Dagur - 27.02.1963, Page 4

4
5
Nýft viðhorf
ALGERLEGA NÝTT VIÐHORF til land
búnaðarins er að skapast í landinu á síð-
ustu árum, einkum hjá helztu ráðamönn
um þjóðarinnar, sem gefa tóninn og deila
Hfsins gæðum að nokkru Ieyti. Eins og
hver einstakur bóndi ákveður bústærð
sína með tilliti til þess, hver bústærð
gefi honum mestan arð, er nú á
hærri stöðum talað um hvað bændur
eigi að vera margir og bústórir til að
mjólkur- og kjötfæða þjóðina. Allir kann
ast við tillöguna um, að fækka bændum
um helming, og annað í svipuðum dúr,
sem hljómar mjög líkt og þegar bóndi
ákveður hvað liann lógar mörgu og hvað
hann setur á vetur. Það er skeggrætt um
það, hvort betur muni nú borga sig að
hafa bændur færri og búin stærri, færa
bændur til, eftir Iandgæðum o. fl.
Margir virðast búnir að gleyma því, að
öll íslenzk menning er í sveitum upp
runnin, og þar er óðal hennar ennþá. Svo
hraklega er farið með bændastéttina —
hana eina allra stétta á fslandi — að
gerðardómur ákveður kaup bænda og
framleiðsluvörum landbúnaðarins er
haldið svo mjög niðri, að þrátt fyrir helm
ings aukningu þeirra á síðustu 10 árum
eða svo, sem færri hendur vinna þó að,
bera bændur ekkert meira úr býtum en
áður. Kaup þeirra er, samkv. lögum, mið
að við lægst launuðu stéttirnar.
Atorka bænda og framleiðsluaukning
hefur hingað til öll komið neytendum til
góða, en ekki bændunum sjálfum. Þessi
smánarlega meðferð stjórnarflokkanna á
þeim, sem rækta landið og búa í hinum
dreifðu byggðum hefur að vísu þjappað
bændum verulega saman, einkum í tíð
núverandi stjórnar. Þó bera bændur
ekkí ennþá gæfu til þess að sameina til
fulls krafta sina í baráttunni fyrir rétt-
látri viðurkenningu á störfum þeirra inn
an þjóðfélagsins.
Um þetta segir Bjöm Pálsson alþing-
ismaður og bóndi á Löngumýri m a.:
Framleiðsluaukningin hefur lækkað
mjólkina til neytenda um tæp 30% og
kjötið um 25%. Kaup bænda, eða netto-
tekjur, hefði þurft að vera 30% hærra
en þeim er nú reiknað til að vera í sam-
ræmi við tekjur annarra vinnandi stétta.
Hækkun vaxta, aukinn stofnkostnaður
veldur því, að nær ógerlegt er að hefja
búskap.
Ágúst Þorvaldsson alþingismaður og
bóndi í Birtingaholti svarar nýlega á-
róðri íhaldsins um „ómetanlegt hagræði
bænda“ af þeirri breytingu á framleiðslu
ráðslögunum, að bændum sé tryggt fullt
verð fyrir útfluttar búvörur. Hann bend-
ir á, að árið 1960 liafi útflutningsuppbæt-
umar verið 4,3 millj. kr. og árið 1961 21
millj. kr. En árið 1958 vom þessar upp-
bætur 59 millj. kr. og 72 milljónir árið
1959. Fyrri árin vom krónumar einnig
mun stærri en þær'eru nú.
ísland er eitt bezta grasræktarland álf-
uanar, grasið næringarauðugra en ann-
ars staðar þekkist, og vel verkað hey full
gildara fóður að efnasamsetningu og mclt
anleik en það, sem sunnar vex á hnettin-
um. Lanðrými er enn svo mikið, að lík-
ast er ónumdu landi og möguleikar til
landbúnaðar nær ótakmarkaðir. Jarðhiti,
verðmæt jarðefni og óbeizluð orka fall-
vatna, auk sjálírar gróðurmoldarinnar,
eru hinar miklu gullkistur framtíðarinn-
ar, sem þjóðinni allri er skylt að nýta.
