Dagur - 06.08.1953, Side 2

2
DAGUR
Fimmtudaginn 6. ágúst 1953
ÍÞRÓTTIR
ÚRSLIT A MEISTARAMÓTI
AKUREYRAR
IMeistai’amót Ak. í frjálsíþrótt-
um fór fram dagana 25.—28.
júlí. Helstu úrslit voru þessi:
100 m. hlaup.
Leifur Tómasson KA. 11.4 sek.
Skjöldur Jónsson KA. 11.9 sek.
Hjalti Þorsteinsson KA. 12.7 sek.
200 m. hlaup.
Leifur Tómasson KA. 23.5 sek.
Haukur Jakobsson KA. 25.2 sek.
Skjöldur Jónsson KA. 25.4 sek.
400 m. hlaup.
Leifur Tómasson KA. 52.4 sek.
Haukur Jakobsson KA. 55.7 sek.
Skjöldur Jónsson KA. 58.4 sek.
800 m. hlaup.
Haukur Jakobss. KA. 2.15.0 mín.
Kristinn Bergss. Þór 2.15.3 mín.
1500 m. hlaup.
Einar Gunnlaugss. Þór 4.18.4 mín
Kristinn Bergss. Þór 4.28.5 mín.
Langstökk.
Leifur Tómasson KA. 6.15 m.
Haukur Jakobsson KA. 5.60 m.
Skjöldur Jónsson KA. 5.45 m.
Þrístökk.
Páll Stefánsson Þór 12.15 m.
;Haukur Jakobsson KA. 11.99 m'.
Helgi Valdemarss. KA. 11.96 m.
Hástökk.
Leifur Tómasson KA. 1.61 m.
Helgi Valdemarsson KA. 1.56 m.
Valgarður Sigurðss. Þór 1.56 m.
Staagarstöklc.
Þór 3.35 m.
Valg. Sigurðsson
Ak. met.
Páll Stefánsson Þór
3.05 m.
Kúluvarp.
óskar Eiríksson KA. 11.55 m.
Jóh. Gísli Sölvason KA. 11.19 m.
Kringlukast.
Óskar Eiríksson KA. 35.53 m.
Jóh. Gísli Sölvason KA. 33.99 m.
Haukur Jakobsson KA. 30.60 m.
Spjótkast.
Haukur Jakobsson KA. 46.90 m.
Páll Stefánsson Þór 43.63. m.
Skjöldur Jónsson KA. 42.53 m.
4X100 m. boðhlaup.
Sveit KA..............47.8 sek.
3veit Þórs ...........49.0 sek.
Fimmtarþraut.
(Finnska stigataflan notuð)
Haukur Jakobsson KA. 2595 stig
(5.84, 50.42, 25.6, 31.50, 4.46.4)
Leifur Tómasson KA. 2459 stig
(6.29, 34.75, 23.9, 29.68, 5.00.0)
Páll Stefánsson Þór 2194 stig
(5.34, 44.77, 25.8, 27.98, 5.00.8)
Knattspyrnufélag Akureyrar
rann mótið með 102 stigum,
íþróttafélagið Þór fékk 36 stig.
Ilátíð í Leyningshólum.
Þaon 26. júlí hélt Bindindisfél.
Dalbúinn í Saurbæjarhreppi hátíð-
'egan Leyningshóladaginn á liátíða-
;va?ði sínu í Leyningshólum,
Hófst samkoman kl. 2.30 með
ræðu Arnar Friðrikssonar cand.
theol., en síðan fór fram starfs-
hlaup og ýmsar aðrar Iþróttir. Uin
kl. 5 e. h. hófst dans A palli, og þar
var kosin skógardísin, er að þessu
sinni varð ungfrú Arnheiður Jóns-
dóttir. Hátalara var komið fyrir á
svæðinu, og var útvarpað músík
meðan á skemmtuninni stóð.
Veður var hið bezta á meðan á
útiskemmtuninni stóð, og er á
kvöldið leið, fóru menn að nálgast
Dalakofann, en þar hófst dansleik-
ur kl. 8, og skemmti fólk sér við
dans fram yfir miðnætti. Veitingar
voru seldar allar daginn. Fjölmenni
var, og skemmti fólk sér hið bezta.
Átta keppendur tóku þátt í starfs-
hlaupinu og luku þeir allir keppn-
inni. Úrslitin urðu þessi:
mín.
