Dagur - 01.11.1950, Blaðsíða 6

6
D A G U R
Miðvikudaginn 1. nóvember 1950
Viðburðarríkur dagur
Saga eftir Helen Howe.

14. DAGUR.
(Framhald).
Þegar hún kom aftur og þau
gengu ■ samsíða, spurði Freddy:
„Hver er hún, stúlkan, sem þú
býrð með? Er hún eins alvarleg
og þú? Ef svo er, hlýtur að vera
dauf vistin hjá ykkur.“
„Þetta er allt misskilningur hiá
þér. Við erum ekki þungbúnar
og alvarlegar. Hún er auk heldur
kát og glaðlynd. Þú mundir e£-
laust kalla hana hlæjandi All-
egra.“
„Það er nefnilega það. Fg slcal
segja þér í alvöru, að mér finnst
þú alls ekki vera alvarleg eða
þunglyndisleg, heldur glaðlynd
og elskuleg."
Áður óþekkt sælutilfinning
greip hana og hún leit til hans og
brosti glaðlega og áhyggjulaust.
Hann hélt áfram að spjalla, talaði
um knattleiki og um ýmislegt
fólk, sem hann hafði kynnst á
lífsleiðinni. Þegar þau höfðu
matast á veitingastofunni, glóðu
augu hennar af ánægju og kann-
ske líka af því að þau höfðu
rennt matnum niður með ofur-
litlu af víni, og hún fann að hún
var heit í kinnum.
„Augun í þér lýsa eins og perl-
ur,“ sagði hann, og hélt svo
áfram: „Kanntu eins vel við þig
þér og í Illinois?“
„Miklu betur,“ svaraði hún.
„Það var rétt,“ sagði hann. Og
hann hélt áfram að spjalla og það
var hann, sem sagði langflest
orðin þetta kveld. En tíminn leið
undarlega fljótt, og klukkan
hafði slegið 10, þegar þau loksins
stóðu upp frá borðinu. Þegar út
kom, hóaði hann í leigubíl.
Þegar þau sátu hlið við hlið í
bílnum, var eins og einhverjar
aðrar hugsanir sæktu á hann.
Hann var þögull, og engu líkara
en að honum þætti ekki meira en
svo þægilegt að sitja við hlið
hennar í bíl. Faith var að hugsa
um, hvort hann hefði gleymt því,
að hann sat við hlið hennar, þeg-
ar hann rétti út hendina og greip
hönd hennar í sína. Hvorugt
sagði orð, unz þau komu að úti-
dyrum Faith. „Þú ert falleg lítil
stúlka,“ sagði hann, „það er gott
að þú fáir að vita það.“
Eftir þetta leið varla sá dagur,
að Faith og Freddy hittust ekki
að kvöldi, eftir vinnutíma. Faith
var ákaflega hamingjusöm. Engin
stund með Freddy var lík ann-
arri.
Freddy kvaddi hana alltaf við
útidyrnar og bauð henni góða
nótt. Hann beygði sig gjarnan
niður yfir hana, er þau stóðu tvö
í myrkrinu, og kyssti hana.
„Góða nótt, ástin mín,“ var hann
vanur að segja. Og hvert skref,
sem Faith gekk upp stigann þessi
kvöld, virtist henni léttara og
auðveldara en það næsta á und-
an, því að þessi töfraorð hljóm-
uðu enn í eyrum hennar.
Inni beið Klara jafnan. Eftir
það lágu þær tvær í rúmum sín-
um í myrkrinu og töluðu langt
fram á nótt. Það hafði ekki kost-
að Klöru mikið erfiði að komast
að raun um hverjar tilfinningar
Faith bar nú í brjósti til hins
unga manns.
„Þú ert yfir þig ástfangin af
honum, elskan?“ spurði hún aft-
ur og aftur.
Og Faith svaraði ævinlega
eitthvað á þessa leið: „Já, en
Klara, eg get alls ekki vitað með
vissu, hvort hann elskar mig.“
„Vertu ekki með þessi látalæti!
Hvert mannsbarn sér, að hann
sér ekki sólina fyrir þér, annars
mundi hann ekki vilja eyða
hverri frístund með þér.“
Hvernig gat hún útskýrt fyrir
svo góðri og einfaldri sál, sem
Klara var, að hjarta Freddys
var fullt af leyndardómum og
andstæðum? Sjálf gat hún
naumast sagt, að hún skildi hann
eða gerði sér fulla grein fyrir
eðli hans. enda þótt hún elskaði
hann, og væri nærri hjarta hans
alla daga, gat hún ekki sagt með
sanni, að hann hefði nokkru
sinni gefið ótvírætt svar við
spurningunni mestu. Hún var
öldungis óviss um að sér mundi
nokkru sinni auðnast að skilja
hann til hlýtar. Hann lét t. d. æv-
inlega sem eitt hið skelfilegasta,
sem gæti hitt nokkurn mann á
lífsleiðinni, væri það, sem al-
mennt væri kallað heimilisham-
ingja. Hann nefndi til dæmis, er
konan hringdi í manninn á skrif-
stofuna og segði: „Gleymdu nú
ekki að koma heim á réttum
tíma. Við höfum gesti í mat.“
Hroðalegt, var hann vanur að
segja.
Dag einn, seint um veturinn, ók
hann með hana til Goodridge í
Massachusetts. Hann lánaði lyk-
ilinn að húsi fjölskyldunnar hjá
dyraverðinum, og sýndi henni
allt stórhýsið, en enginn bjó þá í
því. Eftir það tók hann hana með
sér á gönguferð í gegnum skóg-
ana á landareigninni. Þau stóðu
hlið við hlið á tjarnarbakka, um-
vafin birkihríslum. Þau sögðu
ekki orð nokkur andartök, en þau
fundu bæði þræðina, sem lágu í
milli þeirra. Þá sneri Freddy sér
að henni og sagði: „Þú ert eins
og þessi tjörn. Yfirborðið er tært
og hreint eins og kristall, og ísinn
er að bráðna í sólskininu. En
undir honum er mikið djúp.
Tært og fagurt.“
Hann tók utan um hana og
kyssti hana. En hann sleppti
henni aftur eftir andartak, og
sagði: „Komdu, við skulum sjá
beinagrindur fjölskyldunnar." —
(Framhald).
Aladdinnet
Kveikir
Glös
Smergellijól
Slökkvitæki
Jdrn- og glcrvörudeild.
Júgursmy rsl
nýkomin.
Nýlenduvörudeild
og útibú.
Blautasápa
kemur nœstu daga.
Nýlenduvörudeild
og útibú.
Flóru-Iíonfekt
i pokum og kössum
Flóru-Sulta
Jarðarberja- og
Hindberja-Sulta
Nýlenduvörudeild
og útibú.
GEFJUNAR
Ullardúkar
Ullarteppi
Kambgarnsband
Lopi,
margar tegundir
Fást í öllum kaupfélögum
landsins og víðar —
Gefjunar-vörur liafa löng-
um hlotið viðurkenningu
allra landsmanna fyrir
smekklegt útlit, gæði og
lágt verð. —
Ullarverksmiðjan
GEFJUN
AKUREYRI