MiiiiimiimiiiiiiiiiiiiimiiiMiiiiiiiiimimiiiiiiiiiMmiitiiiiiiiiiiimiiiiiiMiimimmiiiimiiiiiaMiimiiimiiiiiiii
( Náffúruauðæfi pólsvæðanna I
LANGIR OG KALDIR vetur
lokka okkur til suðurlanda.
Samt er það staðreynd að æ
fleira fólk tekur sér bólfestu á
heimskautasvæðunum. Þessi
þróun hefur orðið þess valdandi
að Alþjóðaheilbrigðismálastofn-
unin (WHO) hefur tekið sér
fyrir hendur að rannsaka þau
heilbrigðisvandamál sem líf í
köldu loftslagi hefur í för með
sér. I síðasta hefti af tímariti
stofnunarinnar „World Health“,
er sagt frá nokkrum óvæntum
niðurstöðum allra þessara rann-
sókna.
Með flugvélum, námuvélum
og þrýstiloftsborum er maður-
inn á góðum vegi með að
þurrka út fjærstu landamæri
jarðarinnar á heimskautasvæð-
unum. Þangað halda menn til
að vinna kol, málma, eðalsteina,
olíu, timbur og ódýran fisk.
Gert er ráð fyrir að iðnvæðing
Síberíu útheimti hálfa milljón
nýbyggja árlega.
Til þess liggja margar ástæð-
ur að þéttbýli pólsvæðanna
eykst: upprunafæðingartala er
há þar og barnadauði minnk-
andi.
Alþ j óðaheilbrigðismálastof n-
unin hélt nýlega fyrstu alþjóða-
ráðstefnuna um heilbrigðis-
vandamál heimskautanna. Það
er fyrst og fremst hjá uppruna-
legum íbúum þessara svæða
sem sjúkdómar gera vart við
sig. Á einum mannsaldri hafa
þeir tekið stökkið frá hunda-
sleða til flugvéla. Fólkið fær
fasta atvinnu og kemur sér upp
heimili til langframa án þess
að gera frumstæðustu ráðstaf-
anir í sambandi við heilbrigðis-
mál. Á svæði einu í Alaska kom
í ljós, að 76 af hverjum hundrað
eskimóum höfðu útvarpstæki,
6,4 af hundraði kæliskápa, en
aðeins 4 af hundraði rennandi
Smátt og smátt var gert út af
við hinar alþýðlegu hugmyndir
um lífið á þessum svæðum á um
ræddri ráðstefnu. Til dæmis
virðist það vera hrein bábilja
að fyllingar í tönnum losni
vegna mikils kulda. Þessi al-
kunna plága pólkönnúðanna átti
eflaust rætur að rekja til auk-
innar neyzlu sætinda. Það er
ekki heldur rétt að miklir kuld-
ar drepi gerla. Eins og kunnugt
er varðveitir kuldi hluti frá
skemmdum, og fundizt hafa lif-
andi veirur í frosnum líkum af
mönnum sem dóu fyrir mörgum
öldum. Nú á dögum eru berkl-
ar, lungnabólga og aðrar veilur
í öndunarfærum mjög almenn-
ar ásamt garnakvefi og ýmsum
öðrum smitandi sjúkdómum.
Ráðstefnan komst að þeirri
niðurstöðu, að mönnum sá jafn-
eðlilegt að búa á heimskauts-
svæðunum eins og annars stað-
ar í veröldinni. Sérstakt matar-
æði er ekki nauðsynlegt. Menn
þurfa hvorki að fá auka-
skammta af feiti, jurtahvítu né
kolvetni til að halda á sér hita.
Það er nægilegt að vera vel fat-
aður.