]. Sigm. Benediktsson, Saurb. 3.22
2. Stefán Aðalsteinss., Hrafn. 3.34
3. Stefán Skagfjiirð, Saurb. 3.42
4. Haraklur Skjóldal, Hrafn. 3.53
Héraðsmót U. M. S. E.
Héraðsmót U. M. S. E. í knatt-
spyrnu hófst þann 28. júní. Fjögur
knattsp.yrnulið taka þátt í keppn-
inni og eru leiknar tvær umferðir
þannig, að jafnmargir leikir fara
fram á heimavelli og að heiman.
Þetta er í fyrsta skipti hér á landi
að knattspyrnumót fer fram með
slíku sniði. Leiknir hafa verið tveir
leikir af fyrri umferð og fóru svo,
að Umf. Reynir á Árskógsströnd
sigraði Umf. Framtíðina í Hrafna-
gilshreppi með 3 mörkum gegn 0.
Leikurinn fór fram á Hrafnagili.
Hinn leikurinn fór fram á Sval-
barðsströnd milli Umf. Æskunnar
Og Umf. Ársól og 'Árroðans (samJ
einaðra) úr Öngulsstaðahreppi, og
sigraði Æskan með 4 mörkum gegn
1. Eftir eru 4 leikir af fyrri umferð.
Næstu leikir fara sennilega fram á
fimmtudaginn 6. ágúst.
Lið Umf. Reynis:
Baldvin Jóhannsson, markv.
Reynald Þorvaldsson, v. bakv.
Trausti Ólason, h. bakv.
Sigurður Gunnlaugsson, v. frv.
Níels Gunnarsson, miðfrv.
Jóhannes Kristjánsson, h. frv.
Anton Þ. Baldvinsson, v. úth.
Kári Kárason, v. frh.
Árni Ólason, miðfrh.
Hákon Þorvaldsson, h. frh.
Snorri Kristjánsson, h. úth.
Lið Umf. Framtíðarinnar:
Freyr Gestsson, markvörður.
Valgeir Aitelsson, v. bakv.
Óttar Ketilsson, h. bakv.
Haraldur Skjóldal, v. frv.
Helgi Schiöth, miðframv.
Aðalsteinn Ilalldórsson, h. frv.
Ingimar Skjóldal, v. úth.
Ólafur Ólafsson, v. frh.
Anton Kristjánsson, miðfrh.
Ólafur Jónsson, h. frh.
Páll Rist, h. úth.
Gimnlaugur Daníelsson
frá Tjarnargarðshorni
Hann andaðist á heimili dóttur
sinnar á Siglufirði í öndverðum
júlímánuði hið fyrra ár. Gunn-
laugur Daníelsson var fæddur 27.
júlí 1868, Svarfdælingur að ætt
og uppruna og' eitt af börnum
þeirra Guðrúnar Jónsdóttur og
Daníels Jónssonar er bjuggu í
Tjarnargarðshorni frá 1861—
1875. Daníel Jónsson hvarf í hafið
árið 1875 frá konu sinni og 6
börnum, flestum á ómagaaldri og
var þá hið sjöunda enn í skauti
móður sinnar.
Guðrún Jónsdóttir, ekkja Daní-
els, bjó á nokkrum hluta jarðar-
innar næstu 5 árin, eða til ársins
1880. Þáði hún ekki liðveizlu
sveitarsjóðs, mannbætur eða
gustukagjafir, enda hinn mesti
garpur að afköstum og allri fram-
kvæmd, hugprúð og skörungur í
lund. Urðu börn Daníels og Guð-
rúnar hin gervilegustu og kunn
að mánndáð og dugnaði. Gunn-
laugur Daníelsson ólst upp að
mestu leyti í foreldra- og móð-
urgarði. Giftist ungur Onnu
Zóphoníasdóttur frá Bakka. Anna
lézt ung frá ungri dóttur þeirra
Gunnlaugs, er Guðrún heitir, og
giftist síðar Birni Sigmundssyni
verzlunarmann á Akureyri. Síð
ar eignaðst Gunnlaugur son er
Gunnar heitir. Barnsmóðir Gunn
laugs hét Valgerður og held eg
víst að Gunnar Gunrllaugsson
væri ‘ úppalinn með móðUr sinni
Valgerði og stjúpföður, Guð
mmrdi Bíldal.
