Dagur - 05.03.1947, Blaðsíða 2

ÐAGUR
Miðvikudagur 5. marz 1947
Eg reyndi að telja hann á að flýja. „Ef þú finnst hér á
Menabilly, þá verður Jonathan mágur minn og allt hans
fólkæ tekið höndum.“ Mér tókst að fá hann til þess að
leynast í göngunum. Eg sagði Dick að fylgja föður sínum
og gera það strax, á meðan enn væri tími til undankomu.
„Ef svo á að verða,“ sagði Richard, „þá er augnablikið
upprunnið."
Dick hafði ekki sagt neitt, en nú leit hann á mig, og
augnaráðið var ólíkt því, sem eg hafði átt að venjast. „Eg
skal vísa leiðina," sagði hann og hélt af stað.
Við Gartred sátum og spiliiðum, þegar hermennirnir
riðu í hlað. Við neituðum því, að kóngsmenn væru í leyni.
„Þú verður að koma með okkur til Truro,“ sagði fyrirlið-
inn við Gartred, „og þegar kyrrð er komin á aftur, máttu
fara heim, óáreitt. Eg neyðist til þess að láta rannsaka
húsið hér og menn mínir munu gera það á morgun. A með-
an verða varðmenn hér úti í garðinum og þeir skjóta á
hvern þann, sem reynir að laumast á burt.“
„Eg get farið strax,“ sagði Gartred. „Vertu sæl, Honor,“
bætti hún við, um leið og hún sveipaði slæðunni fyrir and-
litið til þess að leyna sárinu. Eg hef ekki séð hana síðan.
Varðmennirnir höfðu bannað mér að fara út úr húsinu,
en seint þennan dag kom Jonathan Rashleigh í skyndi-
heimsókn, í hermannafylgd. Hann hvíslaði því að mér, að
skip hans, „Frances“, mundi verða undan Pridmoúth í
dögun og mundi svipast um eftir flóttamönnum, sem gæfu
merki. Eftir þetta hvarf hann á burt.
Það var hin ágæta og trúa þjónustustúlka mín, Matty,
sem gat tafið svo um fyrir varðmanninum, að okkur tókst
að koma bréfmiða inn fyrir leynidyrnar, án þeás að nokkur
yrði þess var. A miðanum var lagt fyrir Richard, að fi'nna
okkur við sumarhúsið um miðnætti.
Sú stund rann upp og hlemmurinn í gólfinu opnaðist og
Richard og sonur hans komu í ljós. „Það mátti ekki seinna
vera,“ sagði Richard. „Við hefðum aldréi lifað lengur
þarna niðri, þar er gjörsamlega loftlaust og bráður bani
vís.“ Dick var fölur og hann horfði undarlega á mig. Lík-
lega lá honum eitthvað á hjarta, sem hann vildi segja mér.
Richard greip bréfmiðann og hélt honum að kertaljósinu
og lét hann brenna til ösku. „Sjáðu, Dick,“ sagði hann um
leið og miðinn logaði, „svona er lífið.“
(Framhald í næstu viku).
rtHj^HKtKBKBKBKtKBKíKíKBKK-KBKHKHKBKHKHKHKBKHKBKHKKBK ÍbKbKbK!K!K!K!KbKbK!KK-K!K!K!K<K!K!KbKhKbKKhKbKbKhK,
Verkamannaskór 11IÐUNNAR
innlendir og útlendir
SKOBUÐ
<KHKhKhkbkhKhkbkbKbkbkbkbkKbKbkbkbkbkhkhkhkbkbkbkhkh3
hKhKhKbKbkbkhKhKbKbKbKhKhKhKbKhKbKhKbKbKhKbKbKhKhKhKí
| Akureyrarbær v |
TILKYNNING
Ár 1947, þ ann 21. febrúar, framkvæmdi notarius publi-
cus í Akureyrarkaupstað liinn árlega útdrátt á skuldabréfum
bæjarsjóðs Akureyrar fyrir 6% láni til raforkuveitu frá Lax-
árvirkjun.
Þessi bréf voru dregin út:
Litra A.: Nr. 14 - 18 - 26 - 29 - 99 - 140 - 144.
/ Litra B.: Nr. 34 — 69 — 70 — 85 — 107 — 111 — 124 — 155.
Litra C.: Nr. 7 - 35 - 43 - 48 - 64 - 83 - 87 - 88 - 137
- 163 - 178 - 181 - 184 - 185 - 188 - 258 - 302 - 316 -
317 - 326 - 345 - 358 - 388 - 391 - 401 - 416 - 417 - 449
- 462 — 504 - 516 - 517 - 524 - 526 - 541 - 575 - 585 -
600 - 602 - 674.
Skuldabréf þessi verða gredd á skrifstofu bæjargjaldkera
Akureyrar þann 1. júlí 1947, ásamt hálfum vöxtum fyrir yfir-
standandi ár.
