Dagur - 20.02.1941, Blaðsíða 3

Dagur - 20.02.1941, Blaðsíða 3
7. tfei. BAGIÍB 3í ♦ ♦♦ e- <SS' « »♦ #- ♦ ♦ -» ♦- »Tekst þá tveir reyna«. Fyrsta regla Rochdalevefaranna var þannig: sFélagsmennirnir skulu sjálfir leggja fram fé til starfrækslunnar og hafa fyrir fram ákveðna vexti af fé sínu«. . Hvers vegna er þessi regla nauðsyn- leg? Hvernig stendur á því að félags- mennirnir verða að eiga féð, sem þarf til þess að koma kaupfélögunum á fót og starfrækja fyrirtækin? Þetta verður Ijóst ef hin hlið málsins er athuguð. Hvernig myndi ganga að stofna og starfrækja samvinnufyrirtæki með láns- fé einu saman? Svarið er auðséð. Félag- ið myndi verða háð lánardrottnum sfnum og væri ekki fært um að verða félagsmönn- unum að því gagni, scm til er ætlast. — Aðeins með því að fylgja fast þessari fyrstu Rochdalereglu má takast, að skapa heilbrigð og öflug samvinnufyrir- tæki. Neytendurnir eru þá óháðir lánsfé þeirra, sern utan við standa, og geta óhindraðir hafið baráttuna fyrir bættum verzlunarkjörum, lægra verði og aukinni vöruvöndun. Þá er annað atriðið, sem þarfnast skýringar. Hvernig á að haga innborgun rekstur- fjárins, frá félagsmönnum? Fiestir með- limir kaupfélaganna eru bændur, iðnað- ar- og verkamenn, og annað vinnandi fólk, sem sjaldnast hefir fé aflögu til þess að geta lagt í stofnun og starf- rækslu fyrirtækja. En fyrirkomulag samvinnumanna er svo einfalt og hag- kvæmt, að enginn er svo fátækur, að hann geti ekki gerzt þátttakandi. Félags• mcnnirnir leggja engar fjárhagslegar byrðar á sig, til þess að greiða sinn skerj. Það sem skeður er þetta: Félagsmennirnir kaupa allar heimilis- vörur sínar hjá félaginu og greiða fyrir það markaðsverð, sem ríkjandi er á hverjum stað. Við árslok, þegar öll kurl eru til grafar komin, greiðir félagíð meðlimum sínum arð af viðskiptunum, sem aldrei nemur minni upphæð en 3% af úttekt þeirra hjá félaginu, og oftast allt að 10%. Allur þessi arður fé- lagsmanna rennur í stcfnsjóð, þar til stofnsjóðseignin nemur 300 krónum, en þar á eftir fer helmingur arðs í stofn- sjóð en helmingur greiðist út. Stofnsjóð- urinn, sem þannig myndast, er notaður sem veltufé félagsins, og gjaldast ákveðnir vextir af stofnsjóðsinnstæðum, en stofnsjóðurinn er útborgunarhæfur, samkvæmt vissum reglum. Á þenna hátt verða félagsmennirnir óafvitandi eigendur álitlegra upphæða, auk þess sem þeir leggja fram sinn skerf til þess að tryggja hagkvæma verzlun á hverjum stað og til þess að auka fratnkvæmdir, til heilla fyrir íbúa hvers héraðs. Með þessari sjóðstofnun, og öðrum, verða kaupfélögin smátt og smátt, fjár- hagslega sjálfstæð, geta staðið í skilum við viðskiptamenn sína, innlenda og er- lenda, og með auknum styrk, verða þau færari um að komast að góðum kjörum, bæta verzlunarástandið og auka fram- kvæmdir á ýmsum sviðum. En félags- mennirnir njóta ávaxtanna. (Framhald). TffikynniiBg um Slðkkvilið Akureyrar 1941. Slðkkviliðsslfóri: Eggert St. Melstað — sími 115 1. varaslökkviliðsstfórl: Gunnar Guðlaugsson — sínti 257 2. varaslökkviliðsslfóri: Snorri Guðmundsson Flokksslfóri i innbænum: Karl Jónssou — sinii 282 Aðrir flokksslfórar: Aðalsteinn Jónatansson, Tryggvi Jónatansson, Friðrik Hjaltalín, Valmundur Quðmundsson og Svanberg Sigurgeirsson. Peir, sem verða elds varir og hafa greiðan aðgang að sínia, tilkynni eldinn slökkviliðsstjóra eða símastöðinni. — Ef sími er ei við hendina, skal brjóta brunaboða. Akureyri, 20. febrúar 1941. Eggert 81. Melstað, Siml 115. Sól yfir sundum. Fáum dögum fyrir síðustu jól sendi tvítugur piltur frá sér sína fyrstu ljóðabók. Maðurinn er Helgi Sæmundsson frá Vest- mannaeyjum. Bókin heitir Sól yf- ir suncLum og geymir æskuljóð höfundarins, kveðin á aldrinum 16—20 ára og þó miklu flest á fyrri helmingi þessa aldursskeiðs. Það væri því mjög að vonum, þó að þetta litla kver bæri mörg einkenni