Hættan á hungri er engin, en
í Alaska eru slys, ofdrykkja,
sjálfsmorð og morð algengar
dánarorsakir — tölurnar éru
hálfum þriðja sinnum hærri en
í öðrum hlutum Bandaríkjanna.
Ekki er vitað hvort til eru geð-
sjúkdómar, sem eiga rætur að
rekja til kalda loftlagsins. □
- Sjóvinnunefnd
(Framhald af blaðsíðu 1)
efni til sjómannasamtakanna og
ýmsra stofnana um fyrirgreiðslu
og var hvervetna vel tekið.
Hina nýju sjóvinnunefnd
skipa: Helgi Pálsson frá Fiskifé-
lagi íslands, Jóhann Frímann
Stjóm Knattspj;mufélags Akureyrar. Fremri röð frá vinstri: Níels Jónsson, Knútur Otterstedt for-
maður, Halldór Ölafsson. Aftari röð frá vinstri: Leifur Tómasson, Halldór Helgason, Skjöldur Jóns-
son, Haraldur M. Sigurðsson, Björgvin Júníusson og Jónas Einarsson. (Ljósm. Jón Stefánsson).|
Mikiá félagsstarf KA
AÐALFUNDUR Knattspyrnufé
lags Akureyrar var haldinn ný-
lega. Hermann Sigtryggsson,
fráfarandi formaður flutti
skýrslu stjórnar fyrir sl. ár, og
fer hér á eftir stuttur útdráttur
úr henni.
Handknattleikur: Handknatt-
leiksflokkar félagsins léku 22
leiki á árinu. Þar af unnust 14
leikir, einn varð jafntefli og 7
töpuðust. K. A. vann Akureyrar
mót í meistaraflokki í hand-
knattleik. Farið var í keppnis-
ferðir til Húsavíkur, Keflavík-
ur, Kópavogs og Reykjavíkur
með góðum árangri.
Skíði: Sjö skíðamót voru hald
in á Akureyri á sl. ári og tóku
K. A.-félagar þátt í þeim öllum
og sigruðu í þeim flestum. Ak-
ureyrarmeistari í svigi varð
Ottó Tulinius K. A. Magnús Ing
ólfsson K. A. var íslandsmeist-
ari í svigi unglinga. Áhugi fer
nú aftur vaxandi fyrir skíða-
íþróttinni og er ekki að efa, að
bygging Skíðaskálans í Hlíðar-
fjalli mun verða sú lyftistöng
fyrir skíðaíþróttina er menn
vonuðu.
5 af 9 greinum er keppt var
í á Sveinamóti Akureyrar. og
KA hlaut 2 Norðurlandsmeist-
ara í frjálsíþróttum. Á Sveina-
móti íslands sigraði Valgarður
Stefánsson í stangarstökki og
Einar Helgason í 800 m. hlaupi.
Körfubolti: í körfubolta voru
leiknir 13 leikir og sigraði KA
í 9 leikjum. KA sigraði bæði í
Akureyrarmóti og Norðurlands
móti, en bæði þessi mót hefur
KA unnið frá því að þau hófust.
Hinn 8. jan. átti KA 35 ára af-
mæli og verða af því tilefni
haldin afmælismót í ýmsum
greinum á næstu mánuðum.
Fráfarandi formaður afhenti
félaginu að gjöf bikar til keppni
um í frjálsíþróttum innan fé-
lagsins, einnig gaf Hermann Sig
tryggsson og frú félaginu fagr-
an félagsfána. Þá gaf Haraldur
Sigurðsson gjaldkeri félaginu
innrammaða mynd af Norður-
landsmeisturum KA í knatt-
spyrnu 1962.
KA hefur ráðið Einar Helga-
son íþróttakennara, hinn kunna
markvörð félagsins, sem þjálf-
ara félagsins á sumri komanda
og má .vænta mikils árangurs af
starfi hans.
Mörg aðkallandi verkefni bíða
hinnar nýju stjórnar félagsins,
og má þar m. a. nefna æfinga-
svæði fyrir félagið, sem nú er
orðið mjög aðkallandi að fáist
sem fyrst.
