Dagur - 10.04.1957, Page 4

4
D A G U R
Miðvikudagmn 10. apríl 1957
DAGUR
Ritstjóri: ERLINGUR DAVÍÐSSON
Afgreiðsla, auglýsir.gar, innheimta:
Þorkell Bjömsson.
Skrifstofa í Hafnarstræti 90. — Sími 1166.
Árgangurinn kostar kr. 75.00.
Blaðið kemur út á miðvikudögurn.
Galddagi er 1. júlí.
Preniverk Odds Björnssonar h.f.
Eirni á bád
Blöð Sjálfstæðismanna ræða. öðru hvoru um varn-
armálin og sneiða þá venjulega lijá staðreyhdunum.
Segja má í sambandi við varnarmálin, að margt hafi
Sjálfstæðisflokkurinn til óþurftar gert á undanförn-
upi árum, en fátt liefur hann þó unnið sér til jafn
almennrar og réttilegrar fordæmingar og þegar hann
rauf samstöðu þjóðarinnar í jiessu máli fyrir rúmu
ári og krafðist, einn allra .stjórnmálaflokka landsins,
að hér skyldi vera her í landi um ófyrirsjáanlega
framtíð. I.ýðfrelsi og sjálfstæði okkar lillu þjóðar
byggist meðal annars á því, að íslenzkir stjórnmála-
flokkar séu samstilltir um meginstefnuna í utanríkis-
málunum. Þar brást Sjálfstæðisflokkurinn.
Sjálfstæðisflokkurinn virðist hafa þá stefnu, að
h;ifa lieri varanlega hgrsetu, án tillits til friðarhorfa
f heiminum. Hann er einn um þessa stefnu. Sósía-
[ Jistaflokkurinn vill engar varnir. Framsóknarmenn
og Alþýðuflokksmenn vilja hins vegar standa við
yfirlýsingu ríkisstjórnarinnar frá 19-19, þegar gengið
var í Atlantshafsbandalagið, um áð leýfa várnarher
í landinu á ófriðartímum eða vegna yfirvofandi
styrjaldarhættu. Slík styrjaldarhætta varð árið 1951.
Sfðan hafa lslendingar orðið varnarliðinu 'háðari en
góðu hófi gegnir, og getur það eigi dulizt neinurn.
Samþykkt Alþingis frá 28. marz fyrra árs um að
segja upp varnarsamningnum, gegn rilja Sjálfstxðis-
flokksins þó, eins og áðu rer að vikið, byggðist á því,
að friðvænlegra var að mun og styrjaldarhætta ekki
yfirvofandi. Uppsagnarfrestur varnarsamningsins var
58 mánuðir. Samningnum var sagt upp samkvæmt
samþykki Alþingis og viðræður hafnar milli ríkis-
stjórnanna um endurskoðun hans.
j Þá urðu þeir atburðir, að Rússar réðust inn í
IJngverjaland og Bretar og Frakkar inn í Egyptaland.
Óffiðarhættan vofði yfir á nýjan leik. íslenzka ríkis-
stjórnin framlengdi varnarsamningana með tilliti til
þessara aðstæðna.
Þannig er sagan í sem fæstum orðum. En hún er
þ(> nægilega skýr til að sjá, að engin ábyrg ríkisstjórn
gat brugðizt öðruvísi við en gert var. Aðgcrðir ríkis-
stjórnarinnar voru i algeru samræmi við fyrri vfir-
lýsingar, að her skuli ekki vera hér. á friðartímum,
en að levfa skuli varnarlið, þegar, stríðshætta er yfir-
vofandi. Þegar Sjálfstæðismenn tala um svik ríkis-
stjórnarinnar í ])essu sambandi, ])á vita þeir ofur
vel, að aðeins einum íslenzkum stjórnmálaflokki cr
hægt að bera slíkt á brýn í varnarmálunum og að
sá flokkur er Sjálfstæðisflokkurinn. Ycrða þeir að
sætta sig við að vera þar settir skör lægra en sam-
; starfsmenn Ólafs Thors í nýsköpunarstjórninni
frægu og er þá langt jafnaðl
Þjóðinni er það lífsnauðsyn, að rfkisstjórn hennar
hakli gerða samninga en haldi hins vegar fast á sinu
máli. Frávik frá því væri það sama og að brjóta
skurnina utan af fjörcggi hgrjnar.