byrjandans, enda er sízt fyrir að synja, að svo sé. Hitt dylst heldur ekki, að hér er ung- ur maður á ferð, sem allmikils má af vænta, ef aldur og efni leyfa fullan þroska. Af því, sem áfátt er um æskuljóð Helga, er einkum að nefna fábreytni í efnisvali. Sum þeirra minna um of á önnur kvæði í bókinni. Það skal heldur ekki undan dregið, að höfundi verður um of tíðleitað á vit sömu orða og orðasambanda. Orsök hins fyrra eru fá ár að baki og ónóg lífsreynsla. Hið síðara ér veikleiki gagnvart hljóm þeirra orða, sem höfundur hefir léð mikið ástríki. Hvort tveggja þetta mun hverfa, er höfundi vex aldur, þroski og gagnrýni á eigin verk. Nokkrar tiandlæonar slú'ktir geta komist að sem nemendur við kvenkápu- saum frá 1. maí n. k. Bernharð Laxdal ktæðskeri. Kostir þessara æskuljóða eru fyrst og fremst fáguð framsetn- ing, létt, leikandi form og mikill lyriskur þýðleikur. Flest eru þau þrungin af bjartsýni, lífstrú og lífsgleði. En þó kveður öðru hvoru við angurvær strengur í hör.pu hins unga sveins, sem dvelur fjarri ástvinum sínum, heilsuveill og snauður af þeim verðmætum, er mölur og ryð fá grandað: Ú, mildi blær, er stýkur viðkvæmt vanga, ó, viltu ekki bera kveðju heim til þeirra, sem ég ann af hug og hjarta? Ó, hvísla kveðjuorð í eyra þeim. Hve fánýtt reynist ekki gull og gáfur, ef gæfan sínu baki snýr að oss. Ó, mildi blær, ég veit þú greiðann gerir og gefur mínum vinum tryggðarkoss. En það er hin óbugandi lífstrú sem á stæltastan streng hörpunn- ar. Á sjúkrahúsi, bíðandi eftir hættulegri og þjáningarfullri læknisaðgerð, kveða átján ára unglingar ógjarna á þessa leið: I dag er sólskin í sveitum, er sigrandi völdin fær. Og drottnandi vættur vorsins á viðkvæma strengi slær. I dag er söngur í sálu og seiðandi þrár í liug — Hraðfara svanir hugans hefja sitt vængja flug. I dag er ég drauinsins sonur. í dag er mér létt um spor. I dag er ég frjáls úr tjötrum og fagna þér, nýja vor. Frjálsbornar vermast og vaxa vonir, sem hjarta mitt ól. — Hraðfara svanir hugans hefja sig — móti sól, En þetta gerir Helgi Sæmunds- son. Og honum er það engin upp- gerð, hversu ótrúlega sem það kann að hljóma. Óeigingirni hans, hugsjónatryggð og djörf lífstrú munu skipa honum í fremstu víg- línu í þeirri alhliða vakningu og sókn, sem verða þarf meðal ís- lenzkrar æsku, þótt hér verði ekki frekar rætt. Ég skal hins vegar engu um það spá, hvort vopn hans í þeirri baráttu verða eldheit og móði þrungin hvatningaljóð. Hitt mætti eins vel vera, að hann nyti þar meir mælsku sinnar og fimi í óbundnu máli. Hvort tveggja er til. En næst síðasta, mesta og fyrir margra hluta sakir bezta kvæðið í þessu litla kveri sýnir glöggt, að Helgi Sæmundsson má fullkomlega verða hlutgengur sem ljóðskáld. Og ég ætla meira að segja, að það megi vel boða æfin- týri, er tvítugur, allslaus ungling- ur, sem margs hefir mátt fara á mis, hleypir svo myndarlega úr hlaði, sem hér hefir raun á orðið. ValcLm. Jóhannsson. Vélbáturinn Baldur frá Bol- ungavík fórst í róðri um síðustu mánaðamót. Fjórir menn voru á bátnum, allir frá sömu fjölskyldu. línustrykuð og rúðustrikuð og Kápublöð, 4 litir alveg sérstaklega góður pappir — nýkominn miklar birgðir. Stílabækur úr framúrskarandi góðum pappír, með 10, 13 og 16 lín- um á siðu, eru nýkomnar, miklar birgðir. Bókaverzlun Porst. Thorlacivs. Barnaskólanum var lokað í gær vegna veikinda- faraldurs. Vantaði 250 börn í skólann. Lokunin gildir til mánu- dags næstkomandi. Anna Halldórsdóttir, frá Miðhúsum í Eyjafirði, andaðist á heimili sínu, Stóru-Völlum á Akureyri, laugardaginn 15. þ. m. Jarðarför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju laugardaginn 22. þ. m. og hefst kl. 1.15 e. m. Aðstandendur. Þökkum innilega a iðsýnda samúð og aðstoð við jarðarför Jóns Markússonar frá Samtúni. Aðstandendnr.

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.