Dagur - 05.12.1940, Blaðsíða 1

Dagur - 05.12.1940, Blaðsíða 1
DAGUR kemur, út á hverjum fimmtudegi. Árgang- urinn kostar kr, 6.00. Ritstjóri: Ingimar Eydal. Prentverk Odds Björnsonar. AFGREIÐSLAN og innheimtan í skrif- stofu blaðsins við Kaupvangstorg. Simi 96. Afgreiðslumaður og gjaldkeri: Jóhann ó. Haraldsson XXiII. árg.} Akureyri 5. desember 1940 50. tbl. Vegagerð F. F. A. Á aðalfundi Ferðafélags Akur- eyrar 1939, var stjórn og ferða- nefnd félagsins falið að athuga möguleika til að gera akfæran veg upp úr Eyjafirði og suður um fjöll, og að hefja vegagerð ef fært þætti. Sumarið 1939 voru farnar þrjár ferðir í þessu skyni, og að því búnu, seint í'september, — var valin hin forna Eyfirðingaleið, upp úr Eyjafirði um Hafrárdal og suð- ur Vatnahjalla, suður að Lauga- felli og þaðan suðaustur á Sprengi- sandsveginn. Vegagerð var svo hafin laugar- daginn 7. okt. 1939, og unnu þann dag 10 menn. Sunnudaginn 8. okt. komu 34 menn til vinnunnar, og svo var unnið næsta miðvikudag og tvo næstu sunnudaga. Alls voru unnar 820 vst. haustið 1939. í sumar var fyrsta vinnuferðin farin 22. júní. Voru þá vötn í nokkr- um vexti og því ekki hægt að aka bifreiðum yfir Torfufellsá, en far- angur var þar settur á hestvagn og ferðinni þannig haldið áfram. Aðfaranótt 23. júní fór eg dálít- ið suður á fjöllin, til að athuga um hvort snjóa leysti fyrr af Hafrárdal eða fjöllunum. Voru þá tvær litlar fannir á götunni fremst í Hafrárdal og blautir aurar í stöku stað. Á fjöllunum var þá líka sumstaðar blautt og samfelld fönn í Strangalækjardragi. Næsta ferð var farin 6. júlí og þá ekið bifreiðum upp á melana suðvestur af Arnarstaðaseli. 20. júlí var þriðja ferðin farin og ekið á sama stað. Að lokinni vinnu 21. júlí fórum við þrír, Þormóður Sveinsson, Björn Þórðarson og ég, suður á fjöll til að athuga nánar um vegarstæði. Fyrir rúmlega 100 árum lét Bjarni Thorarensen amtmaður varða Vatnahjallaveg, frá Hafrár- dalsbotni og suðvestur að Jökulsá, hjá Eystri-Pollum og ryðja göt- una suður fyrir Urðarvötn. Árið 1916) var hresst upp á vörðurnar og bætt um ruðninginn á nokkr- um stöðum. Er enn allmikil vegar- bót að þessum ruðningi, en sum- staðar mun þó bílleiðin verða lögð annarsstaðar. Við athuguðum veginn og ná- grenni' hans suður fyrir Urðar- vötn, en fórum svo meira í vestur og stefndum að Jökulsá, laust sunnan við Stórahvamm. Fðrum svo upp með Geldingsá að sælu- húsinu Grána og gistum þar. Þetta sæluhús var byggt árið 1919, fyrir forgöngu Sesselju Sigurðar- dóttur á Jökli í Eyjafirði, og heitir eftir reiðhesti hennar. Er það eina sæluhúsið á afrétt Eyfirðinga og Skagfirðinga á fjöllunum austan Jökulsár, og * því kær griðastaður fýrir illviðrum öllum þeim, sem um þessar slóðir fara, einkum fjárleitarmönnum á haustin. Er hlutverk Grána þess vert að hann væri aukinn að stærð og þægind- um. Næsta dag héldum við yfir Geldingsá og suður með Jökulsá að Pollum, og þaðan austur að Geldingsá skammt ofan við foss- inn. Er greiðfært þar yfir ána og um fjöllin beggja vagna hennar. Geldingsá greinist þar í tvær kvíslar, og héldum við austur með norðari kvíslinni og upp á hæstu öldurnar norðaustur af efsta ár- draginu. Tókum við svo stefnu norður að suðurenda Urðarvatna. Þessi leið — suður frá Urðarvötn- um — er nokkuð grýtt og ógreið- fær á köflum, en dálítið vestar eru melarnir smágerðari. Eg hefi fari$ þar umsog álít allgóða ökuleið allt frá Fossárdrögum og suður stefnu ofan við Geldingsái’fossinn að Laugarfelli. — Við Urðarvötn vorum við aftur komnir á Vatna- hjallaveginn og héldum eftir hon- um heimleiðis. Um næstu helgar voru farnar 4 vinnuferðir. í sumar voru alls farnar 7 vinnuferðir og unnar 1087 vinnustundir. Þá vil eg í stuttu máli lýsa leið þessari og því sem unnist hefir. Frá Akureyri er leiðin um þjóð- veginn vestan Eyjafjarðarár að Torfufellsá (38 km.) og frá Torfu- fellsá um hreppaveg að Hólsgerði (3 km.). Við Hólsgerði byrjaði vegagerð F. F. A. Var leiðin valin austan við túnið á Hólsgerði og stefnt suður að eyðibýlinu Úlfá (1,5 km.). Á þessari leið er fyrst grýtt holt og mýrasund á milli þeirra. Þegar nær dregur Ulfá taka við nokkuð grónar skriður. Lækir eru margir en flestir litlir og hafa fjórir þeirra verið teknir í holræsi. Sunnan við Úlfártún er beygt niður að Eyjafjarðará og síðan suður með henni eftir greið- færum bökkum að Hafrá (3 km.). Sunnan Hafrár