Dagur - 19.09.1940, Qupperneq 1

DAGUR
kemur 'i! á hverjum
fimmtudegi Kostar
Ur. fi.OO áig. Gjaldk.
Árni Jóhannssou 1
Kaupfél Eyfirðingn.
Ojaldd. fyrir 1. júli.
AFGREIÐSLAN
er tijá Jdni Þ. Þór,
Norðurgötu 3. Tal-
sinii 112. Uppsögn,
bundin við áramót, sé
koinin til nfgreiðslu-
manns fyrir 1. des.
XXIII
• árg.j
V*******-***-** # X* « « V *■»*-*> *--«» -*r *>• *>■«>- • W 4» * «* * * 4 » to * 4t »
«■ © • -«f- • *• ♦■•
Akureyri 1Q. september 1940

38. tbl.
Vilhjjálm m r
Göfgandi kvöldstnndir.
Þér
k o m i n n
h e i m.
í gærmorgun kom Vilhjálmur
Þór og fjölskylda hans heim til
Reykjavíkur frá New York eftir
tveggja ára dvöl þar. Eins og
kunnugt er var hann kjörinn
frmkvæmdastjóri íslandsdeildar
heimssýningarinnar og fór í því
skyni til New York haustið 1938
til undirbúnings og framkvæmda.
En honum hafa verið falin fleiri
mikilvæg trúnaðarstörf þar vestra
Skólastjórar víðsvegar af land-
inu hafa undanfarna daga setið
fund í Reykjavík. Er fundurinn
haldinn að boði kennslumálaráðu-
neytisins og mun aðallega ræða
um afstöðu skólanna til hins
breytta ástands í landinu.
I. O. O. F. = 1229207 = XX
I. O. O. F. = 1229218 = XX.
Sigurður Sigursteinsson, sendi-
sveinn í Vöruhúsi Akureyrar, 14
ára að aldri, varð síðasta föstudag
fyrir brezkri bifreið á mótum
Strandgötu og Glerárgötu. Var
pilturinn á reiðhjóli, er lenti fyr-
ir bifreiðinni, og kastaðist hann á
götuna. Var hann fluttur meðvit-
undarlaus í sjúkrahúsið, þar sem
hann hefir legið síðan. Er líðan
hans nú talin bærileg.
Almennar kosningar fóru fram
til neðri deildar sænska ríkis-
þingsins á sunnudaginn. Vann Al-
þýðuflokkurinn glæsilegan kosn-
ingasigur, bætti við sig 19 þing-
sætum, hafði áður 115 en nú 134
sæti af samtals 230.
Slys vildi til á vélbátnum
„Lunda“ í Vestmannaeyjum s. 1.
sunnudag. Piltur, að nafni Óskar
Jónsson, 21 árs að aldri, féll út-
byrðis og drukknaði.
Nýlátinn er í Reykjavík Sigurð-
ur Magnússon fyrrv. yfirlæknir á
Vífilsstöðum.
Slátrun sauðfjár í sláturhúsi K.
E. A. á Oddeyrartanga hefst næst-
komandi mánudag.
en þetta eina. Þannig hafði hann
á hendi verzlunarfulltrúastörf í
Bandaríkjunum fyrir íslands hönd
og var ennfremur gerður aðal-
ræðismaður þar á síðasta vori.
Allt þetta hefir hann leyst af
hendi með frábærum dugnaði og
fyrirhyggju eins og hvað annað,
sem hann hefir haft með höndum.
Um næstu mánaðamót tekur
Vilhjálmur við framtíðarstarfi
sínu sem bankastjóri Þjóðbank-
ans.
Allir hinir mörgu vinir og vel-
unnarar Vilhjálms Þór fagna yfir
heimkomu hans og fjölskyldunnar
og bjóða hann velkominn til
starfa hér heima á nýjan leik.
Vilhjálmur mun bráðlega bregða
sér hingað norður.
íslendingum þeim, sem dvelja á
Norðurlöndum, auðnast nú loks að
koma heim. Er Esja um þessar
mundir send éftir þeim til Petsa-
mo í Finnlandi.
Samtímaskák. Sunnudaginn 22.
þ. m. teflir Eyþór Dalberg við um
25—30 menn úr Skákfélagi Akur-
eyrar í samkomuhúsinu Skjald-
borg og hefst skákin kl. 1.30 e. h.
Eyþór Dalberg er óefað hinn
glæsilegasti samtímaskákmaður er
Reykvíkingar eiga og mun eflaust
marga langa til að sjá til hans í
þessari erfiðu skákkeppni. Með-
limir skákfélagsins eru beðnir að
mæta til viðtals nokkru fyrir hinn
tiltekna tíma. — Aðgangur kostar
aðeins 1 krónu.
Zion: Næstkomandi sunnudag
kl. 8.30 e. h. almenn samkoma, all-
ir velkomnir.
Brezkur hermaður fórst í um-
ferðarslysi síðastl. sunnudag. Slys-
ið vildi til á steinsteyptum vegi,
er liggur frá Reykjavík inn að
Elliðaám. Rákust þar tvö bifhjól
saman, og slösuðust báðir menn-
irnir, sem á þeim voru, annar svo
mikið, að hann dó samstundis, en
hinn hættulega.