í stjórn voru kjömir:
Knútur Otterstedt form., Hall
dór Ólafsson, Halldór Helgason,
Skjöldur Jónsson, Níels Jóns-
son, Haraldur M. Sigurðsson,
Jónas Einarsson, Björgvin Júní
usson og Leifur Tómasson.
í fundarlok þakkaði fundar-
stjóri Hermann Stefánsson Her-
manni Sigtryggssyni, Haraldi
Sigurðssyni gjaldk. og Jóhanni
Helgasyni góð störf í þágu fé-
lagsins, en þeir hafa verið í
stjórn félagsins, en gáfu ekki
kost á sér til stjórnarstarfa.
Knattspyrna: Meistaraflokkur
KA vann Norðurlandsmót í
knattspyrnu með yfirburðum,
unnu alla sína leiki og gerðu
42 mörk gegn 6 í fimm leikjum.
Lið í. B. A. í 1. deildarmótinu
stóð sig mjög vel í sumar og
átti KA að venju marga leik-
menn í því liði.'Skúli Ágústsson
var valinn í B. landslið er lék
við Færeyinga og sigraði. Þá
voru þeir Skúli, Jón Stefánsson
og Kári Árnason valdir í lands-
lið gegn írum. Skúli, Jón og Jak
ob Jakobsson fóru sem láns-
menn með „Þrótti“ í keppnis-
ferð til Skotlands. I yngri
flokkunum voru leiknir allmarg
ir leikir og farið í skemmri
keppnisferðalög.
Frjálsar íþróttir: KA-félagar
tóku þátt í 15 mótum með góð-
ur árangri. KA vann Meistara-
mót nú í 16. skipti í röð. Ingi
Árnason varð nífaldur Akureyr
armeistari. KA-piltar sigruðu í
- „Eflum kirkjusókn
- Styðjum sumarbúðir“
(Framh. af bls. 1).
fiðlu, kórar bæjarins syngja og
Lúðrasveit Akureyrar leikur.
Þessa viku verða kvikmynda-
sýningar fyrir börn í kirkjukap
ellunni, kl. 5 síðdegis.
Kjörorð vikunnar eru þessi:
Eflum kirkjusóknina, Styðjið
sumarbúðirnar. — Samskotum
verður veitt móttaka við and-
dyri kirkjunnar til styrktar sum
arbúðunum.
Kirkjuvikur hófust á Akur-
eyri árið 1959 og hafa verið ann
að hvert ár síðan. Er þessi
kirkjuvika því hin þriðja í röð-
inni.
Framkvæmd kirkjuvikunnar
nú skipa: Sóknarprestarnir á
Akureyri, Jón Kristinsson, Rafn
Hjaltalín, Jón Þorsteinsson og
Jakob Tryggvason. □
AFMÆLIS-PLÁGAN
BORGARI EINN á Akureyri
átti um daginn tal við blaðið
og var gramur mjög. Sagðist
hann í vetur hafa heimsótt nafn
greinda kunningja sína og vini
í tilefni af afmælum þeirra. En
þar hofðu drykkjusvolar — þeir
sömu alls staðar — komið,
drukkið fast og komið mjög
leiðinlega fram. Þetta væri af-
mælisplága, enda tækju margir
þann kostinn að flýja heimili
sín á afmælum, m. a. vegna
þessa.
Hinn grami borgari bað þess
getið við þá, serh ekki kunna
sér magamál í veizlum, að
hugsa ráð sitt vel og jafnvel
tvisvar, áður en þeir færu í
næsta afmælisfagnað, óboðnir.
Það væri hart að þurfa að
loka húsum sínúm fyrir boð-
flennum, sem aðeins kæmu til
að drekka. Og hér með er þess-
um ummælum komið á fram-
færi.