Liðu nú svo allmörg ár, að
Gunnlaugur Daníelsson dvaldi á
ýmsum stöðum og stundaði ýmist
sjómennsku eða landbúnaðar-
nnu.
En árið 1907 giftist hann aftur
og gekk þá að eiga Steinunni
Sigtryggsdóttur frá Klaufa
brekku, manngæðakonu og um
flest vel á sig komna. Litlu síðar
settu þau bú á Ytri-Másstöðum
í Skíðadal. Eftir þriggja ára bú-
Karl Arngrímssson
sjötugur
Ellifrár þú ennþá stár.
— Engin tárin þjaki — .
Með svartar brár og silfrað hár
og sjötíu ár að baki.
28./7 — 1953. .
Friðgeir H. Berg.
DAGUR
Gjalddagi blaðsins var 1. júlí.
Áskriftargjaldið er kr. 50.00
Árni S. Jóhannsson sjöfugur
Eg rankaði skyndilega við mér
úti á Atlantshafi 29. júlí. Arni
vinur minn frá Brekkukoti er í
dag sjötugur. Þannig líður tím-
inn ótrúlega fljótt. — Það var
einu sinni sú unaðstíð, að yið
Árni vorum daglega samvistum,
íegar gæta þurfti kvíaánna á
heiðum uppi eftir fráfærurnar —
sitja yfir ánum, eins og það var
kallað. Þá runnu ærnar upp
hallandi hlíð og hóandi og syngj-
andi smalinn þeim fylgdi, en
himinsól blikandi blíð, brosandi
skein yfir dalinn. Og svo var farið
með ærnar upp í Sprungur, upp
á Mýrar, upp á Flata og Bunka.
Og þar sem þar uppi var beitiland
bezt um brekkurnar ærnar sér
dreifa, en smalinn á toppinn á
Sjónarhól setzt og sér ef þær
nokkuð sig hreifa. — Og svo var
farið að þyggja sér bæ og bisa við
laulsetna steina — kasta treyj-
unni, berja saman hnefunum,
taka hryggspennutökum og fljúg
ast á af öllu afli. En Bílda eða
Flekka læddust um Drögin, og
áður en varir hafði hópurinn týnt
tölunni og þá þúrfti sannarlega
að taka til fótanna. Þá var gott
að kunna að hlaupa, eiga sterkar
fætur og góð lungu og geta revnt
sig við smalahundinn.
Já, það var inndælt að vera
smali með Árna í Brekkukoti,
harðduglegum, ósérhlífnum
hlaupagarpi, sem hafði alltaf í
nestisbuddunni sinni hið bezta
flatbrauð, sem til var, því að
Steinunn í Brekkukoti var
meistari í brauðgerð og afbragðs
kona á alla lund.
Og svo komu vetrarkvöldin,
þegar Benedikt Þorkelsson eða
Sigluvíkur-Jónas, Gísli Gestsson
og Angantýr kenndu okkur staf-
róf vísindanna! Og leituðust við
að leiða okkur í allan sannleika.
Þá var Árni betri en ekki neitt,
þegar glíma þurfti við þungu
dæmin, — alltaf stei'kur á svell-
inu og ískyggilega skeinuhættur
í tuskinu. — Og svo kemur sam-
veran í Stærra-Árskógi 1907, —
báðir kaupamenn hjá Sæmundi
sjógarpi, óendanlega skemmtilegt
sumar, annálaður heyskapur á
þeirri tíð, og ekki að gleyma
Sveini frá Skeiði. — Þrír ungir
Svarfdælingar, fullir áhuga að
láta hendur standa fram úr erm-
um. Aldrei hef eg kynnzt öðrum
eins hamförum, öðrum eins
dugnaðargörpum. Þá vann vinur
minn Árni, sem eg hafði valið
með mér, stundum á við tvo: All-
ar engjar uppslegnar, einnig
slægjureitur á Hámundarstöðum
og mikið af Kúgilstúni. Ekkert
stóðsti fyrir, — og þó var á ekk-
ert að treysta nema orf og hrífu,
reipi og klifbera. — Já, þá var
gott að hafa unga menn, sem
nenntu að hreifa sig og svitna.
