Dagur - 21.01.1950, Síða 6

6
D AGUR
Laugaradginn 21. janúar 1950
LÁTiy HJARTÁÐ RÁDA!
Saga eítir Sarah-EIizabeth Rodger
5. DAGUR.
(Framhald).
Hún skírði þá strax í huga sín-
um „Bjartur" og „Skuggi“, því
að annar þeirra var klæddur í
ljósan „smoking“, en hinn í dökk-
an. Annars voru þeir líkir, báðir
eins klipptir og báðir sólbrunnir.
„Sæli nú, Bill,“ sagði hún létti-
lega ,um leið og hún settist milli
þeirra og las á borðkortinu, hvað
hann raunverulega hét. „Og sæli
nú, Slim,“ bætti hún við, er hún
leit á borðkort hins sessunautar
síns.
„Hvernig í dauðanum gaztu
vitað, að eg er kallaður „Slim“?“
spurði hann.
„Eg hefi.-séð sitt af hverju um
dagana, hermaður," sagði hún
hlæjandi.
„Nei, veiztú nú hvað, þú ert
Rauðakrossdama! Það má alltaf
þekkja þær úr. Bill! Þetta er
kleinu-prinsessa ein úr okkar
hópi.“
Enda þótt Alison hefði aldrei
fyrr séð þessa drengi, leið henni
vel í návist þeirra. Það gat vel
verið, að þeir væru komnir af
heldra fólkiinu hér á Long Island,
en í hennar augum voru þeir
bara óbreyttir hermenn, eins og
þeir, sem stundum komu til
Rauðakrossstöðvanna í von um
kleinu og kaffibolla. Þeir minntu
hana á allt, sem gerzt hafði hand-
an við hafið á stríðsárunum.
Eftir þetta varð kvöldið henni
til ánægju. Hún var róleg og í
góðu skapi. Ef hún hefði ekki vit-
að það, sem Rush s&gði henni í
bílnum, og fundið til stings í
hjartanu þess vegna, mundi hún
hafa skemmt sér konunglega. Það
skipti engu máli nú, hvort hún
var nokkrum árum eldri en flest-
ir gestirnir. Þær gátu ekki keppt
við hana neinar þama inni, enda
þótt þær væru e. t. v. ekki nema
átján ára — hér var nóg um fyrr-
verandi herdrengi og það gaf
henni öryggi. Hún var sjálf ein
úr þeim hópi, og drengirnir
þekktu sína félaga. Hér var hún
örugg, og jafnvel Rushmore Cary
majór, sem átti að heita herra
hennar í þessu samkvæmi, mundi
ekki þurfa að skipta sér mikið af
henni. Bill og Slim mundu sjá
um hana.
Henni fannst þetta skemmtilegt
á sinn hátt, og henni varð hugsað
til vina sinna úr hernum, sérstak-
lega til Terry, bílstjórans, sem ók
Rauðakrossbílnum hennar fyrir
austan haf.
Hún hvíslaði að Slim: „Gaman
væri, ef bílstjórinn minn úr hern-
um væri kominn hingað. Hvemig
skyldi honum lítast á sig hér inn-
an um heldra fólkið á Long Is-
land?“
Og það stóð ekki á svarinu hjá
Slim: „Eg vildi að margir góðir
náungar, sem eg kynntist þar,
Væru komnir hingað í kvöld.“
Það rann upp fyrir henni, að
Slim var einmitt. piltur á borð
við Terry, bílstjórann hennar.
Hann mundi aldrei gleyma því,
sem liðið var, hversu hátt sem
dansmúsíkkin glymdi.
Hún leit yfir veizlusalinn. Dag-
stofa, borðstofa og hin stóra ver-
önd í húsa Fearing-hjónanna
voru þéttsett smáborðum, og við
hvert borð sátu fjórir til sex gest-
ir. Þetta var stór og flott veizla,
hugsaði Alison, og þar að auki
átti að halda aðra stórveizlu fyrir
Bunny Fearing um jólaleytið, í
frægasta gildaskála borgarinnar.
„Hver er Bunny?“ spurði hún
Slim.
„Litla stúlkan við borðið
þarna,“ svaraði hann. „Þessi,
sem reynir að brosa út í annað
munnvikið eins og Mona Lísa.“
Bunny Fearing var engin feg-
urðarstjarna, en Alison varð að
viðurkenna, að hún væri ekki
iðjulaus. Hún reyndi það sem hún
gat, og piltarnir í kringum hana
voru ekkert nema athyglin og
kufteisin.
„Hún er ekkert nema prúð-
mennskan hér,“ sagði Slim, „af
því að pabbi og mamma sjá lil
hennar, en þú ættir að sjá hana
þegar hún er ein úti að skemmta
sér. Þá gengur mikið á. Ollum
þykir raunar gaman að Bunny.