yEtla mætti, að Sjálfstæðismenn yndu vel við orð-
inn ldut í varnarmálunum. Þvf. fcr þó fjarri. Þeir
brigzla.nú ríkisstjórninni fyrir það að svíkja þjóðina
um að láta varnarliðið fara! Jafnframt scgja þeir
berum orðum, að þeir hafi alltaf vitað, að svona
myndi fara í heimsmálunum. Innrás Rússa í Ung-
verjaland og Breta og Frakka í Egyptaland kom
þeim svo sem ekki á óvart! Ekki er ástæða til að
gera svo alvarleg mál broslegri en þau cru í meðferð
stjórnarandstæðinganna, og við skulum liafa spá-
dpmsgáfuna í heiðri.
^ Hér i Eyjafirði þckkjum við menn, sem segja fyrir
um veður og spá fram í tímann.
Sjálfstæðimenn þola ekki saraan-
burð við slíka menn, því spádórn-
ar þeirra fæðast eftir á.
Vonandi þurfa íslendingar ekki
til langframa að búa við þá smán,
að stærsti stjórnmálaflokkur þjóð-
arinnar skuli opinberlega vilja
byggja afkomu landsins beint og
óbeint á gullinu frá Keflavík. Slíkt
.samrýmist á cngan hátt íslenzkum
málstað.
ii. k. sunnudag kl. 10.30 f. h.
Drengir:
Balclvin S. Gíslason, Munkaþv.stfi 24.
Bergur Erlingsson, Löebergsgötu 3.
Bjarnhéðinn Gíslason, Eyrarveg 1-1.
Björn Þórisson, Klettaborg 3.
Egill O. Viktorsson, Yíðivöllum 16.
Eiríkur St. Þormóðsson, Rauðam. 12.
Guðbjörn Þorsteinsson, Norðurg. 44.
Guðmundur Þ. Tulinius, Hafnarst. 18.
Guðni örn Jónsson, Fjólugötu 15.
Gunnar B. Eydal, Iloltagötu 8.
Hallgrímur G. Friðfinnsson, Vallholti.
I-Iarald Henriksen, Gránufélagsg. 33.
Hcrst. V. Trvggyason, Hafnarstr. 81.
Hilnjar J. Jóhannsson, Stórliolti 10,
Hjalti K. Stcinþórsson, Ásabyggð 1.
Ingólfur Svcrrisson, Ránargötu 16.
Kristmar A. Jónsson, Byggðayeg 95.
Magnús Jónatansson, Norðurgöttt 26.
Rafn Stefánsson, Gránufélagsgötu 53.
Sigurður J. Pálmason, Ægisgötu 23.
Sigurj. R. Þorvaldsson, Hríseyjarg. 17.
Sveinn Kristdórsson, Hafnarstneti 2.
Tótnas I. H, Olrich, Þingvallastr. 22.
Valdimar Ragnarsson, Byggðaveg 89.
Þorstcinn F. Kjartansson, Löngutn. 5.
Þórir Hjálmarsson, Fjólugötu 3.
<)vn A. Ingólfsson, Grænugötu 2.
S t ú 1 k u r :
Arnfr. M. Ragnarsdóttir, Hríseyjarg.21.
Jónb. J. Ragnarsdóttir. Hríseyjarg. 21.
Auður B. Sigurðardóttir, Gránufél.g. 4.
Ásta Sigurðardóttir, Strandgötu 25 b.
Baldrún Pálrnadóttir, Grcnivtillum 28.
Birna K. Jónsdóttir, Brekkugötu 5.
Bylgja Aðalsteinsdóttir, Lundargötu 7.
Björg Þ. Þórsdóttir, Brekkugötu 29.
Borghild Hansen. Ránargötu 23.
Edda Ingólfsdóttir, Skógastíg 9.
Erla I. Hólmsteinsdótdr, Bjarmast. 5.
Guðrún Leonardsdóttir, Möðruv.str. 8.
llelga Haraldsdóttir, Hafnarstræti 106.
Helga S. Wæhle, Gra-numýri 13.
Hóhnfr. S. Jóhannsdóltir, Aðalstr. 4.
