Dagur - 13.02.1965, Síða 7

7
ALLMÖRG RÍKI og meðal þeirra ríkin, sem mestum fjármunum
verja til hernaðarútgjalda, Bandaríkin og Sovétríkin, hafa nú til
rækilegrar athugunar vandamálin sem tegnd eru yfirfærslu hern-
aðarútgjalda til friðsamlegrar hagnýtingar í sambandi við afvopn-
un, segir í yfirliti sem framkvæmdastjóri Sameinuðu þjóðanna
liefur látið semja.
Um 40 ríki og ailmargar al-
þjóðlegar stofnanir hafa svarað
spurningalista sem Sameinuðu
þjóðirnar hafa sent varðandi
þetta mál. Skýrslan verður
rædd á yfirstandandi Allsherjar
þingi og af Efnahags- og félags-
málaráðinu.
1 svari sínu leggja Sovétríkin
til, að af öllu því fjármagni
heimsins, sem afvopnun mundi
spara, væri í fyrsta áfanga hægt
að hagnýta þriðjunginn til að
létta skattabyrðar almennings,
þriðjunginn til efnahagslegrar
og félagslegrar þróunar, sjötta
hluta til alþjóðlegs starfs á vett-
vangi vísinda, tækni og efna-
hagsframfara, og sjötta hluta til
efnahagsaðstoðar við vanþrcuð
lönd.
FAO (Matvæla- og landbún-
aðarstofnun SÞ) lætur þess get-
ið í sambandi við möguleikana
á að hagnýta sérmenntaða her-
menn til borgaralegra starfa,
að hin vanþróuðu lönd mundu
geta haft mikið gagn af þessum
mönnum, þar sem þeir séu bet-
ur skólaðir og þjálfaðir en al-
menningur í þessum löndum.
Hermennirnir geti með sér-
stakri þjálfun orðið nýir leið-
togar í sveitaþorpum, komið
nýjum hugmyndum á framfæri
og átt frumkvæði að örari og
stórstígari framförum í þorp-
unum, þar sem stöðnunin sé
r
Arsrit Ræktunarfélags
Norðurlands
UT er komið Ársrit Ræktunar-
félags Norðurlands, 61. árgang-
ur 1964. Ritstjóri er Olafur Jóns
son. Ritið er yfir 130 blaðsíður
og fjallar um landbúnað, skóg-
rækt og náttúrufræði. Eftir rit-
stjórann eru greinarnar: Rækt-
un á villigötum, Notkun köfn-
unarefnisáburðar, Kjarni og
kalk, Sjálftæming flóra, Skýrsl-
ur um nautgriparækt, Heyverk-
un, Ástungur og Sýningar á
nautgripum í Eyjafirði. Magnús
Oskarsson skrifar um áhrif
kalks og saltpéturs, Þorsteinn
Þorsteinsson um áhrif kjarna á
sprettu og efnamagn, Sigurjón
Steirisson um uppeldi kálfa í
opnu húsi og Gunnar Árnason
skrifar um norræna samvinnu
við rannsóknir. □
venjulega mest og rótgrónust.
Bandaríkin gera í svari sínu
kerfisbundna grein fyrir mögu-
leikum á að verða við hinum
innlendu kröfum að því er varð
ar húsabyggingar, bætta aðbúð
í borgum cg þéttbýli, auðlindir
náttúrunnar, menntun, heil-
VIÐ undirritaðir vorum til þess
kjörnir á fundi í félaginu Brag-
verjar á Akureyri, að hafa sam-
band við þau eyfirzk skáld,
hagyrðinga og Ijóðaunnendur,
innan héraðs og utan, sem lík-
legt mætti teljast, að hefðu í
fórum sínum Ijóð og stökur, að
þeir sendi okkur yrki sín með
það fyrir augum að velja í „Ey-
firzk ljóð og lausavísur,“ sem
svo yrðu gefin út, ef næg þátt-
taka fengist, þeirra, er til þess
hafa getuna og þeir eru vafa-
laust margir í þessu héraði ekki
síður en annars staðar þar sem
slíkum héraðsljóðum og stök-
um hefur verið hleypt af stokk-
unum, en alls munu 8 héraðs-
ljóð hafa verið gefin út. Hár á
Norðurlandi eru það Eyfirðing-
ar einir, sem ekki hafa enn ýtt
úr vör slíku fleyi.
Varðandi slíkt 'safn er þetta
fram að taka: Höfundur verður
að hlíta vali þeirra dómbærra
manna, sem til þess verða
kvaddir að velja úr safni hvers
einstaks. Mynd af höfundi
hverjum ásamt fæðingardegi
hans og fæðingarstað og helztu
æviatriðum fylgi hverju safni
svo sem tíðkast um hliðstæðar
útgáfur.
í öðru lagi er og óskað eftir góð
um Ijóðum og þó einkum snjöll-
um lausavísum eftir eyfirzka
höfunda lífs og liðna. Mætti þá,
ef til kæmi hafa sérstakan kafla
bókarinnar helgaðan þeim.