er beygt í vestur að Arnai’staðaseli og eftir melum upp í brekkuna vestan við selið, og svo norðvestur brekkuna að Hafi’ái’gil (1,5 km.). Brekkan er allbrött og mjög sundur skorin af smálækjum. Hafa 12 þeirra verið teknir í holræsi. Möl er þar í nokkrum hryggjum, og hefir veg- urinn í brekkunni verið dálítið mölborinn, og ekið bifreiðum norður að gilinu. Frá Hafrárgili er beygt upp sunnan í Hælnum (melhóll í mynni Hafrárdals) og svo suðvestur Hafrái’dal. í miðjum Hafrárdal eru 2 lækir, og er búið að ryðja veginn upp fyrir þá (1,5 km.). Eitt ár er liðið síðan vegagerðin var hafin, og árangurinn sá, að hægt er að aka 6 km. frá vegar- enda sveitarinnar og búið að ryðja 1,5 km. lengra. Þetta hefir unnist fyrir gjafir einstakra manna á Ak- ureyri og í Eyjafirði. Svo að segja allir, sem unnið hafa við veginn, hafa gefið vinnu sína. Bílaeigend- ur hafa ýmist alveg eða að mestu gefið flutning á mönnum til vinn- unnar ,og nokki’ir hafa gefið pen- inga. Með slíkum gjöfum er hægt að ryðja veginn. En þess er ekki að vænta að gefnir verði bílar eða hestar til malai’flutnings á veginn. Það var mér ljóst þegar byrjað var á vegagerð þessari, og við at- hugun á hvað þessi eða hinn vegarkaflinn muni kosta margar vinnustundir, hefir alltaf verið reiknaður ruðningur og undir- bygging en ekki möl ofan á. En eg hefi haft í huga að ekki væri ólíklegt að þeir, sem fjallvegasjóði ráða, virtu þessa vegagerð svo mikils, að þeir væru fáanlegir til að láta þann sjóð leggja síðustu hönd á nokkra kafla vegarins til að gera hann sæmilegan. Það er einkum nauðsynlegt að setja tals- verða möl á veginn í brekkunxxi austan við Hælinn og neðan til á Hafrái’dalnum. Á fjöllunum mun ekki þurfa að mölbera. Skylt er að taka það fram, að Vatnahjallavegurinn 'er svo vin- sæll, að létt hefir verið að safna fengnum gjöfum og að vegurinn á talsvert af vinnuloforðum, sem ekki var hægt að nota í haust vegna rigninga og snjóa. Af því sézt, að talsvert meira hefði unn- ist í sumar, ef tíðin hefði verið hagstæð. En skin kemur jafnan eftir skúr. Næsta sumar mun ganga betur og verða ekið á fjöll- in. Það er aðeins eftir að ryðja 1,5 km. til að ná fjallsbrún hjá Sankti-Pétri. Þar er um 850 m. hæð og verða litlar hæðabi’eyting- Sliidenfalélas Akureyrar efndi til samkomu hér í bæ 1. desembei’, til þess að minnast fullveldisins. Sig. Eggerz bæjar- fógeti flutti þar ræðu, en Kan- tötukór Akureyrar, undir stjórn Björgvins Guðmundssonar, söng á undan og eftir. ar suður fjöllin. Frá Sankti-Pétri suður Tungnafjall að Strangalækj- ai’dragi (4 km.) er vegui’inn lengst af greiðfær. Skammt norðan við dragið verður þó að ryðja talsvert og gera nýjan veg yfir dragið nokkru vestar við götuna. Sunnan við Strangalækjardragið er komið á hinn eiginlega Vatnahjalla, sem liggur meðfram Urðarvötnum að austan (8 km.). Er vegurinn nokkuð grýttur og mun ökuleiðin betri nær vötnunum. Við suður- enda Urðarvatna er beygt í vest- ur, sunnan við Urðarás og um Fossárdi-ög (4 km.). En svo er beygt suður yfir Hörtnárdrag og yfir Geldingsá ofan við fossinn (8 km.) og áfram stefnu að lindinni norðan við Laugarfell (11 km.). Frá Lauginni suður á Háöldur eru um 12 km. og eru þar vatnaskil. Líklega verður það á þessum öld- um, sem við Norðlendingar — eft- ir 3 eða 4 ár — mætum Sunnlend- ingum við vegagerðina. Þegar vegurinn er kominn að Laugarfelli þarf F. F. A. að reisa myndarlegan ferðamannaskála þar við lindina. Vatnahjallavegurinn og Laugarfellsskálinn skapa skil- yrði fyrir Akureyrarbúa og aðra Eyfirðinga að njóta fjallalífsins í frístundum sínum. Laugarfells- skálinn mun verða mikið sóttur, sem hvíldar- og skemmtistaður, meðal annars af skíðafólki, þegar snjóa leysir úr byggðinni. Frá skálanum verða lagðar leiðir víðs- vegar um fjöllin og til jöklanna, Hofsjökuls og Vatnajökuls. Það er af ýmsu mtalið að Akur- eyri standi við fengsælasta fjörð- inn á landinu og fegursta fjarðar- botninn og upp frá firðinum tek- ur við blómlegt hérað og litlu lengra all víðáttumikið hálendi og svo skínandi jöklar. Með vaxandi menningu mun verða óskað eftir meira víðsýni og fjölþættara at- hafnaíífi, og betur notuð skilyrði utan af hafi og upp á jökla, til starfs og leikja. Vatnahjallavegur- inn er þáttur á því menningar- starfi héraðsbúa. Akureyri, 1. nóv. 1940. Þorst, Þorsteinsson.

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.