Dagur - 30.07.1947, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 30. júlí 1947
3
GÖFUGUM GESTI
r
Avarp Þorsteins M. Jónssonar, forseta
bæjarstjórnar Akureyrar, til Ólafs
Hákonarsonar ríkisarfa Noregs, er
hann heimsótti Akureyri 23. júlí 1947
Yðar konunglega hágöfgi, hr.
Olafur Hákonarson, konungs-
efni Norðmanna, og aðrir norsk-
ir gestir, sem hér eru viðstaddir!
í nafni bæjarstjórnar Akureyr-
ar og annarra íbúa þessa bæjar,
þá bið eg yður hjartanlega vel-
komna hingað. Aldrei fyrr hefir
svo göfugur gestur lagt leiðir sín-
ar hingað frá frændþjóð vorri
Norðmönnum sem nú, er kon-
ungsefni þeirra heimsækir oss.
Heimsókn yðar, herra konungs-
efni, gleður oss, og hún mun
verða til þess að hnýta enn fastar
en áður vináttubörn vor við þjóð
yðar, frændþjóð vora, Norð-
menn.
í dagrenningu hinnar non'ænu
sögu sjáum vér mörg skip sigla út
Noregsfirði í gegnum skerja-
garðinn og halda til vestu.rs.
Mennirnir, sem voru innan þilja
á skipum þessum, voru hraustir
menn og harðgerðir, og beittu
hvössum, arnfleygum sjónum í
vesturátt. í augum þeirra spegl-
aði útþráin sig og löngun til þess
að þekkja stærri heim en þeint
var áður kunnur. Þeir leituðu og
fundu. Þeir komust í kynni við
þjóðir, sem þeir höfðu ekki
þekkt áður og fundu áður ókunn
lönd, þar á meðal land vort, ís-
land.
Með sólu komu landnáms-
mennirnir hingað. Oð beggja
megin liins breiða Atlantshafsáls
hafa síðan búið tvær þjóðir, sem
greinar af sania stofni, Norð-
menn og íslendingar. Bönd ættarj
og vináttu hafa tengt þær saman.
Og í gegnum allar þær aldir, sem
liðið hafa, síðan þjóð vor fæddist,
þá hefir morgunsólin um leið og
hún hefir stigið upp fyrir sjón-
deildarhringinn minnt oss á
landið í austri, semforfeðurvorir
kornu frá í öndverðu. Það varð
þegar í æsku æfintýraland flestra
okkar íslendinga. Þangað rökt-
um vér ættir VQrar. Þar skynjuð-
um vér elztu rætur sögu vorrar.
Allt frá því að hinn fyrsti íslenzki
sagnaritari, Ari Þorgilsson hinn
fróði, hóf söguritun og skrif-
aði ágrip af sögu íslands en
jafnframt æfi Noregskonunga,
hafa íslendingar fylgst með af
áhuga þeim atburðum, er mesta
þýðingu hafa haft í æfi norsku
þjóðarinnar. Því skrifaði Snorri
Heimskringlu, Karl ábóti Sverr-
issögu og Sturla Þórðarson sögu
þeirra feðganna Hákonar gamla
og Magnúsar lagabætis o. fl.
mætti nefna.
Og sennilega munu ekki lang-
ii tímar líða, þar til einhver ís-
lendingur skrifar sögu Hákonar
VII. og Ólafs Hákonarsonar.
í minningu þjóðar vorrar eru
greipt nöfnin Hákon Aðalsteins-
fóstri, Ólafur Tryggvason, Ólaf-
ur Haraklsson, Haraldur Sig-
urðsson. Þessir konungar 02
margir fleiri af konungum- Nor-
egs voru miklir vinir íslendinga.
Við hlið þeirra börðust oft og
féllu, eða héldu velli, ekki svo fá-
ir íslendingar, er saga vor grein-
ir. Enn söknum við með Norð-
mönnufn hins glæsilega konungs
og hraustustu hetju, er fornsögur
vorar segja frá, Ólafs Tryggva-
sonar, er í blóma aldurs hvarf
við Svoldur.
En nútíðarsaga Noregs er oss
íslendingum ekki síður lmgstæð
en hin eldri saga. Og með álíka
hrifningu og vér lásum um af-
reksverk Hákonar Aðalsteins-
fóstra og Ólafs Tryggvasonar í
fornsögum vorum, þá höfum vér
lesið og heyrt sagt frá í útvarpi,
afrekum, þreki, drenglyndi og
karlmennsku lians hátignar Há-
konar hins VII. og sonar hans,
Iians hágöfgi Ólafs konungsefnis,
er þeir sýndu á þrautatímum
sinnar ágætu þjóðar, er innlend-
ir svikarar hjálpuðu erlendu
stórveldi til þess að taka land
þeirra. Og aldrei munu Islend-
ingar hafa fundið eins glöggt,
hvað Norðmenn stóðu nærri
þeim, og þá er innrás Þjóðverja
var gerð í Noreeg.