Bæjarstjórinn á Akureyri, 22. febrúar 1947.
j
Þorsteinn Stefánsson
— settur. —
HANZKAR, kvenna og karla
LÚFFUR, kvenna og barna
Fást hjá kaupfélögunum og víðar
Skinnaverksmiðjan Iðunn
Bifreiðarafgeymar
6 volta, hlaðnir,
fyrirliggjandi
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA
VÉLa- og varahlutadeild
KbKbKbKBKBKbKhKbKBKbKbKbKhKHKBKíKbKbKbKbKbKbKbKhKbKh
Y atnsleðurskór
og skíðaskór
á börn og unglinga
SKÓBÚÐ KEA
NIÐURSOÐIÐ:
Rauðrófur
Bl. grænmcti
Grænar baunir
ÞURRKAÐ:
Gulrætur
Hvítkál
Selleri
Púrrur
Laukur
Kaupfélag Eyfirðinga.
Nýlenduvörudeild o& útibú.
Olíuofnar
litlir,
aKB bKbKbKbKbkbKhkbkbkbK!KbKbKbkb3KbKbkhkbKbKBKKbKhKbKhK
Frá Friðriki í Kálfagerði og
Jóni „mikilmenni". ,
(Framhald).
Þess var getið í síðasta kafla, að
óvingaðist með þeim Friðrik í Kálfa-
gerði og Jóni „mikilmenni", út af torf-
risturmi, og að Friðriki var það mjög
hugieikið, að ná hefndum fyrir hrak-
för þá, er hatm þóttist hafa farið á
fuM þeirra Möðruvellinéa. — Var
það þá eitt sinn, ettir messuéjörð á
Möðruvöllum, er rétt var gengíð úr
kirkju, að nokkrir kirkjugestir stóðu
þar og töluðu saman í kirkjuéarðinum.
Kom þá meðhjálpari og læsti kirkj-
unni. Lykill hertnar var ekki mjög
stór, en við hann hékk hvalbeinshnall-
ur allmikillj hnöttóttur að lögun. —
Hatði verið borað gaf f éeánum hann,
og snærí stungið í éeénum það, og
endarnir síðan bundnir í lykilshaldið.
Var þetta éíórt til þess, að ef lykill-
inn týndist, yrði auðveldara að finna
hann,'var þetta oft éi°rt áður fyrr um
lykla. Er meðhjálparí gekk fram hjá
þeim, sem í éarðinum stóðu, og ætl-
aði inn í bæinn til að koma honum í
geymslu, éreip einn mannanna lykil-
*
inn ai honum, og fór að skoða hann,
en þó einkum hvalbeinshnallinn. —
Sagði hann þá í gamni, að líkleéa væri
enginn þar svo munnstór, að komið
gæti 'hann hnallinum í munn sér. —
Reyndi hann sjálfur, en é&t ekki. Tók
svo við hver af öðrum, og reyndi af
öllum mætti, en allt fór á sömu leið.
— í þessum sviíum bar þarna að Jón
„mikilmenni“. Var hann éustmikill að
vanda, og er hann sá hvað merm að-
höfðust, sagði hann með miklum
rembinéi, að ólíkleét þætti sér, að
harm kæmi ekki þessari „smávölu“ í
munn sér. Var honum þá fenéinn
hnallurinn. En hvernié sem hann
reyndi, gaí hann það ekki. Hlóu þá
hinir að honum, og espaðist hann þá
um allan helminé■ Tók hann þá á af
öllu afli, og við það skrapp hnallurinn
í munn honum. Leit harm þá allboré-
inmannleéa i kringum sig °é þóttist
víst hafa mikinn sigur unnið. En sú á-
nægja stóð ekki lengi, því þegar hann
svo ætlaði að taka hann út aftur, gat
hann ,það með engu móti. Hatði harm
stór átök, en þau urðu til einskis, og
sat hnallurinn fastur í munni hans.
Fór nú að fara um Jón, og aðra er þar
voru staddir, því allir sáu að óvæn-
lega horfði hans ráð. Gengu nokkrir
til, og reyndu að hjálpa honum, en
það varð áranéurslaust. Barst Jón illa
af og var hræddur. Fór þá öll mikil-
mennska af honum, og varð hann hinn
aumleéasti. Friðrik éamli í Kálfaéerði
var þarna í mannþyrpinéunni, og er
harm sá hvernié komið var, hló hann
tröllsleéa eins og hans var vandi, og
ruddist framan að Jóni. Sagði harm
að þetta væri „þrælnum“ mátuleét,
og einu éHti, Þó eitthvað af mikil-
mennskuvindinum ryki burtu úr hon-
um. Sagði hann að nú væri eina úr-
ræðið, að sækja naélbít og hamar og
annað tveééia mölva eða klýpa „víg-
tennurnar úr helvitinvf'. Hljóp harm
þegar á stað til bæjar að sækja áhöld-
ir). Framhald.
H. J.
Kaupfélag Eyfirðinga
Járn- og glervörudeild
Barnasleðar
2 stærðir
Kaúpfélag Eyfirðinga
Járn- og glervörudeild.
DAGUR
fæst keyptur á eftirtöldum
stöðum:
Bókaverzl.* Edda
Bókabúð Akureyrar
Verzl. Baldurskaga
Útibúi KEA, Brekkug.
Raftcekjaverzlun m
Gústafs Jónassonar,
Gránufélagsgötu.
/