Hún er fírug stelpa.“
„Jenny frænka mín er líka vel
látin í ykkar hópi, er það ekki?“
„Jú, jú, og Jenny veit hvað hún
vill og hvert hún er að fara. Við
reynum auðvitað állir, en mér
finnst hún hafa okkur suma í
kring um sig eins og hlíf, án þess
þó að meina nokkuð með því.
Stundum gremst manni þetta.“
„Jæja, Slim“, sagði Alison og
ákvað að breyta um umræðuefni.
„Hvernig er með þennan dans-
leik á Piping Rock? Er það heldra
fólks samkvæmi líka?“
„Já, ég held nú það. Celia De-
bevoise heldur þá veizlu. Hún er
ljóshærða stúlkan, sem situr
þarna við borðið", sagði Slim og
benti henni, hvert hún ætti að
líta.
Ekkert tækifæri var þarna til
þess að tala um alvarlega hluti,
en Alison var mjög forvitin að
vita, hvort drengirnir væru í raun
og sannleika hamingjusamir og
ánægðir með þetta líf. Henni
fannst ólíklegt að svo væri, eftir
allt, sem þeir höfðu séð og reynt
á undanförnum árum.
„Hvað gerið þið tveir?“ spurði
hún.
„Bill fer aftur í skóla í næstu
viku. Hann er einn af þessum
stúdentum, sem yngri mennirnir
kalla „afa“ vegna þess að hann
varð að hætta námi meðan stríð-
ið stóð yfir og tekur nú til þar,
sem frá var horfið. En ég get ekki
fengið mig til þess að setjast á
skólabekk á ný. Skólinn var mér
ÍÞRÓTTA
v 1
íþrótta-landsmót 1950.
Stjói’if. íþróttasambans íslands
hefur ókveðið þessi landsmót
fyrri hluta ársins 1950:
Handknattleiksmeistaramót fs-
lands (inni) fyrir meistaraflbkk
karla frá 19. janúar til 15. marz
1950.
Handknattleiksmeistaramót fs-
lands (inni) fyrir meistaraflokk
og 2. flokk kvenna, 1., 2. og 3. fl.
karla, frá 16. marz til 30, marz
1950.
Handknattleiksráð Reykjavíkur
hefur verið falið að sjá um þessi
handknattleiksmót.
Skautamót fslands þann 5. fe-
brúar 1950. Skautafélagi Reykja-
víkur falíð að sjá um mótið.
Meistarakeppni fslands í
flokkaglímu þann 10. marz 1950.
Hæfnisglúna þann 14. apríl
1950.
fslandsglíman þann 26. maí
1950. Glímumótin fara fram í
Reykjavík. Glímuráði Reykja-
víkur falið að sjá um glímumótið.
Hnefaleikamót íslands þann 4.
apríl 1950. Hnefaleikaráði Rvíkur
falið að sjá um mótið.
Badmintonmót fslands fyrir
karla og konur, einliða- og tví-
liðaleikur, hefjist 5. apríl 1950. —
Umf. Snæfelli í Stykkishólmi fal-
ið að sjá um mótið, og þar fara
úrslit fram. Auglýst verður nán-
ar síðar um annað fyrirkomulag
mótsins. |
Skíðamót fslands 6. til 10. apríl
1950. Skíðaráð Siglufjarðar sér
um mótið.
Sundmeistaramót fslands 30.
og 31. marz og 3. apríl 1950.
Sundknattleiksmót fslands frá
10. til 19. maí 1950. — Sundráði
Reykjavíkur falið að sjá um
mótin.
Skíðaráð Akuréyrar
tilkynnir, að tilhögun Stórhríð-
armóts 1950 sé ákveðin sem hér
segir:
Sunnud. 22. jan.: Stökk karla
20—32 ára, A—B-fl. — Stökk
karla 17—19 ára. — Yngri dreng-
ir fá og að stökkva í brautinni ut-
an keppni. Keppni e. t. v. fyrir þá
síðar.
Sunnud. 5. febr.: Svig karla,
A-, B-, C-fl., og ef tiltækilegt
verður, brun karla í sömu fl.
sama dag. — En í snjóleysi verð-
ur náttúrlega hvorki stokkið sé
brunað!
nægilega erfiður þegar ég var
yngri. Eg get ekki sezt á bekk
með unglingum, sem ekki er farið
að vaxa- skegg. Maður er orðinn
22 ára! Og ég hef starf inni í borg.
Eg er að læra skrifstofustörf, allt
frá sendisveini og upp úr — í fyr-
irtæki föður míns.“
(Framhald).
Ritstjóri: JÓNAS JÓNSSON.
Álfadansinn.