Stúlka,
vön verzlunarstörfum, ósk-
ar eftir atvinnu.
Afgr. vísar á.‘
Norðlenzku ostarnir eru þjóðfrægir
45% og 30% mjólkurostar - fást um
land allt
Mjólkursamlag KEA
•IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
IIIMIIIIIIIIIIIIM|I||M> ,
| Auglýsing frá heilbrigðisnefnd (
E 4 E
i Að marggefnu tilefni er atliygli húseigeíída á Akur- \
| eyri vakin á því, að skylt er að hafa nægilega mörg lokuð i
É sorpílát við hvert íbúðarhús, og af þeirri gerð, er lieil- }
Í brigðisfulltrúi samþykkir. Eru þeir, sem enn hafa ekki i
| fullnægt þessari skyldu, áminntir um að gera það án }
| tafar. i
Lögreglustjórinn á Akureyri, 18. okt. 1950. i
^''amilMIIMIIIIMIIIIIIIMItllllllllMlllllllllllllllltllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIMtllltlMIMIMIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIMMIliÍ
Nr. 45/1950.
TILKYNNING
Ákveðið liefur verið nýtt hámarksverð á smjörlíki
sem hér segir:
Niðurgreitt Óniðurgreitt
Heildsöluv. án sölusk. kr. 4.76 pr. kg. kr. 10.58 pr. kg.
Heildsöluv. með sölusk. kr. 5.08 pr. kg. kr. 10.90 pr. kg,
Smásöluv. án sölusk. kr. 5.64 pr. kg. ]>r. 11.47 pr. kg.
Smásöluv. með sölusk. ,kr. 5.75 pr. kg. kr. 11.70 pr. kg.
Reykjavík, 20. okt. 1950.
Fjárhagsráð.
Akureyrarbær.
LÖGTÖK
s
Samkvæmt kröfu bæjargjaldkerans á Akureyri og á
hans ábyrgð, og að undangengnum úrskurði, vcrða
eftirtalin gjöld til Akureyrarbæjar fyrir yfirstandandi
ár, sem fallin eru í gjalddaga, tekin lögtaki að liðnum
átta dögum frá birtingu þessarar auglýsingar:
1. Utsvör, sem fallin eru í gjalddaga skv. lögum nr.
66 frá 1945.
2. Fasteignagjöld.
3. Öll ólokin gjöld til Hafnarsjóðs Akureyrar.
Bæjarfógetinn á Akureyri, 26. okt. 1950.
Friðj ón Skarphéðinssori.