MISJAFNT VÖRUVERÐ
MEÐ mjög aukinni peninga-
veltu á stríðsárunum og lækk-
andi gengi krónunnar, dofnaði
áhugi fólks fyrir því að leita sér
hagkvæmustu viðskipta í verzl-
unum. í skjóli þessa viðhorfs
hefur mjög óeðlileg verzlun
þrifizt furðu vel og gerir raun-
ar ennþá, þrátt fyrir verðlags-
eftirlit. Otrúlegur verðmunur
er á sams konar vörum hér í
bæ, einkum ýmsum smávörum,
en almenningur gætir þess ekki
sem skildi, að haga viðskiptum
sínum samkvæmt því. En full
aðgát í þessu efni, að hálfu við-
skiptamanna, er hið bezta verð-
lagseftirlit, sem völ er á, þar
sem á annað borð er hægt að
velja á milli verzlana, eins og í
höfuðstað Norðurlands.
Á smá gönguferð um bæinn,
er hægt að sjá furðulegan verð
mismun á útstilltum vörum í
verzlunargluggum — svo mik-
inn að undrum sætir að þetta
skuli látið viðgangast á menn-
ingarlegum stað —.
Án þess að nafngreina einn
eða annan, en til þess að sýna,
að hér er þó ekki talað út í loft-
ið, skal lítið dæmi nefnt:
Strákpattar komu inn í verzl-
un eina og vildu skila pikkles-
krukku og fá aura fyrir, sem
þeir og fengu. En við nánari at-
hugun kom í Ijós, að krukku-
tetrið var úr annarri verzlun
og kostaði þar rúmar 55 krón-
ur, og þar höfðu strákarnir stol-
ið henni. En í búðinni sem þeir
seldu hana, kostaði samskonar
pikkleskrukka 35 krónur. Mis-
munurinn á margnefndri
krukku var rúmar 20 krónur.
En hér getum við þá vikið að
kjörbúðunum og hnupli í þeim.
í Reykjavík eru miðaldra konur
taldar hættulegastar í kjörbúð-
um, og hér á Akureyri er svip-
aða sögu að segja. Er hér bent
á þetta einkum til þess, þrátt
fyrir áðurnefnd atvik, að það
eru ekki börnin og unglingarn-
ir, sem mestum áhyggjum valda
í þessu efni, þótt ýmislegt sé
að þeim fundið. Og ekki hefur
Dagur ástæðu til að kvarta yfir
viðskiptum sínum við fjölda
barna, sem ber blaðið út um bæ
inn. Þau reynast yfirleitt svo
framúrskarandi vel, að það er
mikil ánægja að samskiptunum
við þau.
Hagsæld bænda í Eyjafirði
(Framhald af bls. 1)
menn hefðu nýlega krafizt þess
að eldri bændur stæðu upp fyr-
ir þeim og gæfu þeim kost á
að sýna hvað þeir gætu áorkað
við nútíma landbúnað.
Ræðumaður taldi afkomu
bænda í Eyjafirði til jafnaðar
betri en annars staðar, ef marka
mætti hina almennu skoðun á
því, og víst mundi hún í beztu
röð. Og hina góðu afkomu ey-
firzkra bænda taldi ræðumaður
eiga rætur að rekja til félags-
málastarfsins við Eyjafjörð, sem
væri lyftistöng hinna almennu
framfara í dag, svo sem hann
rökstuddi mjög rækilega með
glöggum dæmum Hann sagði:
„Ég þekki hvergi á íslandi bet-
ur félagslega samstillt átök, en
við Eyjafjörð.“
Frummælandi benti á mjólk-
ursamlagið, stórvirk tæki rækt-
unarsambandanna og bygginga-
félag, sem dæmi um þann grund
völl, sem framfarir við Eyja-
fjörð hefðu byggzt á. Þennan
grundvöll yrði enn að treysta,
því að á vettvangi félagsstarfs-
ins væri hægt að gera stóra
hluti og leysa mörg þau vanda-
mál, sem úrlausnar biðu.
