Dagur - 07.05.1947, Blaðsíða 2

2
r!Sa
DAGUR
Miðvikudagur 7. maí 1947
Það, sem fyrst og fremst ein-
kenndi framferði og málflutning
kommúnista í eldhúsdagsumræð-
unum 28. og 29. f. m., var að
balda því fram, að hvítt væri
svart og 'að svart væri hvítt, að
berja . iiöfðinu við steininn og
neita augljósum staðreyndum.
Orðbragð þeirra var og fyrir neð-
an allar hellur. Þeir stimpluðu ó-
spart andstæðinga sína sem þjófa,
svikara og landráðamenn, sem
vitandi vits og af dsettu ráði væru
að leiða kreppu og ófarnað yfir
aiþýðuna, en hlaða undir og
■magna auðvaldið í landinu, eink-
it;m heildsalastéttina. Brynjólfur,
Áki og Einar Olgeirsson rótuðust
allir um eins og bölvandi naut í
flagi og misbuðu öllu velsæmi.
Svona haga sér ekki aðrir en
þeir, sem vita sig seka og sigraða.
Það var réttmæli, er fjármálaráð-
herra sagði um kommúnista, að
þeir væru í raun og veru ekki
þinghæfir.
Árásir á alþýðuna.
Kommúnistar héldu því fram,
að hinar nýju tekjuöflunarleiðir
stjórnarinnar væru svæsnar og
svívirðilegar árásir á kjör alþýð-
unnar £ landinu eða þá, sem bág-
ast væru staddir, þ. e. daglauna-
xnerih. Að vísu væri hafragraut
og rúgbrauði hlíft við tollaálög-
untim, og ætlaðist stjórnin því
auðsjáanlega til, að alþýðan lifði
aðeins á því hnossgæti. Gegn
þessu illgirnislega ofbeldi stjórn-
arinnar og flokka hennar yrði nú
verkalýðurinn að rísa íundir for-
ustu foringja kommúnista með
allshei'jarverkföllum um Jand
allt.
Þessir málrófsmenn voru ekki
svona viðkvæmir fyrir kjörnrn
verkamanna, þegar þeir sjálfir
lireiðruðu urn sig í flatsænginni
lijá Ólafi Thors. Þá lögleiddu
þeir veltuskattinn alræmda, sem
var hreinn neyzluskattur og lagð-
ist jafnt á hafragraut og rúg
brauð sem aðrar nauðþurftir fá-
tækra verkamanna. Þessar álögur
kommúnista á alþýðuna voru því
óiíkt níðangurslegri en hinar
íxýju tollaálögur núverandi
stjórnar, en sprautur kommún-
ist kröfðust þess, að alþýðan bæri
veltuskattinn með kristilegri þol-
inmæði, af því að hin vernandi
Jiönd verkalýðsins hefði átt þátt
í að leggja hann á. Þá.minntust
þeir ekki einiu orði á, að verka-
menn yrðu að mæta þessum ó-
sanngjörnu árásum á kjör þeirra
rneð verkföllum.
Það er því auðsætt, að assingar
og bægslagangur komnnúnista nú
e> ekki sprottinn af umhyggju
þeirra fyrir kjörum verkamanna,
því að sú umhyggja er ekki ann-
að en hræsni og yfirdrepsskapur.
Bægslagangur þeirra á eingöngu
rót sína að rekja til ofsafenginnar
reiði út af því að liafa orðið ut-
anveftu við stjórnarmyndunina
og sárrar löngunar til að koma
fram pólitískum liefndum. Þess
vegna róa þeir nú undir verkföJl
til að hefta framleiðsluna og
koma öllu í uppnám og öng-
þveiti. En verkamenn verða að
gæta þess, að það ömurJega á-
stand, sem hin fyrirhuguðu verk-
föll myndu skapa, kemur verka-
mönnum sjálfum og fjölskyldum
þeirra fyrst og fremst í koll. Þeir
ættu því að varast að gerast ginn-
ingarfífl kommúnista og láta þá
hafa sig til niðurrifs í því björg-
uiiarstarfi, sem nú er Jiafið eftir
aila óstjórn þeirra Biynjólfs og
Áka.
I íeildsalagróðinn.