Hermannabíll var á eftir öðru
hjólinu, er þau rákust saman, og
tókst bílstjóranum ekki að stöðva
bílinn og ók yfir báða mennina.
Nýtt kaupfélag var fyrir skömmu
stofnað í Súgandafirði. Voru stofn-
endur 20 og stjórnarformaður kjör-
inn Kristján B. Eiríksson. Félagið
heitir Kaupfélag SúgfirSinga.
Sá, sem hefir fylgzt með þróun
sönglistarlífsins á Akureyri síð-
ustu árin — og það ekki alltaf án
þess að bera kvíðboga fyrir stefnu
þessarar þróunar — mun hafa
orðið nokkuð bjartsýnni í þessum
efnum eftir þá tvo hljómleika,
sem nýlega hafa verið haldnir fyr-
ir bæjarbúa. Aðeins sú staðreynd,
að salur Samkomuhússins var
þéttskipaður áheyrendum í bæði
skiptin, og viðtökurnar, sem tón-
verkin og túlkendur þeirra hlutu,
sérstaklega hlýjar, sannaði, að það
er þó til álitlegur hópur manna,
sem telur viðfangsskrá af slitnum
húsgöngurum eins lítið fullnægja
sönglistarsmekk sínum til lengdar
og „Boomps-a-Daisy“ eða „Alex-
ander’s Ragtime Band“, svo að
minnzt sé á eitt alvarlegasta
menningarböl seinni tíðar.
Listamenn þeir, sem í þetta sinn
héldu áheyrendum tímum saman
í fjötrum tónanna, sem neyddu þá
til að hlusta eins og söfnuður á
guðspjöll hinna miklu meistara,
voru Árni Kristjánsson píanóleik-
ari og Björn Ólafsson fiðluleikari.
Hinn kornungi BJÖRN ÓLAFS-
SON virðist hafa drukkið í sig
hina einstöku tónlistargeymd
(musiktradition) Vínarborgar, þar
sem hann hefir stundað nám, og
jafnvel í þann veginn að verða
sjálfstæður og henni óháður.
Leikni hans er yfirleitt örugg með
afbrigðum, hin margþætta boga-
færsla nákvæm og hnitmiðuð við
séreðli laglínunnar; en toriblæi-
inn, einkum á síðari hljómleikun-
um fægður og samfelldur, er þó
alltaf ánægjulega laus við allt
daður og tilfinningadekur (of-
notkun af vibrato og glissando),
sem sumir fiðluleikarar þykjast
þurfa til þess að afla sér almennra
vinsælda.
En eins og góður r a d d maður,
þó skólaður sé, er ekki ávallt góð-
ur s ö n g maður, þá eru og leikni
og fegurð tónsins ekki nema und-
irstöðuatriði, þegar um hljóðfæra-
leik er að ræða. Hitt, að geta mót-
að hverja hendingu, sem fyrir
ber, og gert heild úr þeim í senn
eins og myndhöggvari — með öll-
um ósegjanlegum og óritanlegum
blæbrigðum styrkleiks (dynamik)
og greinamerkja (frasering), svo
að nokkuð sé nefnt, þ a ð er skap-
andi hæfileiki, tákn 1 i s t a-
m e n n s k u n n a r. Þessa hæfi-
leika virðist nú þegar gæta hjá
hinum unga Birni Ólafssyni, og
þennan hæfileika á tvímælalaust
hinn þroskaði ÁRNI KRISTJÁNS-
SON,
Leikni Árna og ásláttarmýkt
(einnig í forte) má að vísu teljast
frábær, en þetta eitt væri þó ekki
nema til að „dilla hlustartólun-
um“, eins og komizt hefir verið að
orði. En leikur hans nær dýpra.
Með því að lyfta hinu fíngerða
æðakerfi tónverksins úr viðjum
prentsvertunnar, gerir hann verk-
ið aftur 1 i f a n d i, eins lifandi og
á sköpunardegi þess. Hið lyriska
eðli, hin ljóðræna angurværð í
verkum Chopins og í tunglskins-
sónötunni mun vera nær hjarta
hans en hin safamikla tónlist 17.
aldar —, en undir hans höndum
leysist orka sú, sem þessi meist-
araverk rómantíkurinnar fela í
sér, streymir til vor, áheyranda, og
ratar til okkar innstu og göfug-
ustu kennda, gerir oss að betri
mönnum — þó ekki sé, ef til vill,
nema um stundarsakir.
Nú á þessum ófriðartímum er
oss huggunarefni, að tungumál
listanna berst enn sem fyrr yfir
öll landamæri þjóða og ríkja; og
okkur koma til hugar orð MIC-
HELANGELOS: „Listin heyrir
engu ríki til — hún er himin-
boi-in!“
Akureyri 18. sept. 1940.
Robert Abraham.
Tveir menn úr brezka setuliðinu
lögðu af stað frá Kaldaðarnesi
loftleiðina síðasta föstudag og var
ferðinni heitið til Akureyrar. Urðu
þeir að nauðlenda sunnan við
Hofsjökul og komust síðan hrakt-
ir og kaldir til byggða sunnan-
lands með hjálp leitarmanna, er
sendir höfðu verið þeim til bjargar.
Kartöflu-
smælki
kaupum við eins og að und-
anförnu.
Mfólkursamlagið.