Gísli Kristjánsson sagði, að
íslenzkir bændur hefðu verið á
undan mörgum stéttarbræðrum
sínum í vélvæðingunni og hefðu
fljótt skilið þýðingu þess að
nota afl vélanna, sem væri 160
sinnum ódýrara en mannsaflið.
En því væri ekki að neita, að
stofnuð á Ák.
frá Gagnfræðaskóla Akureyrar,
Tryggvi Helgason frá Sjómanna
félagi Akureyrar, Björn Bald-
vinsson frá Skipstjórafélagi
Norðlendinga, Gísli Konráðsson
frá Útgerðarfélagi Akureyringa
h.f., Bjarni Jóhannesson frá Út-
gerðarmannafélagi Akureyringa
og Hermann Sigtryggsson frá
Æskulýðsráði Akureyrar.
Fyrsta verkefni nefndarinnar
er sjóvinnunámskeið, sem hefst
þriðjudaginn 5. marz kl. 8 e. h.
í húsakynnum Ú. A. í Gránufé-
lagsgötu 4. Skrifstofa Æskulýðs-
ráðs annast upplýsingar í sam-
bandi við námskeið þetta. □
BÓNDINN OG LIÐS-
FORINGINN
HERMENNIRNIR hittu sjaldan
skotmarkið á æfingunni og liðs-
foringinn var mjög óánægður.
Bóndi einn gekk þar framhjá,
og í gremju sinni bað liðsforing-
inn bóndann, sem var ekki sem
bezt til fara, að reyna skotfimi
sína. Bóndi tók við byssunni og
hæfði í hverju skoti, viðstödd-
um til hinnar mestu undrunar.
Hvernig ferðu eiginlega að
þessu, sagði liðsforinginn. Bóndi
þagði. Þá sagði liðsforinginn
lágt í eyra bónda: Þú ættir nú
að segja mér leyndardóminn,
því að ég hef líka verið bóndi.
Bóndi svaraði: Og ég hef líka
verið liðsforingi. □
skuldabaggi vegna vélakaupa
væri mörgum bónda þungur á
herðum, en léttist með fjöl-
þættri notkun og betri nýtingu
vélanna.
Um byggingaframkvæmdir
sagði ræðumaður, að vegna fá-
mennis á sveitabæjum, væri úti-
lokað að bændur gætu að
nokkru ráði lagt hönd að bygg-
ingaframkvæmdum. Félagslegt
starf í þeim efnum væri því
nauðsyn, og einnig við hin ýmsu
bústörf, svo sem að verka vot-
hey, tæma áburðarhús, dreifa
tilbúnum áburði o. fl. Þar mætti
taka nágrannaþjóðir til fyrir-
myndar, sem hefðu vinnuflokka
er færu á milli bændanna með
vélar og verkfæri til að leysa
af hendi nauðsynleg störf.
Þá vék frummælandi að hag
bændanna og taldi „. .. . ekki út
hlutað til ykkar, það sem þið
þyrftuð að fá. Landbúnaðarvör-
ur þurfa að gefa ykkur meira
í aðra hönd. Bændastéttin á
inni hjá þjóðfélaginu."
Ræðu Gísla Kristjánssonar,
sem hér hefur lauslega verið
drepið á, var vel tekið og hóf-
ust síðan umræður er stóðu
fram á nótt. Margir tóku til
máls og meðal fundargesta voru
óvenjulega margir ungir bænd-
ur og bændasynir hvaðanæfa úr
héruðum.
Til gamans má geta þess, að
samkvæmt síðustu hagskýrsl-
um munu eyfirzkir bændur
einna hæstir í nettotekjum af
sínum stéttarbræðrum. Meðal-
nyt kúnna er hvergi á landinu
eins há og í Eyjafirði. Hvort
tveggja er árangur margþætts
félagsstarfs og almennrar bú-
menningar. □
- Áfengisvandamálið
efst á baugi
(Framhald af blaðsíðu 1).