Kommúnistar áfeJJast núver-
andi stjórn xnjög fyrir þjónkun
við heildsalastéttina, því að hún
leyfi heildsölunum að stórgræða
óhindrað, og þess vegna kalla
kommúnistar hana lieildsala-
stjórn.
Þessi ásökun kemur úr hörð-
ustu átt. Um það leyti sem
kommúnistar tókju völd í ríkis-
stjórn J944, lýstu þeir yfir því,
að þeir ætluðu að leggja lieild-
salana niður við trog, svo að þeir
íéflettu ekki almenning meira en
Jxúi ðværi. Heildsalarnir brostu
að þessum Jxótunum, þeir þekktu
nági'anna sína, kommúnistafor-
ingjana, og vissu að Jítt var mark
takandi á oiðum þeirra. Reyndin
vaið líka sú, að aldrei hafa heild-
saJarnir grætt eins mikið eins og
meðan þeir voru í skjóli við
stjómai'stefnu ÓJafs Tliors og
kommúnista. Eftir þá reynsLu,
sem heildsalarnir fengu af stjórn
kommúnista, er það á flestra vit-
und, að þeim var það sízt á móti
skapi, að kommúnúsitar íiéldu á-
fram stjórnarstörfum.
Það er því ærið verkefxxi, sem
nýja stjórnin á fyrir liöndum, að
bæta það verzlunarástand, sem
þróaðist í stjórnartíð kommún-
ista. Það er alls ekki við því að
búast, að stjórnin geti á 2—3
mánuðum kippt allri þeirri spill-
ingu og öfugþróun í Jag, sem
cafnaði hér á landi á meira en
tveggja ára skeiði, sem kommún-
istar vösuðust hér í stjórnarstörf-
um.
Viðskiptasamningur við
Rússa.
Kommúnistar staðliæfðu með
miklu offorsi, að á síðasta hausti
hefðum við átt kost á að gera við-
skiptasamning við Rússa um sölu
á mestailri eða allri fiskfram-
leiðslu okkar á yfirstandandi ári,
en við hefðum látið það tækifæri
ganga okkur úr greipum af
tregðu lýðræðisílokkanna við að
skipta við Rússa af stjórnmála-
legum ástæðum, og hefði þetta
valdið sjávarútveginum óbætan-
legu tjóni.
Utanríkisráðherrann, Bjarni
Benediktsson, upplýsti og sann-
aði með skjöium úr stjórnairáð-
inu, að þessar fullyrðingar væru
staðlaust fleipur á sandi byggt.
Gaf þetta fleipur tilefni til, að
utanríkisráðherra rifjaði upp
framkomu Áka Jakobssonar í
þessu máli. Var hún í stórum
dráttjum á þá leið, að á s.l. hausti
átti Áki lauslegt samtal við rúss-
neskan mann, Semenov að nafni,
er hér var staddur til að sjá ,um
útskipun af þegar keyptum fiski,
og liafði ekkert umboð til samn-
ingagerða frá Sovétstjórninni.
Verð það, sem Áki stakk upp á
við Semenov þenna, var miklum
n;un lægia en verð það, sem
stjórriin varð síðar að taka ábyrgð
á, til þess að nokkur fleyta feng-
ist á sjó til fiskveiða. Skömmu
síðar datt Semenov úr sögunni,
var Jxann þá sagður farinn til
I'.nglands og Jxefir ekki spurzt til
hans síðaxi.
Á þessu rabbi Áka Jakobsson-
ax við umboðslausan, rússneskan
útskipunarmann byggja koixxm-
únistar fullyrðingar sínar um hið
gullna tækifæri til samningsgerð-
ar við Sovétstjórnina unx fiski-
kaup. Það var ekki fyrr exx fyrrv.
stjórn með kommúixista innan-
borðs liafði hrökklazt frá völdum
og íxý stjórn tekið við, sem í al-
vöru voru tekxxar upp samninga-
umræður við i'étt rússnesk stjórn-
arvöld. Þegar samninganefndin
kom austur til Moskva, konx
hreiixlega í ljós, að gaspur komm-
únista um sölumöguleika þar
austur frá voru staðlausir stafir.