Inga B. Ingöifsdóttir. Hríseyjargötu 8.
Ingig. Á. Traustadóttir, H.m.str. 12.
Jónína Pálsdóttir, Hafnarstræti 29.
Lilja J. Skaphéðinsdóttir, Ægisgötu 12.
Lilja M. Karlesdóttir, I.undargötu 6.
Margrét Skúladóttir, Þórunnarstr. 104.
Ragnheiður C.estsdótdr, Goðabyggð 1.
Ragnh. S. Karlsdótlir, Hafnarstr. 15.
Sigurrós Pétursdóttir, Lönguhlíð 45.
Soffía Alfreðsdóttir, Fjólugötu 12.
Steinttnn S. Pálmadóttir, Bjarmast. 6.
Súsanna J. Möller, Eiðsvallagötu 26.
Þórttnn ólafsdóttir, Hamraborg.
Þórveig B. Káradóttir, H.m,str. 46.
h og gesla-
heimilis Siglufjarðar 1956
Sumarið 1956 hóf Sjómanna-
og gestaheimili Siglufjarðar
starfsemi sína sunnudaginn 1.
júlí. — Stúkan Framsókn nr. 187
starfrækir heimilið eins og áður.
,Er þetta átjánda sumarið, sem
stúkan starfrækir heimilið yfir
tvo til þrjá mánuði á sumri
hverju. Húsakynni heimilisins
eru hin sömu og áður, en nú hafði
farið fram allmikil viðgerð á hús-
inu bæði utanhúss og innan, og
húsakynni öll máluð.
Starfsemi heimilisins var með
sama sniði og áður en reynt að
draga úr kostnaði vegna erfiðs
fjárhags.
Starfsfólk heimilisins var: Lára
Jóhannsdóttir, firstöðukona, Bald
vina Baldvinsdóttir og Jóhann
Þorvaldsson. Heimilið var opið
daglega frá kl. 10 f. h. til kl. 23.30.
Veitingar: kaffi, mjólk, öl og gos-
drykkir, voru framreiddar í veit-
ingasal alla daga. í veitingasal
lágu frammi flest blöð og mörg
tímarit til afnota fyrir gesti. í
lesstofu var bókasafn heimilisins
opið til afnota alla daga, og þar
gátu gestir setið við skriftir og
lestur eftir vild. Pappír og ritföng
fengu gestir eftir þörfum endur-
gjaldslaust. í lesstofu voru skrif-
uð 168 bréf. Annast var um mót-
töku og sendingu bréfa, peninga
ög símskeyta. Landsímasamtöl
afgreidd. Teknir munir og föt til
geymslu. Útvarp var í veitinga-
sal og píanó og orgel höfðu gestir
til afnota.
I bókasafni heimilisins eru um
2000 hindi bóka. Bækur voru lán-
aðar í skip, eins og fyrr. Einn
bókakassi í skip í einu, með allt
að 10 bókum. Enga greiðslu tók
heimilið fyrir bókalánið. 26 skips-
hafnir fengu bókakassa og nokkr-
ir skiptu einu sinni eða tvisvar
um bækur yfir sumarið. Alls
voru lánuð út 365 bindi. Stundum
gefa sjómenn heimilinu bækur, er
þeir hafa keypt og lesið um borð,
og er slík hugulsemi vel þegin.
Gestir voru samtals 3239.
Heimilið naut sem áður opin-
berra styrkja til starfsemi sinnar:
Frá ríkissjóði kr. 5000.00. — Frá
Siglufjarðarkaupstað kr. 2000.00.
— Frá Stórstúku íslands lcr.
1500.00.
Gjafir. og áheit,
Júlíus Halldórsson, Akureyri,
kr. 40.00. — Baldvin Árnason,
Akranesi, kr. 50.00. — N. N. kr.
50.00. — Skipverjar Steinunni
gömlu kr. 135.00. — Skipverjar
Guðmundi Þórðarsyni kr. 200.00.
— Skipverjar Sjöstjö.rnunni V.
E. kr. 100.00. — Skipverjar Jóni
Finnssyni kr. 1100.00. — Sjómað-
ur kr. 50.00. — N. N. kr. 45.00.