Og vér fylgdumst með öllum
fregnum frá Noregi og vonuðum
að Noregi bærist sú hjálp, sem
nægði, að þeim tækist að reka
óvinina úr landi. Og þegar sú
istund kom, að Noregur varð aft-
ur frjáls, þá fögnuðum vér ís-
lendingar allir. — Og það er oss
mikið gleðiefni, hvað Noregur
og hin norska þjóð stóð sterk að
stríðinu loknu, og hvað viðreisn-
arstarf þjóðarinnar hefir verið
heillaríkt.
Eitt stórskáld vort, Stephan G.
Stephansson, segir í kvæði sínu
„Ávarp til Norðmanna":
„En friðarstyrkur frjálsra anda
og handa.
Um framtíð ríki á kóngsstól
Norðurlanda.
Á meðan jyjóðsæmd þrífst
og tungur standa“.
En það er einmitt þetta, sem á
vorum tímum, liefir einkennt
konungsstóla Norðurlanda, að á
þeim hafa setið menn með
frjálsa anda, og það er heillaósk
skáldsins til hinna norrænu
landa, að svo megi og verða í
framtíð. En þessi ósk er sameig-
inleg ósk okkar allra íslendinga,
og ef hún rætist, þá þrífst þjóðar-
sæmd Norðurlanda.
Eins og menning Noregs og
saga í fortíð hefir haft áhrif á líf
vort og sögu, svo mun og verða í
framtíð.
DAGUR
FAGNAÐ
Skáldið Stephan G. Stephans-
son, segir ennfremur í kvæðinu,
er eg vitnaði í:
„Við hörpu íslands hnýttur
sérhver strengur.
Fær hljómtitiring, ef skurgga
um Noreg gengur.
Það snertir innar ættartali
í sögum,
sem ómur væri af sjálfra okkar
högum.
ög ættum bæ og börn í
Þrændalögum".
Svo nátengd eru ættarböndin.
- Noregur, land feðra vorra, er í
öndverðu settust hér að, Noreg-
ur, land hinna frægu landkönn-
uða, • Nansens, Amundsens,
Sverdrups o. m. fl. Noregur,
land stórskáldanna, Björnsons,
Ibsens, Vergelands og ótal fleiri;
Noregur, land hinna hraustu sjó-
manna, er sigla um öll höf heims-
ins. Noregur, land friðsamra og
gáfaðra bænda. Noregur, land
Hákonar konungs VII. og Ola^s
1 íkisarfa. Noregur, lrændland
vort. — Þessu landi, konungi Jsess
og þjóð sendum vér íbúar Jressa
litla bæjar, vorar beztu kveðjur
og hugheilustu óskir um farsæld
og frið, heiður og hamingju um
alla framtíð.
Yðar hágöfgi, Ólafur ríkisarfi
Noregs!
Vér þökkum yður fyrir kom-
una hingað. Vér árnum yður
góðrar farar austur yfir hafið,
heim til lands yðar og þjóðar.
Vér árnum yðar ágæta föður,
hans hátign Hákoni VII. til
fiamingju með 75 ára afmælið,
og með Jaau ár, sem ltann á enn
eftir að lifa og óskum að hans
stjórn verði Noregi jafn giftu-
drjúg hér eftir, sem hún hefir
verið frá upphafi hans stjórnar-
tíðar.
Vér árnum yðar hágöfgi, Ólaf-
ur Hákonarson, langra og giftu-
1 íkra æfidaga.
Eg bið alla viðstadda að hrópa
ferfalt húrra fyrir ríkisarfa Nor-
egs, konungi Noregs og Noregi.
Þeir lengi lifi!
t
Skagfirðingafél. á Akureyri
efnir til skemmtiferðar til Skaga-
fjarðar um n. k. helgi, ef næg
Jaátttaka fæst. Væntanleg þátt-
taka tilkynnist Þormóði Sveins-
syni, Mjólkursamlaginu, fyrir
hádegi á föstudag.
Stjórnin.
íbúð til sölu.
Lítil, ódýr íbúð til sölu,- (2 herb.
eldhtis, geymsla og þvottahús) á-
samt tilheyrandi eignarlóð. Upp-
lýsingar á Saumastofu Gefjunar.
Sumarbústaður - Bíll
Sumarbústaður, 2 herbergi,
eldhús og forstofa, til sölu.
Geta fylgt 2 til 3 dagsláttur af
ræktuðu landi. — Skipti á 4
manna bifreið eða „jeep“
kæmi til greina. Upplýsingar
í strna 341 eða 92*

CTILÍF og
ÍÞRÓTTIR
Knatfspyrnumót íslands
í I. flokki fór fram á Akureyri
samkv. áætlun í byrjun Jjessa
mánaðar — Jj. e. 1. júlí. — En
segja má að J)átttakan væri ekki
samkv. áætlun, Jrar sem aðeins
tvö félög kepptu — félögin hér á
Ak„ K. A. og Þór. — Þess var vit-
anlega lengi vænzt, að lið kafmu
að sunnan, a. m. k. frá Rvík —
eitt eða mörg — og svo e. t. v. frá
Hafnarfirði, Akranesi og víðar.