Samningar standa þar enn yfir
og Iiafa gengið treglega, svo að
ekki sé meira sagt.
Kommúnistar í eldhúsinu létu
svo sem þá furðaði ekki á, þó að
Rússar væiiu tregir í samninga-
gerðinni, því að sumir íslendiixg-
ar væru ekki nógu stjórnmála-
lega auðmjúkir í þeirra garð;
töluðu þeir í því sambandi um
róg og níð um Sovétskipulagið.
Satt er það, að meginþorri ís-
lendinga fellir sig ekki við rúss-
neskt stjórnaifar og hafa látið
það uppi hispurslaust og af fullri
ln'einskiLni, að þeir telji það alls
ekki eiga við á íslandi. Kommún-
istar voru minntir á, að þeir skrif-
uðu iðulega róg og níð um Breta
og Bandaríkjamenn, hefðu t. d.
birt mynd af Bevin í lxundslíki
og skipað Jxonum að éta skít.
Jafnframt voru þeir spurðir,
hvort þeir Iiöguðu sér svona
dónalega í þeinx ákveðna til-
gangi að spilla fyrir viðskipta-
samningum þeim, sem nú standa
yíir í Bretlandi. Því svöruðu
kommúnistar ekki.
Annars er það fremiur ljótur
vitnisburður um Sovétríkin, að
þau hagi sér í viðskiptasamning-
um við þjóðir eftir því, livaða
stjórnmálaskoðanir séu ríkjandi
nxeðal þeirra. Um það mætti
Sovétstjórnin segja: Guð varð-
veiti ,mig fyrir vinum mínum á
íslandi.
Verklegar framkvæmdir.
Kommúnistar staðhæfa, að
stjórnin og flokkar lxennar séu að
leiða liungur og atvinnuleysi yfir
verkalýðinn með því að skera
niður verklegar framkvæmdir
samkvæmt fjárlögum. Fyrir
liggja skjallegar sannanir jum, að
þetta eru bíræfin ósannindi.
Með samanburði fjárlaga fyrir
yfirstandandi ár og fjárlaga síð-
ustu ára kemur í ljós, að framlög
til verklegra framkvæmda eru
stórum hæxri að þessu sinni en
nokkurn tíma fyrr. Þau tvö ár,
sem kommúnistar sátu í stjórn,
voru framlög til verklegra fram-
kvæmda samkv. fjárlögum sem
hér segir: 1945 tæplega 43 milj.
kr. 1946 rúmlega 58 milj. kr. Ár-
ið 1947 eru þessi fiamlög áætLuð
íxálega 74 milj. kr. eða 16 milj.
kr. hæxri en síðastl. ár og 31 nxilj.
kr. hærri en 1945.
Samkv. orðagjálfri komnxún-
ista lilýtur ógurlegt Jiungur að
lxafa ríkt meðal verkamanna
þann tíma, senx þeir tóku þátt í
stjórninni!
En kommúnistar gera sitt til
að standa á móti því að lxægt sé
að vexja svona miklu fé til verk-
legra fi'amkvæmda með því að
berjast eins og grimm ljón gegn
nauðsynlegri tekjuöflun.
Fölsuð vtísitala.
Kommúnistai' í'éðust heiftar-
Jega á nýju stjórnina fyrir að
framfylgja falsaðri vísitölu. Vitn-
uðu þeir til gi'einar um þetta
elni eftir Jón Blöndal, er Ixamx
skrifaði í stjórnartíð þeirra Áka
og Brynjólfs. Það er ekki vitað að
útreikningi eða gruxxdvelli vísi-
tcxlumxar Jxafi verið breytt síðan.
Arás komníLmista um falsaða vísi-
tölu var því raunverulega árás á
þeirra eigin stjórnarstefnu.
Hér hefur aðeins verið bent á
fáeinar' íökfræðilegar rassbögur
kommúnista í eldhúsinu, en samt
verður þetta Játið nægja að sinni,
þó af nógu sé að taka.
En mörgum verður að spyrja:
lyrir hverja er(u foringjar komm-
únista að tala og skrifa?