Heimilið hætti störfum í ágúst-
lok og voru þá flest öll skip hætt
síldveiðum og öll aðkomuskip
farin heim. Margir sjómenn höfðu
fengið góðan hlut, þótt veiðarnar
stæðu stutt og réð þar mestu
hversu mikið var saltað af veið-
inni. Reyndist þessi síldarvertíð
því mun betur fyrir flesta, en
verið hefur undanfarandi sumur.
(Framhald af 2. síðu).
BRÉF TIL KENNARA
(Framhald).
Gott cr að æfa börnin ve! í því að lcsa úr tölum og
einnig í léttum talnaþrautum. Rétt er að sannprófa
leikni barna í hverri reikningsaðferð áður en ný að-
ferð er skýrð. Látið t. d. börnin reikna 21 dæmi í
margföldun, áður en farið að snúa sér að fullu að
deilingu. Dæmin ættu að vera létt í byrjun en síðan
smáþyngjast.
Stefdn Jónsson, námsstjóri.
V. Bóknámið — Lesgreinarnar.
Það yrði of langt mál að ræða sérstaklega um liverjít
námsgrein, en nokþttr atriði vil ég nefna, scm snerta
allar bóklegar námsgreinir.
1. Skipulagning númsefnis. Nauðsynlegt er, þegar í
byrjun skólatímans, að ákveða nokkurn veginn, li va'ð’
skal nema á skólaárinu.
í einmenningsskólum, þar sem sami kennari kennir
ár eftir ár í sama stað, þarf hann helzt að raða náms-
efninu niður til þriggja ára, svo að hægt sé að flokka
námsefnið betur og börnin. Það er þreytandi fyrir
börnin að byrja jafnan á námsbé>kunum á hverju
haústi, og hætt er við að það skapi námsleiða.
Margir íslenzkir kcnnarar hafa hin síðari ár kynnt
sér nýjar kennsiuaðferðir við kennslu lesgreina, og;
beitt þéim með góðum árangri í skólastarfinu. Ekki
er hægt að ræða þetta nýmæli í stuttu bréfi, cn þess
vil ég þó geta, vegna þeirra, sem ekki hafa aðstöðu
eða æfingu til að kynna sér og beita nýjum aðferðum,
að hægt er að ná ágætum árangri í kcnnslu lesgreina,
hvaða aðferð, sem beitt er, ef kcnnaranum tekst að*
vekja áhuga barnsins á bókinni.
Rétt þykir mér líka að taka það fram, að ég tel les-
greinar í barnaskólum skcmmtilegt og þroskandi náms-
efni fyrir börnin, ef vel tekst með kennsluna. Tel ég,
að ekki komi til mála að fella niður í barnaskólumr
nám í þessum greinum, þar sem greind börn liafa
mikla námsorku 12 til 13 ára, og margir muna það
bezt, sem þeir lesa ungir.
2. Undirbúningur undir kennslustundir. Það er
aldrei of oft brýnt fyrir kennurum, að búa sig undir
kennslustundir. Engum dytti í hug að halda fyrirlestur
á samkomu óundirbúinn. Hver, kennslustund í skóla
er smækkuð mynd af ræðumanni og áheyrendum.
Ég er þó ekki að hvetja kennara til að tala mikið
og ofhlaða biirnin með minnisatriðum, sem ekki eru
í kennslubókinni. — Undirbúningurinn á að vera til
þess að geta haft efnið leikandi á valcli sínu og geta
skotið inn skemmtilegum þáttum, til að lífga náms-
efnið.
3. Að skipta innan stofu eftir árgöngum. Þótt börn
séu ifijög misjöfn að greind og þroska, þá er þó meiri
hluti barn.a á líkti þroskastigi á sama aldursskeiði.
Ég tel því, að kennarar cigi yfirleitt að raða börnum
saman í vinnu- og námsflokka í bóklcgum greinum
eftir aldri, þótt tveir til þrir árgangar séu saman í
sömu kennslustofu, og að undantekningar eigi yfir-
lcitt ekki að vera meiri en það, að flytja barn í flokk
einu ári ofar sínum aldursflokki eða neðar. Ég vil
enn fremur mælast til þcss, að börn í sömu kennsitifj
stofu séu ætíð færð inn í dagbækur eftir árgöngun^
(Framhald á 7. siðu).