Guðmundur Karl Pétursson
yfirlæknir flutti erindi um bind
indismálin og vakti það óskipta
athygli. Samþykkt var áskorun
til allra aðila á sambandssvæð-
inu, sem fyrir skemmtisam-
komuhaldi standa, að vanda bet
ur en verið hefur til eftirlits.
Sýslumanni var einnig send á-
skorun um, að auka eftirlit á
skemmtistöðum og vinna ásamt
öðrum aðilum að bættu skemmt
anahaldi í héraðinu.
Þá samþykkti þingið að efna
til fræðsluviku um bindindis-
mál i skólum héraðsins í sam-
vinnu við aðra aðila.
Og enn samþykkti þing
UMSE, að sambandið og ung-
mennafélögin tækju að sér út-
gáfu bókar eða rits um örnefni.
En um þau mál flutti Jóhannes
ÓIi Sæmundsson gott erindi og
hefur hann þegar unnið allmik-
ið að örnefnasöfnun.
Stjórn Ungmennasambands
Eyjafjarðar skipa: Þóroddur Jó
hannsson formaður, Sveinn Ein
arsson varalormaður, Haukur
Steindórsson ritari, Birgir Mari-
nósson gjaldkeri og meðstjórn-
andi Eggert Jónsson.
SMÁTT OG STÓRT
„ERU KOMMÚNISTAR MEÐ
HORN?“
Svo spyr Þjóðviljinn í spaugi-
legri forustugrein fyrra laugard.
og beinir máli sínu til Morgun-
blaðsins. Honum finnst skamm-
arlegt af Morgunblaðinu að láta
eins og Einar Olgeirsson og Lúð
vik Jósefsson séú hættulegir
menn í stjórnmálum. Blaðið
segir, að þeir Mbl.- menn geti
„lesið í ræðum Ólafs Thors
sitthvað um ágæti þess verks“
sem kommúnistar hafi unnið í
nýsköpunarstjórnihni. Ennfrem-
ur geti Mbl.-menn „kynnt sér
hvernig nýsköpunarstefnan var
framlag Sósíalistaflokksins“,
eins og það er orðað í nefndri
grein. Ekki hafi kommúnistar
verið með horn í þann tíð, að
dómi Sjálfstæðisflokksins, og
ólíklegt, að þeim hafi vaxið
horn úr höfði síðan.
SÍMAHRINGING FYRIR 20
ÁRUM.
Yfirleitt er Þjóðviljinn nokk-
uð skrítinn um þessar mundir
og kennir þar margra grasa. f
blaðinu sem út kom 13. þ. m.
eru svohljóðandi ummæli við
blaðamann eftir rússneskum
hershöfðingja, sem stjórnaði
vöminni við Stalingrad fyrir 20
árum: „Þér eruð ekki sá fyrsti
sem spyr um hlutverk Stalíns í
vörn Stalingrads. Ég verð að
segja það af fullri hreinskilni,
að ég, sem hafði verið falin
stjórn 62. hersins í vörn Stolin-
grads, fékk aldrei minnstu
ábendingu frá Stalin. Hann tal-
aði aldrei við mig né sendi mér
skeyti og gaf mér aldrei nein
ráð.‘ Hann kom ekki í eitt ein-
asta skipti á vígstöðvarnar, hvað
sem kann að standa í bókum
óvandaðra rithöfunda . .. . “
„ . . . . En Nikita Sergeivitsj
hringdi til mín ....“.
Einhverjum kann að finnast
það skipta litlu fyrir íslendinga
núna í ár, hvort það var Stalin
eða Nikita Sergeivitsj (þ. e.
Krusjeff), sem hringdi árið
1943. En fyrir hina stríðandi að-
ila í Sosialistaflokknum hér,
sem hrærast í andrúmslofti
rússneskra stjórnmálaátaka,
skiptir þessi símahringing fyrir
20 árum miklu máli.
BREYTING Á SKÖTTUM OG
GENGISFELLING?