Tildrög vísna væru þá helzt
tilgreind í fáum orðum, ef þess
þarf með. Tekið skal fram, að
tilgangslaust er að senda óijóð
eða svonefnd „atómljóð.“
Ennfremur væri vel þegið, ef
Bragverjum væru send hvers
konar ljóð og lausavísur hvað-
anæva sem væri af landinu og
áður óprentuð, þótt ekki standi
það í neinu sambandi við fram-
anskráð tilmæli, heidur með
brigðisþjónustu ásamt almanna
tryggingum og fátækrahjálp.
Ein tuttugu ríki víkja í svör-
um sínum að spurningunni um,
hvernig nota megi þaujbernað-
arútgjöld, sem sparast, til auk-
innar aðstoðar við vanþróuð
lönd. — Sameinuðu þjóðirnar
munu með tvennu móti geta
undirbúið slíka aukningu á
hjálpinni til vanþróaðra landa,
annars vegar með því að að-
stoða umrædd ríki við að semja
áætlanir sem þau hafa hug á
að hrinda í framkvæmd, hins
vegar með því að betrumbæta
og liðka hið alþjóðlega hjálpar-
kerfi. □
það fyrir augum að bjarga frá
glötun og gleymsku þeim auði,
sem enn kann að leynast víða,
en fer annars í gröfina og
gleymskuna með kynslóð þeirri,
sem nú er óðum að hverfa af
sjónarsviðinu.
Þeir, sem þessu vilja sinna,
sendi vinsamlegast plögg sín til
Baldurs Eiríkssonar á skrif-
stofu KEA eða Jakobs Ó. Pét-
urssonar ritstjóra íslendings,
Akureyri.
Önnur blöð eru vinsamlegast
beðin að birta ávarp þetía.
Baldur Eiríksson,
Jákob Ó. Pétursson.
SAMVINNAN
VERÐBÓLGA, brask og skatt-
svik eru stærsíu'vandamálin í
efnahagslífi íslendinga, þegar
liorft er fram á nýtt ár, segir
Erlendur Einarsson forstjóri í
grein sinni Við áramót, í nýút-
komnu fyrsta hefti Samvinn-
unnar þetta ár.
í greininni ræðir forstjórinn
um nokkur af vandamálum
samvinnufélaganna og þjóðar-
innar allrar s. 1. ár og drepur á
nokkrar nýjungar í starfsemi
Sambandsins og kaupfélaganna.
M. a. efnis í þessu hefti Sam-
vinnunnar má nefna, leiðara
um Hamrafellið eftir ritstjór-
ann, þar sem rakin er saga
skipsins og rætt um þau nýju
viðhorf, sem skapast hafa af
samningi Rússa um flutning á
olíunni til landsins. Þá er grein
eftir Helga Þorsteinsson fram-
kvæmdastj., sem heitir Birgða-
stöð Sambandsins, viðtal við
Geirmund Jónsson kaupfélags-
stjóra á Hofsósi, Flutt inn í Ár-
múla, myndir og frásagnir af
Véladeild SÍS og Samvinnu-
tryggingum og hinu nýja hús-
næði þeirra, Bréf til barnanna
í Koti, annað bréf, hið fyrsta
kom í jólahefti Samvinnunnar,
þar koma í ijós vandamál
drengs í formi trúnaðarbréfs,
Bókaskápurinn, grein um nób-
elsskáldið Jean Poul Sartre
eftir Dag Þorleifsson og kafli
úr sögu eftir skáldið, Föndur-
síðan, minningargreinar um frú
Guðlaugu Hjörleifsdóttur og
Pétur Jónsson, eftir ritstjórann,
og fleira er í ritinu.
Þetta hefti Samvinnunnar er
vandað að öllum frágangi, eins
og jafnan fyrr. □
Móðir mín
SOLVEIG ÞÓRA JÚLÍUSDÓTTIR,
Elliheimilinu Skjaldarvík,
andaðist 10. febrúar sl. í Fjórðungssjúkrahúsinu á Ak-
ureyri. — Jarðarförin er ákveðin fimmtudaginn 18.
febrúar kl. 1.30 e. h. frá Akureyrarkirkju.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna.
Ingunn E. Klemenzdóttir.
ÁVARP FRÁ „BRAGVERJlir, AKUREYRI
MESSAÐ verður í Akureyrar-
kirkju n. k. sunnudag kl. 2 e.
h. (Æskulýðsmessa). Sálmar
nr. 372, 141, 304, 318 og 424.
Þess er fastlega vænst að
væntanleg fermingarbörn og
foreldrar þeirra mæti til guðs
þjónustunnar. — B. S.
KIRKJUKÓR AKUREYRAR
heldur kirkjuhljómleika ann-
að kvöld (sunnudag) kl. 8,30
í Akureyrarkirkju. — Fjöl-
breytt efnisskrá. —- Aðgöngu-
miðar seldir við innganginn.
MINJASAFNIÐ: Opið á sunnu
dögum kl. 2—5 e.h.
NÁTTÚRUGRIPASAFNIÐ er
opið á fimmtudögum kl. 4—6
síðdegis og sunnudögum kl.