Ef veður leyfi gefst Akureyr-
ingum tækifæri til að sjá fjöl-
breyttan álfadans út á Þórsvelli
kl. 8 annað kvöld — sunnudag. —
Komið og sjáið, — en farið með
gætni að eldi og álfum!
Falleg ínynd.
Kvikmyndin, „Ungdomens
Land“, var sýnd hér í Nýja-Bíó
sl. miðvikudag og einu sinni áður.
Þetta er einstök mynd í sinni röð,
frá íþróttahátíð í Rússlandi 1946.
íþróttasýningarnar eru sniðnar
eftir þjóðháttum, lífi og umhverfi
á mjög listrænan hátt. Myndin er
í eðlilegum litum, einkar fögr-
um ,sem ásamt ágæti í íþróttum
og fimi, samræmt af mikilli
smekkvísi, gefa þarna alveg ein-
stæðar listasýningar,
Þessa mynd væri gaman að sjá
oftar. Hún var sýnd hér á vegum
Sósíalistaflokksins.
Hvort sem menn annars eru
sammála eða ekki um þetta um-
deilda land og hætti þar, ættu
allir að geta glaðst og hljóta að
undrast við að sjá þessa mynd.
Áramótahlaupið.
í Sao Paulo, Brasilíu, fór fram
skemmtilegt hlaup, 7,3 km, á
gamlaárskvöld sl. Keppendur
voru víðs vegar að úr heiminum
og um 2 þúsund talsins. Áhorf-
endur um 200 þús. Finninn Viljo
Heino, vann glæsilegan sigur,
þrátt fyrir kæfandi hita þarna
um miðnættið! Heino byrjaði
varlega — var 10. í röðinni 1. km.
Eftir 5 km. tók R. Corno, Argen-
tínu, forustuna, en Heino og C.
Stone, hættulegasti keppinautur
hans, fylgdu vel eftir. Hélzt svo
að mestu forustan þar til aðeins
500 m. voru í mark. Brauzt
Heino þá fram úr, en Stone var
enn með og gerði jafnvel ítrekað-
ar tilraunir að komast fram úr.
En endasprettur Heinos var
ágætur og varð hann nokkrum
m. á undan Stone í mark. Sigur-
vegarinn norræni var hylltur
sem þjóðhöfðingi.
Frjálsar íþróttir.
Vegna þeirra, sem áhuga hafa
fyrir metum, skal birta hér lítið
eitt meira um beztu afrek 1949.
Af neðanskráðu má sjá að þar
skara Bandaríkjamenn langt
fram úr.
100 m. Stanfield, Bandar., 10.3
200 m. Patton, Bandar., 20.2
400 m. McKenley, Jamaica, 46.2
800 m. Whitfield, Bandar., 1.49.8
ÞÁTTUR
1500 m. Slijkhus, Holland, 3.43.8
5000 m. Zatopek, Tékk., 14.10.8
10000 m. Zatopek, Tékk., 29.21.2
3000 m. hindrunarhlaup, Söder-
berg, Svíþjóð, 9.04.4
110 m. grindahl., Dixon, Bandar.,
13.8
400 m. grindahl., Moore, Bandar.,
51.1
Langst., Borgan, Bandar., 7.74 m.
Hástökk, Walters, Bandr., 2.04 m.
Þríst., da Silva, Brasilía, 15.51 m.
Stangarstökk, Richards, Bandar.,
4.50 m.
Spjót.: Berglund, Svíþj., 73.55 m.
Kringlu., Gordien, Bandar.,
56.97 m.
Kúla., Fuchs, Bandar., 17.79 m.
Sleggja., Nemeth, Ungverjaland,
59.57 m.
Tugþraut, Mathias, Bandar.,
7556 stig.
4x100 m., Bandar., 40.5 sek.
4x400 m., Bandar., 3.08.1 mín.
Bögglasmjör,
óskammtað,
fæst í
Kjötbúð KEA
Það nýjasta er:
Hraðfryst síld
Kjötbúð KEA
Reykta síldin
komin aftur.
Kjötbúð KEA.
íbúð
Tilboð óskast í litla íbúð á
góðum stað í bænum, fyrir
30. janúar n. k.
Réttur áskilinn til að taka
hvaða tilboði, sem er, eða
bafna öllum.
Afgr. vísar á.
Hestur,
þriggja vetra, rauður að lit,
með hvíta stjörnu í enni,
mark: sýlt, gagnf jaðrað hægra,
fjöður framan vinstra, tapað-
ist úr hestahaga, Akureyri,
á s. 1. hausti.
Hreppstjórar í nálægum
hreppum góðfúslega beðnir
að gera aðvart á afgr. Dags,
ef þeim er tilkynnt um óskila-
hest þennan.