En allt þetta brást.
En eftir á virðist svo, að um
mistök hafi hér verið að ræða, og
að viðkomandi félög hafi ekki
vitað um mótið! En það má
furðulegt heita, þar sem skrá yf-
ii mót sumarsins — og þ. á. m.
þetta — var í vor birt bæði í
,,sunnan“- og „norðan“blöðum.
Þá var og, skömmu fyrir mótið,
gerði hættuleg upphlaup, á góða
skotmenn, en sumum leikmönn-
um hættir til ágengni við mót-
herja, óhæfilega. Þórs-liðið virt-
ist atkvæðaminna til hvors
tveggja þessa, tilraunir þess til
að skjóta á mark voru oft mjög
vafasamar. Dómari var Har. Sig-
urðsson.
í II. fl. kvenna sigraði Þór með
7 : 4 mörkum. Leikurinn þótti
allharður, en þó ekki ljótur.'
Sverrir Magnússon dæmdi
kvennaleikina. — Frá K. A.
fékkst því miður ekkert lið í I.
fl. — Þór sá um þetta mót.
*
Sau ðárkróksf ör.
Handknattleiksstúlkur úr Þór,
I. og II. fl„ fóru sl. laugardag —
með fylgdarmönnum auðvitað —
Lið Þórs er sigraði i íslandsmótin i I. fl. með 3 :1 marki.
um ])að gctið í Akureyrarblöð-
um, og svo til áréttingar, og að
sjálfsögðu, auglýst í útvarpi! —
Trúlegt mætti nú Jiykja, að
Knattspyrnusamband Islands,
sem stofnað var í Rvík í vor, gæti
fylgst með þessu og tilkynnt í
deildir sínar um mótið, hvað sem
líður knattspyrnuráðum, knatt-
spyrnufélögum og knattspyrnu-
köppum þeirra. En svona fór.
Nú hafði þess — Jregar í vetur
— verið óskað, ,,að sunnan", að
mót þetta yrði á Akureyri.
Sumir halda að ,,ráð“, „sér-
ráð“, „bandalög" og ,,sambönd“
séu orðin óþarflega mörg og hafi
Jrað til að þvæla málin og tefja
s erklegu framkvæmdirnar hvort
fyrir öðru, þótt Jreim e. t. v. (?)
takist að útfylla skýrshteyðublöð-
in!!
*
til Sauðárk'róks og kepptu þar
við stúlkur úr U. M. F. Tinda-
stól. — Vegna misskilnings höfðu
Sauðkræklingar verið boðaðir út
á völl kl. 6, auglýst að þá skyldi
keppa. En Þór var þá að sötra
Varmahlíðarkaffið og hafði aldr-
ei búizt við leik fyrr en kl. 8. En
þrátt fyrir ómakið áður, mættu
þorpsbúar margir og áhugasam-
ir, er leikur hófst rétt eftir kl. 8.
Fyrst lék III. fl. Skagfirzku stúlk-
urnar virtust stærri en þær ey-
firziku og létu heldur ekki bíða
lengi eftir fyrsta markinú. En
okkur komumönnum til stórrar
hugarhægðar kvittaði Gunna
litla áður en langt leið. Leikur-
inn var fjörugur og skemmtileg-
ur, liðin ámóta sterk, þótt að-
ferðir væru nokkuð ólíkar. Úr-
slitin urðu Jrau að Þór sigraði
með 3 : 1 marki.
Akureyrannót í handknattleik
var á velli K. A. föstud. 16. }).
m. Veður var gott og allmargir
áhorfendur. En fjarverandi var
allmargt þeirra, er ætlað var að
leika á Jressu móti, en því varð
ekki frestað lengur.
I III. fl. kvenna sigraði Þór
með 4 : 3 mörkurn. Telpurnar
leika allvel og lofa góðu, ef þær
„halda strikinu". K. A.-telpurn-
ar eru í framför.
í I. fl. karla sigraði K. A. með
13 : 12 mörkum. Báðum liðun-
um mistókst nokkuð — en sýndu
oft góðán leik. - K. A.-liðið
í lyrsta flokki á Tindastóll
dugmikið lið, en aðalmarkmann-
inn hafði misst í sumarfrí á
Sigluf jörð. Annars er ekki að vita
hvernig farið hefði. Nú fór svo
að Þór sigraði með 6 : 2 mörkum.
Fékk þó Gíslína mörg hættuleg,
skagfirzk skot — en hún varðist
prýðilega — „eins og 200 manns“
sagði einhver ólyginn!
En gleypi ekki síldin mark-
manninn þeirra á Króknum og
æfi þær sig vel næstu vikurnar —
ekki sízt með nokkru lengri sant-
leik og meira út til kantanna —
geri eg bæði — mín og félaga
(Framhald á 6. síðu).