2—4 síðdegis.
MINNINGARSPJÖLD kvenfé-
lagsins Hlífar. Öllum ágóða
varið til fegrunar við barna-
heimilið Pálmholt. Spjöldin
fást í bókabúð Jóhanns Valde
marssonar og hjá Laufeyju
Sigurðardóttur Hlíðargötu 3.
DÝRALÆKNAVAKT næstu .
helgi, kvöld og næturvakt
næstu viku hefur Guðmund
Knutsen, sími 1724.
LESSTOFA ísl.-ameríska félags
ins, Geislagötu 5: Mánudaga
og föstudaga kl. 4—6, þriðju-
daga og fimmtudaga kl. 7.30
—10, laugardaga kl. 4—7.
ÉFRÁ SJÁLFSBJÖRG.
Framhalds-félagsvist
verður að Bjargi laug-
ardaginn 13. þ. m. kl.
8,30 e. h. — Takið með
ykkur gesti. — Nefndin.
TAPAÐ
Sl. miðvikudag tapaðist 35
mm filma (framkölluð) film-
an var í „casettu“. Skilvís
finnandi vinsamlegast beð-
inn að koma filmunni á afgr.
Dags.
Eflirprentanir málverka
eru bæði til sýnis og sölu í Café Scandia
FYRST um sinn verða til sýnis
og sölu í Cafe Scandia, Geisla-
götu 7, eftirprentanir erlendra
málverka. Það er því tilvalið
tækifæri að fá sér þar morgun-
verð, kaffi, súkkulagi eða^
ávaxtadrykki og', gosdrykki,
ásamt ágætu, heimabökuðu
brauði, — og njóta þess um leið
að skoða málverkin. Kaffistof-
an er opin frá því kl. 8 á morgn-
ana til kl. 23,30. Veitingar eru
bornar á borð fyrir gestina.
Sumir listamenn hljóta frægð
í lifanda lífi, aðrir eru ekki upp
götvaðir fyrr en eftir dauða
sinn. Þegar hver kynslóðin af
annarri hefur vegið og metið
hinnar ólíku listastefnur og
listaverk, verða einstaka mynd
ir éftir — myndir, sém taka hug
okkar fanginn'og vgrða okkur
talandi tákn, óháð stað og
stund.
Það er hlutverk listasafnanna
að velja úr verðmætin, safna
þeim saman og gera þau að-
gengileg alménriingi. En þrátt
fyrir stór opinber söfn verður
það þó aldrei nema lítill hluti
okkar, sem fær tækifæri til að
njóta hinnar sönnu listar.
Tækni nútímans hefur gert
kleift að framleiða eftirprentan-
ir í litum, sem eru nákvæm
eftirlíking af frummyndunum,
og á þann hátt höfum við feng-
ið að kynnast listaverkum í
stærri stíl en nokkru sinni áð-
ur.
Góðar eftirprentanir í litum
af frægum verkum málaralist-
arinnar er menningarauki og
gera heimilislífið fyllra og auð-
ugra.
Flestar eftirprentanirnar eru
gerðar í einni af beztu lista-
verkastofnun Evrópu í Sviss.
F rummyndirnar eru sendar
þangað og þar vinna sérfræð-
ingar að því að fá fram öll
blæbrigði í teikningu og lit, unz
árangurinn verður slíkur, að
oft og tíðum geta aðeins fær-
ustu listþekkjarar greint mun-
inn á frummynd og eftirprent-
un.
Á eftirprentununum koma
fram öll litbrigði og yfirleitt
allt það, sem gefur myndinni
gildi. Litirnir, sem notaðir eru,
þola ljós, og frágangur á lérefti
og lökkun er þannig, að mynd-
in endist mjög vel. Myndirnar
eru í smekklegum ramma og
á þær fest skilti með nafni
listamannsins og öðrum upp-
lýsingum um endurprentun-
ina. □
- SMÁTT OG STÓRT
(Framhald af blaðsíðu 8).
Olgeirsson var þegar fyrir
mörgum árum orðinn því mjög
fylgjandi, að aluminiumverk-
smiðja yrði reist, og að Sósía-
listaflokkurinn var sama sinnis.
Það er hlálegt að meina E. O.
að vinna að þessu áhugamáli
sínu. □
Skagfirzkar æviskrár
(Framhald af blaðsíðu 4).
sveit, eins og þær liggja, áður
en prentun hvers viðkomandi
bindis hófst. Alveg sama hefði
orðið uppi þó sá háttur hefði
verið á hafður að fylgja full-
kominni stafrófsröð frá upphafi
til enda. Hvorutveggja hefði
seinkað útgáfunni. Vöntun ör-
fárra æviskráa, sem þurftu að
komast inn í röðina á sínum
stað, hefðu getað tafið prentun-
ina að miklum mun. Því enn
skortir allmjög á að lokið sé
söfnun í sumum hreppum hér-
aðsins. Þetta hefur reynzt tíma
frek tómstundaiðja fáum mönn-
um, og heimildir ekki alltaf
auðfengnar.
Þorm. Sveinsson.