Frétzt hefur á skotspónum að
sunnan, að ríkisstjórnin ætli að
setja upp tollalækkunar-andlit
næstu daga. Ætli svo að hækka
skattana eftir kosningar, ef
henni verði lífs auðið, og þá
sennilega líka lækka gengi ís-
lenzku krónunnar. Eins og
stendur skiptir þó mestu máli
fyrir þá, að komast af baki af
Efnahagsbandalagsbykkjunni,
og muni ekki víla fyrir sér að
skera rassinn úr buxunum, ef
með þarf, eins og pilturinn í
Vogsósum. En ekki er víst að
Blá Skjóna reynist betur, þótt
dýr hafi verið á fóðrum og
tamningamennirnir margir, út-
lendir og innlendir.
HIN ÞÖGLU SVIK.
Arne Garborg (í þýðingu
Bjarna frá Vogi) lætur sendi-
boða úr Helheimi lýsa svo
ógagni því, er hann gerði á
jörðinni (og hlaut heiðursverð-
laun fyrir):
t
„Ég kenndi mönnum hugarhik
og helzt að sinna öngu
því kunna margir hin þöglu
[svik
og þegja við öllu röngu.“
Þessar ljóðlínur ryfjar Helgi
bóndi Haraldsson á Hrafnkels-
stöðum upp nýlega í svari sínu
til tveggja „Sjálfstæðisbænda“
í Flóanum. Honum finnst þeir
taka linlega á móti, þegar geng-
ið er á hlut landbúnaðarins.
ALLSHERJAR RAFVÆÐING.
Búnaðarþing samþykkti 9. þ.
m. ályktun um rafmagnsmál.
Var skorað á ríkisstjórnina að
láta ljúka sem fyrst áætlun um
allsherjar rafvæðingu á fimm
árum. Jafnframt var samþykkt
að fara fram á jöfnun raforku-
verðs og að „leggja álierzlu á
stórvirkjun á Norð-Austur-
landi“.
Ályktunin var samþykkt með
24 samhljóða atkvæðum, en
einn búnaðarþingsfulltrúi var
fjarstaddur og greiddi því ekki
atkvæði. Drengileg samstaða
fulltrúa úr öllum landshlutum,
um jafnvægi í byggð landsins.
Vinarbragð, sem Norðlending-
um og Austfirðingum ber að
muna.
ÞINGSÆTIN FJÖGUR.
Benedikt Gröndal segir í Al-
þýðublaðinu sunnudaginn 17.
febrúar, að búast megi við
hörðum kosningaátökum um
sjötta sætið á Suðurlandskjör-
dæmi og fimmta sætið í Vest-
fjarðakjördæmi og Vesturlands-
kjördæmi, þar að auki geti orð-
ið breytingar í Reykjavík.
Með þessu gefur hann í skyn,
sem sína skoðun, að svo geti
farið, að Framsóknarflokkurinn
vinni fjögur þingsæti. Eit$
þeirra er sæti hans sjálfs.
Þeir, sem þetta lesa, minnast
þess nú einnig, að hrollur var
í Bjarna Benediktssyni þegar
hann skrifaði áramótahugleið-
inguna í Mbl.
ÍSLENZK STJÓRNARVÖLD
ÁLÍTA. .. .
Mbl. 19 febrúar er mjög
kampakátt yfir því, að Efna-
hags- og framfarastofnun Evr-
ópu, sem hafi á að skipa hinum
„hæfustu sérfræðingum“ hafi í
skýrslu um efnahagsþróun á ís-
landi talið góðan árangur af
„viðreisninni“. í skýrslu þessari
segir m. a., samkv. frásögn Mbl.,
að „íslenzk stjómarvöld“ séu
þeirrar skoðunar, að hagkerfið
hér hafi betri aðstöðu til þess
að standa undir kauphækkun-
um frá 1962 en þeim, sem urðu
á árinu 1961.
Þetta minnir mig á skrýtluna:
„Dýrleif í Parti sagði mér. En
ég hafði áður sagt henni.“