Og enn hittumst við Árni frá
Brekkukoti sumarið 1911, á Hól-
um, — hann búfræðingurinn,
hægri hönd Sigurðar skólastjóra
í Gróðrarstöðinni, eg ráðsmaður
við heyskapinn hjá Trausta bú-
stjóra. Þá var gaman að lifa. Og
enn vann Árni á við tvo. — En
svo vildi Árni á sjóinn og þá var
ekki um annað að ræða en sýna
ósérhlífni og dugnað þar, taka
próf og verða fær í allan sjó. En
þar skildu leiðir, því að aldrei var
hægt að kenna mér á kompáiinn!
En það hef eg heyrt sjómann
segja, að aldrei hafi hann þekkt
ósérhlífnari mann né harðdug-
legri en Ái-na S. Jóhannsson,
meðan heilsan leyfði, en hún
hefur verið lin síðustu áratugina,
enda hefur þessi gamli vinur
minn alltaf annað slagið verið að
liggja í lungnabólgu síðan 1906,
en ekki dottið í hug að gefast
upp, enda hugsa eg að hann hafi
met í þeim efnum. — Og svo rifj-
ast upp í dag, að þótt hann sé ári
eldri, vorum við samt fermdir
saman, ekki vegna vankunnáttu,
því að Árni var efstur á því prófi,
heldur vegna þess að hann var
veikur, hefur líklega legið í
lungnabólgu!
Jæja, Árni vinur! Eg hugsa til
þín, æskuvinarins og drengskap-
armannsins, í dag, um leið og eg
hripa þessar línur hér uppi yfir
Shetlandseyj um.
Eg sendi þér og þínum, ágætri
konu þinni, Jóhönnu Jónsdóttur,
og dóttur þinni, Steinunni, ein-
lægar kveðjur, og bið þér og þín-
um blessunar.
Snorri.
Rafmagnseldavél
til sölu með tækifærisverði
í Helgamagrastræti 51.
skap þar töpuðu þau þessari
staðfestu sinni og var hvorugu
sjálfrátt. Er um það önnur saga
þó eigi verði skráð hér. Urðu þau.
Gunnlaugur og Steinunn, að
sætta sig við húsmennskuhrakn-
ing mörg hin r.æstu árin og ein-
mitt á því árabili fæddust flest
börn þeirra, en þau urðu 6, er öll
komust upp og eru enn á lífi.
Kom nú fleira til. Steinunn, kona
Gunnlaugs, missti heilsuna og
lézt á bezta aldri frá börnum
þeirra ungum. Lét Gunnlaugur
þá af búskap. En uppeldi barn-
anna önnuðust vinir þeirra
og vandafólk að miklu leyti. —
Mörg hin síðari ár æfinnar dvaldi
Gunnlaugur á Akureyri. Voru þá
börn hans flest uppkomin, og
naut hann hjá þeim skjóls og að-
stoðar í aldurdómi og elliþunga.
Gunnlaugur Daníelsson var í
hærra meðallagi á vöxt, þrekinn
og vöðvamikill og hraustlegur
vöxturinn og yfirbragðið. Þrek-
maður um líkamsburði og varð
honum einhlít karlmennskan við
erfið störf, bæði á sjó og landi.
Hann var hagvirkur og búhagur
(Framhald á 7. síðu).
Til séra Sigurðar Stefánssonar I
Möðruvöllum f
(Flutt á tuttugu og fimm ára starfsafmæli hans)
Fögur er hlíðin, fuglar loftsins kvaka
fossar og lækir undir sönginn taka.
Afmælisljóð þér gervöll svcitin syngur
og scndir þér vinarkveðju — Hörgdælingur!
Hún er við líf þitt helgu bundin bandi |
og blessar þig, fremsta prest á Norðurlandi.
f sveitanna næði fjarri heimsins harki jj
hefur þú stefnt og náð að settu marki.
$ 5
Starfað í friði fólksins unnið hylli 1
fegurstu hugsjón skírt með andans snilli.
Þó auður, völd og frægð sé mikill fengur
er fullkomnast, að vera góður drengur.
Við þökkum þau ár, sem eru nú að baki,
og óskum, að friðarstjarnan hjá þér vaki,
að vorgyðjan þig á vængjum sínum beri \
með vaxandi þroska nytsamt líf þitt geri.
Og starfsvangur þinn sé bæði frjáls og fagur 1
og framtíð þín björt, og hlý sem júnídagur.
* Þ. V. I
IMMMMMMMMMMMMMMMIlMMMMMMMMMMMMMMIMMM
iiimmmmmmimmmimmmmmiiiimimmiiMr