Þeir vita það, að til er allstór
Jiópur verkamanna, sem þeim
hefur tekizt að ná andlegu stein-
bítstaki á og gera að ánauðugum
þrælum sínum. Þessir andlega ó-
frjálsu menn trúa öllu, sem for-
ystumenn kommúnista spýta í
þá, Iiversu fjarstætt öllu viti sem
það er, eða hafa gert að þessu.
Með fjarstæðuáróðri sínum, ó-
sannindum og blekkingum eru
þjónar Sovétríkjanna að reyna að
tryggja sér fylgi þessa ánauðuga
hóps áfram. Hvernig þeim tekst
það, leiðir reynslan í ljós. Þess
ætti að mega vænta, að augu
sumra verkamanna, sem Ixingað
til hafa flækt sig í veiðineti
kommúnista, opnuðust nú fyrir
því, að þeir eru aðeins vei'kfæri
sér verri manna, sem nota á til
niðurrifs og skemmdarstarfa í
þeirri von, að alda kreppu og
fjárliagslegrar eymdar megni að
lyfta kommúnistum til valda á
nýjan leik, svo að þeir fái betri
aðstöðu en nú til að þjóna rúss-
nesku einræði og áta engilsax-
nesku lýðræðisþjóðimar xógi og
níði. Vilja verkamenn styðja þá
í þeirri iðju?
Steinunn
á Sámsstöðum
ÖRFÁ MINNINGARORÐ.
Þann 15. febrúar sl. andaðist
að lxeimili sínu, Sámsstöðum í
ÖnguLsstaðahreppi, liúsfrú Stein-
unix Sigurðardóttir, f. 8. nóvem-
ber 1868 að Kristnesi í Hrafna-
gilslireppi, og náði hún því rúnx-
lega 78 áia aldri. Banamein
hennar var hjartabilun.
Foreldrar Jiennar voru Jxjónin
Sigurður Jónsson söðlasmiður og
Oddný Friðfinnsdóttir. Sigurður
var kunnur liér um sveitir fyrir
afburða frásagnahæfileika. Hann
kunni ógrynni af söguixi um
menn og atburði og sagði
skemintilega frá.
Þeim, er þessar línur ritar, er
lítt kunnugt um æskuár Stein-
unnár. En þau munu liafa liðið
að hætti annarra sveitabarna á
þqim tímum. Árið 1891 giftist
hún Magnúsi Sveinssyni, ung-
um og geðþekkum manni.
Skömmu síðar reistu þau bú á
Sámsstöðum við freniur lítil efni,
en farnaðist vel, og var þó bújörð
þeirra lítil og engin kostajörð. —■
Bjuggu þau þar síðan um Janga
liríð í farsæl uhjónabandi. Varð
þeim tveggja barna auðið. Jón
Pálmi, sonur þeirra, greindur og
myndarlegur eínispiltur, missti
lxeilsuna um tvítugt og andaðist
innan við þrítugt. Eftir þann
missi munu íoreldrar hans aldrei
hafa borið sitt barr. Sveinbjörg
dóttir þeirra er núverandi Ixús-
freyja á Sámsstöðum, gift Gísla
Guðmundssyni bónda þar.
Magnús, maður Steinunnai',
andaðist 1935. Var Jiann jafnan
vel metinn og vinsæll maður.
Steinunn á Sámsstöðunx var
fönguleg kona og fríð sýnunx,
glaðlynd, góðviljuð og trygglynd.
Hennar er minnzt með Iilýhug.
Nær áttræð, þreytt og ellimóð
sveitakona hefir hlotið þráða
hvíld.
I.
Ford-bifreið,
5 manna, í ágætu lagi, með
nýlegri vél, til sýnis og sölu í
Geislagötu 39.
SVEINN ÓLAFSSON.
2 laghentar stúlkur
óskast nú þegar.
SAUMASTOFA B. LAXDAL
IAtvinna 1
Oss vantar starfsmann til að annast afgreiðslu |
og sölu á samdi og möl og fleiri störf. |
Umsóknir sendist Karli Friðrikssyni, verk- |
stjóra, Strandgötu 45, Akureyri, sími nr. 288, |
fyrir 10. maí n.k. Hann gefur allar nánari |
upplýsingar um starf þetta.
H/F MÖL OG SANDUR I
<HKBKBKHKHKHKHKöKHKHKHá<HKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKBKHKHKHW