íþróttahúss Ak-
ureyrar. — Myndarleg gjöf!
Svo vel hafa Akureyringar tek-
ið mér í íþróttahússmálinu, að
þeir eiga það fyllilega skilið að fá
að heyra bréfið. Það hljóðar svo:
Herra Jón Benediktsson.
Eg tilkynni þér það hér með, að
eg hefi ákveðið að gefa eftirfar-
andi til happdrættis til ágóða fyr-
ir væntanlegt íþróttahús hér á
Akureyri:
1 par skíði úr Hickory kr. 50.00
Bindinga ásett — 10.00
1 par skíðastafi — 10.00
Samtals kr. 70.00
Skal eg afhenda þetta með 2—3
daga fyrirvara þegar þörf gerist.
Eg vil óska þess, að hinn virð-
ingarverði áhugi þinn fyrir
íþróttamálum bæjarins meg'i
vekja svo sterka áhugaöldu í bæn-
um, að allir verði samhuga að
greiða fyrir góðum framgangi
þessa menningarmáls, svo að ekki
líði á löngu þar til að fullkomið
íþróttahús verði reist.
Virðingarfyllst.
Akureyri 17. maí 1939.
Kristján S. Sigurðsson.
Lengst af ævi sinnar hefir
Kristján S. Sigurðsson unnið aö
ýmiskonar trésmíðastörfum, að
undanskildum nokkrum árum, er
hann hvarf til náttúrunnar og
vann að landbúnaði sér til heilsu-
bótar. Hann hóf þá þegar baráttu
fyrir breyttum búnaðarháttum á
ýmsan hátt. Það var ekki að
vænta þess þá, að íslendingar
kæmu auga á þessi sjónarmið og
störf Kristjáns í þágu lands síns.
En þetta sáu Danir, og kunnu að
meta að verðleikum, af því að það
var á sviði landbúnaðarins, og
hlaut Kristján verðlaun frá ein-
um mesta landbúnaðarfrömuði